TDPB

ze staan ergens in Brugge, maar niet op de markt.

Ik heb dat als kind zeker nog onder ogen gehad.

Ik kocht onlangs onderstaan album, ervan overtuigd dat het een album was van Ibanez. Zowel inhoudelijk als vormelijk is het helemaal zijn (oude) stijl. Zoals je ziet staat er geen auteursnaam op de cover vermeld, maar toen ik begon te lezen zag ik op de titelpagina dat een illustratie was ondertekend door een zekere Vázquez. Ik dacht eerst dat de man een Ibanez-kloon was, maar als ik https://www.lambiek.net/artists/v/vazquez_manuel.htm mag geloven is het eerder omgekeerd. Vazquez maakt al strips sinds de jaren '40, bovenstaande reeks begon in 1964. Paling en Ko begonnen weliswaar in 1958, maar verscheen in een tijdschrift van uitgeverij Bruguera, waar Vazquez ook al voor werkte. Zo te zien hadden ze daar een huisstijl en maakte al hun tekenaars gelijkaardige strips. Geen idee wie wie beïnvloedde.

Maar de firma Vandersteen zorgt voor de structuur waarbinnen die reeksen bedacht en gemaakt kunnen worden. En ook: zonder het werk van Bompa decennia geleden zouden die reeksen er nooit geweest zijn. Zoon garagist heeft misschien een mooie keten van garages waar hij anderen aan het werk zet.

zo werken familiebedrijven, he. sommige houden dat eeuwen vol.

ik kan uit de vertalingen niet afleiden welke de nederlandse en de vlaamse versie is, dus dat was echt wel overbodig werk.

ik nochtans wel.

Jamaar, het is dat ander album dat een Vlaamse en Nederlandse versie had Peis en vree, uit die eerste zin lijkt me alvast lokaal te zijn.

hoeveel zinnen waren er uit dat album?

Maar is dat ook effectief zo?

Maar hij kan ze wel niet aan zijn haak slaan, want ze hebben geen ahum, allez ja, je weet wel. Maar misschien zou dat op zijn leeftijd, en met al die drank toch niet meer lukken.

Toch ook veel mensen die het album een 10 geven. Gemiddeld krijgt het 5,6 en dat is gezien de mensen die heel vlug een 1 of 2 geven nog behoorlijk (0 zou de slechts mogelijke strip ooit moeten zijn).

Ik dacht vroeger dat die nomad geen vel had.

Dat had niets met kopieerapparaten te maken, want die kunnen dat blauw niet wegfilteren. Wel met klassieke druktechnieken en digitale scans waarbij dat blauw (of gelijk wel ander kleur eigenlijk) gemakkelijk uit de scan gehaald kan worden.

Wat natuurlijk belachelijk is voor tekeningen die niet afgedrukt worden, want de bedoeling van dat blauw potlood is dat het niet te zien is in het uiteindelijke gedrukte resultaat. Maar bij dit soort tekeningen in boeken zie je die blauwe lijnen gewoon staan.

Dat Studio Nys naslagwerk-idee met (o.m.) de artikelen van BSM heb ik lang geleden, toen Jommeke nog niet bij Standaard zat, ook al eens geopperd bij de toenmalige uitgever, maar is er dus nooit gekomen. Het Edwin Wouters interview werd wel hernomen in een uitgave over zijn carrière door Bonte (waarin ook zijn laatste getekende Jommeke verhaal werd opgenomen, een verhaal dat nog steeds nooit in de reguliere reeks werd gepubliceerd). Aangezien de gagalbums traditioneel gezien nooit de best verkopende albums waren (ook bij bvb Kiekeboe was dat zo) vermoed ik dat SU niet zal staan springen om een bundeling te maken van die gagalbums (welke versie zouden ze overigens moeten kiezen, aangezien die recent nog allemaal herschreven en hertekend werden), maar een bundeling van de nooit eerder in album verschenen gags zou misschien wel een mooi project kunnen zijn voor een van de kleinere integrale uitgevers of uitgevers van ouder Vlaams stripwerk, zoals bvb Fenix of Bonte.

Die miekesbroek, maar dan in het geel zou best gekund hebben. Maar die kniebroek van Filiberke is geen verbetering.

Ik herken dat gevoel, zeker als ik twee of drie pagina's na elkaar moet gummen (gommen?).

Aangezien je nog steeds leeft valt dat met dat doodschamen dan toch nog mee.

Gemakkelijker om te tekenen. Je moet maar één uiterlijk onthouden.

Er waren al 4 albums verschenen voor de reeks in Robbedoes verscheen (samen met kompaan Wim Stevenhagen gemaakt). In het begin leefde Roel nog effectief op een boerderij met zijn beestenboel

Ik heb dat gisteren gelezen (met een lichtjes aangepaste cover) en ik moet zeggen dat het niet alleen een heel leuke Lucky Luke was, maar ook een van de leukste strips die ik de laatste tijd heb gelezen. Inhoudelijk zeker een Goscinny waard. Het is alleen jammer dat Blutch geen rennende paarden lijkt te kunnen tekenen. Het viel me net ook op dat van de zes hommage die ik heb liggen enkel de laatste twee het woord hommage op de cover hebben staan.

2 miljard dagelijkse gebruikers betekent niet dat die andere 6 er nooit opzitten, he. Hoogstens niet dagelijks.

O ja? Naar mijn weten doet hij alles zelf.

Omdat het bijna 2 miljard dagelijkse gebruikers heeft? (dat is een vierde van de totale wereldbevolking)