Ga naar inhoud

Kriss Van Valnor


Yoshi

Recommended Posts

Jammer, ik hield wel van zijn tekenstijl die volgens mij nog meest vanal aanleunde bij de soms wel krabbelige tekenstijl van Rosinski.  Surzhenko daarentegen vind ik wat te afgelikt...

 

Bij mij net andersom. Vind Surzhenko pakken beter dan De Vita. En ik hoop dus ook dat hij Kriss verder zet, en dan mag het tempo van de werelden bij mij gerust wat omlaag...

Ik was trouwens zeer verbaasd dat er een 3de deel van de jonge jaren aangekondigd werd. Van uitmelkerij gesproken.

Tomorrow  Saturday Sunday Today is my favorite day

Link naar reactie

Kriss is gaandeweg uitgebreid en had acht delen moeten tellen. De Jonge Jaren hadden er eerst ook twee moeten tellen en is dus uitgebreid. Ik heb vandaag begrepen dat Xavier Dorison in één album d reeks Thorgal afsluit (ik weet nu niet of het over de hoofdreeks of over de spin-off of allebei) ging om daarna met een gloednieuwe cyclus te beginnen. Hij wilde het ook niet hebben over de Rosinski's, wat me doet vermoeden dat Giulio wat moeite had met beslissingen of inmenging van hogerhand. Hij was wel degene die de beslissing maakte, hij is niet aan de kant geschoven zoals Sente.

Link naar reactie

Kriss is gaandeweg uitgebreid en had acht delen moeten tellen. De Jonge Jaren hadden er eerst ook twee moeten tellen en is dus uitgebreid. Ik heb vandaag begrepen dat Xavier Dorison in één album d reeks Thorgal afsluit (ik weet nu niet of het over de hoofdreeks of over de spin-off of allebei) ging om daarna met een gloednieuwe cyclus te beginnen. Hij wilde het ook niet hebben over de Rosinski's, wat me doet vermoeden dat Giulio wat moeite had met beslissingen of inmenging van hogerhand. Hij was wel degene die de beslissing maakte, hij is niet aan de kant geschoven zoals Sente.

Tegen mij vertelde Dorison vandaag dat het nog steeds de bedoeling is om alle verhaalllijnen te doen samen komen en in het volgende deel zou hij daar wel de reden voor aangeven. Was toch een serieus karwei want unversum is toch ietwat afgebakend in de Thorgal-wereld en moest een onafgewerkt verhaal afmaken. Een spin-off vond hij dan interessanter. Scenario is volledig af en Rosinski is bezig met plaat 3. 

Nieuw Thorgal album zou verschijnen eind 2015/begin 2016.

Link naar reactie

Als ze maar niet te veel hooi op hun vork nemen.

 

Het idee van Thorgal lijkt me hetzelfde als voor Blake & Mortimer: alle albums worden in één grote verhaallijn samengebracht. Maar dat is volgens mij onmogelijk zonder tegenstellingen.

"Het geheim van de zwaardvis" gaat er echt wel vanuit dat B&M Olrik nog nooit hadden gezien, en De staf van Plutarchus verandert dat.

 

Als het plannetje met Thorgal doorgaat, dan eindig je dus met de noodzaak tientallen albums nodig te hebben voor één verhaal.

Of een normaal stripbudget dat nog kan dragen ...

Link naar reactie

Het tempo waarmee de diverse reeksen zicht voortslepen hebben mij doen besluiten ze niet meer te kopen. 

 

Nooit gedacht dat ik van mijn Thorgal verslaving ging afgeraken, maar inderdaad, ik ben er ook mee gestopt.

Zelfs enkele delen verkocht van de Thorgal reeks om een min of meer aanvaardbaar einde te hebben. ;)

 

In ik was op voorhand nog wel de grootste fan van al deze spin offs en het Thorgalverse...

Link naar reactie

Het tempo waarmee de diverse reeksen zicht voortslepen hebben mij doen besluiten ze niet meer te kopen. 

 

Ik ben nooit aan die spin-offs begonnen en ik zelfs de laatste Thorgal niet meer gekocht, nochtans een reeks die ik uit gewoonte altijd kocht

Ik ben dat eeuwige gebrei meer dan beu, een einde is inderdaad belangrijk.

Link naar reactie

Voor mij zou 'het offer' een zeer mooi einde geweest zijn.

 

Ik heb de verhalen over Jolan ook wel graag gelezen, maar die konden evengoed buiten de reeks gehouden worden.

 

Ik heb lang getwijfeld om de spin-offs te volgen. Uiteindelijk volg ik nu enkel de Kriss Van Valnor reeks. En eigenlijk vond ik die eerste albums echt wel goed. Voor mijn part moest die reeks niet in het vaarwater van de hoofdreeks komen.

Link naar reactie

het offer kon ook, maar persoonlijk voor mij, als je ziet wat er tussen de kooi en het offer stond:

 

arachnea: de spin uit lotr, jaja, die kenden we al he?

de blauwe ziekte: de slechtste thorgal ooit, kunnen we het daarover eens zijn?

het koninkrijk onder het zand: oh, nee, dit is de slechtste thorgal ooit, ging het ook ergens over?

de barbaar: tof hoor, maar was dit niet de boogschutters revisited?

kriss van valnor: het tofste personage van allemaal, dus slecht kan het al niet zijn, maar voegde het ook iets toe?

het offer: thorgal the legacy, maar ook opstap tot verder.

 

in kooi komt hij thuis  (weer zichzelf zijnde - na shaigan zonder genade), waar hij steeds wilde zijn, maar tegen wil en dank niet kon zijn.

 

the end ;)

Link naar reactie

de blauwe ziekte: de slechtste thorgal ooit, kunnen we het daarover eens zijn?

Rosinski zelf vindt het zijn beste ;-)

Maar het is me al langer duidelijk dat hij niet veel waarde hecht aan een scenario.

Link naar reactie

het offer kon ook, maar persoonlijk voor mij, als je ziet wat er tussen de kooi en het offer stond:

 

arachnea: de spin uit lotr, jaja, die kenden we al he?

de blauwe ziekte: de slechtste thorgal ooit, kunnen we het daarover eens zijn?

het koninkrijk onder het zand: oh, nee, dit is de slechtste thorgal ooit, ging het ook ergens over?

de barbaar: tof hoor, maar was dit niet de boogschutters revisited?

kriss van valnor: het tofste personage van allemaal, dus slecht kan het al niet zijn, maar voegde het ook iets toe?

het offer: thorgal the legacy, maar ook opstap tot verder.

 

in kooi komt hij thuis  (weer zichzelf zijnde - na shaigan zonder genade), waar hij steeds wilde zijn, maar tegen wil en dank niet kon zijn.

 

the end ;)

Thorgal is voor mij een reeks die het begrip uitmelken tot nieuwe dimensies bracht. De Blauwe ziekte was de laatste die ik gekocht heb.

Link naar reactie

dat verbaasde ook bij het lezen van dat interview op de site van de ssz.

hij kwam er niet bepaald aimable uit, om het zacht uit te drukken...

 

Ik heb het toch allemaal vriendelijk neergeschreven, maar één vrijblijvende tip voor iedereen die den Ros op café tegenkomt, en het gezellig wil houden. Zeg nooit maar ook nooit dat de Blauwe Ziekte een slecht album is. Een half jaar later zag ik Yves Sente terug op een receptie, en zelfs hij herkende me nog aan het feit dat ik dat toen zei...  

Weet je dat er haast dagelijks schoon nieuw dinges staan op www.stripspeciaalzaak.be !

 

 

Link naar reactie

Ik heb het toch allemaal vriendelijk neergeschreven, maar één vrijblijvende tip voor iedereen die den Ros op café tegenkomt, en het gezellig wil houden. Zeg nooit maar ook nooit dat de Blauwe Ziekte een slecht album is. Een half jaar later zag ik Yves Sente terug op een receptie, en zelfs hij herkende me nog aan het feit dat ik dat toen zei...  

 

maar van het koninkrijk onder het zand mocht je het wel zeggen? ;)

Link naar reactie

het offer kon ook, maar persoonlijk voor mij, als je ziet wat er tussen de kooi en het offer stond:

 

arachnea: de spin uit lotr, jaja, die kenden we al he?

de blauwe ziekte: de slechtste thorgal ooit, kunnen we het daarover eens zijn?

het koninkrijk onder het zand: oh, nee, dit is de slechtste thorgal ooit, ging het ook ergens over?

de barbaar: tof hoor, maar was dit niet de boogschutters revisited?

kriss van valnor: het tofste personage van allemaal, dus slecht kan het al niet zijn, maar voegde het ook iets toe?

het offer: thorgal the legacy, maar ook opstap tot verder.

 

in kooi komt hij thuis  (weer zichzelf zijnde - na shaigan zonder genade), waar hij steeds wilde zijn, maar tegen wil en dank niet kon zijn.

 

the end ;)

Je hebt zeker gelijk dat al die albums niet -euhm- onmisbaar zijn in de reeks. Maar persoonlijk vind ik het sterven van Kriss, het 'thuis' komen van Thorgal bij de Noordvikingen en het vertrek van Jolan met Manthor wel elementen die bovenop het einde na 'de kooi' mochten komen. Dat kon evenwel ook in minder dan 6 albums.

Maar Thorgal had zijn pensioen na de kooi ook wel al verdiend. Dat is waar.

Link naar reactie

Een vriend van mij maakt ook tekeninkjes. Hij klasseert het een beetje bij surrealisme (alhoewel dat soms gewoon een duur woord is voor cartoons, maar soit). De eerste keer (tien jaar geleden of zo) maakte hij daarmee indruk, en later kon je vinden dat het minder was.

Maar ik heb ooit eens al dat werk naast elkaar gelegd, en gemerkt dat hij nu nog dezelfde kwaliteit (of gebrek eraan, teek je pik) levert als toen.

Alleen is nu de verrassing eraf.

Dat de verrassing eraf is, die eerste ontmoeting met iets nieuws, speelt nogal eens een rol bij de beoordeling van kunstwerken. Een recensent moet zich daar op een of andere manier kunnen overzetten, en dat is niet gemakkelijk.

 

Maar dat reeksen al eens ineenzakken, is ook waar.

Eenmaal een personage volledig gekend is, kan het verhaal niet meer verrassen door een onverwacht aspect van het personage te tonen. Dan moet je op externe elementen beginnen focussen, en dat kan de diepgang tekort doen.

 

En dat Rosinski niet veel belang lijkt te hechten aan de scenario's .... Tja, het is een tekenaar, hè. Een heel goeie, trouwens. Maar het zou me niet verbazen als hij meer op zijn tekenwerk let dan op de verhalen. De laatste tijd heeft hij vooral belangstelling voor zijn schilderijen, meen ik.

 

Scenaristen-tekenaars zijn een zeldzaam verschijnsel. Franquin schijnt zo iemand te zijn geweest, en ook bij hem zijn veel van de ideeën in zijn strips - ook in Zwartkijken! - niet van hem, maar van anderen. Wat dat betreft krijgt Franquin te veel eer voor zijn werk.

Link naar reactie

Hola! Franquin was de eerste die altijd alle krediet aan medewerkers gaf, ten eerste al door ze simpelweg te vermelden. Ze werden er ook zeer correct voor vergoed. Van Hamme heeft nog centen gekregen voor een tiental ideeën die hij schreef voor Guust Flater-gags die Franquin niet eens allemaal heeft gebruikt.

Link naar reactie

Voor mij had Kriss uitsluitend over heel haar voorgeschiedenis mogen gaan tot ze in De Boogschutters voor het eerst opdook.

 

Hier kan ik me volledig bij aansluiten en, bij extensie, de hoofdreeks mocht wat mij betreft ook eindigen bij De Boogschutters...

Daar waar de eerste negen delen  (eventueel minus Het Sterrenkind) op een eenzame hoogte staan is alles wat nadien komt wel nog ok, maar ook niet meer dan dat. 

 

Versta me niet verkeerd : dat ligt voor mij niet zozeer aan Rosinski, maar eerder aan de scenario's (waarmee ik niet wil gezegd hebben dan Van Hamme geen topauteur is, dat is hij natuurlijk wel... :) )

Link naar reactie

Hier kan ik me volledig bij aansluiten en, bij extensie, de hoofdreeks mocht wat mij betreft ook eindigen bij De Boogschutters...

Daar waar de eerste negen delen  (eventueel minus Het Sterrenkind) op een eenzame hoogte staan is alles wat nadien komt wel nog ok, maar ook niet meer dan dat. 

 

Versta me niet verkeerd : dat ligt voor mij niet zozeer aan Rosinski, maar eerder aan de scenario's (waarmee ik niet wil gezegd hebben dan Van Hamme geen topauteur is, dat is hij natuurlijk wel... :) )

Ik vind de delen 1 en 2 niet tot de Thorgal topalbums horen.  Het zijn duidelijk albums waar de auteurs nog zoekende zijn om de saga op een goede manier weg te zetten. Vanaf deel 3 slagen ze daar goed in met als absolute topper, voor mij althans, de schaduwen voorbij. De meester van de Bergen is voor mij een goede 2e. De boogschutters is een iconisch album door de introductie van de belangrijkste bijfiguur Kriss van Valnor. Het verhaal zelf is ok maar ook net iets te voorspelbaar...

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie

Ik vind de delen 1 en 2 niet tot de Thorgal topalbums horen.  Het zijn duidelijk albums waar de auteurs nog zoekende zijn om de saga op een goede manier weg te zetten. Vanaf deel 3 slagen ze daar goed in met als absolute topper, voor mij althans, de schaduwen voorbij. De meester van de Bergen is voor mij een goede 2e. De boogschutters is een iconisch album door de introductie van de belangrijkste bijfiguur Kriss van Valnor. Het verhaal zelf is ok maar ook net iets te voorspelbaar...

 

In deel 1 en 2 wordt inderdaad nog wat gezocht naar de juiste toon.  Toch steken die verhalen voor mij (en waarschijnlijk voor veel van mijn leeftijdgenoten) boven de andere uit wegens nostalgie...

Ik was zo rond de 10jaar toen ik thorgal voor 't eerst in weekblad kuifje zag verschijnen, en man, man, man... wat een impact.   Maar ik geef toe, objectief gezien heb je wel gelijk... :)

 

En idd, De Schaduwen Voorbij is veruit het beste Thorgal album, een heldere ster aan het stripfirmament :)

Link naar reactie

Thorgal is voor mij een reeks die het begrip uitmelken tot nieuwe dimensies bracht. De Blauwe ziekte was de laatste die ik gekocht heb.

Dan zou je Samber eens moeten lezen.

Oorspronkelijk opgezet als een trilogie.

In het derde deel gaat iedereen dood.

Plots is er een deel vier, waarin blijkt dat een van de dooien helemaal niet dood is,

en in het vijfde deel komt er nog een herrezene bij.

Uiteindelijk bleek niémand dood te zijn.

Dat was pas uitmelken.

Link naar reactie

Hola! Franquin was de eerste die altijd alle krediet aan medewerkers gaf, ten eerste al door ze simpelweg te vermelden. Ze werden er ook zeer correct voor vergoed. Van Hamme heeft nog centen gekregen voor een tiental ideeën die hij schreef voor Guust Flater-gags die Franquin niet eens allemaal heeft gebruikt.

Ik wil ook niet beweren dat Franquin zelf met de eer ging strijken, maar vraag eens rond: hoeveel mensen vereren Franquin, in vergelijking met de mensen die Jidéhim kennen, of Roba? Of Tillieux? Ik beweer niet dat het aan Franquin ligt, ik stel alleen maar vast dat het zo is.

Link naar reactie

ik vind de beste thorgals die rond de cyclus qa. de personages zijn gezet, het universum gekend, van hamme op zijn toppunt.

beste album....mmm...de val van brek zarith dan maar.

Waarom moet er één beste zijn? De eerste twee zijn zwak. Het is duidelijk dat het niet duidelijk is voor de scenarist. Ze zoeken nog uit wat het meeste succes kan hebben. SF? Fantasy?

Maar inderdaad beginnen ze vanaf deel 3 erg goed te zijn. De Schaduwen voorbij, De val van Brek Zarith, De boogschutters ... allemaal favorieten voor mij.

Link naar reactie

Dan zou je Samber eens moeten lezen.

Oorspronkelijk opgezet als een trilogie.

In het derde deel gaat iedereen dood.

Plots is er een deel vier, waarin blijkt dat een van de dooien helemaal niet dood is,

en in het vijfde deel komt er nog een herrezene bij.

Uiteindelijk bleek niémand dood te zijn.

Dat was pas uitmelken.

 

niet akkoord. laat samber nu één van de weinige reeksen zijn waar de zijreeksen wel bestaansrecht hebben. die familiekroniek boeit me na 20 jaar nog steeds.

Link naar reactie

Ik durf zelfs meer zeggen: eigenlijk zijn de nevenreeksen, die je telkens ook als afgeronde trilogieën kan lezen, de hoofdreeks wat ontgroeid.

de recentste afgeronde trilogie was de beste totnogtoe en het eerste deel van nieuwe trilogie was één van de beste eurostrips van vorig jaar. Dat zie ik niet veel reeksen van 25 jaar oud doen.

Link naar reactie

Ik begin me af te vragen of ik het over een andere reeks heb.

Het speelde zich af in de 19e eeuw.

Volgens mij eindigde de eerste trilogie met allerlei doden (die dus achteraf niet dood bleken te zijn), maar was er ook sprake van een inscheping.

Nochtans, als ik op afbeelding zoek op internet, denk ik dezelfde voorpagian's te zien.

Rood was een erg dominante kleur in die trilogie.

Link naar reactie

Ik begin me af te vragen of ik het over een andere reeks heb.

Het speelde zich af in de 19e eeuw.

Volgens mij eindigde de eerste trilogie met allerlei doden (die dus achteraf niet dood bleken te zijn), maar was er ook sprake van een inscheping.

Nochtans, als ik op afbeelding zoek op internet, denk ik dezelfde voorpagian's te zien.

Rood was een erg dominante kleur in die trilogie.

 

dat is idd samber, de hoofdreeks kent 6 delen, waarvan de eerste 4 de eerste cyclus bevatten.

daarbuiten heb je de wereld van samber, met een aantal trilogieën, Hugo&iris / werner&Charlotte en het recenste maxime& constance waarin er gezocht wordt naar de oorsprong van de familie (zijn sommige personages/verwijzingen daarom niet terug levend, omdat het in het verleden afspeelt?)

uiteraard is ieders mening zijn waarheid, maar voor mij zit hier geen slecht boek tussen, de meest recentste vind ik zelfs de beste. samber is een reeks die in mijn top 10 van eurostrips steeds staat.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...