Recensie – Perico Nr. 1

[Peter Moerenhout]

Ay Caramba

 

Berthet is een tekenaar die zijn strepen al lang verdiend heeft. Met reeksen als Pin-up, Nico en een deel in de XIII Mystery reeks heeft hij ons er al lang overtuigd dat hij een meesterlijk en sfeervol tekenaar is. Scenarist Régis Hautière heeft ook al vrij veel albums op zijn naam staan, maar wordt blijkbaar minder vertaald naar het Nederlands. Laat ons hopen dat Perico daar verandering in brengt.

 

Het verhaal van Perico speelt zich af in het Cuba en het Amerika van eind de jaren 50. Een jonge ober komt per ongeluk in het bezit van een koffer vol geld die zijn broer van drugstrafikanten heeft gestolen. Samen met een zangeres die meer ambitie heeft dan ze in Cuba kan botvieren vlucht hij naar Amerika.

 

De plot zit goed in elkaar en wordt doordesemd met de politieke realiteit van het tijdperk. Batista wordt zijdelings vermeld en ook Castro en zijn kompanen bewegen achter de schermen van het schouwtoneel. Ook de uittocht van Cubanen die in de VS het geluk en betere toekomst gaan zoeken en schrijvers als Jack Kerouac worden onder de loep genomen.

 

Het noir-achtige verhaal van drugs en misdaad ontwikkelt zich in een traag tempo met lekker veel aandacht voor karakterschetsen en dialoog, maar het is de setting die met de pluimen gaat lopen. Noir verhalen zijn ruim voorradig in de stripwereld, maar het exotische van Cuba en Miami voegen broodnodige kleur toe aan het verhaal.

 

Ook in de tekeningen van Berthet komt dit naar voor. De mooiste platen in dit album zijn de rustpunten waarop de tekenaar slechts de locatie schetst: de gebouwen en auto’s van die tijd heffen dit boek naar een hoger niveau en dragen bij aan de algehele esthetiek.

 

De inkleuring van Dominique David verdient ook een vermelding. Met haar bij het kabbelende verhaal passende bedaarde aardetinten draagt zij meer dan de doorsnee inkleurster bij aan de atmosfeer van het verhaal.

 

Ondanks het rustige tempo boet het verhaal echter niet in aan spanning. Op gepaste tijden barst er even wat geweld los dat, door contrast met de andere scènes, des te effectiever is. En dankzij de goed uitgewerkte karakters wordt de lezer meegezogen in de de plot. Als je geeft om een personage wil je immers ook weten wat er met hem of haar te gebeuren staat.

 

Perico is een absolute aanrader voor de lezer die van misdaadverhalen houdt en eens iets met meer originaliteit wil lezen. Ook voor de doorsnee striplezer is de strip een uitermate lekker hapje wegens de prachtige tekeningen en het doordachte verhaal. Dit album is deel 1 van een tweeluik, wat voor velen misschien ook toegevoegde waarde betekent. Er is immers minder kans tot ellenlange uitmelking van de personages en het verhaal tot zelfs de scenarist(en) en tekenaar(s) door het bos de bomen niet meer zien. Klasse.

 

Perico

Tekst: Régis Hautière

Tekeningen: Philippe Berthet

Kleur: Dominique David

Dargaud

 

Prentjes en de cover op mijn blog: http://petermoerenhout.be/2014/09/19/recensie-perico-nr-1/

[Gast Natte aap]

 

De inkleuring van Dominique David verdient ook een vermelding. Met zijn bij het kabbelende verhaal passende bedaarde aardetinten draagt hij meer dan de doorsnee inkleurder bij aan de atmosfeer van het verhaal.

 

Ik dacht eens ergens gelezen te hebben dat Dominique David de vrouw van Berthet is. Klopt dat?

Zij heeft toch ook Jimmy Boy getekend, niet?

 

edit:

http://fr.wikipedia.org/wiki/Dominique_David_(auteur)

 

Wikipedia, uw vriend

[alexjodo]

De inkleuring van Dominique David verdient ook een vermelding. Met haar bij het kabbelende verhaal passende bedaarde aardetinten draagt zij meer dan de doorsnee inkleurder bij aan de atmosfeer van het verhaal.

volgens mij is dit juister

[Elvis]

Yep , Dominique David is een vrouw.

[Sssneraul]

De beste Perico..... Perico Hernandez.... Oye Como Va   :e002:      

 

http://www.youtube.com/watch?v=Z7-hlSSxU7M

[Peter Moerenhout]

Damn, die stomme Fransen met hun uniseks namen.

 

Merci voor de tip. Ik pas dat aan!

[Peter Moerenhout]

volgens mij is dit juister

 

Dit is nóg juister:

 

De inkleuring van Dominique David verdient ook een vermelding. Met haar bij het kabbelende verhaal passende bedaarde aardetinten draagt zij meer dan de doorsnee inkleurster bij aan de atmosfeer van het verhaal.

 

:e005:

[alexjodo]

dacht eerst ook, maar niet alle inkleurders zijn  inkleursters

[Peter Moerenhout]

dacht eerst ook, maar niet alle inkleurders zijn  inkleursters

 

Ook juist.

[alexjodo]

Op dat ene detail wel een goede bespreking

[De Hollander]

Op dat ene detail wel een goede bespreking

Inderdaad een mooie bespreking.

Zelf had ik Berthet de laatste jaren in de ban gedaan omdat ik de verhalen erg simpel begon te vinden. Maar deze recensie geeft mij mogelijk toch weer de moed om weer eens wat van hem mee te pakken.

Het tekenwerk is trouwens elke keer wel subliem!

[marioboon]

Kweenie met deze nieuwe Berthet. Grafisch lijkt mij deze Perico net iets teveel op automatische piloot met iets teveel shortcuts (veel closeups in grote prenten) gemaakt.

 

Mooie vormgeving van het boek dat wel, waardoor ie wel opvalt tov andere strips.

[Peter Moerenhout]

Dank!

 

Van die short-cuts met close-ups vielen me niet op, maar ze zijn er idd wel. De beelden van de Cubaanse architectuur bij avondlicht zijn daarentegen echt wel de moeite.