Erwin Cavens

Ik verdeel het antwoord in twee delen: dat een uitgever probeert om een goed boek om de vijf jaar opnieuw uit te geven is volstrekt normaal en heel begrijpelijk. Er verschijnt zoveel dat geen enkele winkelier nog kan volgen, en boeken verdwijnen in no time weer uit de winkel omdat er iets 'nieuwers' is. Alleen nieuwe boeken maken nog een kans. Het zou zonde zijn als Zwartkijken niet meer te vinden is, dus brengen uitgevers die nieuwe(re) versie... Die komen dan weer even in de belangstelling, en dat is geweldig. De taal dan: ik kan je enkel mijn eigen mening geven, maar ondervind vaak dat iedereen zijn eigen taal als norm beschouwt. En dat is niet altijd... eh... terecht. Ik heb m'n hele cariiière lang alleen strips vertaald (en creatieve reclamevertalingen). Ik ben opgegroeid in een familie van journalisten die 'old school' waren opgeleid (en gedrild met de zweep ) Bij strips hanteer ik spreektaal - mijn spreektaal - die vaak wat 'hollandser' is dan de taal van de meeste Vlamingen. Een woord als 'tuig' dat je aanhaalt, gebruik ik courant en zal ik dan ook in vertalingen gebruiken. Anderzijds ken ik (Vlaamse) auteurs die om de drie zinnen het woord 'nou' in hun tekst verwerken. Dat zal ik dan weer nooit doen. Omdat het niet tot mijn spreektaal behoort en omdat het niets aan een tekst toevoegt (tenzij uiteraard in die strip een Nederlands personage aan het woord is). Noordnederlandse woorden en uitdrukkingen vermijd ik, Vlaamse woorden en uitdrukkingen ook. Dingen als 'dacht-ie', 'denkt-ie' gebruik ik wel. Dat is voor sommige lezers al te 'hollands'. Ik probeer een taal te hanteren die Hugo Claus ooit 'universeel Nederlands' noemde. Het is dus vaak een kwestie van voorkeur. En daarover is moeilijk te discussiëren. Maar de regels worden bepaald door ANS en VD, niet door HLN...

oei, dan ga je uit van slechte wil. dat weiger ik te geloven.

strips, of dossiertekst?

mee eens. Ik krijg ook af en toe reactie van mensen die me vertellen dat ze wat geleerd hebben. En die daar blij om zijn... in tegenstelling tot een paar mensen op dit forum :-) En... dat herinnert me eraan dat ik heel lang geleden contact had met leraars Nederlands in Franstalige scholen. Ze gebruikten nl strips omdat ze de 'materie' zo makkelijker verkocht kregen en het enthousiasme voor Nederlands ineens veel groter was. En dan heb je als uitgever ineens ook een educatieve functie.

ja hoor. Meestal wordt erover overlegd. Altijd eigenlijk. Hier vreemd genoeg niet. Ik gok omdat de keus zo voor de hand leek te liggen dat ze me er niet mee wilde storen. Maar er kunnen ook andere problemen opduiken. Titels worden soms vastgelegd maanden voor ik aan een vertaling begin (in verband met folders, aankondigingen etc). En ik weiger titels te verzinnen als ik niet weet waar het verhaal over gaat.

u mag uiteraard vinden wat u wilt. Mijn leidraad is Van Dale, en de gebruiksaanwijzing binnen Van Dale is: Belgisch Nederland is dialect. Anders ga je waarschijnlijk ook dingen correct rekenen als “een advocaat onder de arm nemen” Ik vertaal Frans-Nederlands en probeer ervoor te zorgen dat ook Nederlandse lezers mijn teksten kunnen lezen zonder de wenkbrauwen te fronsen. Deze Buck Danny is mijn vertaling (niet de titel, voor alle duidelijkheid). Ik heb in de loop der jaren al heel wat eindredacteurs gehad. Een ervan wilde het woord ‘nonkel’ in mijn tekst smokkelen, want “de strip werd toch hoofdzakelijk in Vlaanderen gelezen.” Dan ga ik dwarsliggen.

een 'kortverhaal' is correct als het gaat over een novelle, maar is geen synoniem voor een 'kort verhaal'... idd, ik heb ongelijk. En dat 'Belgisch Nederlands' in VD is een eufemisme voor dialect...

een 'kortverhaal' is correct als het gaat over een novelle, maar is geen synoniem voor een 'kort verhaal'...