Dickerdack

Niet alle verhaallijnen zijn van de hand van Toonder hoor. Ook daar had hij medewerkers voor in dienst. (De zogeheten “plotters”.) Lo Hartog van Banda was denk ik de bekendste (en een van de betere in mijn ogen). Hij bedacht plots voor o.a Bommel en Koning Hollewijn. Midden jaren zestig hield hij ‘t voor gezien omdat hij vond dat zijn talent onderbelicht bleef ten faveure van de Heilige naam Toonder. Hij stopte bij de Studio’s en ging zijn eigen weg. ( Zo schreef hij na de dood van Goscinny het scenario van hét legendarische Lucky Luke- verhaal Fingers!) Liefhebber zijn van het werk van Toonder is altijd een beetje dubbel. Hij was een legendarisch tekenaar ( ook inkter!!!) en schrijver, maar daarnaast op persoonlijk vlak ook een moeilijke en ijdele man.

Dat kan over twee jaar in Groenlo waar het onderdeel wordt van een indoorthemaparkje over de wereld van Tom Poes en Heer Bommel. In Bommelstein zal museum de Bommelzolder zijn collectie tentoonstellen.

Absoluut, maar ik snap je vergelijk. Piet Wijn ( de tekenaar van Douwe Dabbert ) was decennialang de vaste inkter van Marten Toonder voor vele reeksen. Het door mij geplaatste is het slot Bommelstein uit de avonturen van Tom Poes en Heer Bommel, het kasteel waar jij naar verwijst is het kasteel van Socratof de tovenaar uit de reeks Douwe Dabbert door Thom Roep en Piet Wijn.

We hebben haast alle hoofdwoningen uit de klassiekers hier voorbij zien komen… Kasteel Molensloot, het kasteel van de Graaf van Rommelgem, het nest van de Marsupilami, maar ik mis nog het iconische witte huis van Tante Sidonie uit begin jaren ‘80 tot 2011, het huis dat ze aankocht in de Tamme Tumi. Een opgraving in de kelder bracht een Inca- klok aan het licht die het begin inluidde van één van de meest legendarische sus- en wis- avonturen in mijn ogen!

In een wedstrijd over Beeldverhaal-woonstedes (leuk!) mag Slot Bommelstein mijns inziens niet ontbreken. Eigenlijk werd het kasteel decennialang heel inconsequent in beeld gebracht door Toonder. Elk verhaal zag het er wel weer anders uit. Maar wat wás het een iconische woonst. Vooral als de gure oostenwinden aan de luiken likten en de elementen het voorvaderlijk slot geselden. Condities waarin steevast een geheimzinnige gast zich op het bordes van het kasteel meldde… Een sinistere of vage vreemdeling die niet zelden de aanzet was tot een nieuw avontuur!

Ik vond “de Papyrus van Caesar” tot nog toe de sterkste episode van het nieuwe team en idd de beste sinds Obelix en Co…

Dat Mehro zijn klassiekers kent uit de Nederlandse (cult-) cultuur blijkt maar uit deze scène in “Onvervalst vals”. Ria Valk zong in een carnavalsnummer uit de jaren zeventig al: “Dus heb ik worstjes op mijn borstjes Preitjes op mijn dijtjes Karbonades en salades op mijn bil Ja, worstjes op mijn borstjes Bietjes op mijn knietjes” Hoewel het geheel niet direct een hoogtepunt uit de Nederlandse liedhistorie is, is deze subtiele verwijzing wel erg grappig gevonden!

Panda is een strip voor een duidelijk jonger publiek. Verhalen zijn beduidend eenvoudiger zonder de verfijnde dubbele bodems uit de Bommelsaga. Als je naast Bommel een andere , vergelijkbare Toonderstrip zoekt kan ik je Koning Hollewijn ( uitgeverij Cliché) van ganser harte aanbevelen. Prachtig getekende (zeker de latere delen door Piet Wijn ) soms scherpe - soms milde satire op het Nederland in declareren 50 en 60, zoals de Bommelstrip dat ook was, alleen zonder antropomorfe dieren…

Ik zou t doneren aan een bibliothekenkoepel bij ons in de buurt. Mijn kinderen lezen ze namelijk maar sporadisch. Boeken leven pas als ze gelezen blijven worden en ik vind het een mooie gedachte dat mijn strips na mijn dood anderen meevoeren op spannende reizen naar exotische oorden of dat ze een glimlach op andermans gezicht toveren, net zoals ze dat bij mij deden.

De hommage aan “De Ziener” is best leuk gevonden, maar verder een zeer inspiratieloze en vooral saaie kaft... Voor een eerste album lijkt me dat marketingtechnisch niet echt een goede zet....

Bij mij idem... tot ik het album De Geverniste Zeerovers las , en Sidonie haar bril afnam voor één van haar zeldzame maar befaamde woede- aanvallen...

Inderdaad... zeker tussen al die ontboezemingen van die oudere jongeren hier een verfrissend geluid!

Die Back catalogue is wel extreem uitgebreid aan het worden... Ik vraag me af hoe lang ze dat nog gaan volhouden. Ik weet niet of de nieuwe lezertjes van nu nog zoveel verzameldrift in zich hebben als de verzamelaars van tientallen jaren geleden. En de completisten van middelbare leeftijd hebben de reeks inmiddels wel compleet in de kast staan. Wat dat betreft was die witte classics reeks al van begin af aan een zinloze exercitie. Aan een hogere prijs oude verhalen kopen… Vraag me af wat men bij de Standaard dacht, wat hier de doelgroep voor zou zijn... Daar baatte zelfs de halfslachtige reclameslogan: “De verhalen zoals Willy Vandersteen ze heden ten dage zou uitgeven” niet aan...

Ik vroeg me laatst af, wordt de reeks überhaupt nog wel herdrukt? En dan bedoel ik in de ouderwetse Rode Reeks uitvoering? Verscheidene reeksen van uitgeverij de Standaard worden nog met regelmaat herdrukt. Ik vraag me af wat ze nu met Sus en Wis gaan doen nu deze classics reeks is gestopt...

Suske en Wiske in Bellewaerde...

Een jaar of 18 geleden was ik in de gelukkige omstandigheid dat ik de “Suske en Wiske Klassiek” reeks heb kunnen aanschaffen. Deze reeks is bij mijn weten ergens in de tweede helft van de jaren 90 uitgegeven. Hardcover van de eerste 57 delen, in het originele Vlaams, zoals ze in de krant waren verschenen, dus zwart wit ( of bruin/ blauw - wit zo je wil.) Ik weet niet of ze daarna nog in een andere herdruk zijn verschenen. Volgens mij niet. Ik kan je alleen maar aanbevelen, als je deze reeks een keer tegen een schappelijke prijs tegen komt: niet aarzelen, meteen kopen. Het zijn juist díe albums van Suske en Wiske die ik nog regelmatig herlees! Alleen al vanwege het heerlijke Vlaams en alle verwijzingen naar de actualiteit die in de latere kleurenversies allemaal zijn weggepoetst. Om nog maar te zwijgen van die wanstaltige, hertekende albums. Die trekken in de nieuwe versie echt op niks. De gehele serie is niet alleen prachtig om te lezen, maar ook nog eens een mooi tijdsdocument. Alle actuele toespelingen worden bovendien op een extra inlegvellen uitgelegd voor de moderne lezer.

Een kostschool inderdaad. Of volgens de internetwoordenboeken toch tenminste ...

In de Halve Havelaar houdt Wiske een spreekbeurt voor haar klas weet ik me te herinneren... En in de krantenversie van De Ringelingschat vertelt ze dat ze het Pensionaat van Heverlee heeft bezocht...

Klopt. Als Limburgse Hollander kan ik beamen dat deze strips verre van goed verkrijgbaar zijn hier. Ik heb de complete reeksen nochtans in de kast staan, maar dat is vooral een kwestie van veel stripwinkels afstruinen geweest in het pre- internet tijdperk. Online en in de speciaalzaken zijn de strips weliswaar goed vertegenwoordigd, maar ze blijven een niche. Het mainstream publiek hier kiest in boekhandels en kiosken enkel voor Sus en Wis en de eeuwige Donald Duck. Dat is dan ook het enige dat er ligt op het gebied van strips. Ik (Begrijp me niet verkeerd ik ben dol op Donald Duck, maar trop is te veel... Het lijkt in de Nederlandse tijdschriftenbakken haast of er geen andere strips meer bestaan dan die van Disney. Armoe troef hier , met als uitzondering een verdwaalde Lucky Luke, of een beduimelde Asterix, in de achterste regionen van het schap. Het aanbod is hier in Nederland, buiten de strip speciaalzaken, zeer, zeer karig. Ik zie het somber in voor de strip in Nederland.

Nu ik zelf al twee jaar niet meer rook, valt me pas op hoeveel er bijvoorbeeld in de strips van Marten Toonder werd gerookt. Het bekendste voorbeeld is natuurlijk heer Bommel met zijn pijp, maar als je Koning Hollewijn leest, een satire op het naoorlogse Nederland, dan zie je pas hoe gewoon roken in de jaren 50 en 60 nog was. Maar... eerlijk is eerlijk... Hoe funest al dat gepaf ook is voor de gezondheid, in de beeldvorming voegt het absoluut iets toe qua sfeer en setting...

Tsja, die albums zijn in mijn denkraam niet blijven hangen vrees ik... die namen zoveel afstand van alles wat daarvoor was opgebouwd... Ongelooflijke Thomas heb ik nooit meer herlezen... En zo blijft Tante Sidonie toch t synoniem van de Onbeantwoorde Liefde ...

Tante Sidonie die Lambik nooit zal krijgen vanwege “Het tegenhoudende Testament”!

Nou.... .... niet alles is even succesvol uit de Vlaamse Kinderentertainmentfabriek... Wizzy en Woppy, Big en Betsy, om maar helemaal te zwijgen van de werkelijk stupide versie van Nils Holgersson!!! Ik weet niet of je die ooit gezien hebt maar dat is echt een gedrocht ! Hoe je zo’n prachtig bronmateriaal kunt verknallen is mij volkomen een raadsel. Zeker als daar al ooit een zeer indrukwekkende serie van gemaakt is waarop je je kunt baseren. Laat Gert en Hans maar snel met hun vingers van Bommel afblijven, want ik zie daar weinig heil in... commerciële keuzes en vaak zeer kinderlijke verhaallijnen zijn niet iets wat ik associeer met de wereld van Rommeldam of Koning Hollewijn!

Hoezeer ik ook de wereld van Tom Poes en heer Bommel koester, ik ben bang dat dit in plaats van slot Bommelstein, een nieuw luchtkasteel in pretparkland zal worden... In mijn ogen totaal onterecht, maar er is veel te weinig aandacht meer voor de strips van Marten Toonder. In de jaren 50, 60, 70 en 80 van de vorige eeuw domineerde Toonder de kranten met zijn stripverhalen, maar dat is al lang verleden tijd. Een kleine - niche - groep liefhebbers zal er altijd blijven bestaan, maar die bestaat vooral uit eerbiedwaardige grijsaards, zo heb ik het idee. Ik denk dat ik met mijn 43 kalenderjaren tot de jongste groep oplettende lezertjes behoor. Ik ben naast stripliefhebber ook een enorme liefhebber van pretparken/ themaparken, dus ik kan alleen maar hopen dat dit plan enorm succesvol wordt. Maar dan is de wens meer de vader der gedachte... Maar goed, als ze het echt heel sterk aanpakken, wie weet? De verhalen zijn ontzettend sterk: Ze vormen een milde satire op het Nederland in de tweede helft van de vorige eeuw. Maatschappelijke kwesties, het koningshuis, buitenlandse politiek, verwerking van ‘s Neerlands oorlogsverleden... de verhalen zitten vol boodschappen en retoriek.... er zit zoveel kwaliteit in deze strips... Ik kan alleen maar duimen dat t gaat gebeuren, maar heb er weinig hoop op, hoe graag ik het persoonlijk ook zou willen zien verrijzen...

Het nadeel van de serie Bakelandt helemaal in je bezit hebben zit hem vooral in de verschillende vormen van uitgaves. De zwart - wit reeks werd in oranje uitgevoerd, daarna werden de eerste kleurendrukken met een nieuwe lay-out uitgevoerd en op korrelig papier, daarna krijg je de universele rode uitgaven van de Standaard Uitgeverij, daarna weer ( vanaf album 80. een formaat wijziging en een andere kleur… Kortom een echt ratjetoe ! Dat heeft mij toen besluiten toch voor de integralen te gaan. En eerlijk is eerlijk, zoals alles van Saga uitgaven ziet het er prachtig uit! Het belangrijkste vind ik echter de nieuwe inkleuring van de serie! Echt een meerwaarde! Zo worden de eerste albums, waarin Hec Leemans nog niet op de top van zijn kunnen functioneerde, naar anno nu geholpen. Al met al een aangename herontdekking. Zeker voor een in mijn ogen wat onterecht ondergesneeuwde serie. Verhalen zijn vaak sterk, nieuwe inkleuring top, en zeker vanaf album 30 is ook het grafisch werk zeer de moeite waard. Het dossier is overigens ook informatief en vol mooi beeldmateriaal.