Ga naar inhoud

Vlaamse Strip Kan Beste Album Worden In Angoulême


Gast Kontiki

Recommended Posts

Je hebt het over 'De FOUT', Zwendel. IS er wel een fout gemaakt????

Zat er geen enkele vrouw in die jury? En dan nog...

Van mij mag het volgende keer een jury zijn met uitsluitend vrouwen...

Onderscheid maken tussen mannen en vrouwen...We leven toch niet meer in 1800...

Door er nu op terug te komen en toch vrouwen te nomineren komen ze nu ongeloofwaardig over.

Echt stom.

Ja dat is juist de vraag: als die jury gewoon in eer en geweten die mensen (toevallig allemaal mannen) gekozen heeft dan heeft ze toch niks fout gedaan.

 

Als ze daarentegen doelbewust geen vrouwen gekozen hebben dan mogen ze voor mij gerust voor discriminatie vervolgd worden.

 

Door nu de selectie te wijzigen zeggen ze eigenlijk dat ze fout waren.

Link naar reactie

Er zijn veel minder vrouwelijke dan mannelijke striptekenaars.

Dan is het toch perfect mogelijk dat er geen enkele vrouw genomineerd was?

 

12% van de stripmakers in Frankrijk zijn blijkbaar vrouwen. Op 30 genomineerden zouden er dus statistisch gezien 3,6 vrouwen moeten zijn. Alhoewel je natuurlijk ook rekening moet houden met het feit dat de meeste van die vrouwen nog niet lang bezig zijn t.o.v. sommige van de mannelijke genomineerden die al een halve eeuw in het vak zitten. Het is dus perfect mogelijk dat geen enkele vrouw goed genoeg was om de lijst te halen.

 

Hoe zit het overigens met het ras van de stripmakers? Misschien kan dat ook nog een relletje opleveren.

Link naar reactie

Valt wel mee, de enige die ik niet ken is Moto Hagio.

 

Als ik op Catawiki kijk voor Nederlandse albums:

- Posy Simonds - 5 albums

- Marjane Satrapi - 7 albums 

- Chantal Montellier - 6 albums 

- Moto Hagio - 0 albums 

- Linda Barry - 0 albums 

- Julie Doucet - 0 albums 

 

Deze mensen zijn er alleen bijgezet, omdat ze vrouwen zijn.

Boeken van de eerste twee zijn best aardig, maar als ze tegenover het oeuvre van een Herman, Stan Lee of Van Hamme worden gezet is het wel duidelijk waarom ze op de lijst staan.

Ook logisch, want ze zijn veel minder lang bezig.   

Link naar reactie

Als ik op Catawiki kijk voor Nederlandse albums:

- Posy Simonds - 5 albums

- Marjane Satrapi - 7 albums 

- Chantal Montellier - 6 albums 

- Moto Hagio - 0 albums 

- Linda Barry - 0 albums 

- Julie Doucet - 0 albums 

 

Deze mensen zijn er alleen bijgezet, omdat ze vrouwen zijn.

Boeken van de eerste twee zijn best aardig, maar als ze tegenover het oeuvre van een Herman, Stan Lee of Van Hamme worden gezet is het wel duidelijk waarom ze op de lijst staan.

Ook logisch, want ze zijn veel minder lang bezig.   

 

Mja, maar bvb Chris Ware, Daniel Clowes hebben nu ook niet zo heel veel in het Nederlands.. als dit het criteria zou moeten zijn, zouden er ook een aantal andere mannen niet mogen in de lijst staan.

Link naar reactie

Mja, maar bvb Chris Ware, Daniel Clowes hebben nu ook niet zo heel veel in het Nederlands.. als dit het criteria zou moeten zijn, zouden er ook een aantal andere mannen niet mogen in de lijst staan.

 

Klopt. Van een vorige winnaar, Art Spiegelman, bestaan er in het Nederlands ook maar enkele albums.

Link naar reactie

Als ik op Catawiki kijk voor Nederlandse albums:

- Posy Simonds - 5 albums

- Marjane Satrapi - 7 albums 

- Chantal Montellier - 6 albums 

- Moto Hagio - 0 albums 

- Linda Barry - 0 albums 

- Julie Doucet - 0 albums 

 

De relevantie van het aantal Nederlandse albums lijkt mij niet zo hoog voor een Franse stripprijs.

Link naar reactie

Wel, de ene naam zal meer stemmen vergaren dan de andere hé. Voor onze Grenzeloze Top hebben we ook geen limieten opgelegd, er mochten zelfs niet-vertaalde strips opgesomd worden. En in beide gevallen kwamen er monsterscores bij de hoogst genoteerde strips.

Maar ik zou niet kunnen voorspellen wie de Grand Prix nu zou winnen.

Link naar reactie

De reden waarom Satrapi en Posy Simmonds deze keer niet opnieuw op de nominatielijst stonden, was blijkbaar omdat ze toen zodanig weinig stemmen haalden dat ze bij de laatsten in de lijst stonden.

Link naar reactie

Wel, de ene naam zal meer stemmen vergaren dan de andere hé. Voor onze Grenzeloze Top hebben we ook geen limieten opgelegd, er mochten zelfs niet-vertaalde strips opgesomd worden. En in beide gevallen kwamen er monsterscores bij de hoogst genoteerde strips.

 

Maar ik zou niet kunnen voorspellen wie de Grand Prix nu zou winnen.

 

Degene die het best ligt bij de Franse tekenaars. Een Fransman of een Waal dus. Bv Hermann en Bourgeon zouden wel eens een goede kans kunnen maken. 

Link naar reactie

maar allez - toch fijn dat "Ollie" met zijn zéér mooie boek genomineerd is (dat heb ik toch ergens gelezen in deze thread dacht ik)

 

 

soit, dat is dus een mooi boek. Mooi uitgegeven ook, met een retro-feel zonder dat het een 'gimmick' is. Een heel eigenzinnige 'dagelijkse worsteling', bij momenten koortsig, ijlend en dan weer uiterst vermakelijk.

 

Maar we hadden het over wie nu wel of niet op een lijst mag staan, in hoeveel talen hij/zij moet vertaald zijn en of dat allemaal wel gendergelijk is - nogal een sjans dat het hier niet teveel over strips gaat...  :e007:

(òÓ,)_\,,/

 

Schoonheid bestaat slechts bij de gratie van lelijkheid.

Link naar reactie

Op Fbook liep er gisterenavond al een mail rond om Claire Wendling te nomineren. 

 

En dat heeft blijkbaar zijn effect niet gemist. Samen met Hermann en Alan Moore (waren die vorig jaar ook al niet bij de laatste drie?) gaat ze door naar de tweede stemronde. 

 

1 op 3 genomineerden in de tweede ronde is dus een vrouw, dat is toch ook ongelooflijk uit verhouding he seg!

Link naar reactie

En dat heeft blijkbaar zijn effect niet gemist. Samen met Hermann en Alan Moore (waren die vorig jaar ook al niet bij de laatste drie?) gaat ze door naar de tweede stemronde.

 

Twee mannen die al heel, heel lang meelopen en een vrouw een paar strips maakte en toen overschakelde op illustraties. 

 

Ik hoop echt dat het dit keer Hermann wordt.

Link naar reactie

Sterke strips in competitie Angoulême

 

Tussen de nominaties voor Album van het Jaar op het Stripfestival van Angoulême bevinden zich enkele briljante boeken. De strips van Olivier Schrauwen, Richard McGuire en Adrian Tomine zijn grote kanshebbers op de prijs die eind januari wordt uitgereikt.

Door onze redacteur Ron Rijghard

In december 1947 stapt de jonge Arsène Schrauwen, de opa van Olivier Schrauwen, in Antwerpen aan boord van een schip dat hem naar ‘de kolonie’ brengt. In deze niet nader genoemde Afrikaanse kolonie toont zijn maniakale neef Roger, architect, hem een maquette voor een wanstaltige, megalomane stad van de toekomst, te bouwen in niemandsland. Arsène raakt geheel in dit project verstrikt.

Arsène Schrauwen van Belgische tekenaar Olivier Schrauwen is één van de veertig genomineerde boeken voor de prijs van Album van het Jaar op het stripfestival van Angoulême, het belangrijkste Europese stripfestival. De Frans stripmarkt, waar de jury uit put, is volwassen en internationaal georiënteerd, dus de nominaties voor de belangrijkste Europese stripalbumprijs vormen een goede graadmeter voor het huidige niveau.

De meeste Franse nominaties blijven helaas buiten het zicht van de Nederlandse lezer, maar tot het segment strips dat wel hier in het Nederlands en Engels verkrijgbaar is, behoren niet te missen strips als Hier van Richard McGuire en Kunnen we het niet over iets leukers hebben? van Roz Chast. Dat laatste boek, een schitterend stripbiografie van de ouders van de tekenaar, kreeg in deze krant al vijf ballen toebedeeld toen het in 2014 in het Engels verscheen. Ook het tweede deel van De Arabier van de toekomst van Riad Sattouf, waarvan vorig jaar het eerste deel de prijs kreeg, is genomineerd. Terug op de lijst zijn ook Fiona Staples en Brain K. Vaugh met Saga , dit keer met deel 4 van hun baanbrekende sciencefictionserie.

De in het Engels publicerende Belg Olivier Schrauwen (1977) is voor de derde keer genomineerd. En terecht, want de fictieve stripbiografie van zijn opa onderga je als een adembenemende visuele trip. De pagina’s, afwisselend gedrukt in nostalgische rode en blauwe inkt, ademen de sfeer van vooroorlogse krantenstrips. De meeste pagina’s bevatten zes regelmatige kaders met ronde hoeken, maar Schrauwen varieert geregeld. De minimalistische tekenstijl van Schreeuwen neigt, als hij gezichten leeg laat, geregeld naar gebruiksaanwijzingen of bouwtekeningen – niet vreemd in dit verhaal over een verknipte architect.

 

Erotische dromen

In het bizar-fantastische plot draait Arsène langzaam door, als hij door Roger aan zijn lot wordt in zijn villa. Er spookt alleen een onzichtbare ‘boy’ rond die hem bevoorraadt met flessen trappist en struisvogeleieren, zijn enige voedsel. Op de boot heeft de goedgelovige jongeman zich een diepe angst voor dodelijke ‘olifantswormen’ in het water laten aanpraten. Bevangen door de tropische hitte, hallucinaties en erotische dromen van Rogers vrouw Marieke komt hij zijn huis niet meer uit. Schrauwen verbeeldt zijn krimpende bewustzijn door Arsène te tekenen in steeds kleiner wordende ronde kaders. Tot hij in een punt verdwijnt.

Omdat Roger definitief is doorgeslagen krijgt Arsène de leiding over een barre tocht door de jungle naar de bouwplaats. Ondanks een overval door ‘luipaardmannen’ slaagt de reis en verrijzen de constructivistische bouwfantasieën van Roger. De bondige schrijfstijl – door Schrauwen zelf vertaald naar het Nederlands – met veel metaforen draagt bij aan de vervreemding.

Schrauwen zou een goede winnaar zijn, maar de competitie is groot en divers. Even briljant, maar onvergelijkbaar is de conceptuele strip Hier van Richard McGuire (1957). De Amerikaanse tekenaar springt een boek lang door de tijd, terwijl hij consequent vasthoudt aan één gezichtspunt. Hier lijkt even de geschiedenis van een kamer, waar steeds andere bewoners zich bewegen en de ruimte verschillend inkleden. Linksboven in het kader staat steeds een jaartal. Maar al snel mengt McGuire tijden en plakt hij een kadertje met een kat uit 1999 in het beeld van de kamer uit 1953. En dan is het huis weg en zie je het landschap voordat er gebouwd werd, in 1623, met een vrouw in roze jurk uit 1957 en dezelfde kat weer links en rechts in het beeld geplakt.

Die mix van tijden en rigide beperking van de blik blijft honderden pagina’s fascineren, ook omdat bewoners sprekend worden opgevoerd en er ultrakorte verhaaltjes opborrelen: van een Indiaans stel, een schilder en zijn muze, familieportretten op de bank tot een virtuele rondleiding in de 23ste eeuw. De vergankelijkheid is bijna tastbaar in dit uitzonderlijke boek.

Conventioneel, maar groots is het nieuwe boek van de Amerikaan Adrian Tomine (1974), een van de belangrijkste hedendaagse stripauteurs. Zijn Killing and dying, niet in het Nederlands verkrijgbaar, bevat zes korte literaire stripverhalen, die laten zien wat voor een geweldige verteller hij is. Met carveriaanse beknoptheid en souplesse en in een realistische tekenstijl schetst hij fases van streven en falen in het leven van doorsnee burgers. In het geestige Hortisculpture krijgt tuinman Harold het idee dat hij planten en sculpturen kan combineren tot nooit geziene kunstwerken. Jaren blijft hij proberen ze vergeefs aan de man te brengen, dagdromend van succes en wraak op zijn critici.

 

Stand-up comedian

In het titelverhaal probeert een stotterend dertienjarige meisje haar ouders te overtuigen dat ze stand-up comedian kan worden. Haar moeder moedigt haar aan. De vader is cynisch en vindt het ‘zeker nu’ geen goed idee. In die woorden, een onuitgesproken tragedie, zit de klap die dit verhaal geeft. Plots draagt de moeder een hoofddoek en loopt ze met een stok. En dan is ze weg, terwijl vader en dochter blijven kibbelen over stand-up. Het lukt Tomine in elk verhaal om op deze beklemmende wijze de vluchtigheid van het bestaan op te roepen.

Aangrijpend is het autobiografisch Calling Dr. Laura van Nicole J. Georges (VS, 1981), waarin een vrouw ontdekt dat haar vader niet zo dood is als haar moeder haar sinds haar derde voorhield. Het opzettelijke tweedimensionale tekenen en de afstandelijke toon creëren juist het tegenovergestelde: diepgaand en gevoelvol drama. Nog veel subtieler, met weinig meer dan korte dialogen en figuurtjes die alleen uit contouren bestaan vertelt Anders Nilsen over hoe hij rouwt om zijn gestorven vriendin, in The End .

Wel in het Nederlands verscheen De worstelrepubliek van de Fransman Nicolas de Crécy (1966), van wie uitgeverij Scratch eerder al Dagboek van een spook uitgaf. Zijn nieuwste boek is een absurdistische variant op het maffiagenre, waarin een pianospelende pinguïn, wandelende hoofden en moordzuchtige en mal verhaal vol achtervolgingen vormen. Een andere, aardige genrevariatie is Nimona van Noelle Stevenson, waarin een poezelig ogend, maar moordzuchtig meisje als sidekick van de slechterik alle regels van de faire strijd overtreedt.

Stijlvast zijn onder meer de sciencefiction in Letter 44 van Alberto Jiménez Alburquerque en Charles Soule en de grove en duistere horror in Outcast , de nieuwe serie van Robert Kirkman, de maker van de wereldwijde hit The Walking Dead . Het meest interessante is de poging tot genrevernieuwing in Ms. Marvel van schrijver G. Willow Wilson en tekenaar Adrian Alphona. De ongetwijfeld commercieel gemotiveerde keuze voor een nieuwe, islamitische superheldin pakt goed uit. Het eerste deel van haar avonturen (al uit 2014) barst van de kleine grapjes en geestige observaties en wordt met veel vaart verteld. Tot haar verbijstering heeft de jonge Makala plots ongekende vermogens. Lastiger nog dan de ruzie met haar strenge ouders van Pakistaanse komaf, veroorzaakt door haar stiekeme gedrag, zijn haar problemen om die superkrachten onder controle te krijgen. Zo merkt ze bijvoorbeeld dat bij een superheldenoutfit geen ondergoed is inbegrepen, dus dat pak jeukt als een dolle. Of zoveel lichtvoetigheid bekroond wordt, blijkt zondag 31 januari, bij de prijsuitreiking.

Link naar reactie

Wending zullen ze niet te slapen moeten leggen want die woont in Angoulême...

 

Wendling heeft trouwens op haar FB gevraagd om niet op haar te stemmen.

 

Vous voulez me faire plaisir ?

Ne votez plus pour moi.

Je vous adore, vraiment . Hein ...

Meme les haineux . Enfin non.

Des bisous . Pas a tous .vous vous reconnaitrez, restons entre nous.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...