Ga naar inhoud

[Eerste Ronde (15)] achtercover 21 vs. achtercover 26


Yncke

Welke achtercover vind jij de 'beste'?  

67 leden hebben gestemd

  1. 1. Welke achtercover vind jij de 'beste'?


Deze poll is gesloten voor nieuwe stemmen

  • Log in of registreer om te stemmen op deze poll.
  • Poll closed on 22-12-18 at 07:00

Recommended Posts

Welke van deze twee achtercovers vind jij de 'beste'? 

 

Stemmen kan 7 dagen lang, daarna gaat de poll dicht.

Je stem is publiek, maar dat hoeft je niet tegen te houden om je keuze uit te leggen. 

In tegendeel, de bedoeling van een toernooi is naast een winnaar kiezen, ook discussie en fun.

Dus ook de indiener mag zijn of haar backcover zoveel als nodig uitleggen en verdedigen.

 

De winnaar van dit duel gaat naar de volgende ronde. De verliezer valt af.

 

 

A

 

21.png.af893a78005305873869e184a7d44bc3.

 

Lucky Luke die sneller schiet dan zijn schaduw is uiteraard een iconische en alom gekende backcover. Maar mijn persoonlijke voorkeur gaat naar deze achterplat uit begin jaren vijftig met een melancholische cowboy.

 

Tuizentfloot

 

 

B

 

05C7F9F3-E013-4081-98CC-53155B455196.jpe

 

Blueberry (Charlier/Giraud)

De mijn van Prosit & Het spook van de Goudmijn - de Sherpa luxe

 

Ik hou vooral van de warme kleuren en de sfeer die de verticale tekening uitstraalt, geflankeerd door een wervende tekst die je zin geeft om onmiddellijk dit verhaal en de tekeningen te ontdekken. 

 

mojo

Link naar reactie

A., ik heb een grote zwak voor het ongecompliceerde plezier dat die oude Dupuis-omslagen uitstralen. B heeft inderdaad warme kleuren en volop sfeer, maar het binnenwerk is zwart-wit terwijl juist in dit tweeluik dag- en nachtscènes zo belangrijk zijn. Blueberry in zwart-wit werkt niet voor mij (Jerry Spring dan zeer zeker weer wel). 

Link naar reactie

Geen van beide cowboy-achterflappen zijn mij bekend. Lucky Luke is best een leuk plaatje, zonder meer. Maar J-J staat daar zo triestig op. Van BlueBerry is de onderste helft van de tekening knap en sfeervol maar de meer slordige bovenhelft doet daar veel vanaf. Die rotsen worden plots beige vlek, daar hadden veel meer fijne inktlijntjes mogen staan. Goh, een sympathie-stem voor de onderste helft van BlueBerry dan maar, die gaat het toch niet halen.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie

Beetje vreemd dat ze bij A voor een z/w illustratie hebben gekozen. Op zich wel een mooie tekening (die nog mooier zou geweest zijn zonder die cactussen). B heeft ook een mooie tekening, maar veel te veel tekst (waarin ze twee keer de naam van de tekenaar vermelden, maar geen enkele keer die van de scenarist).

Moeilijke keuze.  Misschien toch maar A omwille van de eenvoud.

Link naar reactie
23 minuten geleden, Tom B zei:

Beetje vreemd dat ze bij A voor een z/w illustratie hebben gekozen. Op zich wel een mooie tekening (die nog mooier zou geweest zijn zonder die cactussen). B heeft ook een mooie tekening, maar veel te veel tekst (waarin ze twee keer de naam van de tekenaar vermelden, maar geen enkele keer die van de scenarist).

Moeilijke keuze.  Misschien toch maar A omwille van de eenvoud.

En niets over het geel ?

Link naar reactie
2 uren geleden, Tom B zei:

 B heeft ook een mooie tekening, maar veel te veel tekst (waarin ze twee keer de naam van de tekenaar vermelden, maar geen enkele keer die van de scenarist).

 

Mij verbaast vooral de klakkeloze aanname dat stripliefhebbers niet twijfelen: "dit is de beste stripwestern ooit!"

 

Ik twijfel. Ben ik de enige?

Link naar reactie
7 uren geleden, Vittorio zei:

Dat staat er ook niet. Er staat dat dit specifieke tweeluik de beste westernstrip ooit is. En dat betwijfel ik.

Eventjes off-topic voor een belangrijke onderzoeksvraag van Vittorio: Is het tweeluik 'De mijn van Prosit - Het spook van de goudmijn' de beste westernstrip ooit ? Of nog compacter; Is het tweeluik 'De mijn van Prosit - Het spook van de goudmijn' de beste Blueberry ooit ? Een objectief antwoord hierop is uiteraard onbestaande, maar het leek me wel relevant om eens in de oude toplijstjes op te zoeken welke Blueberrystrips de lezers van Zozolala en De Stripspeciaalzaak als beste kozen. Hieronder een overzicht van de titels die in de de top werden gestemd met vermelding van hun plaats in de top.

 

Strip 100 aller tijden ( Zozolala 1986 )

36. Angel Face

48. Het spook van de goudmijn

54. Ballade voor een doodskist

69. Gebroken neus

 

Strip top 100 van de 20ste eeuw ( Zozolala 1999 )

44. Angel Face

71. Ballade voor een doodskist

 

Strip top 150 ( Zozolala 2006)

66. Generaal Geelkop

 

De grenzeloze top 500 ( De stripspeciaalzaak 2009 )

97. Ballade voor een doodskist

141. Chihuahua Pearl

151. Generaal Geelkop

218. Het spook van de goudmijn

277. Angel Face

 

De grenzeloze top 500 ( De stripspeciaalzaak 2012 )

65. Chihuahua Pearl

114. Ballade voor een doodskist

160. Generaal Geelkop

169. Het spook van de goudmijn

226. De lange mars

349. Fort Navajo

461. De mijn van Prosit - Het spook van de goudmijn ( Sherpa-integrale )

 

Link naar reactie
12 minuten geleden, Tom B zei:

Iedere striplezers weet dat Lucky Luke de beste westernstrip ooit is.

In de grenzeloze top 500 van 2009 scoorde Lucky Luke met 2 albums:

190. De postkoets

341. Phil Ijzerdraad

 

In de grenzeloze top 500 van 2012 waren het er drie:

206. Phil Ijzerdraad

362. De postkoets

463. Blauwvoeten op oorlogspad

 

De toplijstjes van Zozolala haalde Lucky Luke niet.

Link naar reactie
26 minuten geleden, Tuizentfloot zei:

In de grenzeloze top 500 van 2009 scoorde Lucky Luke met 2 albums:

190. De postkoets

341. Phil Ijzerdraad

 

In de grenzeloze top 500 van 2012 waren het er drie:

206. Phil Ijzerdraad

362. De postkoets

463. Blauwvoeten op oorlogspad

 

De toplijstjes van Zozolala haalde Lucky Luke niet.

In 2018 is Lucky Luke nog een levende serie. Blueberry is een remake in de pijplijn. Undertaker, Catamount en Marshall Bass bloeien ten volle. Ik den dat BB in de 2019 polls daarom stevig gaat zakken in verhouding.

 

 

 

Link naar reactie

Los van de film, ik herinner me toch dat dat een hype was indertijd.  Vrouwen in leidende rollen waren toen nog niet zo gewoon in het bedrijfsleven.

 

Correctie. Rain Man won dat jaar. Working Girl was genomineerd, wat ook al goed was.

 

Rain Man – Mark Johnson, producer

The Accidental Tourist – Lawrence Kasdan, Charles Okun and Michael Grillo, producers

Dangerous Liaisons – Norma Heyman and Hank Moonjean, producers

Mississippi Burning – Frederick Zollo and Robert F. Colesberry, producers

Working Girl – Douglas Wick, producer

 

 

 

Link naar reactie
Op 15/12/2018 om 23:33, Vittorio zei:

Dat staat er ook niet. Er staat dat dit specifieke tweeluik de beste westernstrip ooit is. En dat betwijfel ik.

 

Ik lees ze nu voor het eerst met de integrale reeks en ben nog maar twee boeken ver, dus heb dit specifieke tweeluik nog niet gelezen. Wat ik tot hiertoe las - de hele indianenboog van Fort Navajo en De man met de zilveren ster - was zeker goed maar ook best wel klassiek. Ik zou zelf eerder neigen naar iets als Undertaker of Bouncer als je me vraagt wat ik de beste western vind.

 

Wat is volgens jou de beste westernstrip?

Link naar reactie
29 minuten geleden, Metabaron zei:

 

Ik lees ze nu voor het eerst met de integrale reeks en ben nog maar twee boeken ver, dus heb dit specifieke tweeluik nog niet gelezen. Wat ik tot hiertoe las - de hele indianenboog van Fort Navajo en De man met de zilveren ster - was zeker goed maar ook best wel klassiek. Ik zou zelf eerder neigen naar iets als Undertaker of Bouncer als je me vraagt wat ik de beste western vind.

 

Wat is volgens jou de beste westernstrip?

Dat vroeg ik me ook af, ik werd aan het denken gezet omdat op die achterkant zo specifiek dat goudmijn-tweeluik genoemd werd als ‘beste westernstrip’. Ook die is nog ‘best wel klassiek’, en met een afgeraffeld einde. Voor mij dan liever de laatste cyclus die Giraud zonder Charlier maakte. Voor een eerste lezer zal het nog wel een hele kluif zijn om daar te geraken, het verbale van de Charlier-delen moet je wel liggen, ik vind het steeds gedateerder worden, het vele lezen voelt als huiswerk (dan toch liever Undertaker). Maar blijkbaar is dat voor veel mensen hier geen probleem, Roodbaard roept ook veel enthousiasme op. Bouncer vind ik geweldig, maar het plezier zit op een of andere manier vooral in de eerste lezing, ik herlees ze niet graag.    

 

 

 

Link naar reactie
12 uren geleden, Tom B zei:

Juist, ik heb niet goed gekeken.

Je zat er niet ver naast, wel een Golden Globe voor Beste Film. Ik ken de film niet, maar zo slecht kan hij niet zijn, met een regisseur die ook van Angels in America een tv-serie heeft gemaakt (die blies me uit mijn stoel) en die zijn carrière begon met Virginia Woolf, the graduate en Catch-22. Ongetwijfeld is ie wel enorm gedateerd, omdat niets zo snel verouderd als comedy.

 

Nu ik dit opschrijf, vraag ik me af of dat ook geld voor strips. Wat je opmerking over Lucky Luke betreft: dateert een humorreeks minder snel dan een avonturenreeks?

Link naar reactie
2 uren geleden, Vittorio zei:

Dat vroeg ik me ook af, ik werd aan het denken gezet omdat op die achterkant zo specifiek dat goudmijn-tweeluik genoemd werd als ‘beste westernstrip’. Ook die is nog ‘best wel klassiek’, en met een afgeraffeld einde. Voor mij dan liever de laatste cyclus die Giraud zonder Charlier maakte. Voor een eerste lezer zal het nog wel een hele kluif zijn om daar te geraken, het verbale van de Charlier-delen moet je wel liggen, ik vind het steeds gedateerder worden, het vele lezen voelt als huiswerk (dan toch liever Undertaker). Maar blijkbaar is dat voor veel mensen hier geen probleem, Roodbaard roept ook veel enthousiasme op. Bouncer vind ik geweldig, maar het plezier zit op een of andere manier vooral in de eerste lezing, ik herlees ze niet graag.    

 

 

 

 

Ik lees ze met tussenpozen en met hun ouderdom indachtig en vind ze op die manier best leesbaar. Ik lees ook altijd eerst de dossiers om meer context te hebben. Ik zit wel stiekem te wachten tot er wat meer Moebius in het tekenwerk van Giraud sluipt, want dit was nog heel vintage. Iets als Roodbaard daar begin ik niet aan, dat is me dan weer te oubollig.

 

Dat Sherpa dat album zo aanprijst op de achterkaft vind ik op zich wel kunnen. Het blijft een reeks met aanzien en je moet je product ook een beetje in de markt zetten, he? Dargaud had de cojones om Undertaker te lanceren als ‘de beste western sinds Blueberry’ en die zijn daar ook niet mee door de mand gevallen.

Link naar reactie
1 uur terug, Metabaron zei:

 

Ik lees ze met tussenpozen en met hun ouderdom indachtig en vind ze op die manier best leesbaar. Ik lees ook altijd eerst de dossiers om meer context te hebben. Ik zit wel stiekem te wachten tot er wat meer Moebius in het tekenwerk van Giraud sluipt, want dit was nog heel vintage. Iets als Roodbaard daar begin ik niet aan, dat is me dan weer te oubollig.

 

Dat Sherpa dat album zo aanprijst op de achterkaft vind ik op zich wel kunnen. Het blijft een reeks met aanzien en je moet je product ook een beetje in de markt zetten, he? Dargaud had de cojones om Undertaker te lanceren als ‘de beste western sinds Blueberry’ en die zijn daar ook niet mee door de mand gevallen.

Moebius sluipt pas voorzichtig in Gebroken Neus naar binnen, daarin wordt heel driftig gearceerd. Die titel prees Sherpa dan weer aan als 'een van de hoogtepunten uit de Blueberry-reeks' maar dat vind ik zeer zeker niet. Veel tekst, vaak hele drukke, overvolle pagina's en het begin van een drieluik dat eindeloos varieert op: 'Indianen worden bedreigd, Blueberry verzint een onmogelijk reddingsplan en de ontsnapping slaagt op het nippertje".

 

Zonder verder te spoileren, Gebroken Neus komt na het erg goede Angel Face (dat in zekere zin een logisch einde heeft). Na een pauze ging de reeks toch weer verder, en voor mijn gevoel zeker in het bovengenoemde drieluik erg geforceerd en voorspelbaar. Later wordt het weer wat genietbaarder en evalueert het tenslotte naar iets heel bijzonders (iets waar bij Roodbaard geen sprake van is). Hoe dan ook is het bijzonder om die weg helemaal af te leggen.  

Link naar reactie
4 uren geleden, Vittorio zei:

Nu ik dit opschrijf, vraag ik me af of dat ook geld voor strips. Wat je opmerking over Lucky Luke betreft: dateert een humorreeks minder snel dan een avonturenreeks?

Tijd dat Guust een pc krijgt :)

Setting is belangrijker voor avonturenreeksen. Die positioneren zichzelf wel. Sommige dingen zijn wel echt traag geworden of hebben een oudere moraal. Denk maar aan de discussie rond Kuifje in Afrika. Op zich is het normaal dat 95% van de strips ooit vergeten zullen worden. Bij boeken en muziek geldt zowat dezelfde filter van de tijd.

 

 

 

Link naar reactie
52 minuten geleden, Vittorio zei:

Ik ben toch wel benieuwd naar die 5%. Niet vergeten omdat ze nog leesbaar zijn?

Tijdloze klassiekers. Het is nog altijd een jong medium. Oude grootheden zoals Jim Lont, Kari Lente, Dees Dubbel zijn toch al vergeten op wat bibliofiele uitgaves na. Nero is nog wanhopige pogingen aan het doen om in de herinnering te blijven maar is nog maar een schim van wat hij ooit was. De meeste mensen denken nu al aan Murena als je het hebt over de stripfiguur Nero.

 

 

 

Link naar reactie
30 minuten geleden, Ambreville zei:

. Nero is nog wanhopige pogingen aan het doen om in de herinnering te blijven maar is nog maar een schim van wat hij ooit was. De meeste mensen denken nu al aan Murena als je het hebt over de stripfiguur Nero.

Dat zijn maar een paar mensen. De meeste denken aan een hondje uit een zekere kampioenenreeks 😏

Link naar reactie
21 minuten geleden, Ambreville zei:

Is dat niet Nerooooke?

Volgens mij hangt hier iemand rond die dat exact kan ophelderen 😎

 

Ik zag overigens dat je ook Marshall Bass noemde als bloeiende westernreeks. Na twee delen en met name

 

Spoiler

...aan het einde van deel 2 als die geflipte Jan-Willem zijn zuster overhoop schiet omdat ze het gedaan heeft met Bass...

 

kreeg ik wel heel erg het gevoel dat ik zo'n bloederig verhaaltje van Richard Corben aan het lezen was... Of dit echt de potentie heeft van een bloeiende reeks?

Link naar reactie
Op 15/12/2018 om 12:29, esteban² zei:

Van BlueBerry is de onderste helft van de tekening knap en sfeervol maar de meer slordige bovenhelft doet daar veel vanaf. Die rotsen worden plots beige vlek, daar hadden veel meer fijne inktlijntjes mogen staan.

Niet als de "foto" overbelicht is in dat deel, wat je vaak hebt met dergelijke foto's.

 

Ik heb toch maar voor B gekozen, omdat A me helemaal niets doet. Sowieso zijn beide geen toppers.

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.








×
×
  • Nieuwe aanmaken...