Yncke

Wohoo! Geproficiateerd!

Soms vraagt een mens zich af of het niet een soort van digitaal equivalent van het stockholm syndroom is.

Soms vraagt een mens zich af waarom mensen liever eeuwig blijven mekkeren over Windows dan al die tijd die ze zo al verknoeid hebben te investeren in leren werken met iets anders.

Instagram is een merde als je geen account hebt, maar als ik naar de thumbnails kijk zitten er daar echt hele mooie tussen!

AltaVista want betere resultaten dan Yahoo. GeoCities want daar waren behoorlijk wat webcomics te vinden. Een beetje later het forum van De Poort en Elftown.

Heel mooi! Vat de dynamiek helemaal.

Vivaldi ! Melkchocolade of fondant?

De capriolen van een kieviet.

Die zag ik niet aankomen. XD

Zo had ik het nog niet bekeken, maar inderdaad, mooie observatie.

War, Famine, Polution and Death.

Oesje! O.o @Bonte ?

Die optie zit in het menu als je op je gebruikersnaam klikt: (Er lijkt een tegenstrijdigheid in de Nederlandse vertaling te zitten. Genegeerde gebruikers worden in de Engelse tekst niet verwittigd.)

Het verbaast me een beetje dat er nog een markt is voor roddelbladen. Je zou denken dat er genoeg roddels op het internet te vinden zijn...

Ik teken ook de basisschets met blauwe potlood (met dank aan Steven Dupré voor de tip!), gewoon omdat dat voor mij toelaat om heel los op zoek te gaan naar de pose en zo, en daar dan met grijs potlood iets over te tekenen dat inktbaar is. De technologie is veranderd, maar het principe achter non repro blue is nog altijd dezelfde -- het is makkelijk achteraf weg te werken. Ik heb 't meer voor blauw dan voor rood omdat 't voor mij minder opvalt eenmaal er een grijze lijn over staat. Maar geen idee wat de logica daarachter zou zijn.

Sanity check: @bouncer: akkoord met @Air ?

Een artiest die een hele grote stempel heeft gedrukt op vele media, inderdaad!

Het verhaal is dan ook heel knap. (En eigenlijk de tekeningen ook. Goede designs, zowel qua kledij as qua decors.) Hoofdpersonages zijn twee broers die met behulp van alchemie (zo ergens halverwege tussen magie en wetenschap, met als kern het gegeven van equivalente uitwisseling) hun moeder weer tot leven willen wekken. Dat loopt gruwelijk mis (natuurlijk, anders was er geen verhaal), en de ene verliest zijn arm en been, de andere zijn hele lichaam en wordt gebonden aan een harnas. Het verhaal gaat over de zoektocht om die broer zijn lichaam terug te geven. Tijdens die zoektocht geraken de broers verwikkeld in allerhande plots die alsmaar groter worden, en morele dilemma's worden daarbij niet uit de weg gegaan. Het is bovendien een reeks met een grote rijkheid aan mooie personages, van gevoelige mannen tot sterke vrouwen, en alles ertussenin, met hun eigen geloofwaardige drijfveren. De wereld waarin het zich afspeelt is knap uitgebouwd en gedetailleerd. En met zo'n verhaal is een goede ontknoping niet zo simpel, maar het rond af als een mooi geheel. 't Is natuurlijk nog altijd Shonen, dus uitgebreide actie-scenes en silly comedy zijn ook onvermijdelijk. (Damn, ik krijg zin om de reeks te herlezen maar ik kan momenteel niet bij mijn FMA'tjes... :s )