Integraal of floppy

[Lamme Goedzak]

Ik vroeg mij af welke beweegreden mensen hadden om de integrales aan te schaffen die zo talijk in de winkels verschijnen de laatste jaren.

Ikzelf heb enkele reeksen aangeschaft omdat ik ze niet had en geen zin had de tweedehandsbakken af te schuimen, andere omdat de oude softcovers uiteen vielen wegens slecht gelijmd, ... En nog andere, zoals Natasja, twijfel ik hard aan.

 

Zijn er ook mensen die dit beschouwen als een upgrade?

 

(DIt is niet bedoeld als een zoveelste hardcover vs softcover discussie)

[shakeitupguy]

Ik zie het niet als een upgrade maar gewoon als een bundeling van stripverhalen met dossier. Ik heb niet graag dubbele strips en geen zin om strips te moeten vervangen en zeker niet als er heel wat met een tekening voorzien zijn. 

 

De meeste integrales koop ik van reeksen die ik sinds het verzamelen van strips nooit heb aangeschaft zoals Blueberry, Mini-Mensjes, Jerry Spring, Jan Kordaat, Tif & Tondu, Spirou, Félix, Roodbaard en Beverpatroelje.  Ik heb het meeste vroeger wel kunnen lezen van vrienden maar nooit de nood en het budget gehad om die slappe kaften (dikwijls dan nog moeilijke nummers) aan te schaffen. Met het weinig plezier dat ik nog haal uit recente reeksen, probeer ik wat reeksen uit het verleden op te pikken die me nog wel kunnen bekoren. Maar zeker niet allemaal want de eerste integrales van reeksen zoals Chick Bill en Steven Sterk (en wellicht ook Chlorophyl) wil ik al de deur uit.

 

Enige uitzonderingen waren de integrales van Bruno Brazil & Bruce J. Hawker omdat ik grote fan van Vance ben.
Maar daar blijft het bij. Een integrale van Ramiro (hoe mooi ook) ga ik niet aanschaffen omdat het niets extra te bieden heeft dan de eerdere Ramiro integrales in het Frans.
 

[Vittorio]

Ik vraag me af of meer mensen dit zo ervaren, maar het lijkt wel of de gedateerdheid vandie oude reeksen extra opvalt als ze een nieuw, luxe jasje krijgen. Zeker (maar niet alleen) die oude Dupuis-reeksen vallen qua leesplezier nogal door de mand, hoe mooi ze verder ook getekend zijn.

 

In de oorspronkelijke vorm, slappe kaft, sfeervolle achterkant, de oude albumlijsten achterin, de geur van vroeger, vind ik het nog wel leuk om af en toe terug te grijpen op een Guus Slim. In de integrale uitgaven mis ik die simpele, bijkomende genoegens en ben ik minder vergevingsgezind over de rammelende, stroeve en soms gewoonweg onleesbare verhaaltjes.

 

Omdat de nieuwe Jan Kordaat-integrale uit is, heb ik geprobeerd de albumuitgave van ‘Het Geheim van Donkerburcht’ te herlezen. Dat was, voor mij althans, onmogelijk. Volstrekt onleesbaar. Waarom zou ik dat in een luxe uitgave willen hebben?

 

Voor Jerry Spring maak ik een uitzondering omdat ik het werk van Jijé graag in zwart-wit zie. Maar daar geldt eigenlijk ook: de tekeningen komen beter uit, helaas net als de zwakte van de scenario’s. Ander minpunt vind ik dat de omslagtekeningen niet meer op hun natuurlijke plek staan, dat wil zeggen: voor en achterop. Hier een fotootje van de eerste JS-integrale met links het achterplat dat ik heb genomineerd voor het toernooi:

 

 

 

Zo midden in een boek afgedrukt op gewoon papier en naast de omslagtekening voor het volgende avontuur, verliest ie voor mij een groot deel van zijn charme. Nu ik er verder over nadenk: waarom niet out-the-box denken en die reeks opnieuw uitgeven in de oorspronkelijke albumvorm, maar dan in zwartwit, een extra album met het dossier, en bijvoorbeeld een mooie box (toch weer in de box dus) erbij om uiteindelijk alles in op te bergen?

 

[Rik]

27 minuten geleden, Vittorio zei:

Ik vraag me af of meer mensen dit zo ervaren, maar het lijkt wel of de gedateerdheid vandie oude reeksen extra opvalt als ze een nieuw, luxe jasje krijgen. Zeker (maar niet alleen) die oude Dupuis-reeksen vallen qua leesplezier nogal door de mand, hoe mooi ze verder ook getekend zijn.

 

In de oorspronkelijke vorm, slappe kaft, sfeervolle achterkant, de oude albumlijsten achterin, de geur van vroeger, vind ik het nog wel leuk om af en toe terug te grijpen op een Guus Slim. In de integrale uitgaven mis ik die simpele, bijkomende genoegens en ben ik minder vergevingsgezind over de rammelende, stroeve en soms gewoonweg onleesbare verhaaltjes.

 

Omdat de nieuwe Jan Kordaat-integrale uit is, heb ik geprobeerd de albumuitgave van ‘Het Geheim van Donkerburcht’ te herlezen. Dat was, voor mij althans, onmogelijk. Volstrekt onleesbaar. Waarom zou ik dat in een luxe uitgave willen hebben?

 

Voor Jerry Spring maak ik een uitzondering omdat ik het werk van Jijé graag in zwart-wit zie. Maar daar geldt eigenlijk ook: de tekeningen komen beter uit, helaas net als de zwakte van de scenario’s. Ander minpunt vind ik dat de omslagtekeningen niet meer op hun natuurlijke plek staan, dat wil zeggen: voor en achterop. Hier een fotootje van de eerste JS-integrale met links het achterplat dat ik heb genomineerd voor het toernooi:

 

 

 

Zo midden in een boek afgedrukt op gewoon papier en naast de omslagtekening voor het volgende avontuur, verliest ie voor mij een groot deel van zijn charme. Nu ik er verder over nadenk: waarom niet out-the-box denken en die reeks opnieuw uitgeven in de oorspronkelijke albumvorm, maar dan in zwartwit, een extra album met het dossier, en bijvoorbeeld een mooie box (toch weer in de box dus) erbij om uiteindelijk alles in op te bergen?

 

Misschien een idee voor de volgende melkkoe van de uitgevers?

[kurisu74]

Ik koop hardcover integralen van series die ik ofwel al in (deels) softcover heb (Blueberry) ofwel ontdek via de integralen.

 

Ik wacht soms ook op de integralen van series die niet in hardcover verschijnen.

 

 

[Chia]

ik heb graag softcover omdat de hardvoer duur is en ik snap niet waarom dat zoveel duurder is, het is gewoon karton en papier.

[Tuizentfloot]

2 uren geleden, Vittorio zei:

Nu ik er verder over nadenk: waarom niet out-the-box denken en die reeks opnieuw uitgeven in de oorspronkelijke albumvorm, maar dan in zwartwit, een extra album met het dossier, en bijvoorbeeld een mooie box (toch weer in de box dus) erbij om uiteindelijk alles in op te bergen?

 

Héél lang geleden, toen er van integrales nog geen sprake was, is dit idee al eens uitgevoerd geweest. Een kleine tien jaar nadat de albumreeks van Jerry Spring in 1965 ophield, werd nieuw leven geblazen in deze strip. In 1974 en 1975 verschenen vier albums op groot formaat, hardcover en in zwart-wit ( precies omdat de tekeningen van Jijé daarin beter tot hun recht kwamen ) met in elk album een nieuw verhaal en de heruitgave van een van de eerste verhalen. Een informatieve bijlage vervolledigde ieder album.

   

 

 

[Vittorio]

5 minuten geleden, Tuizentfloot zei:

Héél lang geleden, toen er van integrales nog geen sprake was, is dit idee al eens uitgevoerd geweest. Een kleine tien jaar nadat de albumreeks van Jerry Spring in 1965 ophield, werd nieuw leven geblazen in deze strip. In 1974 en 1975 verschenen vier albums op groot formaat, hardcover en in zwart-wit ( precies omdat de tekeningen van Jijé daarin beter tot hun recht kwamen ) met in elk album een nieuw verhaal en de heruitgave van een van de eerste verhalen. Een informatieve bijlage vervolledigde ieder album.

   

 

 

Ruim veertig jaar geleden, dat was toch wel vooruitstrevend. Een mooie reeks waarvan de (goedkoop?) gelamineerde kaften aan het vergaan zijn en eigenlijk niet wat ik bedoel. Vergelijk het eens met de muziekindustrie, daar worden soms mooie boxjes uitgegeven met losse singeltjes, nieuw vinyl in de oorspronkelijke hoesjes. Op dezelfde wijze zou ik een boxje willen hebben met de JS-deeltjes, slappe kaft, oorspronkelijke formaat en voor- en achterkant, maar dan het binnenwerk in zwart-wit.

[De Hollander]

Ik laat al deze integrales met oude reeksen aan mij voorbij gaan, wegens niet boeiend. Ik ben enkel geinteresseerd in integrales van recente reeksen, zoals De Piraten van de Barataria. 

Die ouwe rommel is onleesbaar. 

[Tuizentfloot]

11 minuten geleden, Vittorio zei:

Een mooie reeks waarvan de (goedkoop?) gelamineerde kaften aan het vergaan zijn

Die folie die loskomt van de kaft, bleek inderdaad een minpunt. Vergelijkbaar met de Suske-en-Wiskes en Nero's uit die periode, waar de plasticlaag ook loskwam en schade aan de strips berokkende.

PS Voor de liefhebbers: ik heb nog Jerry Spring / Het duel + Golden Creek dubbel. Mag weg voor een prijsje

[Ambreville]

18 minuten geleden, Vittorio zei:

Ruim veertig jaar geleden, dat was toch wel vooruitstrevend. Een mooie reeks waarvan de (goedkoop?) gelamineerde kaften aan het vergaan zijn en eigenlijk niet wat ik bedoel. Vergelijk het eens met de muziekindustrie, daar worden soms mooie boxjes uitgegeven met losse singeltjes, nieuw vinyl in de oorspronkelijke hoesjes. Op dezelfde wijze zou ik een boxje willen hebben met de JS-deeltjes, slappe kaft, oorspronkelijke formaat en voor- en achterkant, maar dan het binnenwerk in zwart-wit.

Zoiets?

 

 

Deze mogen ze zo ook voor mij vertalen.

 

[Vittorio]

6 minuten geleden, Ambreville zei:

Zoiets?

 

 

Deze mogen ze zo ook voor mij vertalen.

 

Haha, getverdemme, daarvoor moet ik een man cave inrichten in de tuinschuur

[cinco]

Niet zo praktisch om lang in de hand te houden, die integrales.

Dat beschouw ik toch wel als een nadeel. De pagina's achtergrondinfo zijn dan weer een ontzettend pluspunt.

Die mochten voor mij zelfs apart gebundeld uitgebracht worden.

[De Hollander]

46 minuten geleden, cinco zei:

Niet zo praktisch om lang in de hand te houden, die integrales.

Dat beschouw ik toch wel als een nadeel. De pagina's achtergrondinfo zijn dan weer een ontzettend pluspunt.

Die mochten voor mij zelfs apart gebundeld uitgebracht worden.

 

Inderdaad een nadeel. Het gewicht, destijds de integrale van De Macht der Onschuldigen gekocht. Volgens mij 5 delen in 1 bundel. Dat is een beste bundel.

 

Wat de achtergrondinformatie betreft, daar doe ik dus ook niets mee. Hooguit kijk ik naar wat plaatjes en dat is het dan wel weer. 

 

Nee, integrales vind ik vooral interessant omwille van de goedkopere prijsstelling, maar daarbij houd het dan ook op. 

[Wollodrin]

Staat mooier in de kast.

 

Voor de rest is het zo'n beetje hetzelfde (mits de integrale/omnibus/absolute goed gebonden is) meer gewicht deert mij niet in ieder geval.

[sjaakie]

ik vind de intergrale alleen leuk omdat ik dan de orginele boekjes dan goedkoop op marktplaats kan kopen, omdat iemand de oude serie weg doet.

Waar ik wel blij van wordt is een bundeling zoals Giant of de intergrale van Zoo waarbij 2 max 3 albums in 1 boek worden gebundeld.

Waarbij je met 1 boek de serie compleet heb.

 

[Peter Motte]

Alle integrales die ik heb, zijn van reeksen waarvan ik ofwel nog niets had, ofwel heel weinig, zoals één of twee - en meestal onvolledige - verhalen.

Ik heb Léo leren kennen dankzij de integrales ervan (en dat is dus een van de jonge reeksen).

Roze Bottel en Duifje Vleugelslag is een van die reeksen waarvan ik enkel een spoortje in mijn bibliotheek had, en waar ik nu veel plezier aan beleef.

Ravian is iets waarvan ik nog maar drie albums had gelezen, maar die ik alle drie had weggedaan, en waarvan ik nu geniet van de volledige reeks.

Blueberry wou ik om mijn achtergrond bij te werken, maar ik ben niet van plan ermee door te gaan.

De integrale van de Incal vond ik ooit in een 2dehands-zaak, toen de craze voor integrales nog niet bestond.

Mijn integrales van Lucky Luke heb ik allemaal 2dehands gekocht in een pralinewinkel (België, hè, pralines en strips).

Het Kristallen Zwaard heb ik ook in integrale, en kende ik daarvoor helemaal niet.

Bij DDB zijn er ook enkele dikke strips verschenen, die je als integrale kunt beschouwen, en ik heb enkele paperback-integrales van Batman. Dat personage kende ik natuurlijk wel, maar die verhalen nog niet.

 

Dus ik denk dat integrales om heel diverse redenen kunnen worden gekocht.

 

Wat ik niét zou kopen, zijn integrales van Rik Ringers, omdat ik al zo veel losse albums heb. Maar ik hoop stiekem wel dat er integrales van komen, en dat ik dan de losse albms kan opvangen van wie ze wil vervangen door integrales.

[Willem]

Ik zie het zelf niet als een upgrade.

 

Ik heb de Intergrales gekocht van o.a Bleu Berry, Baard en kale en Ravian omdat ik daar strips van had maar enkel een paar en ik wel interesse had in de strip.

Daarnaast heb ik net als anderen een aantal series niet compleet en de missende delen zijn duur op velingsites.

maar ook strips zoals de mini mensjes en Chick Bill heb ik gekocht, ondanks dat ik ze compleet heb(in het nederlands)

Ik hoop ook van harte dat de laatste delen die enkel in het frans verschenen, vertaald worden  en dus alsnog te lezen zijn.

Ik heb ze in het frans maar het lezen valt mij zeer zwaar.

Heb maar 2 jaar frans gehad op school.

En ik ben ook blij met de Mooie ruggen in de kast, het ziet er mooi strak uit en zelfs van mijn vrouw mogen die in de woonkamer staan

 

 

[dutch lines]

Ik heb integrales gekocht van De Generaal, De Smurfen, Natasja en Zetari. De Generaal omdat ik groot fan van Peter de Smet ben , de nieuwe scans en inkleuringen plus het dossier maakt het voor mij zeker waard om de boeken te kopen ook al staan alle albums al in de kast.

 

Van De Smurfen en Natasja heb ik in mijn jeugd een paar albums gelezen, ik vond ze vermakelijk maar heb ze nooit verzameld. Met de integrales een mooi moment om dat alsnog te doen.

 

Zetari (scenario Martin Lodewijk, tekeningen John M.Burns) heb ik ooit ergens een verhaal van gelezen en was de strip eigenlijk vergeten, totdat de integrale uitkwam. Dikke aanrader trouwens! Zeker voor wie Lodewijk's scenarios voor Storm mist.