IvoVWS

Of Jan De Nul?

Heb je me niet zien zwaaien vanuit mijn kayak?

Het UçK is een terroristische organisatie en haar leden zouden moeten verschijnen in Den Haag in handboeien. Ik steun het UçK niet. Ik ben niet betrokken bij het UçK. Ik blijf mijlen verwijderd van het UçK. Maar ze heeft wel een fantastische soundtrack.

Mag ingesmeerd worden met andalouse en satékruiden en daarna voor de ogen van zijn/haar kinderen opgegeten door een nijlkrokodil: de persoon die begonnen is met een profielfoto in de signature van de werkmail. Ik haat u en heb de saus en kruiden al klaarstaan.

"The Stylist" Ik kan geen hout van deze film maken. Deze Amerikaanse film over een psychopathische kapster is geen horror of thriller. Daarvoor was de suspense gewoon veel te slap en het verhaal veel te voorspelbaar. Als drama faalt de film evenzeer. Een goed drama valt of staat in mijn ogen althans, met de acteurs en de fotografie maar "The Stylist" had maar meh acteurs en op de emotioneel geladen momenten laat de fotografie het afweten. De ontknoping bijvoorbeeld had moeten inslaan als Bayraktar op een Russische tank maar miste compleet zijn doel. Nochtans biedt het thema van identiteitsverandering oftewel "sociale en emotionele imitatie" genoeg stof om er een goeie film of serie van te maken maar alles bleef zo oppervlakkig en saai. Totale miskleun. "Goodbye Emmanuelle" Uit welke stoffige bananendoos hadden de programmeurs van VTM4 deze gehaald?! Dit was één van de laatste Emmanuelle-films met Sylvia Kristel (later heeft ze nog één keer de rol hernomen) en hierna begon, als ik me niet vergis, het Italiaanse exploitation-circus van Emanuelle. En fok, dit is echt niet mooi oud geworden. De hele neokoloniale vibe waarin de lokale bevolking zich dienstig opstelt tegenover de blanken( allemaal stinkend rijk en als ze niet aan het vogelen zijn, denken ze over een glas cognac na over vogelen) komt onwaarschijnlijk fout en zelfs neerbuigend over Het verhaal heeft weinig om het lijf (HA!) en slentert eigenlijk gewoon van de ene gekunstelde, houterige naaktscène naar de andere. Ik wou zeggen dat er sinds 1977, toen deze, nu ja, films uitkwam, veel veranderd was maar de waarheid is dat in 1972 "Deep Throat" al was uitgekomen en "Goodbye Emmanuelle" eigenlijk al bij haar release achterhaald was.

Een beetje last van grootheidswaanzin, Waldorf en Statler?

Hangt er vanaf, heb je stiften en kleurpotloden?

Gezien de koers van de Roebel, kan iedereen nu zijn eigen Roebels maken uit behangpapier?

Telt het als ik enkel glasnost en perestrojka in het Russisch kan zeggen?

"The Perverted Guide to Ideology" Het documentairefestival Docville opende eerder deze week met twee films waarin ik heel, héél erg geïnteresseerd was; "The Perverted Guide to Ideology" en "The Perverted Guide to Cinema", telkens met filosoof Slavoj Zizek. Maar vooraleer ik mijn mening geef, nog even dit; fuck you, Docville. Als ik naar een filmfestival ga, is dat om film te zien, niet een film. En als jullie twee gelijkaardige films programmeren op één avond, zijn er misschien wel mensen die ze beide willen zien. Waarom Zizek's geperverteerde filmgids begon toen de andere nog lang niet gedaan was, snap ik niet maar ik blijf pissig. Fuck you. Soit, 't vies filmpje over ideologie, dus. In het kort, aan het hand van filmfragmenten houdt Slavoj Zizek een lezing over de verschillende aspecten van het idee "ideologie". Er wordt in bepaalde kringen nogal lacherig gedaan over Zizek. Hij zou geen echte filosoof zijn maar een charlatan and so on and so on. In mijn ogen is hij wel een serieuze filosoof die probeert op een niet-academische manier heel erg academische ideeën te verdedigen. Goed, soms maakt hij heel erg wilde bochten maar hij is geen charlatan die wat citaten rondstrooit, hij is een academicus pure et dure. En net daarin schuilt het probleem van "The Perverted Guide to Ideology". Hij vertelt zinnige dingen en het gebruik van films om complexe, abstracte ideeën te concretiseren, is heel goed. Alleen, twee uur is wel erg lang, film blijft nog altijd een vrij passief medium in die betekenis dat het niet mogelijk is om vragen als "ja maar ge spreekt nu al twee uur over De Mens tegen De Ideologie maar hoe zit het met De Groep tegen de De Ideologie", Zizek spreekt met een vuistdik accent, de film was in het Engels maar had geen ondertitels en het wordt bij momenten helaas wel heel erg academisch. Voor amateurs zoals ik, was dit wel erg vermoeiend.

Is een ware katholiek dan altijd gebuisd voor het vak statistiek en kansberekening?

"Last Night in Soho" Ik heb het al eerder gezegd en blijf het herhalen; Britten hebben aanleg voor horror. Drama kunnen ze, comedy doen ze nog altijd beter dan wie dan ook. Detective mysteries zijn hun grootste exportproduct naast bonen in tomatensaus uit blik en Bentleys. Maar een horrorfilm die de adem afsnijdt en de bilspieren aanspant? Meh, daarvoor moet je naar Seoel of de andere kant van de Atlantische oceaan maar niet naar Londen. "Last Night in Soho" is een Britse film die in de Proximus-catalogus onder "horror" werd gestopt. Beetje jammer want voor puristen valt hij net iets te mager uit. Het tempo is wat te traag, de spanning wordt net niet hoog genoeg opgespannen en de bovennatuurlijke elementen worden net niet diep genoeg uitgewerkt. Als een paranormaal mystery daarentegen werkt de film dan weer heel goed en bevat ze een paar scènes die onvoorstelbaar knap gedaan zijn. Het verhaal mocht misschien iets meer uitgewerkt worden maar dan duurde de nu al lange film nog een half uur langer. Niet dat het saai of sloom werd, het tempo ligt nog altijd ontzettend hoog en er wordt enorm veel verteld. Wat ik ook leuk vond, was het thema van de "nostalgie" of beter de idealisering van de jaren '60 en hoe die langzaam aan uitgehold werd. Naarmate de film vordert, krijgen we meer en meer de donkere kantjes van de periode te zien die met de mantel der liefde weggestopt wordt. Dus ja, een horrorfilm voor mensen die niet van horror houden.

Damn right, ik had die comic ook offline gehaald. Blijkbaar was ik vergeten mijn handtekening aan te passen. Merci.

Ik ben een Skyrim-slet en heb me de anniversary edition aangeschaft. Momenteel ben ik bezig met een glass canon; 200 punten health, Niets in Smithing of Block, alles in Restoration, Destruction, Alteration, Light Armour, Alchemy en een paar punten in Enchanting. Het doel, de nieuwe quests op Solsteim. Daarna wil ik spelen als een tank die gaat boeren. Tenslotte, een supersneaky Argonian assassin met als hobby vissen. En zo zijn we alweer vertrokken voor 100 uur of zo.

Vorige week begonnen met nieuw werk! 't Is misschien "beneden mijn niveau", overigens een afgrijselijke uitdrukking, maar ik ben gelukkig, het gevoel van "heilige neuk, wat ligt er nog veel werk te wachten" is verdwenen, er mag al eens gezeverd worden en, het beste van al, twee nieuwe collega's zijn bierkenners!