Stripreeksen Die Gerekt Worden En/of Waarvan De Vervolgen Te Lang Op Zich Laten Wachten

[Rik]

Het zal dit jaar veertig jaar geleden zijn dat René Goscinny stierf. Hij heeft nogal een nalatenschap dat nog steeds goed verkoopt.

Inderdaad, dat kun je wel stellen als je naam op meer dan een half miljard albums staat...

Er zijn niet zoveel auteurs die hem dit nadoen.

[Yan]

Goscinny schreef niet echt 'gerekte' series, zijn verhalen stonden los van elkaar. De absolute topper in 'rek' is 'XIII', na 3 (max.5) had dit verhaal moeten beëindigd zijn, maar succes en honger, gijzelden jarenlang de lezer. 

[Tweetie]

Het zal dit jaar veertig jaar geleden zijn dat René Goscinny stierf. Hij heeft nogal een nalatenschap dat nog steeds goed verkoopt.

 

Belangrijker: honderd jaar geleden werd Jack Kirby geboren. Waarschijnlijk de belangrijkste comics tekenaar doe ooit geleefd heeft. Oervader van zo ongeveer alle Marvel superhelden.

 

En ook Will Eisner is honderd jaar geleden geboren. En nog vele andere Dick Browne, Frank Bellamy, Reg Smythe, Bill Everett, etc. 

[TDPB]

De man was een genie vind ik

Nochtans heeft Goscinny ook heel wat strips geschreven waar geen mens nog geïnteresseerd in is. Hij was vooral een genie in de juiste omstandigheden (lees: met de juiste co-auteurs en een geïnspireerd onderwerp)

[Zwendel]

Nochtans heeft Goscinny ook heel wat strips geschreven waar geen mens nog geïnteresseerd in is. Hij was vooral een genie in de juiste omstandigheden (lees: met de juiste co-auteurs en een geïnspireerd onderwerp)

Hoempa-pa is hier bijna helemaal onbekend. Is nochtans een blauwdruk voor Asterix. Bijna volledig zelfde setting.

[Aerogi]

het album van de picten was wel OK, maar toch miste ik ergens de 'scherpte' dat een album zoals met de Corsicanen had. Een volk werd vroeger een heel stuk stereotyper voorgesteld denk ik. En met alle politieke correctheid de dag van vandaag is dat wat uitgevlakt.

 

Een ouder album van Asterix herlees ik graag. Het zit soms boordevol leuke details (de kippen bij de intrigant bvb), terwijl ik niet meteen Asterix en de Picten ga herlezen.

 

Qua tekeningen vind ik het wel knap gedaan.

[sanderg]

Qua tekeningen zijn de nieuwste delen inderdaad wel goed- maar inderdaad zit t m er met name in dat de scherpte weg is uit de verhalen. Ik vond De Picten vooral als een verhaal voor kinderen lezen terwijl ik dat bij bijvoorbeeld Asterix en de Britten helemaal niet heb.

Waar ik overigens ook een beetje dat ongemakkelijke gevoel bij heb is bij de Franka strips. Met name de eerste helft van de reeks hinkt wat ongemakkelijk tussen de kinder- en volwassenenstrip in. Ook deze reeks borduurt naar mijn mening overigens wat te lang en teveel op hetzelfde door. De tekeningen zijn erg mooi (al vond ik ze vroeger wel een stuk beter) maar de verhalen vind ik erg langdradig en nogal onlogisch geworden met aan het einde van de albums een ellenlange uitleg hoe het toch allemaal zo is gekomen e.d. Ik snap er af en toe eerlijk gezegd geen biet meer van (ik had dat vooral bij het einde van het zilveren vuur verhaal :-) - Maar wellicht licht dat aan mij? ;-) 

[Rik]

Waar ik overigens ook een beetje dat ongemakkelijke gevoel bij heb is bij de Franka strips. Met name de eerste helft van de reeks hinkt wat ongemakkelijk tussen de kinder- en volwassenenstrip in. Ook deze reeks borduurt naar mijn mening overigens wat te lang en teveel op hetzelfde door. De tekeningen zijn erg mooi (al vond ik ze vroeger wel een stuk beter) maar de verhalen vind ik erg langdradig en nogal onlogisch geworden met aan het einde van de albums een ellenlange uitleg hoe het toch allemaal zo is gekomen e.d. Ik snap er af en toe eerlijk gezegd geen biet meer van (ik had dat vooral bij het einde van het zilveren vuur verhaal :-) - Maar wellicht licht dat aan mij? ;-) 

 

Dan ligt het in ieder geval aan ons beiden 

De Frankaverhalen zijn inderdaad veel te langdradig geworden. Ik heb de nieuwste albums daarom niet eens aangeschaft.

De serie had wat mij betreft mogen stoppen na de "De 13e letter"

[sanderg]

Goed om te horen dat t niet enkel aan mij ligt. Er bekroop mij al een angstig gevoel dat ik toch wat minder snugger zou zijn dan ik dacht ;-)

Wat ik ook nogal eens bij Franka heb is een wat ongemakkelijk gevoel om het feit dat ik soms het idee heb dat Henk Kuijpers zelf misschien graag een 'lekker wijf' had willen zijn (om maar een beetje in de terminologie te blijven van de latere Franka verhalen). Als mooie vrouw krijgt Franka alles voor mekaar en ze kan seks hebben wanneer ze wil met gespierde kerels uit de sportschool e.d. Ik weet het niet hoor- ik zou, als man zijnde, zulke typische vrouwelijke dingen niet in mijn hoofd kunnen halen als ik een verhaal zou schrijven. Ik zou het kunnen omschrijven als een vreemd soort voyeurisme - voor mij leest het af toe, zoals gezegd, erg ongemakkelijk.. Het komt vooral in de latere delen aan bod.   

[pouco]

Ik wacht al jaren op een volgend Kuifje album ???

[Gast Kontiki]

Volgende week komt er een stokouwe uit die gepresenteerd wordt alsof het een gloednieuw ding is.

[Yan]

Ik wacht al jaren op een volgend Kuifje album ???

 

Nee dank u !

[Peter Motte]

Goed om te horen dat t niet enkel aan mij ligt. Er bekroop mij al een angstig gevoel dat ik toch wat minder snugger zou zijn dan ik dacht ;-)

Wat ik ook nogal eens bij Franka heb is een wat ongemakkelijk gevoel om het feit dat ik soms het idee heb dat Henk Kuijpers zelf misschien graag een 'lekker wijf' had willen zijn (om maar een beetje in de terminologie te blijven van de latere Franka verhalen). Als mooie vrouw krijgt Franka alles voor mekaar en ze kan seks hebben wanneer ze wil met gespierde kerels uit de sportschool e.d. Ik weet het niet hoor- ik zou, als man zijnde, zulke typische vrouwelijke dingen niet in mijn hoofd kunnen halen als ik een verhaal zou schrijven. Ik zou het kunnen omschrijven als een vreemd soort voyeurisme - voor mij leest het af toe, zoals gezegd, erg ongemakkelijk.. Het komt vooral in de latere delen aan bod.

 

Volgens mij vond Henk dat hij moest moderniseren. Zodoende.

 

Ik wacht al jaren op een volgend Kuifje album ???

Wacht gewoon tot de rechten vervallen zijn.

 

Nee dank u !

Hoeft voor mij ook niet. Lijkt me eerlijk gezegd ook volkomen onrealiseerbaar. Andere tijden, andere zinnen.

[Yan]

Hoeft voor mij ook niet. Lijkt me eerlijk gezegd ook volkomen onrealiseerbaar. Andere tijden, andere zinnen.

 

Bovendien, het zou een misprijzen van Hergé zijn. Jacobs zou het ook al betreurd hebben. Het liep al mis bij Bob De Moor (nochtans een verdienstelijk tekenaar), misschien had men beter Juillard het laatste deel van 'Sato' laten beëindigen. Daarna, einde.

[sanderg]

"Volgens mij vond Henk dat hij moest moderniseren". 

 

Hmmm- ik meen inderdaad ook eens zoiets te hebben gelezen. Modernisering in de stripwereld lijkt welhaast een recept te zijn voor ellende naar mijn idee :-) Zo reden Thorgal en Aaricia al beiden een scheve schaats in de latere delen (na Van Hamme) en werd naar mijn mening hiermee echt het hart uit de serie gerukt. De kritiek hierop is behoorlijk geweest (check het Thorgal forum maar eens). Hierover meldde Rosinski in een interview dat dit in het kader was om de serie met zijn tijd mee te doen gaan.

Ja hoor...

Bij Franka is het naar mijn mening dus ook geen succes..
 

Zelfs bij kuifje heeft Hergé op gegeven moment getracht de serie te moderniseren- in Kuifje en de Picaro's was kuifje opeens een beetje een hippy met een 'ban de bom' teken op zijn helm en verruilde hij zijn plus-four in voor een (oerlelijke) jaren 70 broek. Critici menen dat dit album zo ongeveer de slechtste is uit de reeks en ik kan ze eerlijk gezegd geen ongelijk geven.

aat kuifje aub het droeve lot bespaard blijven om in de toekomst verder 'gemoderniseerd' te worden.

Ik ben allang blij dat ze dit grapje niet in zoverre mate bij Blake en Mortimer hebben geflikt. Alhoewel de nieuwere delen het niet halen bij de albums van Jacobs heb ik (en velen met mij) toch erg genoten van o.a. de 'Zaak Francis Blake'. Ook het laatste deel (William S) krijgt van mij toch een ruime voldoende.
Misschien hadden ze het moeten laten bij de Sato delen (ook een poging geweest tot modernisering volgens mij - de jaren '70 setting wijkt sterk af van de vorige delen- ook deze delen krijgen de meeste kritiek tot nu toe volgens mij en dat zal toch ook voor een deel aan het verhaal liggen denk ik- De Moor was inderdaad toch zeker geen slechte tekenaar), maar ik vind de voortzetting van deze reeks toch, zoals eerder opgemerkt, de beste tot nu toe.    
 

[Yan]

Quote:

Misschien hadden ze het moeten laten bij de Sato delen (ook een poging geweest tot modernisering volgens mij - de jaren '70 setting wijkt sterk af van de vorige delen- ook deze delen krijgen de meeste kritiek tot nu toe volgens mij en dat zal toch ook voor een deel aan het verhaal liggen denk ik- De Moor was inderdaad toch zeker geen slechte tekenaar), maar ik vind de voortzetting van deze reeks toch, zoals eerder opgemerkt, de beste tot nu toe.    
 

Met uitzondering van deel 1 (zwaardvis) gebruikte Jacobs altijd de 'setting' van de periode waarin hij het album schreef. Je kan dus niet spreken van een 'modernisering' bij Jacobs, hij ging gewoon mee met zijn tijd.

[sanderg]

Tja- is meegaan met de tijd en modernisering niet in zekere zin hetzelfde? De personages lijken overigens niet ouder te zijn geworden in de Sato delen

[Rik]

Tja- is meegaan met de tijd en modernisering niet in zekere zin hetzelfde? De personages lijken overigens niet ouder te zijn geworden in de Sato delen

 

In feite is dit een kwaal waaraan alle langlopende reeksen die zich in de 20e eeuw afspelen aan lijden. Kijk eens naar de eerste en de laatste Rik Ringers, Michel Vaillant, Buck Danny enz.

De personen worden niet ouder maar de omgeving past bij de tijd dat het album gemaakt is.

[retep]

Toch is Michel Vaillant wat ouder geworden, het verouderingstempo is vrij traag (die Michel wist zijn lijf en kaaklijn goed te onderhouden) maar de familie Vaillant is toch wel zeker verouderd (zie de rimpels en grijze haren van Jean Pierre).

De modernisering van Rik Ringers is vooral af te lezen aan zijn auto's, Rik begon met een wonderschone Volvo P1800 maar reed in de loop der albums een hele reeks Porsches aan gort. Iedere keer stond er weer een nieuw model voor hem klaar, een wonder ! Rik zelf is, met zijn halfhoge laarsjes, een beetje in de jaren 80 blijven steken. Buck Danny is dan wel een reeks waar geen sleet zit op de hoofdpersonen.....

[Rik]

Toch is Michel Vaillant wat ouder geworden, het verouderingstempo is vrij traag (die Michel wist zijn lijf en kaaklijn goed te onderhouden) maar de familie Vaillant is toch wel zeker verouderd (zie de rimpels en grijze haren van Jean Pierre).

De modernisering van Rik Ringers is vooral af te lezen aan zijn auto's, Rik begon met een wonderschone Volvo P1800 maar reed in de loop der albums een hele reeks Porsches aan gort. Iedere keer stond er weer een nieuw model voor hem klaar, een wonder ! Rik zelf is, met zijn halfhoge laarsjes, een beetje in de jaren 80 blijven steken. Buck Danny is dan wel een reeks waar geen sleet zit op de hoofdpersonen.....

 

Natuurlijk is Michel wat ouder geworden, dat zou jij ook worden als je tegen alle topcoureurs van de afgelopen 60 jaar hebt geraced

Wat betreft onze Buck, ik heb toevallig de afgelopen maanden 40 albums herlezen vanaf deel 1 t/m deel 40. Opvallend is een panel in deel 40 de Ghost Queen, waar onze vrienden een antiek vliegtuig uit ww2 niet herkennen en een oude admiraal zegt ' Als jullie net als ik tegen de Jappen hadden gevochten had je geweten welk toestel dit was'

[Zwendel]

Goed om te horen dat t niet enkel aan mij ligt. Er bekroop mij al een angstig gevoel dat ik toch wat minder snugger zou zijn dan ik dacht ;-)

 

Wat ik ook nogal eens bij Franka heb is een wat ongemakkelijk gevoel om het feit dat ik soms het idee heb dat Henk Kuijpers zelf misschien graag een 'lekker wijf' had willen zijn (om maar een beetje in de terminologie te blijven van de latere Franka verhalen). Als mooie vrouw krijgt Franka alles voor mekaar en ze kan seks hebben wanneer ze wil met gespierde kerels uit de sportschool e.d. Ik weet het niet hoor- ik zou, als man zijnde, zulke typische vrouwelijke dingen niet in mijn hoofd kunnen halen als ik een verhaal zou schrijven. Ik zou het kunnen omschrijven als een vreemd soort voyeurisme - voor mij leest het af toe, zoals gezegd, erg ongemakkelijk.. Het komt vooral in de latere delen aan bod.   

Ik heb veleden jaar voor het eerst Franka gelezen. Ben begonnen met de nieuwste 1948 en daarna nr.7 en 8. Eigenlijk viel me daar geen grote stijlbreuk op. Toen heb ik de eerste 6 uit de bieb gelezen en dat was wel een schok(je). Ik had namelijk de hertekende gelezen en dat maakt inderdaad een heel verschil. De vroegere zijn in de typisch jaren '60 Robbedoesstijl getekend en komen in vergelijking met de huidige inderdaad nogal braaf over.

[sanderg]

In de Thorgal reeks worden de hoofdpersonen wel ouder- erg goed vind ik dat

[retep]

Ik heb veleden jaar voor het eerst Franka gelezen. Ben begonnen met de nieuwste 1948 en daarna nr.7 en 8. Eigenlijk viel me daar geen grote stijlbreuk op. Toen heb ik de eerste 6 uit de bieb gelezen en dat was wel een schok(je). Ik had namelijk de hertekende gelezen en dat maakt inderdaad een heel verschil. De vroegere zijn in de typisch jaren '60 Robbedoesstijl getekend en komen in vergelijking met de huidige inderdaad nogal braaf over.

 

Ik vond de Franka's rond de delen 3 tm 10 juist heel sterk (Noorderzon en Draak !). Daarna werden de tekeningen vooral volgestopt met ontelbare details waardoor ze, voor mij, veel te onrustig werden. Ook de scenario;s van de latere albums werden steeds gecompliceerder en vooral vergezocht.. Dat Franka zich met graagte laat bespringen (en vice versa) door welgebouwde manspersonen is voor mij niet storend.

[Zwendel]

Ik vond juist de Franka's rond de delen 3 tm 10 juist heel sterk (Noorderzon en Draak !). Daarna werden de tekeningen vooral volgestopt met ontelbare details waardoor ze, voor mij, veel te onrustig werden. Ook de scenario;s van de latere albums werden steeds gecompliceerder en vooral vergezocht.. Dat Franka zich met graagte laat bespringen (en vice versa) door welgebouwde manspersonen is voor mij niet storend.

Ja maar ik lees die ook graag, het zijn zo van die typische komische detectives, alleen is het verschil in tekenstijl (kijk alleen al naar Franka zelf) opvallend.

[TDPB]

In feite is dit een kwaal waaraan alle langlopende reeksen die zich in de 20e eeuw afspelen aan lijden. Kijk eens naar de eerste en de laatste Rik Ringers, Michel Vaillant, Buck Danny enz.

De personen worden niet ouder maar de omgeving past bij de tijd dat het album gemaakt is.

Voor langlopende stripreeksen bestonden was dit al een gekend probleem. Agatha Christie schreef haar Poirot-verhalen vanaf 1920 tot in de jaren '70. In het eerste verhaal was Poirot al op pensioen. Kan je je inbeelden hoe oud hij moet geweest zijn in zijn laatste verhalen (waarin computers en The Beatles opduiken)? Maar het kan ook anders. Conan Doyle schreef Holmes-verhalen tot midden jaren 20, maar hij had al vrij vroeg door dat de moderne tijden niet samengingen met zijn personage, en situeerde dus al zijn verhalen (met uitzondering van 2 mindere verhalen) rond 1890, de periode waarin hij begon. Dat zou dan zijn alsof Suske en Wiske nog steeds personages in de jaren '40 zouden zijn.

[Rik]

Ik vond juist de Franka's rond de delen 3 tm 10 juist heel sterk (Noorderzon en Draak !). Daarna werden de tekeningen vooral volgestopt met ontelbare details waardoor ze, voor mij, veel te onrustig werden. Ook de scenario;s van de latere albums werden steeds gecompliceerder en vooral vergezocht.. Dat Franka zich met graagte laat bespringen (en vice versa) door welgebouwde manspersonen is voor mij niet storend.

 

Franka is inderdaad geëvolueerd van een saai burgertrutje naar een vamp. Ook de cupsize is duidelijk meegegroeid 

De eerste verhalen werden gepubliceerd in de jaren '70 in Eppo, later gaf Henk ze in eigen beheer uit. Misschien dat dit enige invloed heeft gehad op de cupsize?

[retep]

Er zijn veel langlopende series die ik te lang gerekt vind, Buck, Blauwbloezen, Rik, Alex, Lefranc, Asterix, BenM, Alleen, allemaal minder naarmate de tijd voortgaat. Bloks is eigenlijk de enige LLS die een mooi niveau haalt. Sommige deeltjes zijn wat beter maar er is een gemiddelde goede kwaliteit.

[Peter Motte]

"Volgens mij vond Henk dat hij moest moderniseren".

 

 

Ik ben allang blij dat ze dit grapje niet in zoverre mate bij Blake en Mortimer hebben geflikt.

En die buitenechtelijke dochter van Mortimer dan?

Ik vind dat eerlijk gezegd ook niet kunnen.

In Het testament van William S. is er een scene (heb ik dat al geschreven?) waar Mortimer in gesprek is met twee vrouwen, en het zijn de vrouwen die de juiste conclusies trekken. Mortimer zit er alleen maar wat bij te zitten. Komt er iemand binnen, en die feliciteert Mortimer voor het resultaat. Fout dus, maar niet de schuld van Mortimer.

Als Sente op die manier een kritische noot over die tijd wilt binnensmokkelen, heb ik daar geen probleem mee. Maar als hij zo ver wilt gaan om Mortimer ook nog eens buitenechtelijke dochters te geven, gaat hij een paar stappen te ver.

Zoals ik al eerder schreef, is de reeks Blake & Mortimer avonturen met futuristische technologie, niet detective-soap.

[Peter Motte]

De modernisering van Rik Ringers is vooral af te lezen aan zijn auto's, Rik begon met een wonderschone Volvo P1800 maar reed in de loop der albums een hele reeks Porsches aan gort. Iedere keer stond er weer een nieuw model voor hem klaar, een wonder ! Rik zelf is, met zijn halfhoge laarsjes, een beetje in de jaren 80 blijven steken. Buck Danny is dan wel een reeks waar geen sleet zit op de hoofdpersonen.....

RR is niet alleen gemoderniseerd door de auto's. Alle interieurs verouderen mee, de mode (maar niet bij de hoofdpersonages), de thama's ... Bijv. jumbe-jumping ed zijn allemaal ingevoerd.

 

Het probleem met die oude helden is dat ze oorspronkelijk werden ontworpen voor de kinderen van de jaren 50, die niet mochten lezen dat hun personages ook wel eens seks of zo konden hebben. De personages vormen voor een stuk voorbeeldrollen. Daardoor waren ze vaak zo gelikt.

Dat gaat er tegenwoordig moeilijker in, maar eerlijk is eerlijk: dat is vooral omdat het publiek van die reeksen ouder is geworden. Het is echt niet zo dat elke hedendaagse held zo veel gebreken heeft. Mensen als Indiana Jones zijn nog altijd een soort Kuifjes.

 

Wat mij stoort aan de modernisering, is dat het karakter van het personage wordt veranderd, zoals bij Mortimer. Mortimer is psychologisch nooit een vrouwengek geweest. Punt. Waarom wil Sente er dat dan van maken? Het is niet omdat er geen taboes zijn, dat plotseling iedereen er met iedereen ligt op los te neuken.

Mark my words: als Fifty Shades of Grey een succes is, dan is het omdat veel vrouwen nooit aan hun trekken komen.

[Zwendel]

En die buitenechtelijke dochter van Mortimer dan?

Ik vind dat eerlijk gezegd ook niet kunnen.

In Het testament van William S. is er een scene (heb ik dat al geschreven?) waar Mortimer in gesprek is met twee vrouwen, en het zijn de vrouwen die de juiste conclusies trekken. Mortimer zit er alleen maar wat bij te zitten. Komt er iemand binnen, en die feliciteert Mortimer voor het resultaat. Fout dus, maar niet de schuld van Mortimer.

Als Sente op die manier een kritische noot over die tijd wilt binnensmokkelen, heb ik daar geen probleem mee. Maar als hij zo ver wilt gaan om Mortimer ook nog eens buitenechtelijke dochters te geven, gaat hij een paar stappen te ver.

Zoals ik al eerder schreef, is de reeks Blake & Mortimer avonturen met futuristische technologie, niet detective-soap.

 

Die nieuwe B&M zijn nogal wisselvallig. Mij stoort het niet dat Mortimer plots een dochter heeft, als het verhaal maar goed is.

 

Ik vind de parodiereeks Philip en Francis trouwens heel goed en daar rammelen ze er duchtig mee.

 

Onlangs nog enkele recente Lefrancs gelezen en dat was niet slecht, misschien omdat het zo lang geleden was dat ik er nog eentje las.

[Peter Motte]

Die nieuwe B&M zijn nogal wisselvallig. Mij stoort het niet dat Mortimer plots een dochter heeft, als het verhaal maar goed is.

 

Ik vind de parodiereeks Philip en Francis trouwens heel goed en daar rammelen ze er duchtig mee.

Dat klopt, maar het is dan ook een parodie. Dat mag wel, het is heel leuk, en het geeft je de kans om alles te relativeren en in het juiste perspectief te zetten. Maar momenteel verandert Sente de hoofdreeks zelf in een parodie, en dat kan niet.

 

Onlangs nog enkele recente Lefrancs gelezen en dat was niet slecht, misschien omdat het zo lang geleden was dat ik er nog eentje las.

Sommige Lefrancs zijn inderdaad erg goed. Er zit ook echt wel een verhaal in. Er is iets aan te lezen. Sommige strips vallen wat dat betreft een beetje tegen: veel tekeningen, nauwelijks verhaal.

[sanderg]

Wat betreft de B&M's - echt een enorme karakterwijziging zie ik eerlijk gezegd zelf niet zozeer in Mortimer.
Het is en blijft toch wel een gentleman vind ik. Het is geen Franka die in de koffer duikt met wie ze maar wil op om het even welk moment :-) 

Wat betreft de buitenechtelijke dochter- dat wordt toch nergens expliciet uitgesproken? Er wordt misschien wel naar gehint maar het 'officiele' verhaal blijft toch dat ze de dochter is van een andere man. Naar ik heb begrepen zal het ook nooit expliciet worden bevestigd dat ze inderdaad de dochter is van Mortimer..

Volgens mij heeft de wijziging t.o.v. de manier waarop er vrouwen hun intrede hebben gedaan in de B&M reeks er ook mee te maken dat er van oudsher nogal eens werd gedacht dat er een homoseksuele relatie zou bestaan tussen de mannelijke hoofdpersonages (Zie o.a. Kuifje en Haddock waarbij velen dit ook hebben overwogen)

Al met al vind ik de intrede van vrouwen in de B&M reeks (vooralsnog) smaakvol gedaan. 

 

[Yan]

Tja- is meegaan met de tijd en modernisering niet in zekere zin hetzelfde? De personages lijken overigens niet ouder te zijn geworden in de Sato delen

 

Ik vind dat niet echt hetzelfde, Hergé volgde qua 'decor' zijn tijd, maar liet Kuifje in dezelfde plunje rondwandelen, pas laat (veel te laat) paste hij hem een andere broek aan. De verhalen van B&M zitten binnen een tijdsspanne van 30 jaar, het niet ouder worden valt dan nog mee.

 

Ouder laten worden ligt moeilijk, een 'actief' stripfiguur kan je niet echt met 'pensioen' sturen. Een vindingrijk scenarist kan dat wel opvangen. Ik vrees echter dat het vooral uitgevers zijn die 'vasthouden' aan een succesvol stripfiguur (en reeks). De Blake en Mortimer-reeks na Jacobs is daar een duidelijk voorbeeld van. De nieuwe albums nestelen zich 'tussen' de echte reeks. Ze kozen voor verschillende teams om de productie hoog genoeg te houden.

 

Als de tekenaar niet kan (of wil) volgen begint men spin-offs met andere teams zoals bij Thorgal en XIII.

Hellboy heeft dat ook maar in de VS is men gewoon om steeds met andere mensen te werken, alhoewel Mignola een vinger in de pap blijft houden bij veel scenario's en covers.

 

Als een reeks goed is dan is de kunst te stoppen op het juiste moment, John Cleese heeft dat goed ingeschat met Fawlty Towers (slechts twee reeksen van zes afleveringen).

De trend van mini-reeksjes zie al lang op de Franstalige markt en kunnen we alleen maar toejuichen  .

[retep]

Nu ja, die Mortimer scheen in zijn jonge jaren een don juan te zijn geweest, die dame met heur brilletje zat na de daad toch wel verhit in haar hempie bij de hooiberg, daar komen kindjes van !

[Peter Motte]

Wat betreft de buitenechtelijke dochter- dat wordt toch nergens expliciet uitgesproken?

 

Haja, en Delphine is geen dochter van den Albert.

 

Ondertussen veranderen ze niet alleen de psychologie van de personages, maar verandert ook het karakter van de reeks.

William S. is een goed verhaal, maar niet voor B&M. Van die mening stap ik niet af.

 

Eergisteren zag ik "Dante's Peak", een film met Pierce Brosnan en Jamie Lee Curtiss.

Toen dacht ik ook: die denken dat mensen altijd 30 blijven.

Dat gegeven zit soms in maar één film.

[djkeos]

Franka is inderdaad geëvolueerd van een saai burgertrutje naar een vamp. Ook de cupsize is duidelijk meegegroeid 

De eerste verhalen werden gepubliceerd in de jaren '70 in Eppo, later gaf Henk ze in eigen beheer uit. Misschien dat dit enige invloed heeft gehad op de cupsize?

 

Volgens mij is de metamorfose van Franka mede ingegeven door de voorpublicatie in het Veronica magazine.

 

Voor die doelgroep moest Franka veel eigentijdser worden en dat heeft Henk goed begrepen.

 

Inmiddels wil Henk kortere verhaallijnen tekenen, bijvoorbeeld deel 22: Onderwereld.

 

Maar nu is hij bezig aan toch weer een tweeluik, deel 23: Geheim 1948 en komend jaar deel 24: Operatie roofmoord.

 

En daar heeft hij inderdaad weer heel veel pagina's voor nodig maar ja, hij vertelt nu eenmaal zo graag. 

[anathema76]

Ik kan erg genieten van (vooral de oude) Franka, maar ik hoop dat Henk de aloude wijsheid "schrijven is schrappen" eens gaat toepassen, want de verhalen zijn de jongste jaren inderdaad te gecompliceerd. En geen probleem met een portie sex, maar dan wel als het het verhaal dient, minder als het gewoon voor het plezier van de tekenaar is

[ivo]

Ik lees graag zowel de oude Franka als de nieuwe.  De oude is wat schattiger, naïever, veel grappiger, ... en dat maakt het net zo charmant.  Het eerste deel las ik toen ik elf was of zo.  Ideaal dus voor die leeftijdsgroep.  Toen ik later in de puberteit de reeks hernam, was Franka al opgezwollen tot een rondborstige heet Hollands geval, en dat vond ik toen ook heel interessant :-).  

Desalniettemin heb ik zelf ook altijd het onderscheid kunnen maken tussen die twee stijlen, en zag ik in dat dat een evolutie was die Kuijpers had doorgemaakt.  Ik weet echter niet of de gewone lezers dat ook door hebben...

De huidige Franka's, met veel decor en details, en veel "van allesen" die gebeuren, vind ik best okee.  Het zijn geen albums die je tussen de soep en de patatten leest; je moet er je tijd voor nemen.  Maar ik voel me na het lezen nooit bekocht.  Ik heb waar voor mijn geld gehad: een klein uur ontspanning, wat geschiedenis, architectuur, design, enz, en een occasionele tiet die net niet in mijn oog terechtgekomen is ;-).

[sanderg]

Een luie stripmaker is Kuijpers in elk geval beslist niet. Maar idd- in de latere albums zijn de plaatjes soms nogal volgepropt met van alles en nog wat. Bepaalde details zoals handen e.d. vond ik in de oude albums (drakenverhaal bijvoorbeeld) overigens echt beter getekend. De huidige verhalen lezen erg moeilijk weg vind ik. Zoals gezegd leest het voor mij af en toe wat ongemakkelijk allemaal en ik vind de verhalen in de latere delen (erg) ver gezocht, nogal saai en erg gecompliceerd (zo zeer dat ik, zoals gezegd, er soms helemaal niets meer van begrijp, hetgeen de leesvreugde niet bevordert). 

De tekenstijl vind ik erg mooi maar in zeker zin toch ook nog steeds wel wat kinderlijk- Zoals eerder gezegd (ook door Kuijpers zelf) is hij erg beinvloed door de 'Robbedoes-school'. Dat zijn/ waren toch niet in de eerste plaats strips voor volwassenen. De huidige Franka verhalen mikken duidelijk op een volwassen publiek. De tekeningen passen naar mijn smaak niet zo goed bij de '' serieusheidgraad' van de huidige verhalen. In de oudere verhalen waren de tekeningen (minder volgepropt) en de verhalen (een stuk simpeler) veel beter in balans 

[Gast Kontiki]

Ik denk dat ook Franka gewoon onderhevig is aan een algemene tendens dat een simpel avontuur niet meer volstaat voor een veeleisend publiek als nu dat nu ook zelf beter geïnformeerd is dan vroeger. Dat zie je ook in tv-series en films. Nu moeten hoofdpersonages liefst ook nog trauma's torsen, geheimen uit het verleden hebben of een psyschisch duister/complex kantje hebben. In het geval van Franka is er het verlies van Rix dat op haar weegt.