Een korte geschiedenis van de blog Andreas, striptekenaar; Of: Doorgaan of niet? Het is een moeilijke keuze

[Peter Motte]

Een korte geschiedenis van de blog Andreas, striptekenaar;

Of:

Doorgaan of niet? Het is een moeilijke keuze

Peter Motte, 750 woorden

 

Deze is van mij: Andreas, striptekenaar

Oorspronkelijk was het om striptekenaar Andreas te promoten, nadat bleek dat ze een van zijn reeksen niet meer in het Nederlands uitgaven. Ik werd bang dat ook zijn tweede reeks zou verdwijnen en dat het een signaal was van het afnemen van de belangstelling voor zijn werk, zodat ook de originele Franse uitgaven konden worden stopgezet.
Die vrees was terecht, want Andreas heeft ooit zijn fans gemobiliseerd om de uitgever zo ver te krijgen de reeks Capricornus uit te geven met de voorziene 20 delen, i.p.v. het op 18 te houden en de laatste 4 in 2 delen te persen.
Uiteindelijk is dat gelukt: Capricornus is inderdaad in de oorspronkelijk geplande 20 delen verschenen.

 

Ik durf niet te beweren dat het gebeurde dankzij mijn blog Andreas, striptekenaar. Ik wist niet eens dat Andreas zo'n actie op touw had gezet. Ik kwam het pas achteraf te weten, en in elk geval bleek de noodzaak ervan wel te bevestigen dat mijn angst gegrond was.
Om echter lezers naar een blog te krijgen van een stripauteur waarvan de boeken niet genoeg verkopen, moet je iets anders dan die auteur zelf vinden. Immers: wie zoekt een blog over Andreas als hij Andreas niet kent?
Dus maakte ik de blog vanaf het begin een stripblog met allerlei nieuws over stripverhalen, niet alleen over Andreas.

 

De blog Andreas, striptekenaar heeft mij waarschijnlijk wel werk opgeleverd. Eenkele maanden nadat ik ermee begonnen was, werd me gevraagd om mee te werken aan de uitgaven in het Nederlands van Japanse manga. Ik corrigeerde o.a. Death Note en Ikigami, twee reeksen die ik graag aanbeveel, net als Boeddha van Tezuka.
In die periode publiceerde ik op mijn blog ook voorpagina's van de manga-reeksen waaraan ik meewerkte (zoals de eerste twee vemelde, maar ook Shaman King, Doubt, Bleach en Black Butler; alle vier leuke en spannende reeksen, maar niet met dezelfde porté als de eerste drie hierboven).
Dus het bleef een stripblog.
Toen het werk aan die manga stopte (die dingen verkochten voor geen meter), verloor ik geleidelijk mijn belangstelling voor de blog, maar ik begon er toch weer spul op te zetten.

Maar toen was er een ander voorval: ik was lang lid geweest van het lezersforum Ezzulia, waarop ik allerlei teksten over boeken zette: artikelen, recensies en stukjes over de toestand van het lezen en de boekenlezer.
Ezzulia stopte echter na de pandemie. En al mijn teksten dreigden dus verloren te gaan.
Op dat moment besloot ik mijn stripblog om te vormen tot een boekenblog, en de laatste tijd staan er recensies op die ik redde van Ezzulia, maar ook jongere en stukken die ik elders publiceer. Want wie weet hoe veel fora en websites er nog zullen verdwijnen.
Tegenwoordig bewaar ik mijn teksten dan ook systematisch op mijn pc, want al die activiteiten online gaan nogal eens verloren. Wie kent nog de fora Pure Fantasy van Alex de Jong, of Fantasy Wereld, of Schrijvertje Gezocht?

 

Maar er is weer wat aan het veranderen.
Sinds meer dan een jaar vraag ik me af of het wel verstandig is om ermee door te gaan.
Die gewijzigde houding is veroorzaakte door de kracht waarmee een nieuwe toepassing zich tegenwoordig laat gelden: AI.
Al die teksten heb ik altijd gratis en voor noppes op internet gezet, om mezelf en de lezers wat te amuseren, in de hoop dat ze er wat aan hebben.
Maar ik heb ze niet gratis online gezet zodat ze zouden worden gebruikt om AI-modellen te trainen, die ons overbodig kunnen maken en enkele tech-miljardairs tech-multi-miljardairs.
Daardoor weet ik tegenwoordig niet goed wat te doen. Toch nog mijn teksten online zetten? Maar dan worden ze zonder enige vergoeding ingepikt. Er staat wel bij dat ze niet voor AI mogen worden gebruikt, maar zal dat worden nageleefd? Die AI-bedrijven bedenken immers allerei redenen om de indruk te wekken dat ze niets verkeerds doen, dat ze niemands werk stelen, en dat het ons allemaal voordelen zal opleveren.
Ik begin echter ernstig te overwegen om weer op papier uit te geven.
Ja, dan krijg ik er weer niets voor.
Ja, je kunt het inscannen en toch nog gebruiken om AI te trainen.
Maar de verspreiding zal trager zijn, en inscannen kost hoe dan ook tijd en geld, en dat hebben die bedrijven er hoe dan ook niet voor over.

 

Maandag, 16 september 2024

[AHMO]

Ik begrijp je

Maar ik maak, voor de stripwereld (uitgeverijen, Stripschap, tekenaars etc..), al jaren gratis foto's.

Mijn angst is altijd dat iemand mijn foto's ergens kopieert en dan ergens anders commercieel mee aan de haal gaat.

Dit kan je tegen gaan door er copyright op te zetten en vast te leggen , maar als je tienduizenden foto's gemaakt hebt

Kost het veel werk en geld, terwijl het voor mij een hobby is.

Ik heb dit losgelaten en wat je ziet is dat het voor 99% goed gaat en heel soms fout gaat.

Dus, zolang ik er plezier aan hebt, blijf ik doorgaan zoals ik het al jaren doet

Betreft van jou geschreven werk op internet zal AI altijd jou werk met ander werk (van andere personen) vergelijken

en een weer nieuw "compleet" verhaal van maken.

Maar... Als daar fouten in zitten neemt hij die ook weer mee

En dat is ook angst van de wetenschappers voor "relatief" kleine items zoals bij jou de tekenaar Andreas.

Over tekenaar Andreas staat "relatief" weinig op internet.

(Niet over het bulk werk waar al heel veel informatie over te vinden is, zoals vinden van borstkanker . Waar de resultaten wel goed zijn)

Voorbeeld voor relatief kleine items op internet:

AI neemt alle tekst van internet over en maakt dan zijn eigen verhaal

Op zich is dat goed! als dat maar elke keer om unieke teksten gaat

Maar helaas...

Er is niet één AI programma op internet, maar er zijn meerdere AI programma's op internet.

Als die AI's alle fouten direct of indirect (door iemand die iets met behulp van AI op internet publiceert) weer van elkaar overnemen en hiermee elkaar met foute informatie blijven voeden

Krijg je uiteindelijk een gedrocht!

Dus wees niet bang!

Zolang je het leuk vindt, blijf doorgaan met je hobby! en laat je niet afschrikken door AI

 

[Peter Motte]

Het is een goede redenering, maar ze gaat voorbij aan het feit dat AI verder gaat dan wat de bedoeling was van wat ik op internet zette: dat mensen het zelf lezen, en er zelf iets in hun "brein" mee aanvangen. M.a.w.: dat ze het alleen voor eigen gebruik toepassen, of dat als ze er meer mee doen, dat er een bronvermelding volgt. Maar AI is niet voor eigen gebruik, kent geen bronvermeldingen, en zorgt er wel voor dat er winst mee wordt gemaakt.

Dat OpenAI van oorsprong geen maatschappij mét winstoogmerken is, is eigenlijk een rookgordijn.

[AHMO]

Wat je zegt klopt helemaal!

Heel veel op internet is niet gratis

Er is een verdienmodel, ergens moet geld vandaan komen

Bij Google is dat al je search data te gebruiken om gerichte advertenties naar je toe te sturen

en dat gebeurd dadelijk ook (of nu al)  bij AI.

Maar dat komt ook dat we als gebruiker van internet eigenlijk nergens iets voor wilt betalen.

Dan moeten die bedrijven ergens geld binnenhalen

Getekende Reep doet dat door advertenties te zetten.

Last Dodo door abonnementen en ook de gratis item van hun is een verdienmodel (ook die data kunnen ze delen)

of Wikipedia door een bedelbrief om geld te doneren

(Dat laatste doe ik elk jaar met 52 Euro omdat ik weet dat zelfs de zon niet gratis opkomt!).

Maar ik blijf erbij! Plaatsen op internet doe het met je hart.

Ik zag mijn item over ontstaan van Sjors van de Rebellenclub, hier op de getekende reep, op een bepaald moment op marktplaats staan.

De persoon vroeg er geen geld voor, anders had ik hem hier over aangesproken.

[Peter Motte]

Het zijn de ISP's die mensen hebben gezegd dat je alles op internet gratis kunt krijgen, en grote bedrijven zoals Google die vanalles gratis begonnen aan te bieden, zodat niemand nog wilt betalen.

Oorspronkelijk moest je altijd betalen voor software. Eén programma kon meer kosten dan een computer. Die prijzen zijn gelukkig gezakt (MS Windows en MS Office zijn al bij al niet erg duur), maar Google begon dan met Google Docs gratis programma's aan te bieden. En je kunt moeilijk concurreren met gratis.

Een van de effecten is dat bijna iedereen verwacht dat alles gratis is.

Maar dat kan inderdaad niet. Je betaalt doordat je privacy wordt geschonden, maar ook doordat andere producten die je koopt, duurder worden, want die producten hebben voor die reclame betaald. Het is dus niet zo dat we er bij winnen.

Wat we winnen door gratis spul op internet, verliezen we doordat andere dingen duurder worden, waardoor al dat gratis spul ons eigenlijk misleidt.

[Peter Motte]

1 uur terug, AHMO zei:

Ik zag mijn item over ontstaan van Sjors van de Rebellenclub, hier op de getekende reep, op een bepaald moment op marktplaats staan.

 

 

Da's sterk!

[cartoonesk]

Hoi, Peter.

Ik zit ongeveer hetzelfde te denken de laatste tijd. Tekeningen op internet zetten is wel leuk en alles maar het geeft niet dezelfde bevrediging als mijn strip in een tijdschrift of mijn eigen "small-press"-blaadjes of fanzines in elkaar zetten en verspreiden. Misschien doe ik niet genoeg moeite om vooruit te komen in het stripwereldje, ik weet het niet.

Voor AI heb ik geen schrik. Mijn cartoons zijn zo losjes getekend dat ze (hopelijk) niet met een computer nagemaakt kunnen worden.

[Peter Motte]

Je krijgt ook weinig reactie op internet.

Internet heeft namelijk de "frictie" grotendeels verwijderd (alhoewel: ik was net bij de bakker, en iedereen lijkt vandaag problemen te hebben met betalen met hun smartphone in de winkel).

De "frictie" die vroeger ontstond door de noodzaak aan een fysieke dragen EN de afstanden die fysiek moesten worden overbrugd om de drager bij de lezer te brengen, viel door internet weg.

Dat wegvallen is door ISP's voorgesteld als een vooruitgang.

Voor een deel klopt dat, maar dat klopt alleen voor de grote jongens, want die frictie is ook een bescherming: het duurt langer voor JIJ wordt bereikt, dus je hebt respijt.

Als je zelf een blad uitgeeft, heb je zelf door die frictie natuurlijk moeite om bij de lezers te geraken, maar dat hebben ook de anderen, waardoor de mensen die je wél bereikt moeilijker worden bereikt door die anderen, ook als die anderen groot zijn.

Door het wegvallen van dei frictie zijn het vooral die groten die sneller iemand bereiken, want ze hebben de budgetten voor de reclame en de invloed die ze nodig hebben om mensen te bereiken. Dat is waar die processen en regels van de EU tegen Google over gaan: Google misbruikt de positie van zijn zoekmachine Google Search door de eigen producten beter onder de aandacht te brengen dan die van de concurrenten.

In 1993 zei ik al tijdens een panelgesprek van schrijvers en redacteuren dat wij in theorie door onze verhalen online te zetten, door iedereen ter wereld konden worden gelezen, maar dat in werkelijkheid iedereen mensen zoals Stephen King zou lezen, en de onbekende schrijvers zou negeren.

Met die uitspraak deed ik een voorspelling die nog veel meer waar is geworden dan ik op dat moment dacht. We zien de laatste jaren een steeds sterkere concentratie van allerlei product- en serviceaanbieders. Alleen bedrijven zoals TikTok uit China kon de dans ontspringen, omdat zij in China voorrang krijgen op de anderen, en China is een grote markt. Maar bij ons wordt bv. DailyMotion nauwelijks nog gebruikt.

 

[cartoonesk]

Ik begrijp ongeveer wat je bedoelt. Mijn stripblaadjes verspreidde ik in het begin zelf in stripwinkels, boekhandels en op stripbeurzen. Dat is wel amateuristisch maar het gaf wel een goed gevoel.

[Peter Motte]

En als je zelf zoiets maakt, kun je het cadeau doen. Maar je kunt toch moeilijk aan de mensen een internetadres geven en zeggen: kijk, daar staat je cadeau (ga zelf maar kijken).

[cinco]

1 uur terug, Peter Motte zei:

Maar je kunt toch moeilijk aan de mensen een internetadres geven en zeggen: kijk, daar staat je cadeau (ga zelf maar kijken).

 

Ah ja, dat kan je op verschillende manieren toepassen.

In plaats van bijvoorbeeld iemand een CD cadeau te geven (ja, er worden nog muziek-CD's gemaakt)

zend je hen gewoon een link naar een greatest hits youtube-video. https://www.youtube.com/watch?v=gcT9tkTmiS0

En eventuele advertenties krijgen ze er gratis bovenop.

 

 

 

[cartoonesk]

Toen ik begon met online publiceren (2001) was het voor mij wel allemaal erg vernieuwend! Mijn strip of cartoon werd binnen een week gepubliceerd (in dit geval op de stripster-site), dat kon in zwart-wit of in kleur, rechtstreeks commentaar op het forum... Mijn blog had ik toen nog niet. Nu krijg ik nog wel reacties op fb of insta maar het is meestal maar een handjevol en het nieuwe is er onderhand al een beetje af maar ik blijf stug doortekenen.  Groet.

 

[Peter Motte]

Ik ben trouwens niet de enige die het zich afvraagt, en enkele grote maatschappijen hebben al maatregelen genomen:

 

 

[SPeeDy]

Je kaart een breder probleem aan.

Internet heeft inderdaad alles makkelijker toegankelijk gemaakt. Daar waar je vroeger op papier je (niche) publiek moest bereiken, maar dat dan ook echt kon (waar je natuurlijk wel het distributieprobleem er dan bij moest nemen) is het nu ontzettend makkelijk geworden door het gewoon online te zetten. Maar hoe ga je dan je publiek

naar je blog lokken? Je moet dus al reclame maken op bv. fora als deze.

 

Maar als ik terugkijk hoe ik op dit forum terecht ben gekomen: door een papieren flyerke dat Peter B me gaf op een fysieke stripbeurs…

 

Het plagiaatprobleem: internet maakt dat natuurlijk makkelijker. Je kan je artikels bv. watermerken om dat tegen te gaan. Maar zelfs dan: ga je een

rechtszaak aanspannen als je zoiets ziet? Het is spijtig dat zoiets niet supermakkelijk zou kunnen, Europese politiekers hebben werk voor de boeg! Maar AI is vermoedelijk een grotere zorg voor hen.

 

Door doen of niet? Ik zou zeggen: als jij hier plezier aan beleefd een een hoop van je volgers ook, negeer dan dat plagiaatgedoe, of maak het kenbaar op je blog + geef het desnoods aan (geen idee welke instantie je hiervoor moet inschakelen) als het je gemoedsrust geeft.

Krijg je er stress van, hartkloppingen, word je kwaad etc. doe het je jezelf dan niet aan en stop met de blog. Gezondheid primeert.

Andere manier: vraag op je blog naar mailadressen (met opgave naam & voornaam en adres) en stuur je artikels enkel door naar die mailadressen met copyright-vermelding.