Ga naar inhoud

Wie is/ zijn je favoriete auteur/auteurs van Robbedoes en Kwabbernoot?


cartoonesk

Favoriete Robbedoes en Kwabbernoot-auteurs? (poll)  

40 leden hebben gestemd

  1. 1. Welke auteur of auteurs van de reeks Robbedoes (en Kwabbernoot) zijn je favoriet?

    • Robert Velter
    • Jijé
    • Franquin
    • Franquin en Greg
    • Franquin en Roba
      0
    • Fournier
    • Chaland
    • Tome en Janry
    • Morvan en Munuera
      0
    • Yoann en Vehlmann
      0
    • Nic en Cauvin
      0
    • Franquin, Roba en Greg
    • Morvan, Munuera en Yann
      0
  2. 2. Favoriete medewerker?

    • Blanche Dumoulin
    • Luc Lafnet
      0
    • Jean Darc
      0
    • Maurice Rosy
      0
    • Will
    • Jidéhem
    • Peyo en Gos
    • Stef DeBecker


Recommended Posts

Ik schaam me te zeggen dat ik niet alle albums van Fournier heb, verder heb ik alle Robbedoes-albums.

De tekeningen van Jijé vind ik ook wel nog altijd heel interessant.

OEI! Ik ben Nic en Cauvin vergeten!

(gelukkig, dat kon ik verbeteren zonder dat de voorlopige poll verloren ging)

 

Frank heeft Robbedoes nog een tijdje getekend in zijn strip van de Eland maar die heb ik niet toegevoegd aan de poll.

 

frank_elan.jpg

Link naar reactie

Eigenlijk zou ik voor Franquin en Greg gestemd moeten hebben, want in die periode heeft Franquin inderdaad heel goeie albums gemaakt. De scenario's waren op hun best (twee weten altijd meer dan een) en de tekeningen waren het eerste hoogtepunt van Franquin.

Yoann vind ik als tekenaar ook heel goed.

Het is met een reeks als Robbedoes veel te moeilijk om een echte favoriet te hebben. Bij alle auteurs(duo's) vind ik wel iets dat de moeite is, maar ook mindere dingen. Zelfs de scenario's van Cauvin weet ik te smaken.

Link naar reactie

Eigenlijk waren Greg en Roba gewoon medewerkers van Franquin. Ik weet niet waarom je die in de eerste poll vermeldt. De scenario's van Greg werden door Franquin helemaal herwerkt en Roba was de man die de decors en nevenpersonages uitwerkte. De functie die Jidéhem eerder vervulde dus.

Link naar reactie
5 uren geleden, cartoonesk zei:

Dit is mijn eerste poll! :)  Bedankt aan Cinco voor het goede voorbeeld. ;) 

 

maiden voyage :)

 

________________________________________________________________________________________

 

Ik zou gaan voor Tome & Janry. Ik heb via hun strips de reeks leren kennen en hun toon en verhalen voelen nog altijd aan als de meest moderne van de reguliere Robbedoesreeks.

Daarmee wil ik zeker het belang van Franquin niet tekort doen, die echt wel het Robbedoes-universum heeft opengetrokken en een stijl en wereld vol kleurrijke personages heeft gecreëerd waar anderen steeds op hebben kunnen verderbouwen.

Jammer dat Franquin tijdens zijn topjaren is gestopt met Robbedoes. Die laatste strips van zijn hand waren ijzersterk op zovele vlakken en er zouden vast nog vele klassiekers van zijn hand verschenen zijn in een wereld waarin Franquin naast Guust ook Robbedoes zou zijn blijven maken.

 

Tome en Janry hebben dan weer met hun aanpak de reeks naar de late 20ste eeuw geloodst en zijn na Franquin misschien wel degenen die het sterkst hun eigen stempel op de reeks hebben gedrukt. En door Robbedoes uit zijn comfortzone te halen moest het personage zichzelf ook min of meer heruitvinden om zichzelf staande te houden in een wereld van mafiosi en georganiseerde misdaad.

 

 

afbeelding.thumb.png.a1096e7865768d42c22a51ea7e033c70.png

 

Link naar reactie
1 uur geleden, cinco zei:

 

Tome en Janry hebben dan weer met hun aanpak de reeks naar de late 20ste eeuw geloodst en zijn na Franquin misschien wel degenen die het sterkst hun eigen stempel op de reeks hebben gedrukt.

Laten we daar eerlijk in zijn: alle makers van R&K hebben hun eigen stempel op de reeks gedrukt. T&J hebben het geluk gehad dat 20 jaar lang te kunnen doen. Maar pakweg Broca & Cauvin of Morvan en Munuera hebben dat duidelijk ook gedaan. Die laatste twee misschien nog het sterkst van al.

 

De inhoudelijk invloedrijkste makers moeten de eerste drie zijn. Rob-Vel voor de creatie van Robbedoes en Spip, Jijé voor Kwabbernoot en Franquin voor Rommelgem en zijn inwoners, Wiebeling en Zwendel.

Link naar reactie

Visueel hebben Morvan en Munuera absoluut hun stempel nagelaten op de reeks, inhoudelijk een pak minder.

Tome & Janry zijn in dat opzicht het strafst, naar mijn gevoel.  Omdat ze op álle vlakken hun onmiskenbare stempel doorgedrukt hebben.  Het totaalplaatje is bij hun het sterkst.  De heren hebben een bestaand universum helemaal open getrokken en het onderste uit de kan gehaald van wat er mee te doen viel, en dat op onnavolgbare wijze.  En ze hebben hun eigen iconische momenten en memorabele personages toegevoegd.  Dat kan niet van elke bezieler gezegd worden.  Het feit dat ze dit 20 jaar succesvol hebben mogen doen, heeft natuurlijk wel met wat meer dan 'geluk' te maken, denk ik.

Op de zéér dichte tweede plaats zet ik Franquin, om de redenen die TDPB aangaf.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie
8 uren geleden, esteban² zei:

Tome & Janry zijn in dat opzicht het strafst, naar mijn gevoel.  Omdat ze op álle vlakken hun onmiskenbare stempel doorgedrukt hebben.  Het totaalplaatje is bij hun het sterkst.  De heren hebben een bestaand universum helemaal open getrokken en het onderste uit de kan gehaald van wat er mee te doen viel, en dat op onnavolgbare wijze.  En ze hebben hun eigen iconische momenten en memorabele personages toegevoegd.  Dat kan niet van elke bezieler gezegd worden.  Het feit dat ze dit 20 jaar succesvol hebben mogen doen, heeft natuurlijk wel met wat meer dan 'geluk' te maken, denk ik.

Ik gok dat jij bent opgegroeid in de periode dat zij R&K maakten en dat dat je beeld tekent. Zelf heb ik hun albums nooit zo bijzonder gevonden. Ze waren goed gemaakt, dat wel. En ze hebben niet echt mindere albums. Maar om nu te zeggen dat ze " een bestaand universum helemaal open getrokken en het onderste uit de kan gehaald van wat er mee te doen viel, en dat op onnavolgbare wijze" lijkt me wat overdreven. Vooral omdat de andere auteurs dat ook allemaal deden. Yoann en Vehlmann bijvoorbeeld hebben dat universum nog véél verder open getrokken. Fournier heeft er na een paar Franquin-achtige albums een heel eigen draai aan gegeven, met veel meer poëtischere en fantasievollere verhalen (en hij heeft ook wel een paar eigen memorabele personages gecreëerd). Cauvin heeft er, omdat hij nu eenmaal niet anders mocht, iets helemaal nieuws van moeten maken. Hij had helaas de pech een iets mindere tekenaar te hebben. En Franquin heeft overduidelijk een bestaand universum helemaal open getrokken en het onderste uit de kan gehaald van wat er mee te doen viel, en dat op onnavolgbare wijze.

Ik herinner me nog dat toen Virus verscheen ik daarover met een vriend sprak en we tot de conclusie kwamen dat het helemaal a la Franquin was getekend.

't is eigenlijk jammer dat ze Fournier min of meer hebben buitengewerkt (akkoord, hij heeft de eer aan zichzelf gehouden) omdat ze vonden dat hij te traag was (9 albums waarvan de helft 55+ pagina's lang was op tien jaar tijd) terwijl T&J uiteindelijk toch ook maar 5 albums in de jaren 90 hebben gemaakt.

Link naar reactie

Ik vind dat, zonder het kwaad of onvriendelijk te bedoelen, een flauw argument, Tom.  Het is net iets te makkelijk om mijn mening ietwat weg te zetten als een vertekend beeld.  Een mening die trouwens zeer gangbaar is wanneer het over R&K gaat.  Bij andere reeksen is het niet zo dat de albums waarmee ik opgegroeid ben nu ook nog als de beste beschouw, dat staat daar los van.  Ik heb uiteindelijk uiteraard ook de rest gelezen, dankzij T&J hun albums.  Neen, eigenlijk dankzij 'De Doodsman' van Fournier, die heeft het in gang gestoken.  En ik vind T&J er nog steeds met kop en schouders bovenuit steken.  Nostalgie heeft daar weinig mee te maken. 

Ik ken jouw mening over T&J ondertussen (andere topics), ik respecteer die, maar we gaan het wat hen betreft nooit eens worden. ;) Jij vind hun aandeel overschat, ik denk het omgekeerde en kan mij niet vinden in jouw visie over hen.  Het tekenwerk van Janry overklast alle voorgangers, vooral het filmische aspect kan ik énorm smaken, maar ook de kunde om daar zoveel visuele humor in te steken zonder dat het gaat storen.  Zijn stijl houdt hooguit de Franquin-stijl in ere, maar is absoluut te onderscheiden en vooral heel eigen. En Tome, met grote voorsprong de beste scenarist die de reeks gekend heeft.  Daar bestaat toch weinig discussie over?  Die vakkundigheid, ik neem daar mijn hoedje voor af.  En de personages kregen ook veel meer karakter.  Nogmaals, het totaalplaatje van die tandem, dat heeft geen enkele bezieler geëvenaard.  Althans naar mijn gevoel. 

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie

Zo zie ik het ook. (al ben ik ook wel opgegroeid in de T&J periode van Robbedoes)

Is het daarom uit nostalgie of whatever? Kan zijn, maar het is ook wel meer dan dat.

En wie heeft achteraf nog in de hoofdreeks zo een eigen benadering aan de Robbedoezen gegeven als T&J dat er zulke memorabele nieuwe personages uit zijn voortgevloeid zoals Vito Cortizone, zulke frisse nieuwe settings als New York, maar ook echte karakterstudies van de hoofdpersonages of zelfreflectie van de reeks zoals in De Vallei der Bannelingen of Vito Fiasco.

 

551_18320091493-SPIROU-45-N-04.jpgafbeelding.png.8dcc76235ef7f129f3db3c16efb1313b.png

Link naar reactie

Effe oplijsten:

 

Franquin: Marsupilami, Rommelgem, de Marsupilami, Ijzerlijm, Wiebeling, Marsupilami, Zwendel, ...

Titels als schuilhol van het zeemonster, QRN op Bretzelburg, de gevangene van Boeddha, ...

Wist je ook dat hij de Marsupilami introduceerde? :D

 

Fournier: De driehoek, Ito Kata, Ororea 🥰

Titels: klontjes voor Doebie, geld smiechten en smokkel, ...

 

Broca/Cauvin: schrapten alle nevenpersonages.

De stiltemakers, ...

 

Tome/Janry: sommige nevenpersonages komen terug (Ijzerlijm 🥰), Vito Fiasco, Luna 😍

in Australië, in New York, vallei der bannelingen, ...

 

Morvan/Munuera: gaan een beetje de mangastijl op.

Robbedoes in Tokyo! En Robbedoes doet eindelijk Ijzerlijm binnen...

 

Yoann/Vehlmann: back to basics met het picollo-uniform, Zwendel en de Marsupilami.

 

Broca/Cauvin, Yoann/Vehlmann en Fournier (ondanks Ororea) vallen er bij mij af. De leukste verhalen werden volgens mij gemaakt door Franquin en Tome/Janry.

De manga-tekenstijl van Munuera vind ik het knapst, en Robbedoes in Tokyo is één van de beste albums. Uiteraard heeft mijn japanofilie daar iets mee te maken, maar ze hebben het land ook heel getrouw weergegeven, ondanks sommige onvermijdelijke clichés.

Ik had ze graag verder zien gaan. Bovendien doet Robbedoes eindelijk wat meer dan alleen maar ongemakkelijk zweten in het bijzijn van een vrouw van het andere geslacht. Helaas hebben ze maar een paar albums mogen maken. Ik lees op wiki dat er nog een album in de pijplijn zat maar dat het niet meer mocht zijn...

 

Blijven over: Franquin en Tome/Janry. Beide partijen hebben schitterende nevenpersonages gecreëerd. Vooral Franquin, maar Vito vond ik ook een hele goeie slechte Rik nr 1. Mijn meest favoriete verhalen zijn door hen gemaakt, al zal mijn leeftijd er ook wel een beetje mee te maken hebben. In het universum van Franquin zijn Robbedoes en Kwabbernoot nog teveel de goeie padvinder uit de jaren stillekes. Mede daarom, en ondanks de marsupilami, zet ik mijn geld op Tome & Janry.

 

 

Link naar reactie

Morvan/Munuera, oh wat had ik een hekel aan Parijs Onder De Seine!  Maar ze wisten mij uiteindelijk wel voor zich te winnen en konden mij nog het meest bekoren met De Man Die Niet Wil Sterven.  Yoann/Vehlmann bedenken absoluut toffe verhalen, maar weten mij maar niet te overtuigen.  Ze hebben het karakter van de hoofdpersonages naar mijn gevoel niet helemaal in de vingers.  En die scenario's zij zeker OK, maar ik blijf altijd met het gevoel zitten dat er meer in zat ... Ik denk dat Tome ons (mij) veel te veel verwend heeft.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie
2 uren geleden, esteban² zei:

Ik ken jouw mening over T&J ondertussen (andere topics), ik respecteer die, maar we gaan het wat hen betreft nooit eens worden. ;) Jij vind hun aandeel overschat, ik denk het omgekeerde en kan mij niet vinden in jouw visie over hen.

 

Zo te zien ken je mijn visie beter dan ikzelf. Ik vind ze zeker niet overschat. Zoals gezegd hebben ze geen enkel slecht album gemaakt. Maar om nu te zeggen dat ze zoveel beter zijn dan de rest, neen, dat gaat er bij mij niet in. Janry is inderdaad een heel goeie tekenaar, maar naar het einde toe werden zijn pagina's wel heel leeg. En de scenario's van Tome zijn inderdaad heel leuk, maar voor mij zijn het, met uitzondering van hun laatste album, niet meer dan vrolijke avonturenstrips (zoals alle andere albums in de reeks overigens, daar is niets mis mee). Geen idee waar jij die duidelijke verdieping van de karakters ziet. Overigens was het Fournier die begonnen was met ze een beetje menselijker te maken, denk maar aan de verliefdheid van Kwabbernoot op Ororea.

Ik merk gewoon dat ik niet geneigd ben om terug te grijpen naar de albums van T&J als ik nog eens een R&K wil lezen. Ook al vind ik ze dus echt niet slecht.

Link naar reactie
2 uren geleden, cinco zei:

En wie heeft achteraf nog in de hoofdreeks zo een eigen benadering aan de Robbedoezen gegeven als T&J dat er zulke memorabele nieuwe personages uit zijn voortgevloeid zoals Vito Cortizone, zulke frisse nieuwe settings als New York, maar ook echte karakterstudies van de hoofdpersonages of zelfreflectie van de reeks zoals in De Vallei der Bannelingen of Vito Fiasco.

 

Ik snap de aantrekkingskracht van Vito Cortizone niet. Dat is gewoon een eendimensionele karikatuur van Don Vito Corleone.

Geef mij dan maar een personage à la Ito Kata. Die staat voor mij op hetzelfde niveau als Graaf van Rommelgem.

 

Zelfreflectiealbums van andere auteurs: Cider voor de sterren (de Juwelen van Bianca Castafiore van R&K) , Terug naar Z, en zowat alle Yoann en Vehlmann-albums. alhoewel ik het vreemd vind dat de scenario's van Vehlmann me altijd weer iets tegenvallen. Alsof ik beter va

Link naar reactie
2 uren geleden, cinco zei:

En wie heeft achteraf nog in de hoofdreeks zo een eigen benadering aan de Robbedoezen gegeven als T&J dat er zulke memorabele nieuwe personages uit zijn voortgevloeid zoals Vito Cortizone, zulke frisse nieuwe settings als New York, maar ook echte karakterstudies van de hoofdpersonages of zelfreflectie van de reeks zoals in De Vallei der Bannelingen of Vito Fiasco.

 

Ik snap de aantrekkingskracht van Vito Cortizone niet. Dat is gewoon een eendimensionele karikatuur van Don Vito Corleone.

Geef mij dan maar een personage à la Ito Kata. Die staat voor mij op hetzelfde niveau als Graaf van Rommelgem. Dingske, de medewerker van Rommelgem uit Avontuur in Australia, die was leuk!

En die drie uitvinders van Cauvin hadden eigenlijk ook wel potentieel.

 

Zelfreflectiealbums van andere auteurs: Cider voor de sterren (de Juwelen van Bianca Castafiore van R&K in die zin dat er amper iets gebeurt op een beperkte locatie) , Terug naar Z, en zowat alle Yoann en Vehlmann-albums. Alhoewel ik het vreemd vind dat de scenario's van Vehlmann me altijd weer iets tegenvallen. Alsof ik beter van hem verwacht.

Link naar reactie
6 minuten geleden, TDPB zei:

 

Ik snap de aantrekkingskracht van Vito Cortizone niet. Dat is gewoon een eendimensionele karikatuur van Don Vito Corleone.

 

 

Het heeft alles te maken met wat dat personage, zijn entourage en de New York-locatie met zich meebracht. 

Er ging een zekere sfeer van uit die heel nieuw en fris aanvoelde voor het Robbedoesuniversum.

 

afbeelding.thumb.png.1abb866b2b91563bea1d5422ab1afce7.png

Link naar reactie
11 minuten geleden, cinco zei:

 

Het heeft alles te maken met wat dat personage, zijn entourage en de New York-locatie met zich meebracht. 

Er ging een zekere sfeer van uit die heel nieuw en fris aanvoelde voor het Robbedoesuniversum.

 

Da's waar. En die openingsplaat is heel goed.

Maar er waren wel vaker albums die heel nieuw en fris aanvoelden voor de reeks. De lezers indertijd gaan Er is een tovenaar in Rommelgem ook heel vernieuwd gevonden hebben vergeleken met de kortere verhalen die daarvoor kwamen. Voor mij waren Virus, Malle Marilyn en Komeet van de Tijd dat ook. Het werk van Munuera en Morvan was zéker iets helemaal nieuws en fris. Het hangt er maar vanaf op welk moment je die albums hebt gelezen.

Link naar reactie
16 minuten geleden, TDPB zei:

 

Het werk van Munuera en Morvan was zéker iets helemaal nieuws en fris.

 

Qua stijl ja. Maar het was ook een terug aansluiten met het verleden qua inhoud.

De man die niet wil sterven bouwde voort op Robbedoes en de Erfgenamen.

Robbedoes en Kwabbernoot in Tokio greep terug naar Fournier's Itoh Kata.

En Terug naar Z was één grote tijdreis naar albums van de Franquin-periode.

 

Ik heb wel het gevoel dat ze serieus gingen vernieuwen mocht hun Robbedoesperiode niet vroegtijdig gestopt zijn.

En het lijkt me ook zo dat Dupuis na Als in een Droom ook sterker inhoudelijke controle op de hoofdreeks deed en dat Morvan en Munuera daardoor kwestie inhoud minder konden realiseren/experimenteren dan dat ze mogelijk zouden willen.

 

Link naar reactie
7 uren geleden, TDPB zei:

 

Zo te zien ken je mijn visie beter dan ikzelf. Ik vind ze zeker niet overschat. Zoals gezegd hebben ze geen enkel slecht album gemaakt. Maar om nu te zeggen dat ze zoveel beter zijn dan de rest, neen, dat gaat er bij mij niet in.

Dat concludeerde ik een beetje uit wat er in eerdere discussies over gezegd werd.  Toen T&J bejubeld werden, kon je daar niet echt in meegaan, vandaar dat ik aan het woord 'overschat' dacht.  Omdat ik de indruk heb dat je hun troeven altijd wat minimaliseert.  Misschien was dat niet de juiste indruk.  Net zoals het bij mij geen nostalgie-verhaal is waarbij ik een vertekend beeld zou hebben.  Ik weet dat je hen absoluut niet slecht vond.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie
7 uren geleden, cinco zei:

 

Hoe komt het?


Eerlijk is eerlijk.  Eerst was er de schok.  Plots kwam ik dat album tegen in het rek met de nieuw binnen gekomen exemplaren.  Op dat moment wist ik nog niet dat er geen Tome & Janry meer zou komen.  Toen ik het album vastnam en naar het tekenwerk binnenin keek, moest ik toch even slikken.  De Graaf op die eerste pagina's, die kinderlijk ogende Robbedoes, ... Dat beviel mij absoluut niet.  Ik heb me daar echt even over moeten zetten.  Dat is uiteindelijk wel gelukt, vooral dankzij de albums die daarna kwamen.  Maar ook nu beschouw ik het nog steeds als een mindere wat het tekenwerk betreft.  Absoluut niet slecht hoor.  Maar het was duidelijk nog wat zoeken en het contrast met T&J kon niet groter zijn. 

Het verhaal en de uitwerking daarvan vond ik heel zwak.  Dat is nog steeds zo.  Een heel oppervlakkig hap-slik-weg avontuur dat niet meer dan wat flauwe actie te bieden had, zonder meer. Als je dan van "Luna Fatale" en "Als in een Droom" komt (enfin, de hele T&J-periode sowieso), schrikken zowaar.  Het tekenwerk werd ik na een tijd gewoon, "De Man Die Niet Wil Sterven" vond ik al pakken beter op dat vlak.  De verhalen ook, maar die haalden gewoonweg nooit hetzelfde niveau van de voorgangers.  En tegen de tijd dat ik begon te geloven in het duo, werden ze al vervangen.

Ik herinner mij nog de talloze ellenlange discussies op fora toen Parijs onder de Seine uitgekomen was.  De ontvangst was nu niet echt goed, zwaar in tegendeel zelfs.  En dat was niet geheel onterecht.  Maar bij hun tweede album gaf ik ze een eerlijke nieuwe kans.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie
Op 7/2/2020 om 17:57, TDPB zei:

In se maakten zij gewoon hoofdreeksalbums. Maar dan in het Nederlands.

Eigenlijk feitelijk is dat heel juist. Maar hoe zit dat nu? Tellen ze mee voor de hoofdreeks of is het een "R&K door..." want als ik me niet vergis werden ze zo eerst aangekondigd. Worden hun albums eigenlijk ook in 't Frans uitgegeven of zijn ze daar "te Vlaams" voor.

Link naar reactie

Ik zie het eigenlijk gewoon als één van de randreeksen.  Het hoort zeker niet in de hoofdreeks.  Een "Robbedoes door ..." maar dan in reeks-vorm.  Zo werd het destijds ook ietwat gepresenteerd, inderdaad.  De eerste Robbedoes Special is alvast in het Frans uitgegeven, maar niet door Dupuis.   Die staan in het Robbedoes-topic.  De Fransen waren heel weigerachtig, maar -zo ondervond ik tijdens het doornemen van commentaren- ook heel erg vooringenomen.  Dit kreeg gewoon geen kans.


image.thumb.png.608dfb69097f9cea2f1ee456f2ff8bb8.png
 

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie

Sorry voor mijn late reactie.

Bedankt voor de stemmen! Het resultaat van de poll is interessant maar niet helemaal verrassend, behalve dat twee voor Rob-Vel hebben gestemd (vind ik leuk!). Tome en Janry hadden even een voorsprong op Franquin maar die laatste heeft ze toch ingehaald.

Ik heb de discussie met interesse gevolgd maar kon helaas niet reageren.

Ik heb nog twee opties toegevoegd. Je kunt je stem dus nog wijzigen.

groetjes van mij.

Link naar reactie
Op 6/2/2020 om 14:34, TDPB zei:

Eigenlijk waren Greg en Roba gewoon medewerkers van Franquin. Ik weet niet waarom je die in de eerste poll vermeldt. De scenario's van Greg werden door Franquin helemaal herwerkt en Roba was de man die de decors en nevenpersonages uitwerkte. De functie die Jidéhem eerder vervulde dus.

Ik heb dupuis.com als spiekbriefje gebruikt.

https://www.dupuis.com/seriebd/spirou-et-fantasio/124

Daar staan Roba en Greg als auteurs vermeld en ik kon me niet herinneren dat Jidéhem als auteur vermeld stond op de cover maar ik heb me vergist, Jidéhem staat toch op drie covers minstens. Net enkele albums die niet helemaal mijn favoriet zijn. Ik ga het nu niet meer veranderen anders raakt de poll in de war. Lichtpuntje is dat Jidéhem toch veel stemmen heeft gekregen.

Ik had Yann als auteur ook vergeten en er was geen optie voor wie Tembo Taboe als favoriet heeft. Die opties zijn toegevoegd.

 

album tembo.jpg

Link naar reactie
Op 7/2/2020 om 17:47, TDPB zei:

overigens, waarom werden Cambré en Legendre niet in de poll opgenomen?

Ik heb me op de hoofdreeks gefocust inderdaad, zoals die in Robbedoes/Spirou heeft gestaan. Chaland is dan misschien een twijfelgeval omdat er toen drie Robbedoezen in het weekblad stonden, waarvan de Robbedoes van Tome en Janry uiteindelijk overbleef en Chaland niet eens de kans kreeg zijn verhaal af te maken.

De Robbedoes Special zie ik toch als een nevenreeks, hoe leuk ik het ook vind.

Link naar reactie
3 uren geleden, cartoonesk zei:

Daar staan Roba en Greg als auteurs vermeld en ik kon me niet herinneren dat Jidéhem als auteur vermeld stond op de cover maar ik heb me vergist, Jidéhem staat toch op drie covers minstens.

Iets waar ik Franquin heel erg voor apprecieer was dat hij een van de eerste was die zijn medewerkers en scenaristen/plotleveranciers vermelde. Eerst gewoon op het titelblad maar vrij vlug ook gewoon op de cover op een manier alsof ze volwaardige mede-auteurs zijn. Een van de weinig andere die dat deed was Walthéry. Nu is dat vrij normaal geworden, maar meestal, en zeker in de tijd van Franquin, werden de inkters, decortekenaars en scenaristen angstvallig verzwegen.

Link naar reactie

Ja en nee. Ik ben het eens wat betreft de generositeit van Franquin tegenover zijn medewerkers/mede-auteurs. Als ik het zou veranderen, zou ik eerder drie opties maken bij auteurs : Franquin, Jidéhem en Greg (Zwendel-verhalen oa), Franquin en Jidéhem (Boeven op de kermis) en Franquin en Greg (QRN). Ik wil Roba per se bij auteurs, zie maar de cover van Tembo Taboe waarbij Franquin Roba zelfs als eerste op de cover heeft gezet en de medewerking van Roba is toch erg bepalend voor die verhalen. Waarbij Jidéhem zich meer aanpast aan de tekenstijl van Franquin, waarbij ik Jidéhem's werk niet wil trivialiseren.

Ik ga de poll nu niet meer veranderen. Ten eerste gaan er dan stemmen verloren, ten tweede vind ik het resultaat van de poll toch duidelijk (Jidéhem is bv. een erg gewaardeerde medewerker of mede-auteur) en ten derde heb ik al toegegeven dat ik me vergist had.

Misschien maak ik later een verbeterde Robbedoes-poll, waarbij ik alle albums van Franquin onder 1 noemer zet : Franquin!  Daar kan dan ook een poll bij met alle auteurs van de Nevenreeksen van Robbedoes.

groetjes.

Link naar reactie
4 uren geleden, cartoonesk zei:

Ik wil Roba per se bij auteurs, zie maar de cover van Tembo Taboe waarbij Franquin Roba zelfs als eerste op de cover heeft gezet en de medewerking van Roba is toch erg bepalend voor die verhalen. Waarbij Jidéhem zich meer aanpast aan de tekenstijl van Franquin, waarbij ik Jidéhem's werk niet wil trivialiseren.

Met andere woorden: Jidéhem deed zijn werk beter.

Dat Roba boven Franquin vermeld staat op die cover verwondert me ook wel een beetje, maar Franquin is gewoon enorm genereus op dat vlak. Bij De Bobbelmannen staat Roba nog gewoon als tweede vermeld. Ik vraag me nu wel af wie de eerste lay-out van de pagina's schetste. Was het Franquin die de basis tekende en Roba die alles afwerkte of was het Roba die de potloodschetsen maakte en Franquin die de hoofdpersonages inktte?

 

Je bent overigens nog een medewerker vergeten: Franquin, die meewerkte aan Fourniers De Goudmaker ;)

Link naar reactie

Van de samenwerking tussen Roba en Franquin weet ik niet zo veel (ben geen expert, gewoon fan) maar in die albums zijn de bijfiguren toch vaak echte Roba-figuurtjes, vind ik.

 

Wat Fournier's eerste Robbedoes-album betreft (De goudmaker, dacht ik juist), daar had ik ook al aan gedacht. Daarin tekent Franquin zijn Marsupilami inderdaad. Ik heb het maar zo gelaten, want volgens mij werd Franquin niet op het titelblad vermeld. Wel stond er een tekening met Guust als voorwoord in.

 

 

franquin fournier.jpg

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...