Zwarte waterlelies
Gekocht in het Engels in de prachtige uitgave van Magnetic Press voor een spotprijsje (ondertussen weer bijna verdubbeld op Amazon, maar het blijft een spotprijs).
Het scenario is alomgeprezen en heeft me inderdaad een goed uurtje volkomen in de ban gehouden. Dit is veel meer dan zomaar een vleugje genialiteit. Het boek heb ik niet gelezen. Ik vraag me af of iemand succesvol de omgekeerde weg zou kunnen bewandelen - namelijk van deze strip een boek maken.
Ik ben echter minder fan van Cassegrain, die voor deze strip een Eisner nominatie mocht ontvangen voor 'Best Painter/Digital Artist'. Hij brengt het verhaal zeker op een aantrekkelijke manier in beeld. Maar hij tekent knoerten van handen. Af en toe passeert een pink met de lengte van een gemiddeld Pygmeetje. De haarlijn van mannelijke personages verandert drie keer per pagina.
Op onderstaande pagina's lijken alle mannelijke hoofdrolspelers m.i. op elkaar.
In het recent verschenen 'Laat mijn hand niet los', had ik er minder last van.