Stripreeksen Die Gerekt Worden En/of Waarvan De Vervolgen Te Lang Op Zich Laten Wachten

[Peter Motte]

Ik denk dat ook Franka gewoon onderhevig is aan een algemene tendens dat een simpel avontuur niet meer volstaat voor een veeleisend publiek als nu dat nu ook zelf beter geïnformeerd is dan vroeger. Dat zie je ook in tv-series en films. Nu moeten hoofdpersonages liefst ook nog trauma's torsen, geheimen uit het verleden hebben of een psyschisch duister/complex kantje hebben.

Maar is dat omdat we dat tegenwoordig vragen, of omdat het leespubliek van Franka niet zo jong meer is als in het begin?

Volgens mij hebben de huidige lezers van een jaar of tien daar helemaal geen boodschap aan.

Eind de jaren 70 was er ook al een tendens om "probleemboeken" te schrijven voor kinderen en jongeren, omdat de gewone kinderboeken te triviaal zouden zijn geweest. Vreemd genoeg was er tegelijk een ontlezing. Rara, waardoor?

Toen kwam Harry Potter, en kreeg je plots weer iets wat in de grond gewoon een avontuur was.

Oké, de latere boeken van HP waren anders van toon, maar de latere lezers waren ook ouder dan toen ze HP voor het eerst oppakten.

 

Mijn aanvoelen is dat strips in West-Europa vanaf het begin tot ergens begin de jaren 70 altijd expliciet voor kinderen en jongeren waren bedoeld, zeker in bladen zoals Kuifje en Robbedoes.

In de jaren 70 veranderde dat, om de eenvoudige reden dat het publiek veranderde: dat werd ouder.

Het is een beetje dit: een 17-jarige ontdekt plots dat hij geen plezier meer heeft aan wat hij als 7-jarige las, maar legt niet de link met het feit dat hij een heel ander persoon is dan toen hij tien jaar jonger was. Het gevolg is dat hij over de strip klaagt, terwijl de strip niet is veranderd.

Dat er dan andere soorten strips komen, is normaal, maar het is de verkeerde aanpak om al bestaande reeksen te willen omgooien.

 

Dat het publiek niet is veranderd, bewijzen sommige blijvende successen. In de jaren 60 maakte de Brit Anderson de poppenserie Thunderbirds. Dat was toen een groot succes.

Tegenwoordig oogt ze op allerlei gebieden "verouderd", zoals door snelwegen waar bijna niemand op rijdt (maar tenslotte: zou je een snelweg aanleggen als je niet verwacht dat er veel auto's op zitten? Is die lege snelweg dan te wijten aan een verouderde reeks, of aan het feit dat de reeks gewoon nooit realistisch was?).

Maar telkens de reeks wordt heruitgezonden is ze weer razend populair, omdat ze telkens weer terechtkomt bij het publiek waarvoor ze was bedoeld - ondanks de verouderde SFX en de andere achterop gebleven elementen.

Er is tenslotte geen kind dat erbij stilstaat dat die snelwegen zo leeg zijn.

[Gast Kontiki]

Het is een beetje dit: een 17-jarige ontdekt plots dat hij geen plezier meer heeft aan wat hij als 7-jarige las, maar legt niet de link met het feit dat hij een heel ander persoon is dan toen hij tien jaar jonger was. Het gevolg is dat hij over de strip klaagt, terwijl de strip niet is veranderd.

Nagel op de kop. En het geldt net zo goed voor 37- en 47-jarigen. Maar voor hen is het 'hun' stripreeks waar liefst niets aan mag veranderd worden of integendeel waar alles aan veranderd moet worden. Maar zo ga je als auteur nooit iedereen kunnen plezieren.

[Peter Motte]

Er zit ergens een tegenstelling in je uitspraak.

 

Is het probleem met Franka niet dat de reeks voor een bepaald publiek werd opgezet, en dan voor een ander publiek gemaakt werd? Had hij niet beter een andere reeks opgezet, zoals Walthéry deed met Natasja/Ruben?

[Gast Kontiki]

Nee, want de auteur evolueert mee en luistert misschien meer naar zijn mee geëvolueerde publiek in plaats van zijn oorspronkelijke leeftijdscategorie te blijven aanspreken.

[Peter Motte]

Ja, zo kun je het natuurlijk ook zien. Tenslotte doet de auteur wat hij wil. Het is zijn werk.

En het lijkt me ook geen probleem voor strips die alleen maar in tijdschriften verschijnen, maar als er ook nog albums worden uitgegeven, riskeer je toch met een onevenwichtige reeks te eindigen, zoals met Kuifje is gebeurd. En dan is uiteindelijk niemand meer over de hele reeks tevreden.

[TDPB]

Ja, zo kun je het natuurlijk ook zien. Tenslotte doet de auteur wat hij wil. Het is zijn werk.

En het lijkt me ook geen probleem voor strips die alleen maar in tijdschriften verschijnen, maar als er ook nog albums worden uitgegeven, riskeer je toch met een onevenwichtige reeks te eindigen, zoals met Kuifje is gebeurd. En dan is uiteindelijk niemand meer over de hele reeks tevreden.

Kuifje is toch helemaal geen onevenwichtige reeks? Laat staan dat niemand over de hele reeks tevreden is. (de evoluerende Hergé deed er alles aan om zijn reeks aan te passen, zodat het een mooi geheel bleef).

 

En zelfs al is het een onevenwichtige reeks (zie de B&M van Jacobs, waar zowel de inhoud als de vorm bij ieder album anders was), of een te lang lopende reeks, wat dan nog? Zolang een auteur niet in opdracht werkt of met personages van anderen aan de slag gaat, maakt hij een reeks voornamelijk voor zichzelf (en zijn bankrekening) en niet voor de fans. Fans hebben veel te veel de gewoonte zich het eigendomsrecht van hun idolen toe te willen eigenen.

Sowieso zijn fans onmogelijke lezers. Aan de ene kant willen ze dat er niets verandert aan hun favoriete reeksen, aan de andere kant willen ze steeds iets nieuws en origineels krijgen. En dat kan dus niet. De kritiek op de Blauwbloezen is daar een mooi voorbeeld van. Er wordt altijd geklaagd dat de albums meer van hetzelfde brengen, en ze dus niet meer zo goed zijn als vroeger. Terwijl de albums objectief gezien exact dezelfde kwaliteit brengen als vroeger. Maar stel nu dat Lambil af en toe eens een stijlexperimentje zou uitvoeren, of dat Cauvin beslist om eens een extreem donker, dramatisch verhaal te schrijven, de fans zouden nogal klagen (denk aan het laatste R&K-album van Tome & Janry).

[Gast Kontiki]

In interviews, ook recente, had Cauvin het erover dat hij met Black Face eens iets anders wilde schrijven. Door de kritieken die hij erop ontving (die overigens ook lovend waren) besliste hij om dat nooit meer te doen.

[retep]

Kuifje is toch helemaal geen onevenwichtige reeks? Laat staan dat niemand over de hele reeks tevreden is. (de evoluerende Hergé deed er alles aan om zijn reeks aan te passen, zodat het een mooi geheel bleef).

 

En zelfs al is het een onevenwichtige reeks (zie de B&M van Jacobs, waar zowel de inhoud als de vorm bij ieder album anders was), of een te lang lopende reeks, wat dan nog? Zolang een auteur niet in opdracht werkt of met personages van anderen aan de slag gaat, maakt hij een reeks voornamelijk voor zichzelf (en zijn bankrekening) en niet voor de fans. Fans hebben veel te veel de gewoonte zich het eigendomsrecht van hun idolen toe te willen eigenen.

Sowieso zijn fans onmogelijke lezers. Aan de ene kant willen ze dat er niets verandert aan hun favoriete reeksen, aan de andere kant willen ze steeds iets nieuws en origineels krijgen. En dat kan dus niet. De kritiek op de Blauwbloezen is daar een mooi voorbeeld van. Er wordt altijd geklaagd dat de albums meer van hetzelfde brengen, en ze dus niet meer zo goed zijn als vroeger. Terwijl de albums objectief gezien exact dezelfde kwaliteit brengen als vroeger. Maar stel nu dat Lambil af en toe eens een stijlexperimentje zou uitvoeren, of dat Cauvin beslist om eens een extreem donker, dramatisch verhaal te schrijven, de fans zouden nogal klagen (denk aan het laatste R&K-album van Tome & Janry).

 

Tja, de lezers zijn kopers en zijn de kopers niet koning ? Niet iedere fan is trouwens onmogelijk, de meeste stripfans zijn zeer trouw.. Een oplossing voor te lang lopende uitmelk reeksen is het starten van een nieuwe reeks, daar kan de tekenaar dan zijn gefnuikte vernieuwingsdrift botvieren op een maagdelijk project. Maar ja, die zekere inkomsten van een bestaande reeks.......

[Peter Motte]

Tja, de lezers zijn kopers en zijn de kopers niet koning ? Niet iedere fan is trouwens onmogelijk, de meeste stripfans zijn zeer trouw.. Een oplossing voor te lang lopende uitmelk reeksen is het starten van een nieuwe reeks, daar kan de tekenaar dan zijn gefnuikte vernieuwingsdrift botvieren op een maagdelijk project. Maar ja, die zekere inkomsten van een bestaande reeks.......

2

 

In elk beroep heb je een "reeks" nodig om je inkomen te beveiligen. Het uiterste voorbeeld daarvan zijn lopedebandwerkers.

 

Overigens denk ik dat het gedoe met nevenreeksen een manier is om zowel de oudere fans hun vertrouwde reeks te geven, als nieuwe liefhebbers te vinden door een vernieuwde reeks te bieden.

Vb.: Michel Vaillant Nieuw Seizoen, of Buck Danny Classic.

[Marinelli]

Een eerste goed voornemen voor 2017: kritischer zijn over lang lopende reeksen in mijn collectie. Daarbij is er al een eerste 'slachtoffer': Jeremiah. Wellicht enkele albums te laat ben ik dan toch tot de conclusie gekomen dat deze reeks nog maar een verre schim is van wat het ooit was en dat het aankopen en lezen van nieuwe delen te zeer een 'automatisme' geworden is. Ik haal er geen enkel leesplezier meer uit en dan is het beter te stoppen. Wellicht zal ik dan later eens bekijken tot aan welk deel ik de reeks wil bijhouden en welke latere albums dan de deur uit mogen.

[sanderg]

Uiteindelijk is het voortzetten van een populaire serie zoals Blake & Mortimer of Thorgal natuurlijk gewoon een ordinaire centenkwestie.

Daarbij is het misschien een logisch uitgangspunt dat de reeks 'meegroeit' met de lezers van weleer. Het is echter maar de vraag of de lezers dat ook zelf willen. Wat mij betreft is dit toch echt jammerlijk mislukt met o.a. Thorgal en Franka (ik had bij Franka liever gezien dat Kuijpers in de avontuurlijke sfeer was blijven werken van het Atlantis- of Drakenavontuur i.p.v. de overdreven poenerigheid e.d. in de latere delen).

olgens mij heeft Rosinski dit op enig moment zelf ook wel aangevoeld door Sente eruit te kieperen. Ik vond zelf het laatste Thorgal album eerlijk gezegd een verademing (behalve dan de met de haren erbij gesleepte Xinjins met hun luchtschepen die opeens weer konder vliegen terwijl ze aan het einde van oorspronkelijke cyclus bijna allemaal uit de lucht vielen ;-)

 

Naar mijn mening kan er best enigszins worden gebroken met de oude verhalen (bijvoorbeeld omwille van het uitgangspunt dat ook jongere lezers moeten worden aangetrokken), als de geest van de serie maar in zijn waarde wordt gelaten.  Bij Blake & Mortimer heb ik er zelf bijvoorbeeld geen seconde problemen mee gehad dat er opeens vrouwen meededen in de serie. 
Het vreemdgaan van Thorgal en Aaricia vond ik echter wel een schandalige verhaalwending.

Ik snap ook wel dat het voor een scenarist een absurd moeilijke taak is om populaire series door te blijven zetten naar de smaak van alle fans. Uiteindelijk denk ik wel dat er heel goed naar het publiek moet worden geluisterd- de serie is immers ooit zo groot geworden door (veelelal) hetzelfde publiek. 

[sanderg]

Overigens vind ik ook ik de kwaliteit van de latere Jeremiah's een stuk minder dan pakweg de eerste 10 delen. De serie borduurt echt veel te lang op hetzelfde principe door. J & K komen aan in een of andere stad en krijgen het aan de stok met de lokale criminele chef.. Er wordt een beetje in het rondte geneukt en de chef wordt verslagen :-)   Einde van het verhaal

[Chimi]

Uiteindelijk denk ik wel dat er heel goed naar het publiek moet worden geluisterd

Uiteindelijk denk ik wel dat de auteur mag doen wat hij wil

[lukoste]

Overigens vind ik ook ik de kwaliteit van de latere Jeremiah's een stuk minder dan pakweg de eerste 10 delen. De serie borduurt echt veel te lang op hetzelfde principe door. J & K komen aan in een of andere stad en krijgen het aan de stok met de lokale criminele chef.. Er wordt een beetje in het rondte geneukt en de chef wordt verslagen :-)   Einde van het verhaal

Hé, dat is ook zowat het verhaal van Durango. En toch blijf ik dat kopen.

[sanderg]

"Uiteindelijk denk ik wel dat de auteur mag doen wat hij wil  :)"

Ik denk dat de uitgever toch ook wel enige inbreng heeft- zeker als de oplages drastisch omlaag gaan (zoals bij de recente XIII's). Als het publiek de verhalen niet goed meer pruimt dan zal er toch wat moeten gebeuren lijkt me

Sente mocht, zo heb ik begrepen, van de uitgever ook niet expliciet vermelden dat Mortimer een dochter had- volledige bewegingsvrijheid is er dus niet voor de auteurs. 

[Rik]

 

 

Sente mocht, zo heb ik begrepen, van de uitgever ook niet expliciet vermelden dat Mortimer een dochter had- volledige bewegingsvrijheid is er dus niet voor de auteurs. 

 

 

Sente is natuurlijk ook niet de bedenker van B en M. Dus als je instapt in een reeds lopende reeks dan wordt de bewegingsvrijheid beperkt door kaders en richtlijnen

[Tweetie]

Uiteindelijk denk ik wel dat de auteur mag doen wat hij wil

 

Ligt eraan. De oorspronkelijke auteur wel, hun opvolgers niet.

 

Wat van Hamme van mij mocht doen, moet Sente van af blijven. Wat Vandersteen had mogen doen, mogen z'n latere opvolgers niet.

[Veto]

Jarenlang heb ik het niet gekund maar de laatste tijd wel: gewoon stoppen met langlopende reeksen die mij niet meer bevallen. Puur uit gewoonte strips blijven kopen, dat is voor mij voltooid verleden tijd. Cédric, Agent 212, Rik Ringers, Vrouwen in 't Wit, Sus en Wis, de Rode Ridder... reeksen waarmee ik al een tijd gestopt ben. Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik sinds de overname door Fabio Bono weer met Rode Ridders begonnen ben.

[Chimi]

Hmm, dan om mezelf te verbeteren "Uiteindelijk denk ik wel dat een auteur zou mogen doen wat hij wilt." En uiteraard heeft een auteur minder te zeggen als hij niet zijn eigen personages schrijft.

En uiteraard heeft de uitgeverij (in praktijk) ook inspraak.

Maar lezers moeten leren dat ze niks te eisen hebben, en de auteur niet naar het publiek moet luisteren wat hij moet doen, want dat is onmogelijk.

[retep]

Ja, de auteur moet vooral niet naar de lezers (lees klanten) luisteren ! Dat lijkt me een heel ongezonde instelling, vooral bedrijfstechnisch....

[Rik]

Ja, de auteur moet vooral niet naar de lezers (lees klanten) luisteren ! Dat lijkt me een heel ongezonde instelling, vooral bedrijfstechnisch....

 

Precies, stel dat je er dan 1 miljoen van zou verkopen! Je moet er niet aan denken 

[sanderg]

T lijkt mij commercieel gezien inderdaad ook niet de beste move hoor om je publiek lekker terzijde te schuiven :-)

[SPeeDy]

K moet trouwens zeggen dat t laatste deel me wel positief verraste. Zo goed als met Van Hamme in de beginperiode zal t wel nooit meer worden maar ik ben blij dat Sente niet meer bij Thorgal betrokken is. Wat vinden jullie?

 

Ik vind Sente zelf n wat kwakkelende scenarist- de laatst Blake en Mortimer heb ik wel heel graag gelezen, maar zn Thorgals en toch ook wel de graaf van Skarbek (dat vond ik pas echt n soap) deden me weinig/niets helaas..

 

Ik vond de laatste Thorgal niet echt goed, en dat lag niet enkel aan de scenarist, zo'n donker gedoe... :-(

 

Ik ga de reeks voor gezien houden als cyclus voltooid is bij samensmelten met de werelden-albums (die ik eigenlijk wél goed vind).

[Peter Motte]

Spijtig genoeg wordt aan het idee dat de kunstenaar vooral niet naar het publiek moet luisteren, veel lippendienst bewezen door mensen die beter zouden moeten weten. Kunstenaars zelf en critici natuurlijk ook, maar evengoed leraren, die uit een verkeerd begrip van alternatieve ideeën de geesten van hun leerlingen vergiftigen met onrealistische denkbeelden.

 

Ik hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel. Wat ik niet bedoel is, dat vernieuwing niet mag. Vernieuwing mag wel. Maar alleen maar vernieuwen om te vernieuwen is een doodlopende straat.

[Metabaron]

Uiteindelijk is het voortzetten van een populaire serie zoals Blake & Mortimer of Thorgal natuurlijk gewoon een ordinaire centenkwestie.

Die dingen komen bij release op 1 binnen in de top 10 van de stripverkoop in Frankrijk. Als er eens een jaar geen nieuwe Thorgal, XIII, Largo Winch etc. voorzien is, dan moeten de uitgeverijen daar ernstig rekening mee houden voor hun jaarcijfers. En bekijk het ook zo: zo'n jaarlijkse Blake en Mortimer zorgt er wel voor dat een Dargaud ook ruimte heeft om dingen als een Undertaker, Stern of Mooie Zomers een kans te geven.

[Marinelli]

Uitgeverijen en auteurs zijn uiteraard helemaal vrij om te doen ze best achten. Als kopers is het aan ons om tijdig in te zien wanneer een reeks bv. niet meer aan de gewenste standaard beantwoordt en dan ook te stoppen ze te kopen / lezen. Zo zal het me worst wezen wat ze met Blake & Mortimer doen. Ik koop het niet meer, dus heb ik er ook geen last van (en meer geld over om zaken te kopen die ik wèl nog apprecieer).

[Rik]

Die dingen komen bij release op 1 binnen in de top 10 van de stripverkoop in Frankrijk. Als er eens een jaar geen nieuwe Thorgal, XIII, Largo Winch etc. voorzien is, dan moeten de uitgeverijen daar ernstig rekening mee houden voor hun jaarcijfers. En bekijk het ook zo: zo'n jaarlijkse Blake en Mortimer zorgt er wel voor dat een Dargaud ook ruimte heeft om dingen als een Undertaker, Stern of Mooie Zomers een kans te geven.

 

Mee eens, uitgevers hebben cash-cows nodig om ook ruimte te kunnen bieden aan nieuw talent en niet-commerciële strips. Met het wegvallen van deze toppers vallen ook de uitgevers om...

[sanderg]

Helemaal eens - met zulke series worden centjes naar binnen geharkt die weer kunnen worden gebruikt voor nieuwe series...

 

Mijn idee van kunst is eerlijk gezegd dat t zichzelf moet verkopen. Als het niet verkoopt dan slaat t blijkbaar niet aan bij t publiek en kun je er beter de brui aan geven of t anders gaan doen. Ik heb er helemaal niks mee als kunst louter en alleen kan bestaan op basis van subsidies. Zou n mooie boel worden als in alle bedrijfstakken op die manier zou worden gewerkt :-) Dan is t land binnen de kortste keren op de fles


T werkt naar mijn idee ook wel een beetje zo met strips- als t niet aanslaat of de verkoopaantallen nemen drastisch af dan zou je bij jezelf te rade moeten gaan wat er mis is ipv stoicijns je eigen ding te gaan/ blijven doen  

[Chimi]

Waarom zou je met iets moeten stoppen als je het graag doet?

[sanderg]

Je hoeft niet te stoppen met iets dat je graag doet- zo heb ik het niet bedoeld. Sorry- ik zie nu ook dat je het zo zou kunnen lezen :-)

 

 

Wat ik bedoelde is, dat wanneer je van kunst je werk wilt maken (en dus je bron van inkomsten) je jezelf af zou moeten vragen, als dit niet lukt, of je het echt als je 'baan' zou willen blijven aanhouden of als hobby 'erbij' zou willen doen in plaats van de werkzaamheden rekken op basis van de subsidiepot

[Peter Motte]

Waarom zou je met iets moeten stoppen als je het graag doet?

Niemand wil suggereren dat je moet stoppen met iets dat je graag doet, maar wel dat de uitgever mag stoppn met uitgeven wat niet verkoopt en dat de lezer mag afhaken als een reeks hem niet meer bevalt. Maar de meeste kunstenaars reageren op zoiets verongelijkt, terwijl zo'n reactie eigenlijk geen hout snijdt.

Net als sanderg zie ik ook niet veel nut in kunstsubsidies. Daardoor worden tonnen bedrukt papier per jaar geproduceerd met boeken en boekjes die maar stof liggen te vergaren. Daar is nochtans veel prachtig werk bij, zowel wat betreft uitgegeven fictie als non-fictie zoals tentoonstellingscatalogi. Maar de subsidievrager riskeert over het hoofd te zien dat niemand alles kan lezen/bezoeken/beluisteren. Iedereen heeft maar 24 uur per dag, en veel spul blijft onaangeroerd liggen door overproductie.

[sanderg]

"Niemand wil suggereren dat je moet stoppen met iets dat je graag doet, maar wel dat de uitgever mag stoppn met uitgeven wat niet verkoopt en dat de lezer mag afhaken als een reeks hem niet meer bevalt. Maar de meeste kunstenaars reageren op zoiets verongelijkt, terwijl zo'n reactie eigenlijk geen hout snijdt"

 

Spijker op de kop!

Er zijn helaas nogal wat kunstenaars ernstig in hun wiek geschoten als je kritiek hebt- Rosinski is er daar een van overigens zo blijkt wel uit een berucht interview waarin kritiek werd geuit op 'de blauwe ziekte'.

 

[Gast Kontiki]

Net door die B&M's na de dood van Jacobs zijn de albums van Jacobs weer beginnen verkopen, en nog geen klein beetje. Hij heeft er tijdens zijn leven nooit zoveel kunnen verkopen als nu het geval is.

[Gast Kontiki]

Er zijn helaas nogal wat kunstenaars ernstig in hun wiek geschoten als je kritiek hebt- Rosinski is er daar een van overigens zo blijkt wel uit een berucht interview waarin kritiek werd geuit op 'de blauwe ziekte'.

Ik weet niet of het uit dit 'beruchte' interview komt, maar Rosinski maakte zich hier alleszins ook boos op de kritiek op De Blauwe Ziekte: http://www.stripspeciaalzaak.be/Interviews/Grzegorz-Rosinski-Yves-Sente.pdf

[sanderg]

Ja! Dat interview bedoelde ik inderdaad :-D Ik heb Rosinski torenhoog zitten als kunstenaar, maar dit vond ik echt kinderachtig van hem. Juist iemand als hij, die voor een groot publiek werkt, moet tegen een beetje kritiek kunnen.

Ik meen me te herinneren uit een interview met Delaby dat deze eens zei dat hij niet, net als bijvoorbeeld Rosinski, enkel een recensie wilde lezen als deze positief was  :-)

 

[Gast Kontiki]

Publiek-artiest is een relatie die van beide kanten wat inspanning vergt om tot het beste resultaat-aanbod te komen.

Je mag het ook niet zomaar vergelijken met de relatie werkgever-wernemer of koper-verkoper. Hier speelt een te groot smaak-, luxe- (in de zin dat het geen basisbehoefte is) en zelfs gewoonteaspect mee.

Ik ervaar hier een beetje te veel een houding van eisen dat een auteur naar de pijpen moet dansen van zijn publiek als hij dat al niet naar die van een uitgever moet doen.

[Rik]

Publiek-artiest is een relatie die van beide kanten wat inspanning vergt om tot het beste resultaat-aanbod te komen.

Je mag het ook niet zomaar vergelijken met de relatie werkgever-wernemer of koper-verkoper. Hier speelt een te groot smaak-, luxe- (in de zin dat het geen basisbehoefte is) en zelfs gewoonteaspect mee.

Ik ervaar hier een beetje te veel een houding van eisen dat een auteur naar de pijpen moet dansen van zijn publiek als hij dat al niet naar die van een uitgever moet doen.

 

Het ligt iets genuanceerder volgens mij David. Het spanningsveld zit inderdaad tussen de auteur, de lezer en de uitgever. Het evenwicht wordt pas gevonden als alle 3 de partijen eruit kunnen halen wat ze ervan verwachten. Dit betekent niet noodzakelijk dat de auteur altijd degene is die in dit krachtenveld het onderspit moet delven. 

[marioboon]

Even een terzijde dat manga volledig naar de smaak van de lezers en fans worden gemaakt. Vinden die de verhaallijn niet goed, moeten auteurs en redacteur een oplossing vinden om terug "populair" te worden. Met soms heel drastische veranderingen ten gevolge. En als dat niet aanslaat, wordt de reeks onherroepelijk gestopt.

 

Nu kan dat ook gemakkelijker omdat ze daar met wekelijkse uitgaves werken, maar toch...

[Aerogi]

Doet me een beetje denken aan een muzikant / groep die weigert om bepaalde nummers te spelen, ook al zijn het de meest bekende nummers en hebben ze heel veel te danken daaraan.

 

Ik denk aan Creep van Radiohead bvb of Pearl jam die ook 'alive' een tijdlang niet heeft gespeeld.

 

Ergens snap ik wel dat je nog voor je plezier wil spelen, maar als je als toeschouwer een hoop geld dokt, wil je ergens toch wel die nummers horen denk ik.

 

Een beetje hetzelfde met strips. Alleen heb ik soms het gevoel, no matter what bij sommige reeksen, hoe slecht ook, het zal nog altijd fors verkopen. Toen dat archi slechte album van Asterix uitkwam (met die aliens dacht ik) zijn er toch miljoenen van verkocht.

[Gast Kontiki]

Maar de eerste druk van de Franse oplage van het volgende album nà dat album werd wel bijgesteld naar een paar miljoen minder.