charles

Ja, toen woonde ik hier al bijna tien jaar. Toen ik hier kwam, had je geen internet - nou ja, niet gewoon bij iedereen thuis. En we hadden de eerste paar jaar zo'n inbelmodem, met dat bijzonder geluidje. En even afwachten of je dan verbinding kreeg. Tja - eigenlijk niet heel veel veranderd. Geen geluidje meer, maar met Ziggo is het vaak nog een even afwachten of je verbinding krijgt...

Leuk idee, die foto's. Nog eentje, vond ik vrij memorabel. Geen beroemdheden maar wel een soort "ontmoeting", dat wel. Ik ken het van het boek "The Artist's Complete Guide to Facial Expressions" door Gary Faigin (een prachtig boek, veel van geleerd). De foto is door Robert Doisneau en stond in het boek als een voorbeeld van "verrassing".

Ik dacht meteen aan de beroemde Jayne Mansfield / Sophia Loren foto, samen aan tafel.

The Drawing Board - vond ik een heel leuk forum. Het was daar altijd heel druk en ineens was het afgelopen, jammer. De dag die wij internet kregen (in 2000) zocht ik als eerst "MAD" op. Daarna zocht ik "Michael Hedges" op. En ik schrok nogal toen ik las dat hij verongelukt was. Zonde, zijn muziek is prachtig.

Ik vond het ook een hele leuke beurs en prima druk gehad. Ik wil er zeker vaker naar toe... nou ja, niet vaker dan één keer per jaar, natuurlijk (maar eens in je eentje in een lege kerk tekenen lijkt me ook een leuke middag, eigenlijk).

Geen idee meer wat mijn eerste strip aankoop was, ik kocht ze al toen ik heel jong was (6 of 7, zoiets). Maar het was vast of een superhelden comic of een horror comic, uit de jaren '70. Als ik een kwartje kon sparen, dan kocht ik een comic. Als ik meer kon sparen, dan kocht ik een superhelden poppetje, daar was ik ook gek op.

Een paar fan-art/parodie tekeningen. De eerste van Blake en Mortimer - het vormt geen geheel, gewoon losse plaatjes die ik heb uitgewerkt met wat verzonnen tekst erbij. En de tweede een paar bekende stripfiguren in eigen stijl, met rendier erbij.

Ik vond Norman Rockwell altijd mooie, leuke dingen maken. Vroeger zou ik één van de Impressionisten noemen als favoriete kunstenaar (Degas, denk ik) maar de afgelopen jaren lees ik heel veel verhalen uit de oude tijdschriften. En dan probeer ik er ook meer over te leren - verschillende uitgevers, titels, schrijvers - en de kunstenaars die de covers schilderden. Sommige zijn heel bijzonder, vind ik. Twee favorieten (tot nu toe) zijn Norman Saunders: En H. L. Ward:

Ik heb eens een paar pagina's met blauwe potlood getekend maar vond het gewoon niet leuk. Ik vind gummen vervelend en om het zo min mogelijk te hoeven doen, inkt ik op blauwe uitdraaien van mijn schetsen. Ik scan mijn schetsen, draai ze uit in blauw op Bristol en daar ga ik op inkten. Scant prima en zeer weinig (tot geen) gummen. En als ik een fout maak of iets anders wil proberen - dan kan dat heel makkelijk zonder opnieuw dingen te moeten tekenen of over te trekken.

Ik ben er ook (dat is mijn plan, in ieder geval - ik was te laat met inschrijving maar mocht op een reservelijst en een plaats is vrijgekomen). Ben er maar één keer eerder geweest, geloof ik - maar heb er zin in.

Ik ben heel blij met mijn originele Aloys Oosterwijk. Het is heel mooi om het echt in handen te hebben en van dichtbij te zien - ik vind de lijnen magisch (hoop dat het goed overkomt met de scan...).

Ik heb er gelukkig nooit last van gehad. Ik teken en inkt vrij veel op een dag - maar na een uur of twee doe ik meestal even iets anders (buiten met de hond, was ophangen, iets op computer, enz.). Dat zal vast wel helpen - kramp in de handen lijkt me niet leuk. Ik krijg wel eens last van mijn nek met tekenen/inkten en vooral bij inkleuren op de computer - ik denk dat mijn houding zeker beter kan.

Grappig - en mooie plaatjes (vooral die tweede, vind ik). En - om heel even door te gaan met toevalligheden wat betreft Fredric Brown - zijn roman "The Fabulous Clipjoint" (1947), begint en eindigt met iets wat de hoofdpersoon het allerliefst wil hebben... een trombone, gek genoeg. Vond ik leuk, gezien de naam van het supplement in jouw post - zo heel vaak lees je niet over trombones (tenminste ik niet, dan - niet heel vaak).

Ja, ik wil het leuk vinden maar het lukt niet helemaal. Misschien moet ik nog eens een kans geven. Ik heb wel wat gelezen - de Star Trek verhalen van Roddenberry, "Dune" en af en toe wat andere verhalen. "The Girl in the Golden Atom" (Ray Cummings) vond ik leuk, al is dat misschien meer een "verloren beschaving" soort verhaal. Maar misschien kan ik hem ook eens opzoeken. Dingen zoals Doyle's Prof. Challenger en Burrough's "Land that Time Forgot" (en vervolg delen) kan ik wel waarderen, maar weet niet of dat tegenwoordig tot "echte" sci-fi wordt gerekend (misschien moet ik een wat modernere dingen lezen, maar ik geniet te veel van de oudere dingen). Ik hoor en lees alleen maar lof over Fredric Brown en overweeg al een tijdje zijn sci-fi te proberen. Ik heb de afgelopen paar jaar een stuk of 4 van zijn misdaadverhalen gelezen een vond zijn misdaadroman "The Fabulous Clipjoint" ook leuk. Zijn verhaal "Madman's Holiday vond ik heel goed, leuk verhaal. Dus misschien is hij een goed begin - hij heeft humor en actie en kan natuurlijk goed schrijven. Maar fantasy vind ik nog minder dan sci-fi, als ik eerlijk mag zijn... Z0'n 30 jaar geleden "Ogre, Ogre" gelezen en dan houdt het op. Nooit verder dan pagina 50 van "Lord of the Rings" gekomen... En ik was vroeger wel een enorme liefhebber van AD&D. Maar vanavond begin ik met "The Johnston McCulley Megapack, nr. 1", net aangeschaft. Vooral misdaad verhalen zie ik, en ik heb er zin in (al zie ik één verhaal dat ik al heb, maar voor een paar euro is dat niet zo erg).

Bedankt. Ik las gisteren dat er nogal wat copyright conflicten zijn wat betreft Zorro en (o.a.) is dat eerste McCulley Zorro roman publiek eigendom geworden. Ik ga straks kijken en misschien waag ik toch een McCulley verzameling. Ik heb geloof ik 2 van zijn "Spider" verhalen gelezen - de ene ging wel, de andere vergde wel een beetje meer doorzettingsvermogen (weet de titels niet meer, zou ik op moeten zoeken). Maar ik geloof dat Wildside Press een aantal verzamelingen hebben van zijn werk en zal kijken - en misschien mijn bevindingen delen. Wildside Press vind ik een prima uitgever, trouwens- vooral wat betreft e-books. Ze publiceren heel veel van de oude verhalen uit bijna alle genres (beetje matig wat betreft de sport- en romantiekpulps maar qua sci-fi hebben ze heel veel (jammer dat ik geen sci-fi fan ben, eerlijk gezegd).

Bedankt voor de informatie - ik zal straks rondkijken, misschien probeer ik toch wat meer van Zorro en/of McCulley. Een paar maanden gelden las ik (een) eerste "Lone Ranger" roman(netje) - ik geloof dat er twee oudere reeksen zijn uitgebracht (en onderhand misschien nog meer, weet ik niet). Het was aardig en deed me een beetje denken aan Zorro (totaal iets anders, meer in de zin van een gemaskerde held van vroeger, vond ik leuk toen ik jong was). Lees nu de "Doan and Carstairs" verzameling van Norbert Davis. Humoristische detective/actie verhalen over detective Doan - kort en gezet, lijkt mild maar is natuurlijk heel bekwam - en zijn gigantische en ietwat afkeurende Deense Dog, Carstairs. Geschreven met nadruk op humor, vrij veel personages en er gebeurt van alles. Af en toe best wat grappige zinnen.

Is dat een vertaling van het Johnston McCulley roman? Is het leuk? Ik ben een zeer grote fan van de oude pulp tijdschriften en verhalen (vooral misdaad en avontuur - ik lees weinig anders, eigenlijk) maar McCulley vind ik soms een beetje wisselvallig. Ik heb misschien vijf of zes van zijn verhalen gelezen - een paar Zorro, een paar misdaad en een avontuurverhaal of twee - maar aarzel om een hele verzameling te kopen. Eén van zijn misdaadverhalen die ik las, vond ik verrassend sterk, dus ik overweeg het nog steeds - en als dit boek leuk is (en het een vertaling van het origineel is), wil ik het misschien ook eens lezen (in het Engels, dan).

Bedankt, Bouncer! Het was me uiteindelijk gelukt, maar voor de volgende keer zal ik waarschijnlijk je uitleg gebruiken (want de volgende keer lukt het mij weer niet meteen, heb ik het vermoeden...).

The Velvet Underground blijft mijn favoriete band - en ik ben niet eens een fan van The Black Crowes, eigenlijk - maar hun cover van "O! Sweet Nuthin'!" vind ik geweldig. Euh... hoe krijg ik de video hier, eigenlijk? Nu staat er alleen maar de link. edit: gelukt, geloof ik!

Als liefhebber van oude comics, voeg ik soms een "oud papier effect" toe aan sommige tekeningen. Heel leuk om te doen, en ik heb het met deze illustratie weer geprobeerd. Deze valt wat klein uit, merk ik - misschien plaats ik het binnenkort groter. Maar het gaat vooral om het effect - ik vind het soms wat puzzelen om een goede verhouding te krijgen tussen kleur, leesbaarheid en effect.

Veel plezier met die boeken, mooi spul. De verzameling van Jack Kamen ga ik binnenkort bestellen (eigen kerstcadeau), hij is één van mijn favorieten. Sommigen vinden zijn inktwerk misschien wat aan de zware kant, maar hoe hij bv. een broek of een jas inkt - ik vind het prachtig. Ben ook een fan van Johnny Craig - schoon, en helder en zijn hij kon spannende composities maken, vind ik (zoals de openingsplaatjes bij zijn verhalen). Ik weet niet of vaker met Kamen heeft gewerkt, maar in een nummer van "Crime Suspenstories" is er een verhaal getekend door Kamen, geïnkt door Craig. En zo lijkt het ook - duidelijk Kamen gezichten en kleding, met duidelijk de schone, minder intense lijnen van Craig.

Bedankt Cinco en Bobfish. Natuurlijk leuk om te horen dat je het boek hebt - veel leesplezier, hoop het je bevalt!

Leuk idee, een verzameling getekende repen. Ik heb snel een paar ideeën uitgewerkt - de ene is niet van chocolade, maar was leuk om te doen. Ben benieuwd naar andere repen! edit: de jpg's leken wat vaag, dus met png's vervangen

Ik heb ook eens het omgekeerd gedaan - een strip(tekening) op alcohol (een paar jaar geleden gemaakt voor de Friese band de Hûnekop).

Rockbitch... eind jaren '90 heb ik ze live gezien (via het werk van mijn vrouw kregen we af en toe gratis toegangskaartjes voor dingen). De muziek is ons ook niet blijven hangen - de hele optreden ben ik ook min of meer vergeten, eerlijk gezegd. Ik was altijd een grote van van Fetchin' Bones met zangeres Hope Nicholls. Toen ik rond '89/'90 de video voor "Love Crushing" eens op MTV zag, dacht ik dat ze eindelijk zouden doorbreken... maar "Monster" was helaas hun laatste LP. Vond ik een leuke band.