cinco

Wel ik heb nog niks van deze reeks, maar ik ga waarschijnlijk het eerste album aanschaffen. Dus Comanche is de vrouw die eigenares is van de ranch, maar Red Dust die voor haar werkt is de eigenlijke hoofdfiguur. En dat is zowat alles wat ik van de serie weet.

Vanaf wanneer is dat in de Comanche-reeks gebeurd?

Is hij zijn figuren (en dan bedoel ik het ruimer dan alleen deze reeks) niet wat meer gedrongen gaan tekenen? En het is toch ook al meermaals aangehaald geweest dat zijn vrouwelijke personages er minder vrouwelijk uitzien gedurende de latere jaren. Nogmaals, ik ken zijn werk niet goed genoeg om hier grondig over te oordelen, maar dit... ... dit ziet er totaal anders uit dan zijn tekenwerk van de laatste decennia. En persoonlijk vind ik deze tekeningen van zijn beginperiode ook veel beter dan het latere gedeelte van zijn oeuvre.

Dit is natuurlijk één van de klassieke voorbeelden als men de versies van De Zwarte Rotsen gaat vergelijken. . Beide versies hebben hun uitstraling. Ik heb momenteel geen van beiden. Jammer, want het zou een interessante vergelijking zijn.

Ik ben eigenlijk niet echt bekend met deze reeks, maar ik merk wel dat Hermann's aanvankelijke tekenstijl compleet anders was. Ter vergelijking met een latere tekening.

Dus deze keer alleen focussen op de tekeningen. En het gaat om de versie opgenomen in de huidige reguliere reeks. Dus bijvoorbeeld niet de originele look van De Sigaren van de Farao.

Zit daar achter die kleuren van die ruggen van Kuifje eigenlijk een betekenis? Kuifje in het Land van de Sovjets: rood Kuifje in Afrika: rood Kuifje in Amerika: rood De Sigaren van de Farao: blauw De Blauwe Lotus: blauw Het Gebroken Oor: rood De Zwarte Rotsen: rood De Scepter van Ottokar: blauw De Krab met de Gulden Scharen: rood De Geheimzinnige Ster: geel Het Geheim van de Eenhoorn: groen De Schat van Scharlaken Rackham: geel De 7 Kristallen Bollen: geel De Zonnetempel: rood Het Zwarte Goud: geel Raket naa

Alix en Mac

Ik tikte Rio (Corentin Rouge) in en ik kwam uit op dit 'landschap'. (om duidelijk te zijn: dit is geen nominatie van mij want ik heb er al 2 gedaan)

Ik heb net zo een bundel aangeschaft dat de pili-pili pillen, de omgekeerde piramide, de snor van Kiekeboe, de anonieme smulpapen en het plan Sstoeffer bevat. Zoals ik al zei, ik ben meer vertrouwd met de latere albums. (al heb ik een album zoals het plan Sstoeffer wel al ooit gelezen) En ik ben benieuwd of ik deze strips ook als superieur ga beschouwen ten opzichte van latere albums. Of zouden voorkeuren toch vooral te maken hebben met de periode waarin je de reeks hebt leren kennen...

Met die vroegere Kiekeboes ben ik minder bekend. Ik meende altijd dat Het Plan Sstoeffer het belangrijkste fanservice-moment had van de Kiekeboestrips in the early days.

Wat gebeurt er in die strip? Is dat met dat nudistenkamp?

In zijn topperiode waren Lambils platen ook wel enorm goed, hoor. Vooral de uitwerking van zijn landschappen zijn altijd consistent in kwaliteit gebleven. De personages zijn door de jaren heen misschien wat minder strak geworden in uitwerking, maar in de gouden jaren van De Blauwbloezen was het allemaal toch wel van een erg sterk niveau.

Voel je vrij om een lijstje van die selectie te delen. Altijd interessant.

Zelfs Kuifje als toonbeeld van de Klare Lijn doet aan stijlbreuk voor het maanavontuur.

Ja, mensen die nog niet gestemd hebben moeten zeker nog hun kans grijpen als ze dat willen.

Mja, ik had waarschijnlijk wat andere selecties gemaakt. Het is sowieso heel moeilijk om specifieke keuzes te maken rond dit thema omdat er zoveel interessante subcategorieën zijn. Je kan rond westerndecors al gigantisch veel interessants selecteren. Zelfde geldt voor puur verstedelijkt gebied. En dan natuurlijk ook nog de zuivere landschappen.

Kijk eens aan: laatste strookje, eerste vakje. Johannes Plons uit De Bronnen van Sing Song Li.

Is deze van Berthet de moeite?

Is mijn niet altijd duidelijk. Atoomstijl voelt als een afgeleide van de Klare Lijn. Sommige van de Vlaamse reeksen toch ook wel. Berthet, is zijn stijl Klare Lijn?

Oorspronkelijk dacht ik dat het de bedoeling was om puur landschappen te selecteren, dus met focus op natuurlijke constructies en zo weinig mogelijk bebouwing. Op die basis heb ik eigenlijk ook mijn keuzes gemaakt.

Ik heb dat eerste album vandaag herlezen. Dit beschouw ik als de 3 zwaarste scènes: de ganse proloog, de Oryx-bevalling en Anna's ontmoeting met die andere Rus.

Ik zou starten met deze albums. Dit was ook de oorspronkelijke reeks, een vierluik. En ze vormen een afgerond verhaal.