De gekke striplezer

Is dat als grap bedoeld?

On 2/23/2019 at 12:55 AM, Ambreville said:

Enkel leuk als je fan van de DJ bent. De grappen werken niet en zijn veel te zeldzaam. Terwijl het boek een humoristische stijl heeft, zijn de grappen in het boek ofwel te subtiel ofwel te afwezig.

 

 

De aankondiging van een flashback is zowat de beste grap. Dit gaat me zeker FRNK niet laten vergeten, alhoewel die in deel 4 aan een stevige bloedarmoede leed.

Het is geen humoristische strip, het is een avonturenstrip. Ik vond het best wel goed, en ik ken de dj helemaal niet. Ik ken trouwens geen enkele dj. Ik ken alleen maar halve gares die 250 euro uitgeven aan een mengtafel om tijdens hun verjaardag dj te spelen. Misschien dat ik daardoor zo'n lage dunk heb van dj's.

Maar Kid Noize vond ik dus wel goed. Alleen spijtig dat het zo'n lang uitgesponnen verhaal is waarvan het eerste album alleen maar dient om de personages en omstandigheden voor te stellen.

7 hours ago, Vittorio said:

Ik vraag me dat toch af. Als je in je beelden streeft naar soft fotorealisme moet je daar dan nog wel klassieke tekstballonnen op willen leggen?

 

Hieronder een pagina uit de preview van deel 4. Denk je niet dat alleen al de keuze voor een zachte ondergrondkleur in plaats van dat harde wit (vooral in het vierde prentje vind ik het enorm storend) de sfeer ten goede was gekomen?

 

 

De sporadische keren dat er (noodgedwongen) een ondergrondkleur wordt gebruikt, werkt dat juist erg goed en 'verzachtend':

 

 

Ik zie geen enkel probleem met die tekstballonnen.

 

 

Nu ik toch bezig ben:

 

Het liefst liken we ‘pulpnieuws’

Pulpsites Op Facebook is sensationeel ‘pulpnieuws’ van obscure websites populairder dan nieuws afkomstig van serieuze media.

 

‘Mensen geboren in Januari (sic), zullen eerder rijk en beroemd worden’. ‘De 18-jarige Tessa heeft een nogal gewaagde foto geplaatst op haar Tinder-profiel’. ‘Edelherten in Oostvaardersplassen worden met bommen afgeslacht!’

Dit soort sensationele berichten, afkomstig van obscure websites, krijgen op Facebook meer likes en reacties dan nieuws van erkende nieuwsmedia als NOS, NU.nl en NRC. Dat concluderen onderzoekers van het Leiden Institute of Advanced Computer Science (LIACS) in samenwerking met het Leidse factcheck-initiatief Nieuwscheckers.

De onderzoekers analyseerden meer dan 117.000 berichten op de Facebookpagina’s van zogeheten ‘pulpnieuwssites’ en bekende nieuwsmedia. ‘Pulpnieuws’ definiëren ze als nieuws van lage journalistieke kwaliteit (veel kopiëren van andere bronnen, geen eigen onderzoek, geen factchecking), geproduceerd door onbekende mediamerken (met namen als Trendnieuws, Viraaltjes en Dagelijkse video’s), met sensationele inhoud en clickbait-koppen (zoals: Albert Heijn medewerker krijgt kopstoot en klap van klant. En dan doet hij…).

Pulp scoort op Facebook beter dan serieus nieuws. Per post halen pulpnieuwssites gemiddeld 429 likes (nieuwsmedia 363), 165 reacties (versus 80) en ze worden gemiddeld 158 keer gedeeld (tegenover 73 voor de nieuwsmedia). De berichten bereiken miljoenen Nederlanders. Meer dan de helft van de ruim tien miljoen Nederlandse Facebookgebruikers heeft wel eens een post van een pulpnieuwssite op Facebook geliket, gedeeld of becommentarieerd.

Om zoveel mogelijk mensen te bereiken worden berichten geselecteerd en ontworpen op basis van maximale verspreidbaarheid. „De sites maken koppen zo prikkelend en sensationeel mogelijk en spelen in op emoties”, zegt onderzoeker Alexander Pleijter. „Het is logisch dat mensen dan sneller op like en share drukken. Berichten van andere nieuwsmedia gaan over serieuzere, minder emotionele onderwerpen, en roepen dus minder interactie op.”

Niet per se nepnieuws

Pulpnieuws is iets anders dan nepnieuws, omdat het niet verzonnen hoeft te zijn. Toch verschijnt op de sites ook vaak nepnieuws van het type ‘Vrouw bevalt in één keer van elf baby’s ’ of ‘Paardenbloemthee is honderd keer effectiever dan chemotherapie’. Het gevaar is, zegt Pleijter, dat pulpnieuws het serieuze nieuws wegdrukt. „We hebben maar een beperkte tijd om media te gebruiken. Bovendien concurreren de sites op de advertentiemarkt. Daardoor gaat er minder geld naar betrouwbare journalistiek.”

De pulpnieuwssites bereiken hun publiek via Facebook, maar verdienen pas geld als mensen doorklikken naar de websites, waar door Google geserveerde advertenties staan. De omvang van de Nederlandse pulpnieuwsindustrie is onbekend. „We kennen de bezoekcijfers niet en weten niet hoeveel de sites opstrijken per getoonde advertentie. Google heeft die informatie wel, want ze weten precies hoeveel geld ze naar de sites overmaken.”

Ook is onduidelijk of de sites neplikes hebben gekocht om hun bereik te vergroten. De onderzoekers hebben geen bewijzen voor bots of neplikes gevonden, maar kunnen het gebruik ervan ook niet uitsluiten. Neplikes, per duizend voor een tientje te koop op schimmige websites, worden gekocht omdat Facebookpagina’s met veel volgers en interacties vaker op de tijdlijn van gebruikers terecht komen.

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/01/24/het-liefst-liken-we-pulpnieuws-a3651593

 

En het heeft er wel mee te maken, want we hebben hier de laatste tijd al wat nepnieuws gehoord:

 

‘Mensen hebben de online revolutie onderschat’

Anne Applebaum De Amerikaanse historica en Washington Post-columnist Anne Applebaum is gespecialiseerd in desinformatie en de bestrijding daarvan. „We moeten kijken naar het elimineren van anonimiteit op internet.”

 

Het probleem van desinformatie wordt „steeds prangender” zei minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken, D66) deze donderdag tijdens een Kamerdebat. De Kamer maakt zich zorgen over nepnieuws, de rol van techbedrijven en buitenlandse inmenging tijdens verkiezingen in Nederland. Op 11 maart, ruim een week voor de verkiezingen van de Provinciale Staten en de Waterschappen, begint het kabinet met een campagne om mensen bewust te maken van het fenomeen desinformatie. Het is het onderwerp waar Anne Applebaum haar werk van heeft gemaakt. Ze leidt een programma aan de London School of Economics, Arena, over desinformatie en propaganda in de 21ste eeuw. En ze is in Nederland, voor nog geen vierentwintig uur. De Vrienden van Cobbenhagen, het alumninetwerk van Tilburg University, nodigde haar uit om een lezing te geven over democratie en desinformatie. Ze wil, zegt ze op een werkkamer van de universiteit, geen stereotypisch gesprek over nepnieuws voeren. Zo’n gesprek dat blijft hangen bij de constatering dat nepnieuws schadelijk kan zijn, zonder het te hebben over de strategie erachter.

„We praten over iets fundamenteels, over de afbreuk van vertrouwen. Het vertrouwen in democratische instituten, het vertrouwen in universiteiten, de wetenschap.” Applebaum ziet daar nu al de gevolgen van: „Mensen zijn het niet alleen oneens met elkaar over een onderwerp, ze zijn het oneens met elkaar over de feiten, over wat waar is of niet. Ze voeren niet eens hetzelfde gesprek meer, ze praten over verschillende verhalen.”

Dat klinkt alsof er geen sprake is van een debat.

„Er kan dan geen sprake zijn van debat. Misschien zijn de media in Nederland sterk genoeg om dat te vermijden, maar in andere landen dreigt het maatschappelijke debat te verdwijnen. Kijk naar Polen, of naar de Verenigde Staten. Daar is bijna geen enkele conversatie nog mogelijk, de publieke opinie is enorm verdeeld. En dan heb je echt een probleem.”

Wat is dat probleem?

„Die polarisatie leidt ertoe dat instituties die als neutraal worden beschouwd, overheidsdiensten, het leger of democratische instituties zoals een parlement, ineens ter discussie worden gesteld. Instituties die al lang bestaan, die het functioneren van een maatschappij mogelijk maken, worden verdacht gemaakt. Ze behoren tot de andere kant, de vijand. Zo wordt dat beleefd.

„We weten van meerdere onderzoeken dat gepolariseerde groepen alleen nog maar informatie uit hun eigen groep voor waar aannemen. En juist dat zijn de groepen die het meest vatbaar zijn voor desinformatie.

„De fundamentele bron van het probleem is niet alleen desinformatie, het is net zozeer polarisatie.”

 

Uit onderzoek van deze krant bleek vorig jaar dat Russische internettrollen probeerden anti-islamhashtags trending te maken. Vooral Geert Wilders en de PVV kregen steun van die accounts.

 

„Dat past in de strategie van Poetin. De Russen hebben twee doelen in Europa. Het eerste is dat de eenheid binnen de Europese Unie en de NAVO verdwijnt. Poetin is niet bang voor de Europese handelswetten of voor de tanks van de NAVO. Maar wel voor het narratief van democratie, en de aantrekkingskracht die dat heeft op Russen. Europa staat voor persvrijheid, voor rechtsstatelijkheid, voor onafhankelijke rechters. Dat is aantrekkelijk voor Russen. Maar het is ook precies waar Poetin voor vreest, omdat juist dat hem van zijn positie kan verstoten.

„De revolutie in Oekraïne in 2014 was daarom zo’n nachtmerrie voor hem. Jongeren eisten met de Europese vlag in de hand verandering. En toen hun president het land ontvluchtte en ze zijn huis plunderden, kon de wereld meekijken: zijn gouden inboedel, zijn dierentuin. Dát is waar Poetin bang voor is. Zo ziet zijn huis er ook uit! Dus probeert hij Europa te ontmantelen, te ondermijnen. Dat doet hij niet alleen met nepnieuws, ook door eenzijdige berichtgeving. In Russische media wordt Europese politiek vaak in verband gebracht met verval, chaos, terrorisme.

„Het tweede doel van Poetin is om Europa te verdelen, zodat zijn onderhandelingspositie beter wordt. Als Rusland een-op-een met Nederland praat, of zelfs met Duitsland, dan domineert Rusland het gesprek of het is op zijn minst een gelijkwaardige gesprekspartner. Maar als Rusland in gesprek gaat met de Europese Unie als geheel, dan staat het veel zwakker. Poetin heeft er belang bij om de EU uit elkaar te laten vallen. Dat zou hem de dominante partner maken in alle Europese relaties.”

Wat is zijn strategie?

„Hij ondersteunt individuen en politieke partijen die anti-EU zijn. Hij bedénkt ze niet, hij heeft de PVV niet bedacht, maar hij zal hen wel steunen, door bijvoorbeeld trollen in te zetten die de boodschap van zulke partijen helpen verspreiden. In Griekenland doen ze dat bij zowel extreem-links als extreem-rechts. In Polen weer alleen bij extreem-rechts, daar steunen ze het anti-Oekraïne sentiment. Ze verschillen van tactiek in elk land, maar het doel is hetzelfde: verdeeldheid in de Europese Unie.

 

„Een andere strategie van Rusland is verwarring zaaien. Wat gebeurde er na het neerhalen van vlucht MH17? De Russen ontkenden niet alleen alle betrokkenheid, ze verspreidden ook heel veel verschillende verklaringen. Het was Oekraïne. Het vliegtuig blies zichzelf op. Ze creëerden honderden versies van de waarheid, zodat niets meer aannemelijk leek. Ze gebruikten exact dezelfde tactiek weer na de poging tot moord op de Russische dubbelspion Sergej Skripal in het Britse Salisbury. Meteen daarna werden er heel veel theorieën verspreid door Russische media. Het was zijn schoonmoeder. Het was zijn neef. Het was de Britse geheime dienst. Alles wat de Russen hoeven te doen om te winnen is om sommige mensen te laten twijfelen aan de waarheid.”

Daarvoor is vrije pers er toch juist: de mogelijkheid om de waarheid te presenteren?

„Maar journalisten hebben geen monopolie op vertrouwen. Ze moeten nadenken over hoe ze kunnen binnenkomen in echokamers waar ze niet welkom zijn. Ik help een Italiaanse krant om na te denken hoe ze dat kunnen aanpakken. We deden een project over immigratie, iets waarmee Italië veel te maken heeft. En we merkten dat niet iedereen wilde lezen over immigranten als zielige mensen. We kregen reacties als: dat is niet mijn probleem. Dus we onderzoeken nu wat er gebeurt als je onderwerpen anders framet. Als je kiest voor een persoonlijk narratief. Of de fotokeuze invloed heeft. Er zijn mensen die geloven in constructieve journalistiek. In plaats van alleen over het probleem te schrijven, ook de oplossing te zoeken. Je platform gebruiken om mensen bij elkaar te brengen. Dat zou ook een manier kunnen zijn om meer vertrouwen te winnen.”

Maar dit legt alle verantwoordelijkheid bij media. Hoe zit het met lezers, kijkers? Hebben zij niet een eigen verantwoordelijkheid?

„Dan zou je moeten kijken naar mediawijsheid, op school en daarbuiten. Wat je ook kan doen is mensen de schadelijke kanten tonen van desinformatie. Zoals dat vroeger gebeurde met campagnes over de gezondheidsrisico’s van roken.”

In de strijd tegen desinformatie lanceert de Nederlandse minister van Binnenlandse Zaken volgende maand een campagne om het bewustzijn over het fenomeen te vergroten.

„Een publieke campagne is een klein deel van het antwoord op nepnieuws. Wat zwaarder weegt, is de rol van sociale media. Een groot aandeel van de verhalen komt van nepaccounts, bots. Eén mens kan tienduizend bots zo programmeren dat ze een nepverhaal promoten. Je kan je afvragen: waarom verdient een computerprogramma vrijheid van meningsuiting? Twitter laat het toe omdat een groot deel van de gebruikers nep is. Het is een manier om hun aantallen accounts hoog te houden. Je herkent die accounts zo. We moeten kijken naar het elimineren van anonimiteit op internet, op zijn minst op mainstream sociale media. Waarom zou iemand anoniem moeten zijn?”

Omdat er landen zijn waar je gevaar loopt als je onder eigen naam politieke opvattingen deelt.

„Ik weet dat er landen zijn, zoals Turkije, waar dat zo is. Maar ik denk dat de situatie in het westen van Europa echt anders is. Iedereen op Twitter zou een geverifieerd account moeten hebben, zodat gebruikers kunnen kiezen of ze alleen echte mensen willen horen. Er is gewoon al een manier om te bewijzen dat je echt bent.”

Daarvoor moet je persoonlijke gegevens delen met zo’n techbedrijf. Niet iedereen vertrouwt ze die toe.

„Dat klopt, maar als het alternatief is dat nepaccounts het politieke debat kunnen verstoren, dan… Ik zeg niet dat dit makkelijk is, maar het zijn dingen waarover nagedacht kan worden.

„Uiteindelijk komt het neer op twee vragen: wie vertrouwen mensen en waarom. En hoe overtuig je ze ervan dat ze vertrouwen kunnen stellen in wetenschappelijk onderbouwde argumenten.”

Waar komt het wantrouwen in beginsel vandaan?

„Mensen hebben onderschat hoe groot de online revolutie is. Vroeger was het overzichtelijk: als je The New York Times en een pamflet vol complottheorieën naast elkaar legde, zag je zo het verschil. Op internet ziet alles er hetzelfde uit, het lijkt evenveel waarde te hebben. De site van de NYT, een site met complottheorieën en de blog van je neefje.

„Iedere keer in de geschiedenis als er zo’n mediarevolutie plaatsvond, een informatierevolutie, dan had dat een enorme impact op de politiek. De vergelijking die het meest voor de hand ligt, is de uitvinding van de drukpers. Dat was toen iets prachtigs: materiaal dat alleen voor monniken in kloosters beschikbaar was, bereikte ineens het grote publiek. Maar het leidde ook tot de reformatie, kritiek op het katholicisme dat toen mainstream was. En dat leidde weer tot verdeeldheidspolitiek, tot verschrikkelijke religieuze oorlogen die Europa honderden jaren lang verscheurden.

„We leven nu in een tijd waarin tegenstanders van de liberaal-democratische status quo een grote stem hebben, makkelijk gelezen kunnen worden. En waarin tegelijkertijd de instituties waarop politiek lang gebaseerd was, vakbonden aan de linkerkant en kerken aan de rechterkant, minder belangrijk worden. Mensen vinden hun eigen, nieuwe gemeenschappen. Die kunnen gebaseerd zijn op een anarchistisch ideaal, niet links of rechts maar anti-systeem. Antipolitiek.”

De gele hesjes in Frankrijk.

„Ja. Die beweging is niet groot, relatief gezien. Het is geen meerderheid. Maar er is wel heel veel aandacht voor, dat maakt het groot. Je zou ze kunnen negeren, hoewel dat moeilijk gaat als ze de Arc de Triomphe proberen af te branden. Maar wat je wel kunt doen, is het nationale debat verschuiven naar een onderwerp waar het wél over zou moeten gaan. Het interessante van die gele hesjes is dat ze niet links of rechts zijn, het is van alles door elkaar. Wat ze wel delen is haat tegen het systeem. Je kunt ze niet scharen onder één politieke vleugel. Ze hebben geen gezamenlijke ideeën, geen duidelijke eisen. Ze staan niet ergens voor, ze zijn vooral tegen. Moet het gaan over mensen die rellen en geen ideeën hebben, of moet het gaan over iets constructiefs?

„Hetzelfde geldt voor de leugens en nepstatistieken die president Trump verspreidt in de Verenigde Staten. De enige manier waarop journalisten en politiek opponenten met hem kunnen omgaan, is door het gespreksonderwerp te veranderen.”

Trump heeft traditionele media niet nodig om zijn boodschap te verspreiden. Het is toch juist de taak van media om onwaarheden te benoemen? Als niemand hem tegenspreekt, dan lijken zijn woorden de waarheid.

„Je kan het kort benoemen, zonder er dagenlang over door te gaan. En daarna bepalen: nu gaan we het hebben over echte, bestaande problemen: drugsmisbruik, werkloosheid. Dat is het punt: wie beslist waar het land over praat? Dat is een vraag die twintig jaar geleden nog niet gesteld hoefde te worden.”

 

 

Anne Applebaum (1964) is historica en columnist voor The Washington Post. Ze is hoogleraar aan de London School of Economics, waar ze een programma leidt over desinformatie en propaganda in de 21ste eeuw.

Applebaum schreef meerdere boeken over de geschiedenis van Oost-Europa en de Sovjet Unie. In 2004 ontving ze de Pulitzer Prize voor non-fictie voor haar boek Goelag - een geschiedenis.

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/02/23/mensen-hebben-de-online-revolutie-onderschat-a3655131

Een opvallende deelnemer die voor de stoet loopt, is Aäron Fabrice. De 21-jarige uit Oostduinkerke heeft zich volledig gehuld in ballonnen die hij zelf op het strand opraapte. 'Ik ruim al acht jaar de plastic soep op aan de kust', zegt hij. 'We moeten stoppen met het oplaten van ballonnen en het gebruiken van helium. Ze worden allemaal de lucht in gestuurd en waar komt het dan terecht? In de zee, in beken of op het land.'

 

Volgens ballonverkoper Luc Bertrand uit Vichte klopt de redenering van het stadsbestuur van Oostende niet helemaal. "Er bestaat een groot misverstand: ballonnen die worden opgelaten, bestaan niet uit plastic maar uit latex. Ze zijn dus volledig afbreekbaar in de natuur en niet vervuilend", zegt hij. "Zelfs als een dier zo'n ballon zou opeten, is dat niet gevaarlijk. In de Nederlandse stad Utrecht woedde eerder een gelijkaardige discussie, tot een politicus daar voor de ogen van de camera's zo'n ballon opat. En ja, hij leeft nog steeds."

On 2/15/2019 at 10:01 AM, Ambreville said:

Bij Urbanus viel dat mee. Dat paste goed bij de strip. En je kan de strip nu uitbrengen in zwart-wit in 60 integrales

De Rode Ridder had gewoon zo'n wazige kleuring, zeker omdat Biddeloo minder en minder volgens klare lijnen ging tekenen en plakken. Het zou een mooie oefening zijn om wat latere pagina's van Biddeloo te geven aan een moderne, goede digitale colorist. Dat zou enorm goed kunnen meevallen. Als je Bv. naar die recente tekeningen van Kyko Duarte kijkt en dan naar het uiteindelijk resultaat, dan zie je toch een wereld van mogelijkheden.

 

 

De toren is in z/w beter dan in kleur, maar het personage op de voorgrond is in kleur beter dan in z/w.

Betogen voor het klimaat, maar wel met de brommobiel naar school.

Weer bangmakerij in de krant: "Overal in ons lichaam zitten toxische roetdeeltjes". Koren op de molen van allerlei groepen, maar ze verzwijgen wel dat mensen nog nooit zo oud werden als nu, en dat die oudjes opgegroeid zijn in een tijd dat men geen moer gaf om het milieu. De laatste jaren wordt er meer en meer aan gedaan, zodat de laatste tien jaar ons milieu veel gezonder dan pakweg in de jaren 70. Veel kwaad kunnen die toxische roetdeeltjes dus niet. Het is een beetje zoals met die gsm-stralen: mensen zijn banger van gsm-stralen, dan van hun eigen sigarettenrook.

3 hours ago, Peter Motte said:

Ik wil niet beweren dat die klimaatmarsen overbodig zijn, maar ze zijn zeker niet het begin van de bewustmaking van het klimaatprobleem.

Die klimaatbrossers zijn pretentieuze snotneuzen.

On 2/10/2019 at 11:59 AM, esteban² said:

Hier op het forum is Tanuki toch wel degene die met kennis van zaken spreekt, puur technisch gezien dan.

Waar jij dat haatl weet ik niet. Het enige wat ik zie is dat Tanuki het dieselvijandige discours van Groen overneemt. Maar hij bewijst nergensd at hij meer verstand heeft van techniek.

Groen wil gewoon iedereen uit de auto en iedereen in het openbaar vervoer. Alles wat ze kunnen gebruiken om autorijders zwart te maken, gebruiken ze. Met hun dieselvijandigheid gebruiken ze het wantrouwen van de mensen tegen diesel door dieselgate, of dat waar is of niet.

Het is net als na Fukushima. Toen zei groen ook dat zoiets hier ook kan, terwijl er hier helemaal geen tsunami's mogelijk zijn. Elke verkeerde voorstelling van zaken is voor hun goed genoeg om hun slag thuis te halen. Als ze de co2 omlaag willen krijgen, zullen ze diesel moeten toelaten. De andere stoffen moeten met filters worden weggewerkt. Maar dieselrijders zullen moeten aanvaarden dat ze geen sportieve diesel kunnen hebben.

In De Tijd van dit weekend staat een hele katern over het klimaat

De gecapteerde CO2 zou als grondstof kunnen worden gebrukt voor hoogwaardige producten, en dan is het niet zo erg dat die CO2-captatie duur is.

De meeste bedrijven zetten echter in op minder energieverbruik Bij InBev hebben ze een techniek ontwikkeld om bier aan een lagere temperatuur te kunnen brouwen.. En het is geen 0%-alcohol fluitjesbier.

 

Houtkacles, pelletkachels, steenkoolkachesl en bricketkachels zijn waarschijnlijk de meest vervuilende verwarmingsbronnen. Aardoliebranders zijn een stuk efficiënter, en net dat wordt afgestrafd.

Het is een beetje typisch groen: ze fixeren zich op symbolen in plaats van op problemen. Hun eeuwige gehak op auto's is een typisch overgeërfde milieuopvatting, net zoals hun vijandigheid tegenover kernenergie.

Geen auto = geen rijbewijs = geen werk.

Alleen wie in een mierenstad als Antwerpen woont, heeft daar geen probleem mee. Denken ze.

 

Ik denk ook dat veel mensen voor groen kiezen omdat ze trappen in de groene terug-naar-de-natuur-utopie, maar dat ze niet beseffen dat groen daardoor zal eisen dat mensen op driekamerappartementen wonen. Ha ja, want als je grotere woningen bouwt, is dat ten koste van de natuur.

 

En dit heeft er niets meer te maken, maar een beetje toch wel: groen is ook een partij die geen problemen heeft met inwijkelingen, maar die niet beseft dat die ook ergens moeten wonen. En er zitten nu al mensen in appartementsgebowuen op elkaar gestapeld.

Als er een betonstop komt, dan mag iedereen terecht zeggen "Vlaanderen zit vol". Hoe je het tegendeel dan nog kunt volhouden, is mij een raadsel.

 

Wat die vliegtuigtaks betreft hebben ze gelijk: je kunt voor 50 euro naar Madrid vliegen, maar per trein Luik naar Antwerpen heen-en-terug kost 33,60 euro. Dat klopt niet.

Je denkt aan die gek van Greenpeace die met het vliegtuig van Luxemburg naar Amsterdam ging. Greenpeace is een heel onbetrouwbare vereniging waarvan de leiding de naIeviteit van de leden misbruikt om er zelf beter van te worden. Ze hangt aan elkaar van halve leugens om bedrijven zwart te maken, zelfs al doen die inspanningen voor het milieu.

In de meeste gevallen lopen ze achter de feiten aan en hebben oude instellingen zoals het WWF en zelfs overheidsinstellingen al lang bekendgemaakt waar Greenpeace dan het mooie weer mee maakt en lidgelden lospeutert.

KM valt ook altijd van het ene uiterste in het andere. Skeptisch tegenover hogere belastingen met het argument de planeet te redden, is niet hetzelfde als skeptisch tegenover opwarmingen of zeespiegelstijgingen.  Theo van de Richel is gewoon een klimaatontkenner genre Donald Trump. En Trump is ook overheid en ontkent toch de klimaatproblemen. Volgens KM's redenering heeft Trump ongelijk omdat hij overheid is.

Black Lagoon!

 

 

Wat heeft dat met strips te maken? Dat is gewoon reclametekenen.

On 1/14/2019 at 10:01 AM, The Alderwood said:

Een of andere man, een idioot blijkt later, belt me vrijdag op, terwijl ik op een bedrijfsfeestje zit. Hij informeert naar een strip die ik verkoop, ik versta niet welke, maar hij praat incoherent, vraagt of hij langs mag komen, vermeldt 3-4 euro als normale prijs, de strip moet in perfecte staat zijn.

Je moet al helemaal een idioot zijn om iemand te contacteren en een lagere prijs te vragen dan waaraan hij het aanbiedt.

geen van beide

On 12/1/2018 at 2:06 PM, Peter Motte said:

Ik vraag me voortdurend af of ik mijn exemplaar van 1 & 2 zou verkopen.

Enerzijds blijk ik niet zo'n liefhebber van luitenant Bosbes te zijn, anderzijds heb ik wel graag dat stuk geschiedschrijving in huis.

Zou je die echt niet willen wegdoen?

Ik wens iedereen een prettig stripjaar met betaaldbare zoekertjessites!

Er is ook nog

wakoza

koopjeskrant

marktplaats

bobbo

tweedhandsnet

hannelore

open handel

speurders

tekoopjes

internetgazet

locanto

marktplaza

netmarkt

onelinertjes

 

Als ze op 2dehands.be geld vragen voor zoektjes die niets opbrengen zoals strips, dan zullen ze veel advertenties zien verdwijnen.

Dat is misschien hun probleem niet. Ze hebben daar dan ook die capaciteit niet meer voor nodig. Maar die adverteerders maken reclame voor die site, en dat zijn ze dan ook kwijt.

 

En er zijn nog altijd mogelijk zoals de reep.

 

En hier staat een hele verzameling sites waar je zoekertjes kunt zetten:

http://zoekertjes.go2.be/

Zo'n draad wordt nooit een succes.

On 12/12/2018 at 4:35 PM, The Alderwood said:

Daar ligt voor 12u werk.

Aha! Iemand die het aha weet!

Pff... bedrijven zoals Catawiki zijn niet betrouwbaar. Beleid veranderen. Domme medwerkers met eigen voorkeuren ... Winstbejag waardoor gratis plots niet meer gratis is ... De lage prijzen van Catawiki dienen alleen maar om andere veilingen kapot te maken.

12 hours ago, Tweetie said:

Ik had eerlijk gezegd alleen bieders uit Nederland en Belgie verwacht, vooral Repers, De veiling was in het Catawiki menu niet echt makkelijk te vinden..

Er is niets gemakkelijk te vinden op catawiki.