Ross

Een hersenbloeding, lees ik in de pers. Doodjammer, 54 jaar. Er zijn niet zoveel geweldige mangaka meer, althans niet meer in de stijl die de manga in het westen beroemd en bewonderd heeft gemaakt. Als je tegenwoordig naar het manga-aanbod kijkt, wordt het steeds flauwer, net als de Marvel-school, trouwens. Herkauwen en herkauwen is de boodschap. Ze tekenen wel allemaal ontzettend goed, maar de scenario's zijn aldoor hetzelfde. Miura-sensei en de anderen van zijn genre maakten manga die aan de ribben plakten, alshetware. Maar ja, mangaka zijn sterfelijk.

Royo heeft volgens mij teveel naar Milo Manara gekeken. Ofwel hebben die twee dezelfde vrouw als model

Deze strips zien er academisch veel beter uit. Er zit meer dynamisme in de lichamen, meer expressie en karakter in de gezichten. het sterkt me in de overtuiging dat het bij Vaillant de bedoeling was om de personages "Thunderbird"-achtig te doen lijken.

Ik zei ook niet dat de mannen hun haar te kort was. Ik zei dat ze allemaal op elkaar leken, niet alleen de familieleden maar ook alle andere personages. Zelfs de vrouwen... En die hadden géén kort haar. Het is zelfs zo, dat de verschillende haarstijlen en snorren/baarden soms de enige aanwijzing waren om te weten wie wie was... Er zijn een heleboel tekenaars die dat verschijnsel hebben, trouwens. Jacques Martin, of zelfs Vance, vooral in het begin. Ik weet zelfs niet of het niet gewoon de bedoeling is van die mensen, om de aandacht wat van het "menselijke" of "emotionele" van de plot af te leiden naar het meer technische. Ook Hubinon had in zijn Buck Danny-serie vaak hele albums met de prachtigste vliegtuigen en spectaculairste luchtavonturen, maar heel houterige heertjes die erin vlogen. Waarschijnlijk was het ook een bepaalde "stijl", die een aantal tekenaars van elkaar overnamen. Waarschijnlijk om zich af te zetten tegen de meer "beweeglijke" Franquin-achtige tekenstijl. In die tijd had je maar heel weinig avonturenverhalen, die niet realistisch waren: grappige tekeningen en avonturen leken niet te mogen samengaan. De combinatie is later gekomen. En de figuren in realistische verhalen zijn tegenwoordig ook veel levendiger, meer van vlees en bloed, dan toen.

Die auto's waren ontzettend goed getekend, vol actie en super-accuraat. Er zat meer leven in dan in Vaillant en co ... Graton was overduidelijk wat wij noemden een "Bob De Moor": anders gezegd een achtergronden-virtuoos, die als nadeel hadden dat hun personages stijve harkjes waren waar maar weinig expressie of identiteit in zat. De "mannetjes-tekenaars", die het van de personages moesten hebben en de achtergronden als een corvee beschouwden, heetten de "Hergés". Bij Graton moest je goed memoriseren wie er een zwarte snor had en wie een grijze, wie er krullen had en wie kaal was, anders wist je niet wie wat deeden snapte je het verhaal niet, want al die mannen hadden identiek hetzelfde gezicht. Maar in feite was dat niet belangrijk: het verhaal was slechts een kader waarin Graton zich kon uitleven met dramatische autoraces. Vrooaaarrr!!!

Voor diegenen die het er zoveel beter vinden uitzien als het de tekenaar zélf is die de letters schrijft (en dan liefst met de hand, met een pennetje en chinese inkt): dat is een gigantische pokkeklus! Iedere tekenaar haatte dat. Alleen de onomatopeeën en de kreten zijn leuk, de tekst is een marteling. Iedere tekenaar die je het vraagt, en die het vroeger zelf heeft moeten doen, die is dolblij dat er nu programma's zijn waar je je teksten gewoon netjes kunt typen. Het is niet voor niks dat er zoiets bestond als "professionele letteraars"! Mijn slechte ervaringen met vertalingen zijn niet van het letterzet-soort, maar vooral van het veralen zélf. Ik heb mijn vertalingen altijd zélf gedaan, want als je dat niet deed haalden ze er "een romanist" bij of een germanist, voor vertalingen in 't engels... En die wisten natuurlijk alles van Frans of Engels, maar niks van strips! Die maakten de verschrikkelijkste inschatfouten en haalden soms je hele verhaal door de mangel zodat de lezers er niks meer van begrepen. Ik kan me voorstellen dat het mooier is, voor de lezers, als de teksten in de balloons netjes zijn. Maar ik ben het eens met hierboven (wie was het ook weer) die zei dat het bij een strip als Alex niet zo levendig hoeft (aan die hele stripserie is immers weining levendig, als ik dat mag zeggen...), want dat dat in zo'n strip misschien wel zou storen. Je moet de tekst bij je verhaal en je tekenstijl laten passen. Tegenwoordig moet een tekenaar zijn hele verhaal kant en klaar afleveren, gelayout en gekleur en geletterd en als met een voorpagina erbij en alles, vóór een uitgever er nog maar wil naar kijken, laat staan uitgeven. (ik reken de vaste waarden er even niet bij). Dus ik doe m'n lettertjes in Comics sans MS, of in een ander stripfont. Eén keer heb ik moeten zoeken naar een font, voor een Franse strip waar ik niet met Comics uit de voeten kon, want dat heeft geen accenten. Maar dat was in een tijd toen je nog geen honderd fonts in een seconde gratis kon downloaden, dus daar zal ik nu allang geen last meer mee gehad hebben.

Geef mij die van Ken Broeders maar, dan.

Ik denk niet dat je een iPad daarvoor kunt gebruiken. Maar ik heb geen iPad, zelfs geen gewone smartphone, dus ik zal daar niet op zweren. Je kunt een iPad of een andere smartphone aan een tekentablet vastkoppelen, zoals ik hem aan mijn computer koppel. Het tablet is er alleen om te tekenen, en wat je maakt wordt gesaved in de computer. Of in de smartphone.

Esteban zei: "Dit kan je beter hier eens vragen:... of hier...." Dat doe ik als ik strop zou zitten. Ik heb ook een berichtje gestuurd naar de Huion Support. Intussen heb ik me maar geamuseerd met het openklikken van elke pagina van die online manual, de pagina te kopiëren en op een Word-pagina te plakken, dan weer naar de volgende pagina te gaan, die onder de eerste te plakken, enzovoort. Mits een beetje layouten was van dat webverhaal een leesbaar Word-document te maken. Als ik geen fatsoenlijke pdf krijg, doe ik het hier wel mee. "Alvast veel plezier met je aankoop! Bevalt hij?" Ojazeker, vooral de pen is leuk, het is een heel verschil met de "dode" penlijnen van de oude Trust. De nieuwe tabletten hebben geen doorzichtig vel op het tekenblad zitten; dus daar kun je geen tekening mee overtracen. Blijkbaar vindt men dat niet meer nodig... als ik dus geen zin heb om mijn oude lichtbak te gebruiken, kan ik mijn Trust daar nog voor gebruiken. Dan hoef ik hem niet weg te gooien. (al heb ik de driver van de Trust wel moeten uitstalleren alvorens de Huion te installeren. Ik vraag me af of je geen twee verschillende tekentablet-drivers naast elkaar kunt laten functioneren in één computer? Verder ben ik nu dus eerst zoet geweest met het zoeken naar een manual, want er valt eerst nog wat te bestuderen voor je er echt mee kunt werken. Vooral het instellen van de preferenties is helemaal anders dan de Trust. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen idee over wat hij het makkelijkst vindt om met een knopje te doen.

Hello jullie, Ik heb met jullie advies rekening gehouden en heb me een Huion Inspiroy gekocht. Hij is geweldig en de drukgevoeligheid van de pen is nog geweldigerder ; maar ik heb een probleempje met de manual. Of beter gezegd: ik heb een probleempje omdat aan de manual niet te geraken is. Je kunt hem op de Huion website wel lezen online, maar niet downloaden. Hij staat in de lijst te downloaden items naast de driver, en de driver laat zich zonder morren downloaden, maar de manual niet. Als je onder de link gaat kijken staat daar: void (0). Dus hij staat er gewoon niet in. ¯\_(¨)_/¯ Nu is die online te lezen manual prima, ware het niet dat hij (duhh) op je scherm staat, terwijl je hem aan het lezen bent. En dan kun je dat scherm en de pc natuurlijk niet tegelijkertijd gebruiken om de dingen, die je in de manual leest, uit te proberen om het te leren, snap je? Dus nu ben ik op zoek naar een pdf-versie van die manual. Zit er tussen jullie iemand die dat bezit? Het is een Huion Inspiroy Dial, en het type is Q620M. Merci op voorhand!

Ah, okee. Als hij dat zo wil, dan gun ik hem dat van harte... maar dan op de leeftijd van (minstens) 108! Bedankt voor de informatie

Echt? Is die Munera dan een interim-tekenaar? Ik ben dol op de tekeningen van Lambil. Ik hoop maar dat hij zich niet doodwerkt, zoals Peyooke!

Vandaag gekocht: De nieuwe Blauwbloezen, de eerste van de nieuwe tekenaar Munuera. Heb het nog niet gelezen, de tekeningen zien er scherper uit dan die van Lambil, maar toch goed herkenbaar. Ik vraag me nu af hoe meneertje Lambil het stelt! Geniet van z'n pensioen? Ik heb een laaaaange rij albummekes Blauwbloezen van hem in mijn boekenkast staan.

Er zijn drie Spaanse tekenaars die alledrie Redondo heten met hun achternaam. Eén heet Daniel, één Nestor, en de derde heette Jésus. Ik heb een paar strips van hem liggen, dus ik zou zijn stijl meteen herkennen. Van die andere twee is dat veel moeilijker: de Daniël heeft een poos Roodbaard getekend, en de Nestor heeft aan Marvel meegewerkt. Dus die tekenden in de stijl van het format waarbinnen ze werkten. Jesus Redondo deed zijn eigen ding. Dan weer serieus, dan weer komisch.

ooja, dat ziet er goed uit. Le chat du rabbin is een super strip

Misschien. Die heb ik niet meer gezien.

Wel, dat bedoel ik, denk ik: hij heeft haar misschien wel verzonnen, maar niet meer getekend. Daarom zie ik haar niet als een echt Peyo-kind. Maar ik heb het niet echt chronologisch gecheckt. De tekenaar die nu Smurfen tekent, doet dat heel goed. Beter in Peyostijl dan de tekenaars van Hanna&Barbera. En zéker beter dan de animatoren van de 3D-movies. Ik had veel moeite om daar Smurfen in te zien, eerlijk gezegd.

Sasette is toch ontstaan na de dood van Peyo? Misschien heeft hij geestelijk sperma laten invriezen

Ik had het moeten aldus formuleren: "het enige echte vrouwelijke geestelijke Smurfenkind"

Smurfin is dan ook het enige echte vrouwelijke geestelijk kind van Papa Peyo.

Leuk is niet noodzakelijk synoniem van anatomisch correct, hé

Cinco zei "Over vrouwengezichten gesproken, zijn er eigenlijk wel prominente manga-dames die niet een typische mangawipneus hebben (dat vaak zelfs beperkt wordt tot een minuscuul streepje) ?" Jazeker zijn er die, maar je moet ze zoeken in de realistische stijlen. De eerder genoemde tekenaars Inoue en Goseki tekenen vrouwen zoals ze zijn. En er zijn er natuurlijk nog plenty meer. Dit is een dame van Ryoichi Ikegami

In de manga bestaan er een aantal bepaalde vaste tekenstijlen, die meestal gebaseerd zijn op de tekenstijl van een vroegere, bekende mangaka. De hierboven gebruikte stijl is rechtstreeks geïnspireerd op de tekenstijl van de grote Osamu Tezuka. Daarnaast hebben de meeste mangaka hun eigen stijl, vooral die welke in realistische stijl tekenen. Een tekening van Takehiko Inoue ("Vagabond") of Goseki Kojima (Lone Wolf and cub) kun je uit duizenden herkennen, al zijn er dankzij het grote succes van deze series vaak ook tekenaars die de stijl proberen na te bootsen, zoals je hier ook strips hebt die de stijl van Vance of Franquin hanteren.

Oui.

Hij komt daarmee weg. En de plas is niet zo turquoise blauw. En hij heeft schreeuwstreepjes rond z'n mond want hij is Duizendbommenengranaten aan't brullen in de telefoon, stel ik me zo voor