Ga naar inhoud

Paul Panter... Tillieux


marioboon

Recommended Posts

'k heb net die heruitgave van het Dodenmeer gekocht en toch een paar bedenkingen:

 

- oh, wat is dit verhaal gedateerd! Muntjes kopen in een bar tabac om te telefoneren 😉 

- oh, wat was dit eigenlijk een slecht scenario. Tillieux moest nog veel boterhammen eten. Gelukkig waren de onvertaalbare woordgrappen uit Guus Slim er nog niet

- oh, oh, wat kon ie toen al verdraaid goed auto's tekenen! 

- Mooie uitgave maar met een aantal storende tekstfouten in de -rammelende- begeleidende tekst (waarbij de tekst achteraan toch redelijk veel herkauwd werd)  en te weinig bladvulling.

 

Kennelijk zou het ontbrekende tweede verhaal van Paul Panter nu uitgebracht zijn? Het werd heel summier vermeld in de tekst maar er werd verder niks mee gedaan, wat een gemiste kans is.

 

Link naar reactie
1 uur terug, blacktiger zei:

Het ontbrekende tweede verhaal werd nooit afgewerkt, hoe kan dit dan verschijnen? Is wel opgenomen in de heruitgave van Het Dodenmeer. Trouwens een volgens mijn mening een overbodige uitgave.

 

Walthéry en Borgers zouden het verhaal -waarvan maar 8 pagina's gemaakt zijn- verder afgewerkt hebben.

Maar meer info staat er in het dossier ook niet, misschien wel in de Franse uitgave?

Link naar reactie

Juist die jaren 50 sfeer geeft het de charme, chaland imiteerde niet voor niets deze klassieke

atoomstijl, de slapstick is wat mij betreft het meest achterhaalde.

Het venijn zit in de staart, de senator die overal mee wegkomt, en Paul Panter die zich gewillig

opstelt tegenover chantage, terwijl hij nog enkele bladzijden eerder verkondigde "Ik heb maling

aan geld,eerlijkheid is nu eenmaal mijn zwak.

Pepi is misschien wel de "echte" held in dit verhaal, zet het hele gebeuren aardig naar zijn hand,

misschien schuilt hier juist een tijdloos stukje ironie in?

Verder fraai getekend, maar daar is denk ik het iedereen wel mee eens.

 

Link naar reactie
1 uur terug, bouncer zei:

Juist die jaren 50 sfeer geeft het de charme, chaland imiteerde niet voor niets deze klassieke

atoomstijl, de slapstick is wat mij betreft het meest achterhaalde.

Het venijn zit in de staart, de senator die overal mee wegkomt, en Paul Panter die zich gewillig

opstelt tegenover chantage, terwijl hij nog enkele bladzijden eerder verkondigde "Ik heb maling

aan geld,eerlijkheid is nu eenmaal mijn zwak.

Pepi is misschien wel de "echte" held in dit verhaal, zet het hele gebeuren aardig naar zijn hand,

misschien schuilt hier juist een tijdloos stukje ironie in?

Verder fraai getekend, maar daar is denk ik het iedereen wel mee eens.

 

 

Het verhaal rammelt van alle kanten. Ook de reden waarom de foto's wazig zijn, kan je eigenlijk zelf deduceren zodat je als lezer meer weet dan de personages.

Link naar reactie
Op 8/8/2018 om 11:12, marioboon zei:

 

Het verhaal rammelt van alle kanten. Ook de reden waarom de foto's wazig zijn, kan je eigenlijk zelf deduceren zodat je als lezer meer weet dan de personages.

Voor een verhaal uit de jaren '50 is het eigenlijk nog heel goed. Die verhalen rammelden allemaal met enkele uitzonderingen. De scenario's werden ook niet op voorhand geschreven. Dus voor doorwrochte scenario's moet je die strips niet kopen. Maar die jaren '50 strips hebben wel hun eigen charme. Zoals ook in het dossier gezegd wordt zijn dat de jaren waar de (atoom-) wetenschap als iets magisch en wonderlijk beschouwd werd.

 

Ik vond het dossier ook heel interessant.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...