Ton Konincks 1948

?

Mijn voorkeur is de Dupuis collectie. Ligt lekker in de hand.

Ik heb van de Robbedoes de losse nummers vanaf 1944 t/m 1963 vrijwel compleet. Van Spirou vanaf 1949 t/m 1960 de meeste nummers. Ook nog al wat albums met verzamelde nummers van Robbedoes en Spirou. De laatste tijd zomaar begonnen met Kuifje losse nummers te verzamelen ! Leuk hoor, de meeste jaargangen zie ik nu voor het eerst. Ook weer tot en met 1963. Daarna vind het niet interessant, sorry... De oude kuifje bladen zie ik ook meer beschikbaar en betaalbaar worden. Kuifje van 1946 t/m 1952 is voor mij te duur en ik verwacht dat dit zo blijft. Het blaadje Tombola (1953-1954) is voor mij jeugdsentiment en die doe ik zeker niet weg. Ik had torenhoge bananendozen van Donald Duck, Sjors, Arend, Pep, Eppo etcetera. Op mijn zolderkamer, in de slaapkamer zelfs en in de schuur. Kort gezegd alles wat weg mocht al opgeruimd Verkocht voor weinig en er daarna iets anders voor gekocht. De hele opbrengstet met de knollen de pot in. Blij dat ik van al die tijdschriften af ben. Ik ben wat striptijdschriften betreft geen Bezeten Bezitter meer. PS : Alles van de Franstalige Spirou mag weg voor een acceptabele prijs. Maar ik kom ze niet brengen. Liefhebbers en mensen met interesse met een zak duiten mogen vrijblijvend komen kijken. Koffie en koek gratis. PPS :Bij mij in de buurt leest vrijwel niemand Frans.

Juist dat woord 'verzamelaar' is zo vervelend in de discussie. Een boekhandelaar moet het vooral hebben van belangstellenden die ook nog willen kopen. Of kopers die voor verschillende onderwerpen belangstelling hebben. Vaak zijn verkopers op verschillende manieren klant-onvriendelijk en missen ze kennis van zaken. Toen ik vanaf 1978 in Amsterdam woonde en werkte maakte ik kennis met 'Kok antiguariaat' en 'The American Bookcenter'. Daar hadden ze belangstelling voor al hun klanten. Vriendelijk en zakelijk tegelijk. Ze zochten als de dienst het toe liet allerlei zaken voor mij op. Ik kocht veel daar. Een medewerker van ABC die mij vaak hielp, bestelde dan meteen meerdere exemplaren voor andere belangstellenden. Bij veel andere hoog-aangeschreven boekhandels kwam ik niet vaak, want de Kak-en Poeha stond mij vaak tegen. Zoals bij die bekende tijdschriftenzaak met boeken op het Spui. Voorbeeld : als ik vroeg waar staan die boeken, zwaaiden ze met een slappe slungel-arm en hoorde ik alleen : 'Daar'. Ze deden alsof het een gunst was dat ik bij hun mocht kopen. Ik heb gedurende bijna drie jaren een antiquariaat gerund in Alkmaar. Daar enige ervaring opgedaan in de praktijk. Sommige klanten kwamen vaak terug, anderen mochten mij niet een bleven weg.

Dat een aantal bekende en gerenommeerde stripwinkels gaat sluiten is helemaal niet erg. Anderen kunnen zich op de mogelijke gaten in de markt richten. Moet je niet aankomen met stapels 2e hands suske en wiskes, want daar blijf je mee zitten Wat al jaren aan de gang is dat boekenmarkten waar ook strips werden verkocht, de laatste jaren steeds meer inkrompen. Neem bijvoorbeeld een van de meest succesvolle boekenmarkten in Noord-Holland : 'Boeken op het Plein' in centrum Bergen NH. Van meer dan 100 kramen zo'n zes jaar geleden, tot amper 30 kramen verleden jaar. In 2024 ( dus dit lopende jaar ) geen markt meer in Bergen NH, want de nieuwe marktmeester had er geen zin meer in... Vroeger kon je rijk worden met je stripwinkel in Nederland, vooral als je een brede kennis van zaken etaleerde. Nu niet meer. Als ik nu wat leuks, zeldzaams of bijzonders wil kopen, ga ik kijken op Lastdodo, Catawiki of Marktplaats. Of bij BOL of Amazon voor het buitenlandse spul. De specialistische klantgerichte service in stripwinkels was de laatste jaren over het algemeen non existent.

Zeer interessant oud nieuws over die subversieve Haagsche Bakker ! Ik vond zijn tekenwerk niet om aan te zien, maar dat is hier niet aan de orde... ( Toch even vermeld, want zulke opmerkingen kan ik niet laten ). Nog meer oud nieuws : 'Ton Konincks ging even langs bij Hans Matla'. Artikel/interview verschenen in Stripschrift. Tijdschrift voor striplezers, nummer 33/34 - september / oktober 1971. Bladzijden 46 en 47. Met foto van Hans Matla die een oude druk van de Tuftuf-club heel zachtjes aan de borst drukt. Misschien kan iemand die pagina's scannen en/of fotograferen en ze in de reep plaatsen. Dank u, dank u, bijvoorbaat. Ik heb daar helaas de middelen en kunde niet voor. NB : Er is gewaarschuwd dat er vandaag veel pollen in de lucht zijn ! Heb ik geen last van. Maar ik ben gronings allergisch voor moderne apparatuur. Kan ze niet bedienen. Ook ik heb mijn beperkingen en tekortkomingen. En die nemen met het jaar toe. Hans was met het resultaat toen zeer tevreden, ik ben het nog. Neen, ik ben niet omgekocht of zo. Was wel in die tijd weer tijdelijk bij de redactie van Stripschrift. Leuke mensen heb ik daar (en daardoor) ontmoet en mee samengewerkt. Rob van Eijck, Sandra Boes, Fred a. Julsing en Frits de Winter : nogmaals bedankt voor de leerschool met theorie- en praktijklessen.

Haha, ik weet echt niets meer dan ik hier te berde heb gebracht. Blijf wel nieuwsgierig naar hoe alles in werkelijkheid is gegaan. Ik ben een buitenstaander, weet niks van al de geheime deals die er mogelijk geweest zijn. Chantage en dreigementen, niks hoor. En de roddel- en sensatieperslieden hebben mij nooit opgebeld. Nooit gevraagd als gast in een podcast. Mij zijn nooit steekpenningen aangeboden. Vroeger toen ik meer betrokken was bij de roddels en achterklap in de eerste jaren van het Stripschap en Stripschrift, wist ik wel van zaken die het daglicht niet konden verdragen, zoals verduisteringen van originelen van Herge en diverse voorbeelden van vriendjespolitiek en incompetentie bij het Stripschap en Stripschrift. Toen hebben zich wel wat schandaaltjes afgespeeld. Maar dat is inmiddels 50 jaar geleden! En wie heeft daar nu nog belangstelling voor ? En de daders liggen inmiddels op het kerkhof, zijn verstopt in een urn op de schouw of bevinden zich ik weet niet waar.

Beste Mensen, ik ben tot het inzicht gekomen, dat het aanbod op Catawiki en Bobbedoes van stripmateriaal afkomstig uit de Collectie Hans Matla slechts een onbetekenend restant is van de oorspronkelijke complete verzameling. Ik besteed er verder geen aandacht meer aan. Het is mooi en vermakelijk geweest. Groeten uit Kaasstad Alkmaar, Ton Konincks.

Afgelopen maanden heb ik via Lastdodo een aantal oude Dupuis albums gekocht in duidelijk mindere staat. En hiermede de serie Johan en Pirrewiet in eerste druk compleet gemaakt. Om de eerste twee albums compleet te krijgen heb ik ook albums in redelijke en ook zelfs in slechte staat gekocht. Alles niet echt goedkoop, maar betaalbaar. Ik ben een liefhebber van bepaalde strips in de oude originele drukken. Hoeft niet helemaal eerste druk en puntgaaf te zijn. Niet hinderlijke zogenaamde gebruikerssporen neem ik dan letterlijk voor lief. Als beschadigingen mij blijven hinderen doe ik die exemplaren weg en vervang ze door betere. Van 'De dwerg in het rotsbos' heb ik twee exemplaren. Eentje met complete inhoud, maar met gerestaureerde rug met blanco papier. En de andere met de volledige rug, weliswaar geplakt, maar een inhoud waarbij het laatste schutblad helaas onbreekt. Allemaal jeugdsentiment, maar dan krijg je vaak zoals bij oude grammafoonplaten de tikken en het geruis erbij. Ik heb ook oude foto's van familieleden met vlekken, scheurtjes, vouwen en stukjes er af. Beter iets dan niets. Maar ik heb ook deze week de gloednieuwe Engelstalige versie van IRIS gekocht bij Sherpa voor 75 euro, want ik wilde graag de uitgebreide extra toelichting lezen.

Waar maak je je druk over ? Dat uitgeverijen failliet gaan? Mij maakt dat eerlijk gezegd niets uit. Ik ben zeer tevreden met de prachtige boeken die na 2000 en nog dit jaar uitgekomen zijn. De meeste boeken zijn slechts bedrukt papier en de meeste uitgeverijen brengen waardeloze zooi uit. 80 % van alle boeken uitgebracht in de laatste honderd jaar is overbodige rommel. Het gaat mij om de mooie en waardevolle producties. En die zijn er genoeg. Keus genoeg. En dat mogen ook dunne pocket books zijn. Vrijwel alles waar de Amsterdamse grachtengordel enthousiast over is heeft weinig intrinsieke waarde. Wie nog een beetje vrij besteedbaar inkomen heeft kan de beste boeken en tijdschriften kopen. Nieuw en/of antiquarisch. Dus niet zeuren en klagen. Ja, als je Mulisch of Cornald Maas iets vindt, mag je voor mijn part naar de pomp lopen.

Maar bij koperen FDC en Proof munten zijn schone- en droge handen niet voldoende. Elke vingerafdruk op de naakte muntjes laat op den duur bruine vlekken na. Bij oude softcover Dupuis albums ook, maar geplastificeerde albums is ook geen ideale oplossing... En vooral als de kinderen gaan hoesten boven de stripboekjes daalt de waarde later al snel met al die bruine vlekjes. Ik lette daar vroeger niet zo op, maar er zijn verzamelaars die hun boeken met een soort brommerhelm op lezen....

Hans Matla vermeldt in die onthullende interviews dat hij de mooiste edities nog voor hem zelf houdt. Gelijk heeft hij. En het zijn er zo te horen nog heel wat. Welke albums die werden aangeboden op Catawiki en Bobbedoes waren nu echt heel bijzonder en uitzonderlijk? Welk items haalden een uitzonderlijk hoge prijs? En welke items haalden bij lange na niet een behoorlijke prijs? En welke kostbare Matla-veiling-boeken zou je in handen nemen met heel zachte zijden handschoenen? Of heeft die Matla opruiming te veel aandacht gekregen, want eigenlijk niet de moeite waard?

Beste Pollock, ik ben je innig dankbaar voor je interventie. Gij brengt wat leven in de brouwerij ! Spanning en sensatie, roddel en achterklap, jaloezie en broodnijd. Teleurstelling en opluchting, wijze raad en stokdove betweters. Geniepige topsport en sullig amateurisme. Beschaafde discussies op het forum met welgekozen bewoordingen. Daar houd ik van. Heb je wel eens op de forums van 'Voetbal International' gekeken? Daar maken slonzige deelnemers gehakt van elkaar. Met beledigingen waar een koe bij dood zou vallen. Als de koe het had begrepen. Ik ben deze draad gestart en tot op heden heb ik er geen spijt van. Ook kreeg ik een keer een leuke reactie van de paus. Belde mij op die zei : meneer konincks wil u heilig verklaard worden ? Ik zei : hoezo ? Nou, was het antwoord : want er zijn de laatste tijd te weinig heiligen uit nederland. Maar u heeft wel pit; u bent een inspirerend voorbeeld voor de jeugd. Ik weer : maar wat levert het op ? De paus zei : neen, geen centjes als u dat dacht, maar wel een hoop geloop aan de de deur. Ik tot besluit : maar dan wil ik het niet hebben !

De eerste twee jaar liet de belastingdienst mij als beginneling met hoge kosten met rust. Maar over het derde jaar ( ik was al drie maanden eerder gestopt) kreeg ik een aanslag van 14.000 gulden. Die heb ik maar betaald, want ik kon niet aantonen dat het minder was...

Veel van die ouwe meuk gaat naar het oud papier, kringloopwinkels of naar rommelmarkten. Mensen die daar nog handel in zien kopen dat op voor drie keer een beetje. En ponden dat later weer uit. De betere meuk komt uiteindelijk weer terecht bij BOEKWINKELTJES, LASTDODO, MARKTPLAATS, ANTIQUARIATEN en zo. En daar word het weer verkocht voor echt geld. Vaak voor niet te weinig. Ik heb ik de jaren 80 drie jaar op min of meer amateur-basis een tweedehands boekwinkeltje gehad. Ik kocht ook in van mensen bij hen thuis of van mensen die spul kwamen aanleveren. Gestolen zaken kocht ik niet omdat ik wist dat je als heler gauw bekend zou staan bij de opsporingsdiensten. Simpel als wat. Geld moet rollen en bijna alle enigszins waardevolle spullen gaan in een of andere 'recycling'. Als ik overlijdt weet ik nergens meer van en nu ik nog leef maak ik me daar niet druk over. De executeur testamentair weet wel waar het naartoe mag gaan. Voor dik geld of voor nop. Dus mij een biet, ze doen maar.