Recensie – Duke Nr. 1: Modder en bloed

[Peter Moerenhout]

Same Old

 

Hermann en zoon Yves H. hebben opnieuw een western strip gemaakt. Men kan daarover denken dat ze bezig moeten blijven natuurlijk. Van Hermann is dat terecht. Een monument, die man. Waarom we dat echter zouden moeten denken van Yves H. is me een raadsel. Die jongen kan simpelweg niet schrijven.

 

Het zou leuk zijn moest ik met 100% zekerheid kunnen zagen dat hij waarschijnlijk aan de bak komt omdat hij de zoon van Hermann is. Ik twijfel daar echter over. Er zijn immers genoeg andere krabbelaars die strips mogen uitbrengen. Rest de vraag: waarom in godsnaam? Dat men het bij de uitgeverij simpelweg niet zou zien is een iets te triest makende uitleg, maar een andere, meer cynische verklaring is dat het Le Lombard en co niet kan schelen. Zo van: “Als er mooie prentjes in het boek staan gecombineerd met de naam van een grootheid op de cover dan schaft het koopvee de strip toch aan.”

 

Dit is dan nog eens het begin van een hele reeks begot. Dit eerste deel staat bol van de clichés. Het zou al iets zijn moesten die nu treffend gebruikt worden. Westerns zijn nu eenmaal een genre dat bol staat van de clichés. Maar nee, nul opwindende ideeën. Bordkarton en slappe handjes.

 

Ook de dialogen zijn zoutloos: stijf, onlogisch en ongeïnspireerd. Gelukkig staat er niet overdreven veel tekst in dit boek en zijn de tekeningen van een hoog niveau. Hermann de oudere stelt niet teleur. Zijn ondertussen zeer bekende stijl, sfeervolle stille sequensen en filmische camerastandpunten redden de strip, maar dan wel enkel op visueel gebied.

 

Nog grotere klagers dan mij opperen wellicht dat Hermann geen mooie vrouwen kan tekenen en de venten een smoel hebben om uitwerpselen op te sorteren. Laat ons echter de mantel der liefde bovenhalen en dat alstublieft als een eigen en originele stijl zien in plaats van als een gebrek. Trouwens:  Zo ver staat dat niet van de realiteit. Al eens rondom u gekeken in een drukke winkelstraat?

 

Tekeningen dik in orde, verhaal en dialogen benedenmaats: net niet gebuisd.

 

Duke Nr. 1: Modder en bloed

Tekst: Yves H.

Tekeningen: Hermann

Le Lombard

 

Beeldmateriaal op mijn blog: http://wp.me/p160b7-Lt