Ga naar inhoud

Recensie – Zwanenzang Deel 1


Recommended Posts

In de knel

 

2014 is voorbij. Eindelijk verlost van al het hysterisch gedoe rond WOI. (Tot 2018 tenminste.) Ook in de stripwereld heeft men zijn best gedaan om op de kar te springen. “Folies Bergère”, “De Oorlog van de Lulu’s”, “Mevrouw Livingstone” en wat weet ik nog allemaal. Daar zaten, uiteraard, goede en slechte strips tussen. Dit eerste deel van “Zwanenzang” valt in die eerste categorie.

 

Verbazingwekkend is dat niet. Co-scenarist Dorison heeft, wat mij betreft, nog nooit ondermaats werk geleverd. Met “W.E.S.T.”, “Het Derde Testament” en “Long John Silver” onder de riem kan die man niet veel meer misdoen. Herzet, de tweede scenarist, is minder bekend maar schrijft ook een spin-off van “Alfa”. Zoiets geven ze vermoedelijk toch niet aan gelijk welke aap met een hoed op.

 

Samen leveren beide heren een meer dan degelijk verhaal af. Over WOI is al lang geweten dat er heel wat onnodige en dwaze maneuvres werden bevolen door de mensen aan de top. Maneuvres die een hoop koene soldaten het leven gekost hebben. In “Zwanenzang” komt er één van die soldaten op het idee om een petitie op te stellen tegen hij die de waanzinnige offensieven beveelt: het hoofd van de Assemblé.

 

Op zich een goed idee, ware het niet dat het ondertekenen van zo’n document gelijk staat aan insubordinatie en dat staat dan weer gelijk aan de dood met de kogel. Een groep soldaten krijgt het document toevallig in handen en beslist om, het koste wat kost, in Parijs te bezorgen.

 

Die groep soldaten bestaat op het eerste gezicht uit een hoopje cliché’s: de zwijgzame, stugge chef met een geheim, de dikke bange wezel, het jonge groentje, … Maar Dorison en Herzet slagen er gaandeweg in om hun personages de nodige diepgang te geven. Die psychologische uitwerking gecombineerd met de herkenbare cliché’s zorgt ervoor dat het verhaal entertainend blijft zonder dat de gruwel en de ernst van het conflict in het gedrang komen. Een perfecte mix, quoi?

 

De slechterik van het verhaal, een vreselijk verminkte officier die “De Puzzel” wordt genoemd heeft vooralsnog maar één functie: de klootzak spelen. Daar slaagt hij met verve in. Lang geleden dat ik nog eens zo’n schurk “you love to hate” tegenkwam in een Europese strip. Iets zegt me echter dat ook hij in het vervolg op dit eerste deel iets minder ééndimensionaal zal blijken dan gedacht. Dat die kerel Morvan heet, wat waarschijnlijk een grapje of een sneer is naar die andere Franse scenarist, kon ik ook wel smaken.

 

De tekeningen van Babouche zijn een streling voor het oog. Prachtige kleuren, abstract, gewild chaotisch wanneer ze oorlogsgeweld afbeelden en geïnfusseerd met tonnen sfeer en vitaliteit. Geen verassingen op gebied van flow en lay-out. Net wat dit verhaal nodig heeft: een rotvaart, lekker rechtdoor.

 

Vooralsnog is nog niet duidelijk over wiens Zwanenzang deze strip rapporteert: die van de opstandige soldaten of die van de voorzitter van de Assemblé, maar dat ik het vervolg zal lezen staat wel al vast.

 

Zwanenzang Deel 1

Tekst: Xavier Dorison & Emmanuel Herzet

Tekeningen: Cédric Babouche

Le Lombard

 

Prentjes en de cover op mijn blog:

http://petermoerenhout.be/2015/02/15/recensie-zwanenzang-deel-1/

Link naar reactie

'Eindelijk verlost van al het hysterisch gedoe rond WOI.'

 

Sorry , maar die duizenden jonge gasten die hun leven lieten voor ons mogen van mij de komende jaren oneindig veel aandacht krijgen en tot vervelens toe zelf.

Door WOI de komende jaren in the picture te zetten worden die mannen niet zomaar vergeten en krijgen velen de nodige respect die ze verdienen.

Als je een beetje over die oorlog leest/weet , besef je dat we 'lucky bastards ' zijn en softies tov die mannen. 

En was dat nu zo hysterisch ?Ik denk het niet ....

Link naar reactie

Ons eigen WO I-overzicht volgt kort na ons westernoverzicht. Maar we koppelen er een educatiever luikje aan want we willen het onderwijs er deels mee van dienst zijn. Er werkt ook een medewerker aan mee die zelf in het onderwijs staat.

En ik moet je gelijk geven, zulke herdenkingen moeten blijvend in ere gehouden worden, niet alleen omdat het 99, 100 of 101 jaar geleden is.

Link naar reactie

'Eindelijk verlost van al het hysterisch gedoe rond WOI.'

 

Sorry , maar die duizenden jonge gasten die hun leven lieten voor ons mogen van mij de komende jaren oneindig veel aandacht krijgen en tot vervelens toe zelf.

Door WOI de komende jaren in the picture te zetten worden die mannen niet zomaar vergeten en krijgen velen de nodige respect die ze verdienen.

Als je een beetje over die oorlog leest/weet , besef je dat we 'lucky bastards ' zijn en softies tov die mannen. 

En was dat nu zo hysterisch ?Ik denk het niet ....

 

Het zal wel zijn! Als ik bedenk dat mijn overgrootvader in wo1 en mijn grootvader in wo2 allebei 3 jaar op de vlucht zijn geweest in frankrijk: van schuur naar schuur. Hier wat eten, daar wat slapen, ginder wat werken. Constant met angst om gepakt te worden. Beiden nog geen 20. Ik denk niet dat wij het zouden overleven...

Link naar reactie

"Hysterisch gedoe" slaat niet op de oorlog zelf, de mannen die daarin vochten, de mensen die daarvan afgezien hebben of op de herdenkingen. Dat slaat op, euhm..., het husterisch gedoe errond: pralineverkopers die ineens WOI pralines verkopen, stripmakers en uitgeverijen die plots een hele hoop boeken rond WOI gaan maken omdat dat in is en dergelijke meer.

Dat slaat op het commerialiseren en de geldklopperij rond WOI en de herdenking. Het zijn net die dingen die de tragische gebeurtenis en de serene herdenkingen trivialiseren.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...