strips die een wirwar van emoties bij je opwekken

[cinco]

Ik heb het vooral bij Mooie Zomers.

Die reeks geeft me een haast melancholisch gevoel, ook al spelen de meeste verhalen zich af in een tijdskader voor mijn geboorte.

Maar de reeks zegt zoveel over het leven, vergankelijkheid, gepasseerde dromen en herinneringen gedrenkt in nostalgie.

Op het eerste zicht lijkt het een luchtige reeks, slice-of-life stijl, maar reis doorheen de verschillende albums en er ontstaat een gevoel dat ik nog maar bij weinig strips heb gehad. Het wordt meer dan lezen. Het wordt een ervaring.

 

 

 

[Gast Kameraad Mauser]

Pierre gelijkt wat op Franquin.

[Timhardt]

Mooie zomers vond ik de eerste 2 delen verfrissend, daarna toch te veel repetitief. Jammer. Geef mij maar Krasse knarren in hetzelfde genre.

[esteban²]

Dat moet dan toch Blankets (Een Deken van Sneeuw) zijn.

[sanderg]

thorgal- de schaduwen voorbij en Over de grenzen van de tijd deel 1 zijn de eerste twee die bij me opkomen

[Peter Motte]

Het verslag van Brodeck.

 

De getekende reep.

[Veto]

'Waarom Pierre dood moest' ... Seksueel misbruik binnen de Kerk... Herinner me nog hoe ik gechoqueerd, aangegrepen was na mijn eerste lezing. Kinderlijk getekend maar geen strip voor jonge kinderen. 

[Timhardt]

1 uur geleden, esteban² zei:

Dat moet dan toch Blankets (Een Deken van Sneeuw) zijn.

Inderdaad, bij mij ook. Ik heb jarenlang habibbi niet willen lezen uit schrik dat het het ging verpesten. 

 

In dezelfde categorie: paul has a summer job, 5cm per second, sommige boeken van lemire sommige boeken van vives, sommige boeken van zidrou.

 

Ik heb laatste chaboute ontdekt, hier is er nog niets van vertaald, maar dat is ook een diamant!

[Chorasan]

Melancholie is een gevoel dat me vaak aangrijpt in strips, vooral wanneer het verhaal zich afspeelt in een tijdperk dat ik nooit heb meegemaakt. "Het geheim van Diepenbos" uit de Beverpatroelje, "Verdronken wagen" en "De rode paters" uit Guus Slim, "De ravenbaron" uit Pits en Kaliber...

 

Die sfeer...

 

Ook boeken kunnen me op die manier pakken.

 

Iedere keer Giovannino Guareschi het dorpje uit de Po-vlakte beschrijft op die winterse avonden krijg ik kippevel en wil ik er ook deel van uItmaken...

[esteban²]

10 uren geleden, Timhardt zei:

Inderdaad, bij mij ook. Ik heb jarenlang habibbi niet willen lezen uit schrik dat het het ging verpesten. 

 

In dezelfde categorie: paul has a summer job ...

Die Habibbi heb ik ook (mogelijk geheel onterecht) vermeden, omdat mijn verwachtingen na Blankets nu eenmaal torenhoog waren.

Naar die Paul ben ik al heel lang benieuwd.  Ooit kom ik er wel eens aan toe.

[Ambreville]

21 uren geleden, Chorasan zei:

 

 

Iedere keer Giovannino Guareschi het dorpje uit de Po-vlakte beschrijft op die winterse avonden krijg ik kippevel en wil ik er ook deel van uItmaken...

Don Camillo zou een leuke serie zijn voor Hubsch en Stoffel als Marcel Pagnol op geraakt.

[SPeeDy]

Duistere wateren, het dreigende dinges, Habibi

[Aerogi]

Als 10 jarige heb ik tranen met tuiten gehuild bij het lezen van het dreigende dinges. Ik vond die laatste scène zo erg... 

 

Van recentere strips heb ik het altijd moeilijk met de scene in Thorgal waarbij dat Shania moet achterblijven (de schaduwen voorbij). Dat is ongelofelijk sterk getekend.

 

Bij de Toverspiegel had ik het op zich niet moeilijk, maar ik vond het wel dood en doodjammer voor de Rode Ridder. 

 

Maar meestal doen de verhalen op zich niet veel qua emotie. Maar wel eerder als ik verhalen herlees uit mijn kindertijd / jeugd. Ik heb dan regelmatig flashbacks naar de tijd terug toen ik deze kochte of kreeg. 

[Tanuki]

Ongetwijfeld Hadashi no Gen, in 't Nederlands vertaald als Gen Barrevoets in Hiroshima. Er zijn weinig strips die de totale waanzin van een oorlog kunnen vatten zoals deze.

[Wil]

Ik lees intussen al 40 jaar strips, maar er zijn er voor mij een aantal welke emoties bij mij opriepen die ik niet had verwacht.

 

Over de grenzen van de tijd, Op zoek naar Peter Pan, Y the last man, het laatste jungleboek zijn 4 strips / reeksen welke mij diep raakten op emotioneel gebied

[SPeeDy]

In de VV-collectie ook nog De Fotograaf (VV), de Pechvogel, het Ibismeisje. En Magasin Général niet vergeten!

 

[globetrotter]

Spiderman, de dood van Ben Reilly en de terugkeer van Green Goblin in een comic. 

Over de grenzen van de tijd. 

[Waldorf]

Op 15/7/2019 om 12:13, Aerogi zei:

Als 10 jarige heb ik tranen met tuiten gehuild bij het lezen van het dreigende dinges. Ik vond die laatste scène zo erg... 

 

 

 

Wat een verschrikkelijke kutstrip was dat. Schmaltz op zijn schmaltzt. Yep, een wirwar van emoties.

[Gast Kameraad Mauser]

1 hour ago, Waldorf said:

 

Wat een verschrikkelijke kutstrip was dat. Schmaltz op zijn schmaltzt. Yep, een wirwar van emoties.

Je lijkt me niet direct een fan van het oeuvre van den Willy...

[Waldorf]

3 uren geleden, Kameraad Mauser zei:

Je lijkt me niet direct een fan van het oeuvre van den Willy...

Au contraire! Ik heb heel graag Suske & Wiske gelezen, maar Het dreigende dinges heeft de norm voor dieptepunten naar beneden verlegd. Zo diep dat zelfs de Terranef er niet geraakt. 

[Gast Kameraad Mauser]

De Stalen Mol was een pak cooler dan de Terranef, overigens...

[Marinelli]

Op 13/7/2019 om 09:41, esteban² zei:

Die Habibbi heb ik ook (mogelijk geheel onterecht) vermeden, omdat mijn verwachtingen na Blankets nu eenmaal torenhoog waren.

Naar die Paul ben ik al heel lang benieuwd.  Ooit kom ik er wel eens aan toe.

In november komt er een nieuwe Paul (in het Frans), wellicht weer niet in het NL ... In het Engels raken ze wel nog vertaald dacht ik (Conundrum Press?) ... 

[Tanuki]

Het dreigende dinges heeft inderdaad ook voor een wirwar van emoties gezorgd, niet alleen bij de gewone lezers.

 

De bron van het verhaal is een boek van een Engelse schrijfster, over een Vlaamse jongen, die op één of andere manier enorm populair geworden is in Japan, maar niet in Engeland. In Vlaanderen was het zelfs totaal onbekend.

Ik heb het originele verhaal in mijn jeugdjaren gelezen, het is het enige boek dat ik in één ruk heb uitgelezen en waarbij ik een traan heb gelaten, toch wel. Blijkbaar was het de eerste vertaling in het nederlands, met illustraties van Willy Vandersteen, en is er aan het verschijnen één en ander aan vooraf gegaan.

Dit wordt allemaal mooi uitgelegd in onderstaande video, een documentaire over het verhaal, de Japanse anime, waarom Japanners in Antwerpen massaal naar Nello en Patrashe vragen, en hoe het dreigende dinges is ontstaan.

 

Het is een lange docu, daarom hier enkele hoogtepunten in relatie tot de strip:

op 48' zie je Paul Geerts aan het woord

op 50' een reactie van een  Japanse diplomate die de strip voor het eerst leest

op 54' gaat het over de Japanse vertaling van het verhaal. Denk hier even terug aan de reactie op minuut 50

 

[Aerogi]

Iemand die nog weet heeft hoe het 'grote publiek' reageerde op het Dreigende dinges? Het was toch een ietwat a-typisch einde.

 

blijkbaar uitgekomen in 1984, ik was toen 9 jaar.

 

Ik het het eigenlijk nooit meer herlezen. 

 

@Tanuki Merci voor die link, zal het vanavond eens bekijken, ben wel benieuwd. 

[Theoak]

Berlijn 1 door Marvano

Over de grenzen van de tijd

[Rik]

3 minuten geleden, Theoak zei:

Berlijn 1 door Marvano

Over de grenzen van de tijd

Ik neem aan dat je met Berlijn 1 de " 7 dwergen" bedoeld.

Verreweg het sterkste deel uit deze cyclus en inderdaad een album dat alle andere oorlogsvliegeniersverhalen wegblaast..

[Theoak]

Yep

[bouncer]

Je kunt het natuurlijk ook omdraaien, in de wirwar van emoties in het "echte" leven even een moment van afleiding en/of

verstrooiing, je hersens kunnen en mogen verzetten.

Gisteravond las ik "De meesters van de gerst" weer eens, vooral het vijfde deel weet mij altijd weer te raken, Adrien Steenfort,

vrouw en zoon overleden, het verraad van zijn twee dochters, de demonen in zijn hoofd, en toch die veerkracht om alles op

alles te zetten voor het bedrijf met fatale afloop voor zichzelf.

Van Hamme werkt dit verhaal naar een apotheose toe waar bij je eigenlijk alleen maar verstild kan toekijken en misschien

zelfs ( althans voor mij )tot inspiratie kan dienen in de zin van tegenslag verwerken en dan doel ik uiteraard niet op de finale.

[linthout]

Is daar  een bundeling van? Dat zou wel mogen.

[bouncer]

 

Deel 1 en 2.

[Gast Kameraad Mauser]

Behorend tot het beste van Van Hamme, die Meesters...

[linthout]

Ik mag veronderstellen dat in die twee delen alles opgenomen is?

[bouncer]

Jazekers !

[Hamirubi]

Een van mijn lievelingsreeksen, Willy.

Ik ben meer een verzamelaar dan een lezer, maar De Meesters van de Gerst vond ik erg de moeite.

[Neat Stuff]

Daytripper van Fabio Moon en Gabriel Ba. The Kindly Ones uit Sandman van Neil Gaiman. Doctor Star & The Kingdom of Lost Tomorrows van Jeff Lemire en Max Fiumara. Drie Schimmen van Cyril Pedrosa. Lydie van Zidrou en Jordi Lafebre. 3 Story van Matt Kindt. Rosalie Lightning van Tom Hart. The Last Lonely Saturday van Jordan Crane. Waarom Pierre dood moest van Olivier Ka. Als kind The Death of Captain Marvel van Jim Starlin. Blast en Het Verslag van Brodeck van Manu Larcenet. Essex County van Jeff Lemire. 'Hold me' uit Hellblazer van Neil Gaiman en Dave McKean. I Kill Giants van Joe Kelly en JM Ken Niimura. A Girl on the Shore van Inio Asano. Ontboezemingen van Olivier Pont. Om één of andere reden recent; Murder Falcon van Daniel Warren Johnson en Mike Spicer. En dan vergeet ik er vast nog een hoop...

[Savantas]

Zonder twijfel de integrale uitgave van ‘Maus’.

Inmiddels heb ik ‘m al 3 keer helemaal uitgelezen en telkens moet ik ervan bijkomen.

Wat mij betreft ongeëvenaard, hoe krachtig Art Spiegelman het indrukwekkende en trieste concentratiekamp-verleden van zijn vader, én de soms moeizame vader-zoon relatie op papier heeft weten te zetten.

[bouncer]

Op 21/8/2019 om 09:18, Waakwater zei:

Lost girls van Alan Moore.

Soms was ik echt helemaal ontroerd en vol spanning, het andere moment was ik botergeil en voelde ik me ietwat schuldig. 

 

 

Jammer dat Waakwater niet meer langskomt, was eigenlijk wel benieuwd waar hij "botergeil" van werd, gezien de verzameling seksuele

varianten.

[Coen]

Verslag van Brodeck, de strips van Tardi over WWI, Deken van sneeuw, Habibi, het werk van Druillet (krijg daar naargeestige gevoelens bij.. love it), V for Vendetta en ben er vast wel een aantal verrgeten.

[esteban²]

Een reeks die mij bij momenten wel wist te raken zoals geen andere dat voorheen deed, was Cuervos.  Dat deed mij destijds wat denken aan een kruising tussen films als City of God en Traffic.  Het blijft balen dat enkel de eerste twee albums een vertaling kregen.  Nooit de afloop gekend.  Steengoede reeks, enfin, de eerste twee albums toch.

 

 

[bouncer]

1 uur terug, esteban² zei:

Een reeks die mij bij momenten wel wist te raken zoals geen andere dat voorheen deed, was Cuervos.  Dat deed mij destijds wat denken aan een kruising tussen films als City of God en Traffic.  Het blijft balen dat enkel de eerste twee albums een vertaling kregen.  Nooit de afloop gekend.  Steengoede reeks, enfin, de eerste twee albums toch.

 

 

Dit is zowaar een zeer goede serie, hard en cynisch doch zeer geloofwaardig, vermomd als graphic novel had deze strip diverse prijzen in

ontvangst kunnen nemen, helaas heeft dit niet zo mogen zijn.

Deel 3 en 4 zijn wel in het Nederlands uitgebracht als illegale uitgaven in soft cover.

Ik hou me aanbevolen als iemand deze wil verkopen, ga daar geen belachelijke prijzen voor  betalen, maar een eventuele uitwisseling

behoort tot de mogelijkheden.