TDPB

Dus bestaat hij nu echt, of enkel maar in de fantasie van sommigen? (en dan is het effectief de wind die waait)

het kan erger. Het is overigens verplicht voor winkels om al hun waren van een prijs te voorzien.

Da's gewoon een hipster. alles wijst daarop: de manbun, de oorstud, het breiwerk...

Voor welke winkel worden we eigenlijk geacht te stemmen in B? Ik zie er drie.

Niet overdrijven, he. Op een goedkoop rek van de plaatselijke doe-het-zelf zaak kan je die ook leggen.

Ik heb ze allemaal liggen, maar ik twijfel nu of ik de laatste twee Rodrigues-albums die niet in het Nederlands zijn verschenen ooit in het Frans heb gekocht, gelezen en terug weggedaan heb. Rodrigue was -op dat moment- écht geen goeie keuze als tekenaar. Hij is op zich geen slechte tekenaar, maar na zijn voorgangers viel hij te zwak uit.

De letters plakken allemaal tegen elkaar. En ik sta op het punt een leesbril nodig te hebben. Dus dat is geen ideale combinatie.

In Rodrigues eerste album komt Otto Patat ook terug, met raar genoeg een "lees: Clifton tegen de spionnen" vermelding.

Madonna's Ray of Light is niet echt een cover, maar wel een herbewerking van dit nummer uit 1971.

Komt goed uit, ik heb de vorige net uit (de lettering van Jules Vernes was, moet ik eerlijk zeggen, een uitdaging voor mijn ogen).

Op zulke dagen beklaag ik het me dat ik ooit eens een groot deel van mijn strips heb weggedaan, want blijkbaar zaten mijn Het Volk uitgaves van A&P daar ook bi, anders had ik dat vlug eens opgezocht. (altijd gedacht dat het broer en zus waren, of toch minstens neef en nicht).

t is op die boten dat hij (volgend de legende) de inspiratie voor Robbedoes opdeed. Zie ook 'Ze noemen hem Rooie'.

ja, tegenwoordig vind je alles op het internet. Maar de laatste pakweg veertig jaar waren die albums niet gemakkelijk te vinden, in tegenstelling tot de andere verhalen uit de reeks. Die lagen gewoon in alle boekwinkels.

Het zijn, inhoudelijk gezien, nochtans niet de beste. Zeker naar het einde toe verdween een groot deel van de humor uit de verhalen.

Het is jammer dat de Clifton-verhalen van Macherot buiten die ene moeilijk te vinden bundeling nooit deftig in albumvorm zijn verschenen (alhoewel ik geen fan ben van de tekenstijl van het New York verhaal. Dat lijkt teveel haastwerk). De andere twee hebben duidelijk de basis gelegd voor alles wat daarna kwam. Een van de latere (Bedu?) verhalen was zelfs een vervolg op Machero's derde verhaal. Raar dat dat ene verhaal van Greg en Jo_el-azara later wel in de reeks werd opgenomen, maar de Macherot-verhalen dus niet.

Dat was overigens geen kritiek op een bepaald iemand hoor. Dat in deze draad altijd de namen van de indieners vermeld worden bij een nieuwe ronde ipv de namen van de stripmakers helpt ook niet echt.

Dan was ze al helemaal verkeerd.

Ik vind het verbazingwekkend hoe sommigen hier een overwinning of verlies van het plaatje dat zij indienden als iets persoonlijks zien, genre "jammer dat ik niet doorga naar de volgende ronde". Neen, die tekenaar/strip gaat niet door naar de volgende ronde, of die tekenaar heeft het toernooi gewonnen. Niet iemand die zomaar ergens een prentje van het internet heeft gehaald. Soit, zo zie ik het toch (ik heb niet eens gekeken hoeveel stemmen mijn inzending heeft gehaald).

Die redactrice was ferm verkeerd.

Jawel. Kan handig zijn.

Waarom denk je dat ik denk dat dat verboden zou moeten zijn?

Hoezo, een heel andere strip? Eerder zei je nog dat zelfs Perry Winkle dezelfde strip is.

Je zou daar theoretisch gezien ook aan de digitale opmaak kunnen geraken. En daarmee zou je natuurlijk kunnen doen wat je wil.

Bibliotheken doen dat soms ook, hardcovers maken van softcovers. Ik was onlangs in het prachtige bibliotheekgebouw van Groningen (check it out!) waar ik een heel rek hardcovers van doorsnee Standaard-strips zag staan. Raar om te zien.

Da's dezelfde inkleuring. Je kan dezelfde vlekken zien in de rode muur en vuilnisemmer.