Moulinsart Bijt In Het Zand (En Nog Niet Lichtjes)

[Joni]

Interessant, bedankt voor de info.

 

Maar als de maker altijd de maker blijft dan kan een bedrijf nooit de rechten van een tekening of ontwerp bezitten, die rechten worden dan met contracten overgegeven van de ontwerper naar de firma. De vraag is dan of het overgeven van de publicatierechten voldoende is om de rechten over te zetten, als dat niet zo is kan Moulinsart Casterman voor de rechter slepen omdat ze hun rechten niet voldoende verdedigen.

 

 

De maker heeft nog steeds het recht om zijn copyright-rechten te verkopen, er wordt gewoon een verschil gemaakt tussen de maker (voor de basering van de termijn) en de rechtenhouder die verantwoordelijk is voor het verdedigen van het copyright. Het is bijvoorbeeld duidelijk in de muziek en de filmindustrie waar de eigendom van een werk bijna steeds automatisch bij de firma belandt, maar de termijn toch wordt berekend op basis van de auteur. Er zitten zelfs wat extra wetten aan verbonden, bijvoorbeeld: als je een schilderij verkoopt dan moet je binnen de 70 jaar na overlijden van de schilder een kleine royalty som betalen aan de erfgenamen.

[Uitgeverij Bonte]

De maker heeft nog steeds het recht om zijn copyright-rechten te verkopen, er wordt gewoon een verschil gemaakt tussen de maker (voor de basering van de termijn) en de rechtenhouder die verantwoordelijk is voor het verdedigen van het copyright. Het is bijvoorbeeld duidelijk in de muziek en de filmindustrie waar de eigendom van een werk bijna steeds automatisch bij de firma belandt, maar de termijn toch wordt berekend op basis van de auteur. Er zitten zelfs wat extra wetten aan verbonden, bijvoorbeeld: als je een schilderij verkoopt dan moet je binnen de 70 jaar na overlijden van de schilder een kleine royalty som betalen aan de erfgenamen.

Ik betwijfel of het zo werkt, op die manier kan een firma nooit de volledige rechten verwerven en we weten dat het wel kan. Programmeurs, ingenieurs, designers en logo ontwerpers geven hun auteursrechten af aan de firma waarvoor ze werken via contracten, zoals je het uitlegd kan dit nooit gebeuren.

[marioboon]

Ja, Popeye is al een paar jaar publiek domein in Europa (niet in Amerika) omdat zijn creator Segar de pech had om jong te sterven (wat meteen de ideale gelegenheid is om nog eens deze stripjes van mijn hand onder de aandacht te brengen)

 

Ik kreeg deze link naar het originele contract doorgestuurd. De uitspraak van de rechter in kwestie lijkt me één van de mogelijke interpretaties en dus betwistbaar, wat Moulinsart ongetwijfeld ook zal doen.

 

En hier vind je de volledige uitspraak van de rechter.

 

Het zijn wel enkel de Popeye-figuren die Segar creëerde die nu public domain zijn. Niet die van zijn opvolgers. En het gaat ook enkel om de stripexploitatie ervan, ik geloof dat de merchandisingrechten nog andere koek zijn. Die nuance moet wel gemaakt worden.

[TDPB]

Het zijn wel enkel de Popeye-figuren die Segar creëerde die nu public domain zijn. Niet die van zijn opvolgers. En het gaat ook enkel om de stripexploitatie ervan, ik geloof dat de merchandisingrechten nog andere koek zijn. Die nuance moet wel gemaakt worden.

Jaja, tuurlijk. En dus ook de stijl van Segar. Je moet niet beginnen om à la Sagendorf te werken. Of om elementen uit de tekenfilmserie te gebruiken.

 

Bij een personage als Sherlock Holmes wordt er ook nog steeds gediscussieerd welk aspect daarvan nu precies in het publieke domein zit. Volgens de erfgenamen horen de laatste pakweg tien verhalen daar nog niet bij en kan je dus niets uit die verhalen gebruiken. Vandaar dat de nieuwe film waarin een Holmes op pensioen wordt getoond onder vuur ligt, want Holmes op pensioen komt uit zo'n verhaal dat nog niet in het publieke domein valt, terwijl het personage Holmes wel publiek domein is.

 

Wat Moulisart betreft: als ze slim zijn en geld genoeg hebben kopen ze gewoon die rechten terug over van Casterman. Daar kan ongetwijfeld over onderhandeld worden.

[Gast Kontiki]

Moulinsart heeft al een paar keer geprobeerd om de rechten van de albums te onfutselen, net voor de release van de eerste film nog. Het kon erop uitdraaien dat er een nieuwe uitgever voor de strips mogelijk was, uiteraard met grotere winsten voor Moulinsart mocht het zelf meer aan het roer staan. Maar ook daarvoor ving het bot want er bestaan overeenkomsten tot ver in de toekomst. In het Frans is de uitgeverij wel een onderdeel van literair uitgever Gallimard. Maar misschien voelt Casterman zich met deze uitspraak weer wat sterker tegenover Moulinsart. Voor hetzelfde geld kunnen zij nu allerlei genootschappen facturen sturen. 

[Peter Motte]

De laatste tijd zie ik een beweging "terug" naar de "stal": de marsipulami, bijv., zit weer bij Dupuis, zodat hij weer in Robbedoes-verhalen kan voorkomen.

Het lijkt of de periode van die afgesplitste uitgeverijtjes voorbij is. In de praktijk moesten die toch met grote uitgevers samenwerken.

[Gast Kontiki]

Klopt, vooreerst qua distributie. 

Er zijn er meer: Guust uiteraard, Michel Vaillant (nu Dupuis met Graton als imprint), Asterix (nu Hachette). Wie weet of Apostata ooit weer bij Standaard Uitgeverij geraakt ;-)

[Joni]

Ik betwijfel of het zo werkt, op die manier kan een firma nooit de volledige rechten verwerven en we weten dat het wel kan. Programmeurs, ingenieurs, designers en logo ontwerpers geven hun auteursrechten af aan de firma waarvoor ze werken via contracten, zoals je het uitlegd kan dit nooit gebeuren.

 

Het is een heel kluwen van regels, maar je hebt hier twee aparte regels op:

- Je hebt bij de ontwikkeling van een softwareprogramma geen specifieke maker. Het wordt ook niet op de markt gebracht als John Doe's Photoshop. Het is Adobe Photoshop. Er wordt geen fysieke persoon als maker geïdentificeerd. Het wordt dus beschouwd als de creatie van een bedrijf, met de termijn van zeventig jaar vanaf publicatie.

- Je hebt bij de ontwikkeling van de film wel een bepaald aantal sleutelrollen, zoals de regisseur. De auteurstermijn wordt op hun overlijden berekend. Het gaat om de regisseur, de dialoogschrijver, de scenarioschrijver en de componist. Zij geven natuurlijk automatisch hun auteursrecht over aan de filmproducent, de firma, die alles betaalt. Dat maakt echter geen verschil voor de copyright-termijn.

Je moet natuurlijk bedenken dat deze regeling met opzet zeer positief is voor bedrijven. Zij kunnen rekenen op een verlengde copyright-termijn als ze op deze manier te werk gaan. Het gaat dan ook meestal om

 

Deze Nederlandse bron maakt het hopelijk wat duidelijker. De wetgeving is identiek voor België want het is vastgelegd op Europees niveau.

http://www.auteursrecht.nl/auteursrecht/22234/

[Uitgeverij Bonte]

Wauw, dat wist ik niet, dat moet iets zijn dat ze toegevoegd hebben bij de vernieuwing. Nu begrijp ik waarom Tesla Motors genoemd is naar z'n oprichter, als het werk bij naam verbonden is aan een persoon dan geldt de langere termijn van 70 jaar na overlijden. Dat ene zinnetje veranderd inderdaad alles, dan heeft Disney geen enkel probleem tot ongeveer 2034, idem voor Kuifje.

 

"Er is wel een uitzondering: als de 'natuurlijke' (echte) persoon die het werk gemaakt heeft bij het werk wordt genoemd, geldt de gewone regel: het auteursrecht eindigt pas 70 jaar na de dood van de 'echte' maker."

 

I stand corrected.

[marioboon]

Dat hoort bij de definitie "work for hire".

Als je iets creëert als je voor een (Amerikaans) bedrijf werkt, is dat bedrijf automatisch de eigenaar.

Soms zelfs dingen die je na je uren maakt.

Kijk naar de precedenten van de maker van "Bratz" (bedenker werkte toen voor Mattel maar moest de rechten overdragen naar Mattel toen bleek dat ie de ontwerpen op schetspapier van Mattel had gemaakt terwijl ie in dienst was en dus onder de permanente artistieke invloed van Mattel was) of naar W.I.T.C.H. (als tussendoortje bedacht door Barbucci en Canepa voor Disney Italia waar ze een mondelinge overeenkomst hadden waarin zij de rechten zouden mogen houden toen de eerste animatieserie ging gemaakt worden. Totdat Disney USA zich ermee ging bemoeien...)

[Waldorf]

Nu begrijp ik waarom Tesla Motors genoemd is naar z'n oprichter, als het werk bij naam verbonden is aan een persoon dan geldt de langere termijn van 70 jaar na overlijden.

 

Tesla Motors is niet genoemd naar zijn oprichter, maar naar Nicola Tesla, een natuurkundige van 100 jaar geleden.

[Gast Kontiki]

E, om het weer bij strips te houden: Nicola Tesla doet mee in het nieuwste album van UUR U.

[Bonte]

Tesla Motors is niet genoemd naar zijn oprichter, maar naar Nicola Tesla, een natuurkundige van 100 jaar geleden.

[Peter Motte]

Dat hoort bij de definitie "work for hire".

Als je iets creëert als je voor een (Amerikaans) bedrijf werkt, is dat bedrijf automatisch de eigenaar.

Soms zelfs dingen die je na je uren maakt.

Kijk naar de precedenten van de maker van "Bratz" (bedenker werkte toen voor Mattel maar moest de rechten overdragen naar Mattel toen bleek dat ie de ontwerpen op schetspapier van Mattel had gemaakt terwijl ie in dienst was en dus onder de permanente artistieke invloed van Mattel was) of naar W.I.T.C.H. (als tussendoortje bedacht door Barbucci en Canepa voor Disney Italia waar ze een mondelinge overeenkomst hadden waarin zij de rechten zouden mogen houden toen de eerste animatieserie ging gemaakt worden. Totdat Disney USA zich ermee ging bemoeien...)

Volgens mij hangt dat allemaal af van de contracten, en is het dus niet "automatisch".

[Gast Kameraad Mauser]

En als we nu eens het recht op contractbreuk in voege namen...? Voorwaarden die in het origineel opgestelde contract door omstandigheden niet meer haalbaar zijn of negatief uitvallen voor 1 of beide partijen ( hangt af van de omstandigheden ) waarbij het contract kan verbroken worden zonder financieel geplunder dat ermee gepaard gaat omdat de andere partij op zijn rechten staat enz...( ook maar enkel goed voor het stel advocaten dat erop springt als gieren op een lijk natuurlijk....)

[TDPB]

In De Standaard las ik dat een Belgische rechter die overeenkomst tussen Casterman en Moulinsart eerder al eens anders interpreteerde. Hij beperkte de rechten van Casterman tot de exploitatie van de albums, waarbij Moulinsart alle andere rechten bezat.

 

Ook ergens tegengekomen: een artikel waarin staat dat iedereen al jarenlang zonder daarbij stil te staan naast een tekening van Kuifje 'copyright Hergé/Moulinsart' zet terwijl dat dus eigenlijk 'copyright Casterman' zou moeten zijn, om dan zelf naast de bijhorende illustratie van Kuifje 'copyright Hergé/Moulinsart' te plaatsen.

[Peter Motte]

[Joni]

In De Standaard las ik dat een Belgische rechter die overeenkomst tussen Casterman en Moulinsart eerder al eens anders interpreteerde. Hij beperkte de rechten van Casterman tot de exploitatie van de albums, waarbij Moulinsart alle andere rechten bezat.

 

Dat is vaak nog het moeilijkste, dat hele legale taaltje correct interpreteren. Moulinsart zal het er wsl ook niet bij laten.

 

Wauw, dat wist ik niet, dat moet iets zijn dat ze toegevoegd hebben bij de vernieuwing. Nu begrijp ik waarom Tesla Motors genoemd is naar z'n oprichter, als het werk bij naam verbonden is aan een persoon dan geldt de langere termijn van 70 jaar na overlijden.

Elon Musk heeft het voordeel dat hij de vernieuwingen van Tesla Motors kan vastleggen in patenten. Copyright is voor creatieve werken, patenten voor technologische ideeën. Patenten gelden sowieso maar voor twintig jaar. Sowieso, in de technologiesector is dat niet zo van belang. Software krijgt nieuwe versies en apparaten worden lichtjes bijgewerkt.

 

Tesla Motors is niet genoemd naar zijn oprichter, maar naar Nicola Tesla, een natuurkundige van 100 jaar geleden.

En meer specifiek, de man die een grote verantwoordelijkheid draagt voor de manier waarop we omgaan met elektriciteit.

[Yncke]

En meer specifiek, de man die een grote verantwoordelijkheid draagt voor de manier waarop we omgaan met elektriciteit.

En nog zoveel meer...

[Tom MDP]

Het stemt me triest dat Nikola Tesla nog zoveel duiding nodig heeft.

[Gast Kameraad Mauser]

Het zou ook bijdragen tot een meer aangename maatschappij mochten mensen, die zoals Tesla geïnteresseerd zijn in wetenschap en techniek niet aanzien worden als halve gare, geek en wat nog allemaal en enkel aanvaard worden en dan nog onder strikte voorwaarden, wanneer er iets geproduceerd wordt dat direkt nut heeft voor de massa.

 

Soit, ik ga een tas melk drinken.

[Gast Kameraad Mauser]

Het stemt me triest dat Nikola Tesla nog zoveel duiding nodig heeft.

2

[Tom MDP]

Allemaal de schuld van dit stuk crapuul.

 

Die ging zelfs zo ver dat hij een olifant heeft laten vermoorden om proberen aan te tonen hoe onveilig Tesla zijn wisselstroom zou zijn...

(de moord in kwestie werd dan nog eens gefilmd ook.)

[Gast Kameraad Mauser]

Dat is het verschil tussen een aristocratische geest en een mercantiele geest.

 

Aristocratisch niet verwarren met gedegenereerde adel.

[Peter Motte]

I.t.t. tot Edison, inderdaad.

[Gast Kontiki]

Persberichtje ontvangen van Moulinsart waarin het aangeeft de uitspraak aan te vechten. De rechtbank zou een en ander verwarren. Ze lachen er zelfs een beetje mee.

[Yan]

Het bedrijf Moulinsart en de uitgeverij Casterman betreuren vandaag in een gezamenlijke mededeling dat het hof van beroep in Den Haag in zijn arrest van 26 mei hun respectievelijke rechten op het werk van Hergé "volledig verwart". Het hof oordeelde dat de rechten voor het publiceren van losse tekeningen bij Casterman liggen, en niet bij het bedrijf van de erfgenamen van Hergé.

"Krachtens de contractuele betrekkingen tussen de partijen heeft Hergé aan Casterman alle rechten verleend voor de uitgave in alle talen en voor de gehele wereld van de papieren albums van "De Avonturen van Kuifje". Alle andere rechten zijn eigendom gebleven van Hergé, met inbegrip van de beeldmerken en andere tekeningen van de albums die afzonderlijk beheerd worden", zo staat in de mededeling. 

Bijgevolg "mag alleen Moulinsart de reproductie van de tekeningen en beeldmerken beheren of toestaan die Kuifje en alle personages uit de wereld van Hergé weergeven".

Moulinsart voegt eraan toe dat het "vastbesloten is alle rechtsmiddelen aan te wenden die geboden worden door het Nederlands recht".

De erfgenamen van Hergé eisten een miljoen euro van een kleine Nederlandse club van Kuifje-fans omdat die tekeningen van Kuifje gebruikte in haar blaadje voor 650 leden. Het Nederlandse Hergé Genootschap vond dat bedrag waanzinnig en stapte naar de rechtbank. Na een jarenlange strijd stelde het gerecht Moulinsart in het ongelijk.

Het Hergé Genootschap had het hof van beroep een contract uit 1942 voorgelegd waarmee Hergé de rechten op de teksten en tekeningen van alle stripalbums uitdrukkelijk aan Casterman afstond.

[TDPB]

Wat zijn "andere tekeningen van de albums"?

Het blijft raar dat er een onderscheid gemaakt wordt tussen de volledige albums (alle prentjes samen) en de afzonderlijke prentjes waaruit die albums bestaan. Dat is een beetje alsof een platenfirma de rechten zou hebben op een plaat maar de auteur de rechten zou hebben op de afzonderlijke liedjes uit die plaat.

[Peter Motte]

Ik kan mer er wel iets bij voorstellen.

Casterman heeft dan alleen maar rechten op het geheel, op de manier waarop de onderdelen van een album samengebracht zijn tot een geheel.

Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat Hergé bijv. het recht behield om tekeningen van Kuifje te gebruiken voor reclamedoeleinden, dus voor "afgeleide producten". Zoals George Lucas in 1977 of zo alle rechten op de merchandising had behouden, en daar een speelgoedimperium mee oprichtte.

De vraag is nu wat het contract van 1942 precies betekent voor de reproductie van afbeeldingen uit de albums. Ik ben nog niet zo zeker dat Moulinsart gelijk heeft.

[TDPB]

Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat Hergé bijv. het recht behield om tekeningen van Kuifje te gebruiken voor reclamedoeleinden, dus voor "afgeleide producten". Zoals George Lucas in 1977 of zo alle rechten op de merchandising had behouden, en daar een speelgoedimperium mee oprichtte.

 

Alsof Hergé in 1942 dacht aan het gebruik van die afzonderlijke tekeningen voor reclamedoeleinden. Voor reclame en andere merchandising tekende hij gewoon nieuwe (passende) tekeningen. Ik denk niet dat Hergé gelukkig zou zijn met de kennis dat uitvergrote prentjes uit zijn strips gebruikt worden om koekenblikken te sieren terwijl daarvoor even goed nieuwe en betere tekeningen gemaakt zouden kunnen worden.

[Gast Kontiki]

Ik heb ze op tv bij Moulinsart toch al prenten zien bijwerken (elementen weghalen of bijtekenen) om ze voor een teaser te gebruiken.

[Peter Motte]

Alsof Hergé in 1942 dacht aan het gebruik van die afzonderlijke tekeningen voor reclamedoeleinden.

Hola, oppassen ... Hergé kwam uit de reclamewereld! In het begin zag hij Kuifje alleen maar als "iets erbij". In 1942 niet meer.

[Peter Motte]

Voor reclame en andere merchandising tekende hij gewoon nieuwe (passende) tekeningen. Ik denk niet dat Hergé gelukkig zou zijn met de kennis dat uitvergrote prentjes uit zijn strips gebruikt worden om koekenblikken te sieren terwijl daarvoor even goed nieuwe en betere tekeningen gemaakt zouden kunnen worden.

Hertekenen, veranderen, bewerken ... het was dagelijkse kost bij Studio's Hergé.

Beschouw Hergé niet als een romantische kunstenaar.

Butt van Thomas Pips had wel die romantische inslag, maar Hergé niet. Vandersteen ook niet. Peyo was ook geen romantische nietwetende jandoedel. Franquin ook niet. Zijn depressies waren vooral het gevolg van overwerk. Burnout.

[Zwendel]

In ieder geval zal dat enkel maar betekenis hebben voor Nederland waar men over het algemeen losser omspringt met auteursrechten ed.

 

Voor België blijkt de wetgeving ook anders:

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Herg%C3%A9_Genootschap

 

Het arrest van het Haags gerechtshof heeft slechts draagkracht in Nederland. De interpretatie van de Nederlandse rechter blijkt niet onbetwist te zijn omdat de rechter geen rekening hield met het 9de en laatste artikel uit het contract van 1942 dat stelt dat Monsieur George Rémi eigenaar blijft van zijn werken. Het Nederlandse hof besteedt ook geen aandacht aan een Belgisch cassatie-arrest uit 1941 waarin staat dat alle auteursrechten uitdrukkelijk overgedragen moeten worden. Als deze clausule ontbreekt, moet je het contract restrictief interpreteren in het voordeel van de auteur.^[8]

 

[TDPB]

Beschouw Hergé niet als een romantische kunstenaar.

 

Doe ik ook helemaal niet. Ik wil maar zeggen dat zo'n uitvergroot, uit zijn context gehaald prentje niet goed genoeg zou zijn voor Hergé. Hij zou iets deftigs willen maken (of laten maken door zijn team). Die prentjes uit de strips hebben enkel hun functie als deel van het geheel.

 

De interpretatie van de Nederlandse rechter blijkt niet onbetwist te zijn omdat de rechter geen rekening hield met het 9de en laatste artikel uit het contract van 1942 dat stelt dat Monsieur George Rémi eigenaar blijft van zijn werken.

 

 

Ook dat kan op verschillende manier geïnterpreteerd worden. Misschien betekent het gewoon dat hij eigenaar blijft van zijn originelen?

[Peter Motte]

Kan ook.

Nog een vraag: is een besluit van een Belgisch hof van cassatie van 1942 (tijdens de bezetting!) wel nog geldig?

[Gast Kontiki]

Hertekenen, veranderen, bewerken ... het was dagelijkse kost bij Studio's Hergé.

Beschouw Hergé niet als een romantische kunstenaar.

Butt van Thomas Pips had wel die romantische inslag, maar Hergé niet. Vandersteen ook niet. Peyo was ook geen romantische nietwetende jandoedel. Franquin ook niet. Zijn depressies waren vooral het gevolg van overwerk. Burnout.

Overwerk verklaart nog niet waarom hij er als kind al aan dacht om zich voor de trein te gooien door van een brug te springen. Dat biechtte hij eens op aan Yann.

[Aeaipejdziasm]

Euh ... om zeker te zijn?

[Kool Thing]

En nog zoveel meer...

 

Dat wist ik allemaal niet. Hier zit een strip in!!!

[Werner]

Buth, niet Butt...