Iconische stripafbeelding

[Straffe Recensent]

Wat is voor jullie een iconische strippagina of stripcover?

[sanderg]

Thorgal deel 5... Beste strip die ik ooit las en tevens de mooiste cover die ik ken 

 

[bouncer]

 

Inclusief de vormgeving van Semic Press.

 

 

[Neat Stuff]

[Rik]

Ik zou hebben gekozen voor de schaduwen voorbij van Thorgal maar Sanderg was mij al voor 

Dit is een aardige nummer 2 wat mij betreft....

[Firmin Van De Kasseien]

[Leesplezier]

Nostalgie en tevens men favoriete album.Was ook twijfelende voor Het Gele Teken, maar ben helemaal gek van Suske en Wiske.

[sanderg]

[Peter Motte]

[Peter Motte]

[Peter Motte]

[Peter Motte]

[cartoonesk]

What does it all mean, Mr Natural?

 

[cinco]

[Blutch]

[Blutch]

[Blutch]

[Willem II]

Deze!

[AHMO]

Allemaal leuk en aardig...

Allemaal mooie plaatjes!

Maar waarom is dit voor jullie een iconische stripafbeelding?

bijvoorbeeld :

Alle tranen van de hel.

Een heel mooie plaat...

Maar als ik naar zijn geheel kijkt

Dan staat de titel te dicht bij de figuur XIII

en zou ik hem meer rechts uitgelijnd hebben met de scenarist

(Waarschijnlijk kon dat niet ivm tekening)

Terwijl bij Bruce J. Hawker wel alles beter tot zijn recht komt.

Maar misschien heb ik alles wel fout!

Maar ik eigenlijk wil ik van jullie weten wat er zo iconisch is aan door jullie geplaatste plaat.

Wat maakt het door jou zo'n plaat iconisch?

 

 

[Blutch]

Op 26/9/2022 om 20:54, AHMO zei:

Wat maakt het door jou zo'n plaat iconisch?

 

 

 

Dat zal een combinatie zijn van de grafische kwaliteit (die inderdaad niet altijd perfect is), wat een album voor mij persoonlijk heeft betekend, en de al dan niet ijdele verwachting dat andere lezers het ook als een klassieker beschouwen.

[Peter Motte]

Op 13/8/2022 om 19:11, bouncer zei:

 

Inclusief de vormgeving van Semic Press.

 

 

 

Da's me nog niet opgevallen: ze heeft een speciaal gaatje in haar tanden om die cigarillo in te steken.

[bouncer]

1 uur geleden, Peter Motte zei:

 

Da's me nog niet opgevallen: ze heeft een speciaal gaatje in haar tanden om die cigarillo in te steken.

 

 

Of een roos.

[Retardi]

On 9/26/2022 at 8:54 PM, AHMO said:

Allemaal leuk en aardig...

Allemaal mooie plaatjes!

Maar waarom is dit voor jullie een iconische stripafbeelding?

bijvoorbeeld :

Alle tranen van de hel.

Een heel mooie plaat...

Maar als ik naar zijn geheel kijkt

Dan staat de titel te dicht bij de figuur XIII

en zou ik hem meer rechts uitgelijnd hebben met de scenarist

(Waarschijnlijk kon dat niet ivm tekening)

Terwijl bij Bruce J. Hawker wel alles beter tot zijn recht komt.

Maar misschien heb ik alles wel fout!

Maar ik eigenlijk wil ik van jullie weten wat er zo iconisch is aan door jullie geplaatste plaat.

Wat maakt het door jou zo'n plaat iconisch?

 

 

Ik heb ook het idee dat veel mensen een andere betekenis aan het woord Iconisch geven. Sommige covers lijken mij eerder persoonlijke keuzes die te maken hebben met het eerste album wat ze van de reeks zagen. 

[Rik]

10 uren geleden, Retardi zei:

Ik heb ook het idee dat veel mensen een andere betekenis aan het woord Iconisch geven. Sommige covers lijken mij eerder persoonlijke keuzes die te maken hebben met het eerste album wat ze van de reeks zagen. 

Zo ver ik weet is er géén enkele organisatie of vakgroep die officieel het predicaat iconisch aan een cover hangt. De keuze voor een iconische cover is dus een persoonlijke keuze. Niet iedereen zal daarom het iconische van de hier gekozen covers inzien.

[AHMO]

11 minuten geleden, Rik zei:

Zo ver ik weet is er géén enkele organisatie of vakgroep die officieel het predicaat iconisch aan een cover hangt. De keuze voor een iconische cover is dus een persoonlijke keuze. Niet iedereen zal daarom het iconische van de hier gekozen covers inzien.

Daarom is het leuk om van anderen te horen waarom het voor hem de desbetreffende cover/plaat nou zo iconisch is.

en dat kan zijn zijn eerste stripalbum dat heel veel indruk heeft gemaakt of een topper van zijn favoriete reeks of

dat een cover, toen, zeer vooruit strevend was.

[Retardi]

10 hours ago, Rik said:

Zo ver ik weet is er géén enkele organisatie of vakgroep die officieel het predicaat iconisch aan een cover hangt. De keuze voor een iconische cover is dus een persoonlijke keuze. Niet iedereen zal daarom het iconische van de hier gekozen covers inzien.

Dat ontstaat vaak op een natuurlijke wijze. Het Gele Teken ,die hierboven vermeld staat, is een voorbeeld van zo'n iconische cover waar zo'n beetje iedereen het over eens is. 

 

Verder ga ik mee met AHMO.

[Peter Motte]

 

De voorpagina's van Rork die ik koos, vind ik iconisch omdat ik met die verhalen het werk van Andreas leerde kennen.

Ik heb lange tijd gedacht dat hij toen al een hele tijd bezig was, maar dat was een psychologisch perspectief: normaliter waren alle striptekenaars die ik leerde kennen toen veel ouder dan ik en dus al heel lang bezig.

Maar met Andreas was dat niet het geval. Hij had wel al wat gedaan, maar Rork was eigenlijk zijn eerste eigen werk. En het was ook wel zo'n beetje zijn doorbraak.

[Peter Motte]

Op 14/8/2022 om 12:18, Peter Motte zei:

 

Dit is misschien het enige album met een echt Brits avontuur van B&M. De klare-lijn-stijl van Jacobs past helemaal bij het idee van twee deftige Engelse heren die het kwaad aanpakken. En tegelijk heeft het ook alle vergezochte sf-elementen van Jacobs, zelfs een heel stuk vergezochter dan in veel van zijn andere albums, al is het vooral doordat hij per se de omega-straal wil verklaren, terwijl dat natuurlijk nergens op slaat.

Net als de andere albums van Jacobs heb je ook hiermee het gevoel dat er niets meer aan toe te voegen is. Het verhaal is af, maar ook het thema is voldoende behandeld om geen rits vervolgen met herhalingen van zetten te krijgen - een gevoel dat bij de recente albums meestal ontbreekt.

Het is vreemd dat dit het iconische album van B&M is, omdat het niet het eerste is. Maar het schildert heel goed het karakter van de reeks.

 

[Rik]

10 uren geleden, Peter Motte zei:

 

Het is vreemd dat dit het iconische album van B&M is, omdat het niet het eerste is. Maar het schildert heel goed het karakter van de reeks.

 

Het Gele Teken was al een hype voordat het album werd uitgegeven. Toen dit verhaal in 1953 in Kuifje werd gepubliceerd sloeg het enorm aan bij de lezers van Kuifje. De verhaallijn was voor die tijd revolutionair ( hersenspoeling, de schurk die slachtoffer was en natuurlijk het Gele Teken zelf) en paste eigenlijk niet binnen de strenge spelregels die in die tijd golden voor het maken van stripverhalen. Leblanc kreeg daarom ook regelmatig waarschuwingen dat dit verhaal eigenlijk niet kon. Er werd zelfs gedreigd met een publicatieverbod van Kuifje. Op een gegeven moment kreeg Jacobs daarom de opdracht om het Gele Teken versneld af te ronden. 

De albumpublicatie was eigenlijk een logisch vervolg op het succes van de weekbladpublicaties. Dit album is daarnaast het eerste album waar op de cover de helden van de reeks niet worden genoemd. 12 Jaar later deden de Beatles het zelfde met Abby Road..

[cinco]