Plastieken Plunk 2014

[Gast Samurai7]

Om te laten zien dat hun er meer kijk op hebben dan een leek.

 

Dat is wel een bekende dynamiek bij veel prijsuitreikingen, zie ook bij filmfestivals en literatuurprijzen. Er is een gedoodverfde winnaar / publieksfavoriet en dan gaat toch net een ander met de prijs aan de haal. Zo laat de jury zien dat ze eigenzinnig is en onvoorspelbaar en dus boven Het Gewone Volk staat. Wel spijtig voor de kunstenaar, die moet dan maar hopen dat hij een outsider blijft...

[Gast Natte aap]

Er valt van alles te zeggen over wat ik probeer aan te zwengelen, Aap, maar dit slaat nergens op. 

 

Wat de Stalinski's betreft, heb ik niemand 'staan afzeiken' maar gezegd dat de manier waarop ze werden afgezeken niet door de beugel kan. Afgezien van een opmerking over een albumcover heb ik me over de kwaliteit niet uitgelaten.

 

Over Spokenuur, de Splunk-winnaar, heb ik het zelfs in het geheel niet gehad hierboven. Letterlijk merk ik op: "Het gaat me er niet om wie uiteindelijk de terechte winnaar is van de Plunk". Waar het wél om gaat is, nou ja... Kom zeg, Lees nou maar gewoon dit draadje nog eens door en formuleer een originele gedachte. Daar ben je goed in, die heb ik al vaak genoeg van je gelezen. 

 

EDIT: ik wil je wel op weg helpen. Reflecteer bijvoorbeeld eens op deze stelling:

 

"Enkel in de strip-discipline zijn er mensen die durven beweren dat hun core-business minder belangrijk is dan 'het gevoel, de flow, de dynamiek'.

 

Dat is interessanter dan kletspraatjes verkopen toch?

 

wat je denkt dat je zegt is dan niet hetzelfde dan wat men er in leest

 

wat die stelling betreft, wie dat beweert leeft in een cocon en leest alleen strips. Een redelijk onzinnige stelling waar ik het nut niet van in zie om op te reageren. Ik neem aan dat je als filmliefhebber alleen al over de kunstdiscipline "film" in tien seconden meer voorbeelden kan opnoemen dan er vlooien op een hond zitten. 

 

Dus nee, ik vind die kletspraatjes interessanter eigenlijk

 

Laat wedstrijden maar voor coureurs en Koreaanse kindmeisjes op een piano.

[Gast Samurai7]

 Een redelijk onzinnige stelling waar ik het nut niet van in zie om op te reageren. Ik neem aan dat je als filmliefhebber alleen al over de kunstdiscipline "film" in tien seconden meer voorbeelden kan opnoemen dan er vlooien op een hond zitten.

 

Filmmakers hebben het voordeel dat ze kant-en-klare beelden vangen, stripmakers moeten hun beelden zelf creëren. Daar kun je ook een aardige boom over opzetten, maar goed. Kletspraatjes. Kan ook.

[Kristof Berte]

wat die stelling betreft, wie dat beweert leeft in een cocon en leest alleen strips. Een redelijk onzinnige stelling waar ik het nut niet van in zie om op te reageren. Ik neem aan dat je als filmliefhebber alleen al over de kunstdiscipline "film" in tien seconden meer voorbeelden kan opnoemen dan er vlooien op een hond zitten. 

 

Als de auteur van die bewering, moet ik toch meedelen dat ik af en toe wel eens iets anders doe dan strips lezen. Soms kom ik nog wel eens buiten in het weekend zelfs (als het mooi weer is).

 

Én dat ik mij weinig films kan bedenken, die slecht in beeld gebracht zijn en waarin slecht geacteerd wordt, maar die dankzij hun verhaal toch een goeie film blijken te zijn. Voorbeelden zijn uiteraard altijd welkom, blijkbaar zijn ze toch legio.

 

Meestal is het zelf omgekeerd: door de goeie beeldvoering kan een mager verhaal toch een bepaald 'gevoel, flow of dynamiek' opwerpen. Ik denk spontaan aan The Straight Story of Lost in Translation.

[Peter Moerenhout]

Ik vind dat je een verengde opvatting over strips hebt, in je strikte scheiding van tekening en verhaal. Je stelling 'Een strip is een totaal van verhaal, dialoog, tekeningen, ritme, lay-out, flow en dergelijke meer' (En dergelijke meer?) leg je hier bovendien zo terloops neer dat ik me afvraag of je wel goed weet waarover je het hebt. 

 

Het gaat me er niet om wie uiteindelijk de terechte winnaar is van de Plunk, het gaat erom dat je niet zomaar en in z'n algemeenheid kunt beweren dat er 'amper verhaal' in Hubert zit en dat de liefhebbers ervan 'niet verder kijken'. Ik kíjk verder en zie prenten die bomvol verhalen zitten, ik ga in dit geval niet krampachtig 'verder kijken' naar een overkoepelende verhaallijn, waarom zou ik? Ik mag hopen dat Gijsemans evenmin de druk heeft gevoeld om nog krampachtig een verhaallijn toe te voegen.

 

Peter, je recente bespreking van Junker sterkte me in de gedachte dat je theoretisch nogal wankel bent onderlegd of in elk geval niet zorgvuldig nadenkt over wat en hoe je iets opschrijft. Enerzijds is er in die beschouwing je eigen hunkering naar een verhaal (die je dan veralgemeniseert met 'Als lezer vraag je je voortdurend af waar dit allemaal heen gaat, wat de bedoeling is'), anderzijds val je dan weer voor 'het gevoel' en ga je dieper in op hoe mooi dat gevoel verbeeld wordt in de tekeningen. Die verbeelding koppel je dan vreemd genoeg weer los van de tekening an sich door aan het eind van je recensie terloops (wéér dat terloops...) op te merken: 'En de tekeningen zijn ook goed'.

 

Zonder zelf aanmatigend te willen zijn, raad ik je aan je gedachten over wat strips nu precies zijn en hoe ze gelezen kunnen worden, eens verder aan te scherpen.

 

En nog iets: nooit en te nimmer zegt een recensent die zichzelf serieus neemt: "Ik ga er verder ook niet meer over discussiëren".

Allez, nog een laatsteke, om het af te leren. Mijn onwil om verder te discussiëren stoelt ook op een hele hoop andere dingen, zoals daar zijn: ik heb momenteel enkel een tablet ter beschikking en het is hel om daar zonder fouten op te typen (en in discussies op fora loop je dan nog eens een groot risico op mensen die een typfout van een gesprekspartner aangrijpen om te staven dat zij zelf over alle inhoudelijke zaken helemaal gelijk hebben omdat zij geen typfout geschreven hebben.), omdat ik hier al heel veel tijd ingestoken heb die ik eigenlijk helemaal niet heb, maar vooral omdat ik het discussiëren op een forum niet graag doe.

 

vooral de miscommunicatie die het medium met zich meebrengt stoort me. En dat naast het uitvergroten van uitspraken of het cherrypicking als het om argumenten gaat. (Bijvoorbeeld: iemand geeft 3 argumenten pro, de gesprekspartner kan argument 1 en 2 niet weerleggen, maar negeert die om argument 3 omstandig te gaan onderuithalen.)

 

Een ander voorbeeld is dat je op de woordkeuze "en dergelijke meer" springt om te bewijzen dat ik niet zou weten waarover ik het heb. Wat had beter geweest? Drie puntjes? Dat soort argumenten kom je niet tegen als je live babbelt.

 

Of dat ik tekenstijl en verhaal helemaal van elkaar zou loskoppelen: absoluut niet waar en nooit gezegd. Maar jij hebt wel die indruk wegens de ontoereikendheid van een forumgesprek.

 

Ik heb het gevoel dat we meer op dezelfde lijn zitten dan we vermoeden, maar ik slaag er niet in om dat duidelijk over te brengen. Dat kan ook aan mezelf liggen, maar toch vooral aan het medium "forum" geloof ik.

 

Ik zal met plezier een pint met je drrinken op een festival of zo om verder te praten, maar hier niet. Ok?

 

Verder ook nog, in het kort: ik denk dat er heel wat serieuze recensenten zijn die enkel recensies schrijven en daar niet over discussiëren. Het één heeft absoluut niet met het ander te maken. Er kunnen heel veel redenen zijn om niet te willen discussiëren of verklaren. (Waarvan de eerste die me binnenschiet is dat je dan geen tijd meer overhoudt om te recenseren.)

 

En dat je de recensie van Junker uitkiest om over door te gaan is me toch wat al te kras. Ik heb honderden recensies geschreven waarin ik wel dieper inga op de tekeningen.

 

De afsluiting "en de tekeningen zijn ook goed." was eerder een grapje. Ik had al zoveel geschreven dat ik niet nog eens een hele tijd wou doorgaan over de tekeningen. Ik dacht dat dat wel zou overkomen aangezien mensen ook andere recensies van me gelezen hebben. Ik had ook kunnen schrijven: "En omdat ik geen ruimte meer heb om verder te schrijven nog dit: de tekeningen zijn ook goed." Maar dat vond ik dan weer te duidelijk en recht door. Zo'n grapje werkt enkel als je de lezer even op het verkeerde been zet. Soit, bij jou is dat niet aangekomen en je hebt het serieus genomen. Dat is het risico dat ik loop door zulke dingen te schrijven, daar heb ik zelf over gekozen en daar moet ik dus niet over zagen.

 

Wat ik wel nog wil meegeven is dat Serge Baeken onlangs naast Simon Spruyt zat te signeren en dat Spruyt aan hem heeft toevertrouwd dat hij zeer blij was met mijn recensie. Hij moet iets gezegd hebben in de trant van: "Eindelijk iemand die mijn boek begrijpt."

 

En nu ga ik het er echt bij laten. Ander werk te doen en ik wordt zot van die tablet. :-)

[Gast Natte aap]

Misschien ben ik ouderwets, maar ik vind dat een striptekenaar eerst moet kunnen tekenen. Als je enkel 'een verhaal wil vertellen' moet je schrijver worden, of scenarist, of professioneel verteller bij een haardvuur. Enkel in de strip-discipline zijn er mensen die durven beweren dat hun core-business minder belangrijk is dan 'het gevoel, de flow, de dynamiek'. Alsof je over een schrijver zou durven zeggen dat hij geen deftige volzin op papier kan zetten maar wel een goed verhaal kan vertellen. Hoe je tekent, in welke stijl, is uiteraard van minder belang, maar die eerste twee bladzijden van 'Spokenuur' zijn gewoon inspanningsloos slecht getekend. Slecht. Punt. Toegegeven, daarna betert het wel een beetje, maar voor mij niet voldoende om van een 'strip' te kunnen spreken.

 

Als de auteur van die bewering, moet ik toch meedelen dat ik af en toe wel eens iets anders doe dan strips lezen. Soms kom ik nog wel eens buiten in het weekend zelfs (als het mooi weer is).

 

Én dat ik mij weinig films kan bedenken, die slecht in beeld gebracht zijn en waarin slecht geacteerd wordt, maar die dankzij hun verhaal toch een goeie film blijken te zijn. Voorbeelden zijn uiteraard altijd welkom, blijkbaar zijn ze toch legio.

 

Meestal is het zelf omgekeerd: door de goeie beeldvoering kan een mager verhaal toch een bepaald 'gevoel, flow of dynamiek' opwerpen. Ik denk spontaan aan The Straight Story of Lost in Translation.

 

 

ik wil het eigenlijk bij de vorige toevoeging van Peter houden. Maar allez, om toch een poging te wagen om genuanceerd te antwoorden.

 

De quote/stelling van Sam7 is inderdaad niet geheel hetzelfde dan wat je oorspronkelijk zei. Dus ik ga even de stelling van Sam7 negeren en terug grijpen op je originele stelling.

 

Ik denk dat je dan de hele punkbeweging en hedendaagse modernistische klassieke muziek, de nouvelle vague in de film en de literaire nonsens (jabberwocky van Carroll bvb) of bepaalde werken uit de modernistische of post modernistische literatuur uit het oog verliest. En dan zijn er duizenden voorbeelden uit de beeldende kunst. Het dadaïsme. Fluxus. enz ...

 

Lost Highway (Lynch)

the naked lunch (Burroughs)

Le Chien Andalous (Bunuel)

Tierkreis (Stockhausen)

MC5

Karawane (Hugo Ball of doe iets van Van Ostaeyen)

Joseph beuys, Marcel Duchamp, Malevich, picasso, de cobra beweging, ... enz enz enz 

 

 

allez, ik haal maar een paar voorbeelden aan om te duiden dat "core-business" een iet of wat breder begrip is dan goed je discipline beheersen. En dat dit zeker geen alleenrecht is van de hedendaagse stripmaker (voorbeelden uit de vroege jaren van de comic/strip graag, hier ben ik niet zo in thuis ). Ik wil ook niet zeggen dat ik dat goed of slecht vind. Wat ik daar van vind is irrelevant. Wat jij daar van vindt is enkel interessant om eens een goed gesprek op café te hebben.

 

 

Én dat ik mij weinig films kan bedenken, die slecht in beeld gebracht zijn en waarin slecht geacteerd wordt, maar die dankzij hun verhaal toch een goeie film blijken te zijn. Voorbeelden zijn uiteraard altijd welkom, blijkbaar zijn ze toch legio.

 

Meestal is het zelf omgekeerd: door de goeie beeldvoering kan een mager verhaal toch een bepaald 'gevoel, flow of dynamiek' opwerpen. Ik denk spontaan aan The Straight Story of Lost in Translation.

 

Maar wat je hier zegt, haal ik niet uit je stelling.

 

 

Ik heb trouwens ook geen mening over de overwinning van deze plunk.

[Gast Samurai7]

Vooral de miscommunicatie die het medium met zich meebrengt stoort me. En dat naast het uitvergroten van uitspraken of het cherrypicking als het om argumenten gaat. (Bijvoorbeeld: iemand geeft 3 argumenten pro, de gesprekspartner kan argument 1 en 2 niet weerleggen, maar negeert die om argument 3 omstandig te gaan onderuithalen.)

 

Een ander voorbeeld is dat je op de woordkeuze "en dergelijke meer" springt om te bewijzen dat ik niet zou weten waarover ik het heb. Wat had beter geweest? Drie puntjes? Dat soort argumenten kom je niet tegen als je live babbelt.

 

Of dat ik tekenstijl en verhaal helemaal van elkaar zou loskoppelen: absoluut niet waar en nooit gezegd. Maar jij hebt wel die indruk wegens de ontoereikendheid van een forumgesprek.

 

Ik heb het gevoel dat we meer op dezelfde lijn zitten dan we vermoeden, maar ik slaag er niet in om dat duidelijk over te brengen. Dat kan ook aan mezelf liggen, maar toch vooral aan het medium "forum" geloof ik.

 

Ik zal met plezier een pint met je drrinken op een festival of zo om verder te praten, maar hier niet. Ok?

 

Verder ook nog, in het kort: ik denk dat er heel wat serieuze recensenten zijn die enkel recensies schrijven en daar niet over discussiëren. Het één heeft absoluut niet met het ander te maken. Er kunnen heel veel redenen zijn om niet te willen discussiëren of verklaren. (Waarvan de eerste die me binnenschiet is dat je dan geen tijd meer overhoudt om te recenseren.)

 

En dat je de recensie van Junker uitkiest om over door te gaan is me toch wat al te kras. Ik heb honderden recensies geschreven waarin ik wel dieper inga op de tekeningen.

 

De afsluiting "en de tekeningen zijn ook goed." was eerder een grapje. Ik had al zoveel geschreven dat ik niet nog eens een hele tijd wou doorgaan over de tekeningen. Ik dacht dat dat wel zou overkomen aangezien mensen ook andere recensies van me gelezen hebben. Ik had ook kunnen schrijven: "En omdat ik geen ruimte meer heb om verder te schrijven nog dit: de tekeningen zijn ook goed." Maar dat vond ik dan weer te duidelijk en recht door. Zo'n grapje werkt enkel als je de lezer even op het verkeerde been zet. Soit, bij jou is dat niet aangekomen en je hebt het serieus genomen. Dat is het risico dat ik loop door zulke dingen te schrijven, daar heb ik zelf over gekozen en daar moet ik dus niet over zagen.

 

Wat ik wel nog wil meegeven is dat Serge Baeken onlangs naast Simon Spruyt zat te signeren en dat Spruyt aan hem heeft toevertrouwd dat hij zeer blij was met mijn recensie. Hij moet iets gezegd hebben in de trant van: "Eindelijk iemand die mijn boek begrijpt."

 

En nu ga ik het er echt bij laten. Ander werk te doen en ik wordt zot van die tablet. :-)

 

Mooi antwoord, dank voor je moeite. Na de merkwaardige reactie van Aap vanmorgen ga ik een heel eind in je mee met je kanttekeningen over "de ontoereikendheid van een forumgesprek". En ik zie ook wel in dat ik met dat vastpinnen op "En dergelijke meer" vrolijk meewerk aan die ontoereikendheid.

 

Dat pilsje houd ik je aan, ik pm je t.z.t. (we kennen elkaar overigens)

[Gast Natte aap]

Na de merkwaardige reactie van Aap vanmorgen

 

de aap merkwaardigt alleen maar om dat er reeds merkwaardiging is. Of gepercipieerd wordt.

 

Maar goed, ik wil er verder ook niet over kletspraten en ik wil me al helemaal niet uitnodigen voor die pint.

 

Bovendien heeft Peter totaal over de gehele lijn ongelijk want hij schrijft

 

(en in discussies op fora loop je dan nog eens een groot risico op mensen die een typfout van een gesprekspartner aangrijpen om te staven dat zij zelf over alle inhoudelijke zaken helemaal gelijk hebben omdat zij geen typfout geschreven hebben.)

 

...

 

een pint met je drrinken

 

[Kristof Berte]

Ik heb wel zin om een heel lang antwoord te geven, over hoe ik kunst-om-de-kunst en anti-kunst en -literatuur volstrekt overbodig en te mijden vindt, over hoe ik Lost Highway in al zijn bevreemdende absurditeit wél goed in beeld gebracht vindt, hoe ik ondanks deze meningen toch pakweg Malevic maar ook Pollock of Mondriaan 'nog wel iets vindt hebben', hoe ik mijn pinten graag fris en schuimend heb enzovoort. Laten we echter stellen dat tegengestelde meningen een forum een beetje levendig houden. Maar inderdaad, soms is het moeilijk om nuance te leggen op een forum, zeker als je de berichtjes snel-snel tussen het werk door plaatst

 

Desalniettemin vind ik het nog altijd niet goed, dat stripje, maar ook dat is een mening als een ander. Als Thijs dingens binnen 10 jaar een grote blijkt, zal ik mijn ongelijk over de hele lijn toegeven.

[Gast Natte aap]

Ik heb wel zin om een heel lang antwoord te geven, over hoe ik kunst-om-de-kunst en anti-kunst en -literatuur volstrekt overbodig en te mijden vindt, over hoe ik Lost Highway in al zijn bevreemdende absurditeit wél goed in beeld gebracht vindt, hoe ik ondanks deze meningen toch pakweg Malevic maar ook Pollock of Mondriaan 'nog wel iets vindt hebben',

 

Dat is inderdaad een mening waar over gediscussieerd kan worden. En ik hoop dat je begrijpt dat dit ook niet de kern van mijn antwoord was. Wat je mening over kunst is, was niet het discussie punt.

 

Mij ging het er enkel maar om dat uit je stelling doorscheen dat enkel de strip dit soort van dingen doet. Daar was ik het niet mee eens. Meer niet.

 

 

Maar inderdaad, soms is het moeilijk om nuance te leggen op een forum, zeker als je de berichtjes snel-snel tussen het werk door plaatst

 

 

Daar ben ik het volmondig mee eens.

 

 

 

Desalniettemin vind ik het nog altijd niet goed, dat stripje, maar ook dat is een mening als een ander. Als Thijs dingens binnen 10 jaar een grote blijkt, zal ik mijn ongelijk over de hele lijn toegeven.

 

 

Dat zou ik heel flauw vinden. Als je iets niet goed vindt, dan is dat jouw mening. We kunnen het daar eens of oneens over zijn. Maar het is en blijft jouw mening en dat moeten mensen maar respecteren. Ik vind niet dat als blijkt dat Thijs straks een hele grote stripmaker wordt, je daarom plots dit verhaaltje goed moet vinden. je kan dan wel zijn ander werk goed vinden, maar dat hoeft niks te betekenen voor dit verhaal.

We hebben het genoteerd en we schuiven je dat over 10 jaar wel weer onder je neus 

[Johan]

Ik heb Thijs Desmedt al eens gezien aan het signeren met Tieten met Haar....

 

Dat is trouwens geen reden want ik heb ook al Rob Van Barneveld of Pieter VDO gezien...

[Kristof Berte]

Mij ging het er enkel maar om dat uit je stelling doorscheen dat enkel de strip dit soort van dingen doet. Daar was ik het niet mee eens. Meer niet.

 

...

 

We hebben het genoteerd en we schuiven je dat over 10 jaar wel weer onder je neus 

 

Ok ok, dat was misschien wat kort door de bocht. Alhoewel ik van mening (inderdaad, mening) blijf dat een vorm van vakmanschap binnen elke discipline de basis moet zijn van elk werk. En dat dit meestal ook effectief het geval is.

 

En: alleen de allerwijsten en de allerdwaasten veranderen nooit van mening. Gezien ik mezelf niet in één van beider categorieën wens te plaatsen, noteer ik het alvast in mijn agenda van 2024. Maar ik ben er vrij gerust in

[Wollodrin]

vooral de miscommunicatie die het medium met zich meebrengt stoort me. En dat naast het uitvergroten van uitspraken of het cherrypicking als het om argumenten gaat. (Bijvoorbeeld: iemand geeft 3 argumenten pro, de gesprekspartner kan argument 1 en 2 niet weerleggen, maar negeert die om argument 3 omstandig te gaan onderuithalen.)

Geef dan 1 goed argument in plaats van de bekende tl;dr posts.

[Peter Moerenhout]

http://www.nieuwsblad.be/cnt/blele_01571381

 

Zucht... Nóg een jury met str*nt in hun ogen.

[Bonte]

3 jaar geleden nog een Belg(ische) gewonnen en dit jaar waren Herr Seele en Dominique Goblet er ook.

 

Veel Belgen in Zwitserland.

[marioboon]

Veel Belgen in Zwitserland.

 

kuchSwissleakskuch