Ga naar inhoud

[Eerste Ronde (19)] achtercover 32 vs. achtercover 39


Yncke

Welke achtercover vind jij de 'beste'?  

65 leden hebben gestemd

  1. 1. Welke achtercover vind jij de 'beste'?


Deze poll is gesloten voor nieuwe stemmen

  • Log in of registreer om te stemmen op deze poll.
  • Poll closed on 26-12-18 at 07:00

Recommended Posts

Welke van deze twee achtercovers vind jij de 'beste'? 

 

Stemmen kan 7 dagen lang, daarna gaat de poll dicht.

Je stem is publiek, maar dat hoeft je niet tegen te houden om je keuze uit te leggen. 

In tegendeel, de bedoeling van een toernooi is naast een winnaar kiezen, ook discussie en fun.

Dus ook de indiener mag zijn of haar backcover zoveel als nodig uitleggen en verdedigen.

 

De winnaar van dit duel gaat naar de volgende ronde. De verliezer valt af.

 

 

A

 

nero.jpg.371a5d0bccd19e172a4fef76af6bbdf

 

En niet enkel omdat Nero uiteraard niet mag ontbreken: deze vind ik toch echt wel een aantrekkelijke backcover die zowel herkenning oproept als uitnodigt naar andere verhalen van Nero.

 

Even duiden:

Deze backcover dateert uit 1960 en werd voor het eerst gebruikt bij ‘De zoon van Nero’. In 1960 bestond Nero al 12 jaar en telde de stripreeks ondertussen 36 verhalen. Van 1960 tot 1963 kregen de 9 nieuwe Neroverhalen en alle heruitgaves die in deze periode verschijnen deze backcover mee.  Ook de eerste drie Nero-strips die werden hertekend door Hurey verschenen in dit jasje.

Voor het ontwerp van de backcover werd gebruik gemaakt van allerlei personages uit de Nero-strip. Deze werden aanvankelijk getekend voor een wedstrijd in het krantenbijvoegsel ’t Kapoentje waarbij de lezertjes moesten uitzoeken uit welke Neroverhalen deze kwamen.

Op deze backcover vormen  deze stripfiguurtjes een kader rondom de reeds verschenen/beschikbare titels van de Nero-strips. Centraal bovenaan de lijst prijkt een uitvergrote Nero die de lezer uitnodigend aankijkt terwijl hij ostentatief de titellijst aanwijst. Hebt u deze avonturen al gelezen…?
In de marge is het speuren naar oude bekenden in de parade met voorop Jean de butler. Kent u ze allemaal ?
Beide vragen spelen zowel in op de herkenning van reeds gelezen strips, als op het aanzetten tot het ontdekken van de nog niet gelezen verhalen. Geef toe, de perfecte benadering van de voorwaarden  waaraan de backcover van een stripreeks moet voldoen.

Tot slot nog iets over het kleurgebruik. Het in alle betekenissen goedkope uitgavenbeleid van Het Volk stak fel af tegenover de prachtig uitgegeven strips van pakweg Dupuis, Lombard of Casterman. Om alsnog de lezer het gevoel te geven dat hij/zij een strip in kleur kocht, werden de pagina’s afwisselend in zwart, rood, blauw en bruin gedrukt. Of nauwelijks leesbaar in roze of lichtgroen. Omwille van de leesbaarheid overleefde uiteindelijk de druk in afwisselend bruine en zwarte inkt. De voorplaat moest er uiteraard wel aantrekkelijk uitzien en kreeg telkens een kleurrijke omslagtekening mee.
Op deze backcover spatten de kleuren er ontegenzeggelijk van af. De veelal primaire kleuren moesten duidelijk de kleurarmoede binnenin het album compenseren. En dat sjabloontjes die herhaald worden andere kleuren meekregen, maakte niets uit. Hoe gevarieerder ingekleurd, hoe uitbundiger de achterflap. Geen afspraken over vaste kleuren of consequente toepassing: enkel de groene chinees moest groen zijn en de jas van kolonel How rood. Voor de rest hoe meer kleur, hoe beter. En het werkt wat mij betreft.

 

Tuizentfloot

 

 

B

 

8E4F9011-F5AB-4365-AE3F-BD381F822927.jpe

 

Hierbij de achterkant van De Oorlog van de Sambers:

 

JJL

Link naar reactie
  • 2 weeks later...

Nero, uiteraard.

 

Even wat uitleg over het kleurgebruik. In de modernere druktechniek wordt CMYK gebruikt, zijnde cyaan, magenta, geel en zwart. Dat zijn kleuren en inktsoorten die ontworpen zijn om met een fijn raster een zo groot mogelijk kleurenspectrum te verkrijgen, op zichzelf zijn die kleuren niet zo mooi want daar zijn ze ook niet voor ontworpen.

Bij de nero achterkaft uit 1960 werd een andere techniek gebruikt, terug de 4 kleuren rood, blauw, geel en zwart maar die zijn nu meer primair en worden niet of lastig in rasters gedrukt. Je ziet dus weinig rasters tenzij echt noodzakelijk maar de inkt kan wel op elkaar gedrukt worden om andere kleuren te bekomen al blijft dit erg basis, bv de kleur groen door geel en blauw recht bovenop elkaar te drukken.

Alle kleuren werden met de hand uitgeknipt en geplaatst waardoor ook niet alles perfect past, het is een techniek met veel technische beperkingen maar wel zorgt voor een unieke sfeer die niet meer na te doen is met de huidige druk technieken.

Link naar reactie
1 uur terug, Kool Thing zei:

Samber, de enige achtercover die ik al frequent bekeken heb of heb moeten bekijken 🙂 

 

 

 

Daar heb je wel een sterk punt, dit is in elk geval de meest functionele achterkant. Jammer van de beroerde scan, dus... ik kan het toch weer niet laten ;)

 

Groter, beter, mooier:

 

sambre-arbre-gc3a9nc3a9alogique.jpg

Link naar reactie
14 minuten geleden, Tom B zei:

Het geel op de achterkant deed dat ook al.

 

Leuke cover wel. Het zou een goeie scenario opdracht zijn: schrijf aan de hand van die cover een verhaal waarin alle elementen die je ziet aan bod komen.

Er is ook een hele vreemde luxe editie waarbij de luxe er waarschijnlijk uit bestaat dat hij geen pijn doet aan je ogen:

 

03264df4-5d90-11e6-861e-f6d00c29e967.jpg

 

Maar wat vind je nou 'een beetje lelijk' aan die Nero-achterkant? De uitleg van Bonte nam me er nog meer voor in:

 

Quote

 

Alle kleuren werden met de hand uitgeknipt en geplaatst waardoor ook niet alles perfect past, het is een techniek met veel technische beperkingen maar wel zorgt voor een unieke sfeer die niet meer na te doen is met de huidige druk technieken.


 

 

 

Link naar reactie
5 minuten geleden, Vittorio zei:

Maar wat vind je nou 'een beetje lelijk' aan die Nero-achterkant? De uitleg van Bonte nam me er nog meer voor in:

Het knip en plak werk, die kleuren (een technische beperking is geen excuus, in die tijd konden ze echt wel al beter, maar de uitgever wou er wellicht niet teveel geld aan spenderen), die arm en strik van Nero die onderbroken wordt, die ene figuur die bijna volledig in het tekstkader staat, en om de een of ander reden vind ik het raar dat iedereen naar links loopt. Alsof er daar links buiten beeld iets te doen is waar we geen weet van hebben. Maar misschien is dat gewoon omdat bij alle andere figuren-rond-een-centraal-kader-achtercover de figuren telkens naar het midden van de cover zien.

Link naar reactie
8 uren geleden, Kool Thing zei:

Samber, de enige achtercover die ik al frequent bekeken heb of heb moeten bekijken 🙂 

 

 

Dit tornooi bevestigt nogmaals dat ik een rotslechte stripuitgever zou zijn. In 80% van de gevallen kies ik voor de verliezende optie. 

Ik kan mij Kool Thing aansluiten. Ook ik kies meestal voor de verliezende optie zoals deze Samber.

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie
8 uren geleden, Kool Thing zei:

Samber, de enige achtercover die ik al frequent bekeken heb of heb moeten bekijken 🙂 

 

 

Dit tornooi bevestigt nogmaals dat ik een rotslechte stripuitgever zou zijn. In 80% van de gevallen kies ik voor de verliezende optie. 

 

Zonder A had ik ook voor B gekozen...

Link naar reactie
5 uren geleden, Tom B zei:

Het knip en plak werk, die kleuren (een technische beperking is geen excuus, in die tijd konden ze echt wel al beter, maar de uitgever wou er wellicht niet teveel geld aan spenderen), die arm en strik van Nero die onderbroken wordt, die ene figuur die bijna volledig in het tekstkader staat, en om de een of ander reden vind ik het raar dat iedereen naar links loopt. Alsof er daar links buiten beeld iets te doen is waar we geen weet van hebben. Maar misschien is dat gewoon omdat bij alle andere figuren-rond-een-centraal-kader-achtercover de figuren telkens naar het midden van de cover zien. 

En daarbij dat veel sets figuren dubbel wordt afgebeeld. Met een andere kledingkleur, dat dan weer wel.

Link naar reactie
8 hours ago, Tom B said:

Het knip en plak werk, die kleuren (een technische beperking is geen excuus, in die tijd konden ze echt wel al beter, maar de uitgever wou er wellicht niet teveel geld aan spenderen)

Ze werden waarschijnlijk gedrukt op dezelfde persen als de krant op momenten dat die niet gebruikt werd, het is uiteraard een financiële keuze. De kwaliteit van de albums was ook een reden van Marc Sleen om over te stappen naar De Standaard die beloofd had om beter papier en in kleur af te drukken.

Link naar reactie
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.








×
×
  • Nieuwe aanmaken...