dirk (monsieur toupet)

Deze zijn ook blauw:

Ik denk dat de vergelijking met de strip van Vandepitte meer in de thematiek zit. Qua tekeningen zie ik ook niet veel overeenkomsten.

Geef mij maar de volledig ingekleurde versie. Een heel vreemde manier van inkleuren met 1 kleur in de bovenste.

Een mooie affiche!

De Maxix van maart komt uit. Even een korte inhoudsopgave: - op de cover De grote dromenjager. Een erg leuke Franse strip met verwijzingen naar Don Quichote, Jules Verne,... Een kort verhaal. - Luthon-Höge van Michiel Offerman en Willem Ritstier. De lijken blijven zich opstapelen in dit fictief bergdorpje in de jaren 50. Inspecteur Reimst Cloissé wordt serieus op de proef gesteld in deze erg verrassende aflevering. - Norah Limoen van Peter Brutin en Matthias Cruyssaert. Het vervolg van vorige maand. - L'introuvable, avonturen van een stripwinkel. Een strip over een diefstal in een stripwinkel, die loopt over 3 nummers. - De lopende vervolgverhalen Jules (slot) en Stig & Tilde. - onze korte strips, met deze maand ook een interview met Maria de Gier, maker van de ezel Tierlantyn.

Ik moest het even herlezen om de actie te snappen. Het kan gewoon aan het lezen in korte episodes liggen, en is het bij een vloeiende lectuur duidelijk. Het is in ieder geval niet eenvoudig om dit in strip en in zwart wit (zonder rood) weer te geven. Wel heel filmisch.

Bedankt. Ik doelde wel op het interview bij de publicatie van het vorige verhaal.

Ik denk dat het puur de leeftijd is. Vooral de gezichten van de 2 jongens zijn minder. Maar om eerlijk te zijn was Leloup altijd beter in het tekenen van meisjesgezichten. Ik dacht dat hij het vorige album zag als zijn laatste en met een korter verhaal was begonnen omdat hij niet zeker was nog een volledig verhaal te kunnen afronden. Zo kreeg je twee aan elkaar "geplakte" verhalen. (Zo herinner ik met het toch uit zijn interview in Spirou - ik zou het nog eens kunnen opzoeken). Dan heeft hij nu toch terug moed gekregen met een nieuw avontuur in de ruimte, en plannen voor romans.

Mooie cover, tekening en inkleuring. Als ik mag... even de inkleuringen van Shirow di Rosso en Patrick Cornelis naast elkaar leggen:

Tja, je moet drie maal hetzelfde mannetje tekenen, en die moeten op elkaar lijken en telkens in een bepaalde pose... Da's minder vrij dan een schets. Maar geen zorgen. Wij vinden het goed!

Hij zal misschien in Leuven zijn blijven plakken na zijn studie.

Nero: toch een beetje raar met die rasters erop (al zal het in druk mooier zijn dan op een klein scherm).

Als ik wat google zie ik dat hij van Ciney is. Hij heeft wel in Leuven gestudeerd (toen nog tweetalige universiteit).

Maxix heeft er een stand. Als je het blad nog niet kent, spring dan zeker eens binnen. Er liggen stapels van ons proefnummer, dat je gratis kan meenemen. En er zijn ook oude nummers aan voordeeltarief te krijgen. Maxix, het beste stripblad van Vlaanderen!

Superdupont niet vergeten, het Franse antwoord op de Amerikaanse superhero

De psy is aangenaam leesvoer, maar ik heb het altijd wat spijtig gevonden dat een knappe tekenaar als Bédu zich beperkte tot die kale kamer van een psychiater. Benieuwd of er nu nog moois volgt. Hij heeft intussen al een zekere leeftijd, denk ik.

Het is gewoon een aanhankelijk kind. Honi soit qui mal y pense. Suske de rat nog niet gelezen. Ik zie dat Wiske daar op de cover in de oude Vandersteenstijl is getekend. Is dat ook zo binnenin? En de andere personages ook?

Ik zie het niet. Of is de tekening intussen al veranderd?

Ja, het is geen kwestie van rechten meer. Het zal afhangen van de scenarist. Voor mij hoeft het niet echt. Tome en Janry konden niet beschikken over de Marsupilami en ze hebben daar schijnbaar toch geen last van gehad. Zo'n praktisch onoverwinnelijk beest kan misschien net een hindernis zijn voor een spannend scenario.

Nog even mensen warm maken met de inhoud van het februarinummer: - Sting (Mark van Herpen), een afgerond kort verhaal van 12 pagina's - Norah Limoen (Peter Brutin en Matthias Cruyssaert), eerste deel van een tweeluik: De onbedwingbare rampspoed van jonker Knugal Baldreft (zo'n titel kan enkel Peter Brutin verzinnen...), aangevuld met een klein dossier over deze stripheldin. - De grote dromenjager, kort verhaal - Stig & Tilde (Max de Radiguès), vervolg - Jules (Emile Bravo), vervolg - Het detective-atelier, slot van het kort verhaal Ulla de heks en ook Barista (David Felizarda Real en de alomtegenwoordige Kristof Berte), De ezel Tierlantyn (Maria de Gier), Rood Gras (Rob van Barneveld), Midlife skater (Floris), Ridiculand (Wouter Goudswaard) en Bunbun (Mattt Baaij).

Oeps. Door de stevige nek en de vorm van het hoofd dacht ik aan een man. Omdat de rechterschouder van het kind gelijk loopt met de linkerschouder van de oma, interpreteer ik die in een eerste oogopslag ook als een linkerschouder. Dan zie ik dat de hand verkeerd staat, dat het hoofd teveel gedraaid is en dat er voetjes uitsteken over de leuning... Misschien ligt het aan mij.

Ja, wegens plaatsgebrek bijna volledig gestopt met kopen (en Corona helpt ook). En de plaatselijke bibliotheek is goed voorzien van strips.

De Fuzzy is erg leuk, veel werk aan die krulletjes maar zoiets loont wel De Journey is een vreemde. Op het eerste zicht lijkt er anatomisch vanalles mis met dat kind. Pas na een tweede, grondigere blik zie je dat het wel klopt. Ik denk dat je verwacht dat het kind in dezelfde richting als de vader zit, in de richting van het boek. Daarom vind ik hem minder geslaagd. Een tekening moet vooral juist ogen (of ze echt correct is, is eerder bijzaak). Bij Soap denk ik eerder aan een huidziekte, geen gemakkelijk onderwerp in zwart-wit.

Ik wilde liever geen blauw omdat die kleur al redelijk veel was voorgekomen op onze covers. En een andere kleur leek me dynamischer. Mark liever geen geel - ik denk ivm het pak van Sting.

Te klein? Of het lettertype?