En last but not least :
(de prent zit enkel bij de beurseditie van Haarlem - er resteren nog enkele exemplaren bij de uitgeverij)
In andere topics is al over dit 304 pagina's tellende boek geschreven, maar ik wil jullie enkele recensies/reacties niet onthouden (allemaal ontvangen binnen een week nadat het boek in de winkels lag):
------------------------------------
Via Facebook:
Soms ontmoet ik op een beurs tekenaars van strips die me nog helemaal onbekend zijn. En dan kan je soms ineens echt een pareltje van een stripverhaal vinden. Dat gebeurde in Haarlem waar ik het Italiaanse koppel Stefano Turconi en Teresa Radice ontmoette. Stefano (tekenaar) en Teresa (scenarist) hebben samen een fantastisch verhaal gemaakt dat "De Verboden Haven" heet (de originele titel in het Italiaans is "Il porto proibito").
Dit is een verhaal dat draait om een jongen (Abel genaamd) die aanspoelt op een strand en zijn geheugen is kwijtgeraakt. Maar daarnaast gaat het ook over de kapitein die hem daar op het strand vond, de drie zussen waar Abel uiteindelijk terechtkomt en een mysterieuze dame die in een bordeel werkt. Er zijn verschillende verhaallijnen die allemaal goed uitgewerkt worden, en die op het einde heel mooi weer bij elkaar komen.
Het is een lijvig boekwerk van maar liefst 300 bladzijden. De strip bestaat uit goed uitgewerkte en zeer gedetailleerde potloodtekeningen. Het verhaal zelf heeft ook veel onverwachte wendingen, waardoor mijn nieuwsgierigheid naar het einde van het plot steeds groter werd.
Toen ik het boek las, werd ik dan ook als het ware echt in het verhaal gezogen (ook door de mooie tekeningen). Ik kon haast niet stoppen met lezen. Je waant je namelijk dan ook echt in hun wereld en in hun karakters.
De Nederlandse uitvoering van het boek is ook erg mooi. Ik vind dit album dan ook echt van de mooiste albums die ik heb gekocht en zal het zeker nog eens teruglezen om die ervaring nog eens door te maken en de hints in het album nog beter te begrijpen.
Zowel in m’n schetsboek als in het boek zelf heeft de tekenaar een mooie tekening gezet. Verder heeft Stefano onder andere Tekenen gestudeerd aan de Disney Academie in Milaan. En daarnaast werkte hij ook mee aan verschillende tijdschriften van Disney in Italy. You can see their work on instagram: @lacasasenzanord
Schetsboek Striptekeningen (Vlaanderen)
----------------------------
Hallo Erik, zoals beloofd mijn (lees)ervaring betreffende de Verboden Haven. In Deventer maakte je mij al vol enthousiasme deelgenoot betreffende je plannen voor dit boek. Maar ik ben meer een "Tex Willer" man. Spannende verhalen op een meer realistischer manier getekend.
Haarlem heeft voor mij dit jaar niet veel te bieden. Rondom half vier was ik opnieuw in de Philharmonie en er wel klaar mee. Maar het was nog zo vroeg. Toch maar “DAT” boek gekocht.
En toen ging ik al voorzichtig om.
Wat een gezellige en enthousiaste makers zijn de tekenaar en schrijfster. Mijn tekening in het boek is heel mooi, maar het was nog meer hun enthousiasme en blijdschap over hun boek/verhaal.
Thuis gekomen, voorzichtig aan begonnen met lezen. En toen....
Wowww. De film overgeslagen. Lezen en blijven lezen. Zo warm, zo mooi. Hoe verslavend kun je een verhaal maken. Een verhaal waarin (bijna) iedereen het beste aan de ander gunt. Liefdes die, met verdriet, niet kunnen worden beantwoord. En toch een heel bevredigend einde.
Ik was om, heb het boek uit. Maar niet in gedachten. Deze voor mij andere wereld dan westerns, thrillers, detectives heeft mij gevangen.
Dank aan Hum om dit moois met ons te delen. We want more of this
-----------------------------------
Verborgen parel
Wie ons een beetje kent, weet dat we dit jaar nog niet veel van onze sokken zijn geblazen. Waar blijven de uitdagers van Bleekwater en Antananarivo? Is er dan niemand meer die een beklijvende graphic novel mag, kan en wil tekenen en uitbrengen? Tot vorige week Uitgeverij HUM!, normaliter de bescheidenheid zelve, uitermate trots onze redactie warm maakte voor een van hun nieuwe boeken, De Laatste Haven. De meegestuurde teaser-pdf hebben we even bekeken, maar we deden zelfs de moeite niet om het te lezen. Pff, wat was dat nu weer? Onze hoofdredacteur was wel enthousiast, hij bleef het boek pushen op de redactie. Ja, ja... Bij ons wekelijks bezoekje in de stripspeciaalzaak zien we in een hoekje het stevige album liggen. Hm, toffe uitgave. Het lijkt wat op een versleten boek uit de jaren 1800, een beetje zoals de integrale van Green Manor. Bij het doorbladeren zien we dat de dik 300 bladzijden in potlood zijn gebleven. Waarom werd dit niet geïnkt? Waar is de diepte? Waar zijn de contrasten? Maar er zit wel een leeslint in. Zo’n stom lint straalt voor ons passie uit en schept de belofte dat het geen hapslikwegboekje is. We herinneren ons bovenstaande lofredes, nemen het risico en leggen het op de koopstapel.
We zijn amper twintig bladzijden ver en we weten nu al voor 200% dat dit een boek voor ons is! Wat is dit straf getekend door de Italiaan Stefano Turconi (Celestine en de Paarden, en massa’s Italiaanse Mickey-strips). Wat een zwierigheid, wat een uitgewerkte decors, wat een expressies! Het verhaal begint XIII-gewijs met een jonge tiener die aanspoelt op een strand in Siam (Thailand). De plaatsvervangende kapitein van de HMS Explorer, die er juist voor anker ligt, vindt hem en brengt hem naar het indrukwekkende fregat. Abel herinnert alleen maar zijn voornaam. De rest is één groot waas. William Roberts, die het schip in handen heeft genomen na het verraad van kapitein Stevenson, lijft Abel in als scheepjongen derde klas. Ze steken van wal. Eindelijk kan de HMS Explorer op zoek naar de Nederlandse en Franse vijanden die de Bengaalse wateren onveilig maken voor Brits vrachtverkeer.
Voilà, hiermee weet je de eerste vijf bladzijden. Meer geven we niet prijs van het scenario van Turconi’s echtgenote Teresa Radice. Maar weet dat De Verboden Haven een grafische opera is. Er is natuurlijk de beklijvende maritieme XIII-plot, maar de actie is doorspekt met de geromantiseerde dramatiek van Yslaires Samber. Halverwege stokt het leesritme plots door het gevoelige poëtische hoofdstuk — dat leeslint dient dus om die pagina’s traag te savoureren en het boek eventjes te laten bezinken. Net als het te rustig lijkt te worden, zingt de bemanning weer schunnige zeemansliederen en hebben we weer de wind in de zeilen. Tot slot is er nog die intrigerende rode draad van De Verboden Haven. Het hele verhaal zit gewoon prima in elkaar! Dit boek is veel, maar het werkt.
De Verboden Haven kan gerust naast Jiro Taniguchi’s Herinneringen, Cyril Pedrosa's Drie Schimmen en het piratenvierluik Long John Silver staan. Alleen vrezen we dat dit juweeltje zijn weg naar de echte stripliefhebber niet zal vinden op de klassieke manier. De cover is matig, de tekeningen zijn in potlood,... Dit meermaals in Italië als beste strip bekroonde pareltje heeft veel commerciële hindernissen te overwinnen. Misschien kan jij helpen? Als je dit boek even straf vindt als wij, mogen we je dan vragen om wat tamtam te maken over het boek op sociale media? Enerzijds vinden we het geweldig dat een kleinere uitgeverij het financiële lef en de durf heeft om ons kennis te laten maken met dit pareltje. Anderzijds is het boek al die mond-tot-mondreclame ook meer dan waard.
De Verboden Haven is de beeldroman waar we dit jaar al lang naar snakten. Een machtig verhaal over de woeste zee, verzengende liefde en een onafwendbaar noodlot. Topstrip!
WOUTER PORTEMAN
www.stripspeciaalzaak.be
------------------------------------
(via Facebook)
Wat bezielde mij in hemelsnaam om deze strip, of beter gezegd “graphic novel”, aan te kopen, bedacht ik op weg terug naar huis, na mijn wekelijkse bezoekje aan de stripspeciaalzaak. Het boek heeft buiten zijn driehonderd pagina’s niet echt een flitsende uitstraling. Van vorm gebracht als een heuse roman, maar dan een tweedehandse van uitzicht, met als blikvanger een prent van een jongeman met een schip op de achtergrond.
Maar eens het boek opengeslagen en men aan het lezen gaat, belanden we in een heel andere wereld en vallen alle voorgaande vooroordelen weg. Het verhaal neemt een aanvang in Siam, meer bepaald op 4 juli 1807. Waar op het strand een jongeman gevonden wordt door William Roberts, na de mysterieuze verdwijning van kapitein Abel Stevenson, plaatsvervangend kapitein van het fregat de “Explorer. Helaas is de jongen zijn geheugen kwijt, hij weet alleen nog zijn naam, namelijk “Abel”. Roberts besluit om hem mee te nemen naar Engeland, waar Abel net voor ze de haven van Plymouth binnenvaren een haven ontwaart aan de einder. Slechts één probleem, hij is de enige die deze haven ziet. Volgens een oude zeeman de “Verboden Haven”, een plaats die slechts weinigen kunnen zien, een baken voor hen die weerkeerden onder de levenden na hun dood, dit omdat ze nog een belangrijke taak moeten uitvoeren. Het verhaal, perfect uitgedacht door Teresa Radice zit ingenieus in elkaar, kabbelt op een bepaald ritme door, gaat geen moment vervelen. Het lijkt op een sprookje, gebouwd op mythes en legendes en laat diverse verhaallijnen in elkaar lopen maar aan het slot van het verhaal valt alles netjes op zijn plaats. De personage fungeren niet zomaar in dit boek, ze hebben diepgang, spelen perfect hun rol. Zo ontmoeten we de drie zussen Stevenson, waar Abel onderdak vindt. Maar er is ook Rebecca, zij baat een bordeel uit en wenst bij hun eerste ontmoeting geen contact met Abel. Maar eens hun vriendschap opbloeit leest hij haar dagelijks een uurtje gedichten voor. Zij zet Abel op de weg naar wie hij is en wat zijn taak is. En dan is er ook nog kapitein Nathan, de man die de echte liefde vind bij Rebecca. Hij is tevens een belangrijk, zo niet het belangrijkste stukje uit de puzzel, nodig om het verhaal waardig af te sluiten.
De niet geïnkte potloodtekeningen van Stefano Turconi zijn uiterst gedetailleerd uitgewerkt en vloeien vlot in elkaar over. Voegen een extra dimensie toe aan het verhaal. Het geheel is een boek vol details, muziek en poëzie, het is alsof als je na het dichtklappen van het boek je nog het ruisen van de zee en het klapperen van de zeilen en de zeemansliederen hoort. Uitgeverij “Hum” zet met dit boek, vertaald uit het Italiaans, een strip van formaat op de markt. Voor mij beslist één der toppers van 2022.
----------------------------
Ik heb gisteren met aandacht, plezier en – ik geef het toe - ook wel ontroering Verboden Haven gelezen. Het logenstraft mijn gedachte dat er nog wel goede tekenaars, maar geen goede scenaristen meer zijn.
Verboden Haven combineert goede tekeningen met een intelligent en goed geschreven verhaal. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en was heel benieuwd naar de afloop. Ik vond het wat slap dat (XXX spoiler XXX) uiteindelijk de boosdoener bleek. Maar ja, ergens moet er een einde komen.
Al met al dus echt een verrassend goed boek. Ik ben er blij mee. Veel dank !
-------------------------------
Ja, die van mij is ook al vies! Wel een lastig album als je die nu nog wilt kopen dacht ik.
