Ga naar inhoud

Film Thread: Hanzo The Celluloid Slicer


Recommended Posts

On 3/5/2020 at 1:11 PM, Spawn999 said:

Eindelijk is de film waarop ik al jaren zit te wachten te pre orderen. Ik ben zeer benieuwd!!

 

color-out-of-space-poster-600x889-1.thumb.jpg.31636fd3459ebc567dd35202b5b76aa6.jpg

De trailer ziet er niet mis uit. Alleen doet de kleur me wel erg hard aan dit Wiki-artikel denken.

 

OT?

 

"Aterrados"

 

Een vrij fletse Argentijnse spokenfilm die soms iets te hard op jumpscares rekent om echt goed te zijn.

 

"In the Tall Grass"

 

Dit vond ik een goeie. De finale duurt net wat te lang en gebeurt net iets te clichématig, zo origineel als de setting is. Zo origineel als de setting is, zo banaal zijn de personages. Iets wat ik wel vaker heb bij Stephen King maar da's voer voor een andere draad. Verder eigenlijk geen klagen.

 

"Fantasy Island"

 

Twee derde film van de film was. Een mysterieus eiland dat je fantasie vervult maar er dan een Faust-achtige draai aangeeft? Nice! Het idee stond me zo aan dat ik gemakkelijk de twee grappig bedoelde maar eigenlijk rotirritante jock-personages door de vingers zag. Of dat één van de acteurs staat te acteren alsof hij aan de valium zat.

In het derde deel wordt dan echter plottwist op plottwist gestapeld tot het vloekt met alles wat in de voorgaande delen gebeurde en de rest van de film eigenlijk verziekt. Had iemand vergeten het script na te lezen?

 

"Annihilation"

 

Netflix moet toch echt iets doen aan haar selectie horrorfilms. Deze original  van Alex "Ex Machina" Garland stond tussen de aangeraden horrorfilms maar dit was sci-fi.

Ik heb het moeilijk met deze. De fotografie en de special effects waren PRACHTIG. Er was één shot met gemuteerde herten dat me heel erg deed denken "Princess Mononoke" en die finale hoort eigenlijk in een echte cinemazaal, niet in de living.

Het verhaal daarentegen werd wat onhandig verteld, hoofdactrice Natalie Portman staat niet bepaald stevig te acteren en Garland was er niet helemaal uit wat hij nu precies met deze film wou zeggen. Er was nerdy gedoe over celdeling en motivaties maar het werd allemaal gebruikt als aankleding en niet als een thema.

"Ex Machina" vond ik echt goed maar "Annihilation" wil het te slim spelen en struikelt zo over haar eigen voeten.

 

Een vraagje trouwens aan de horrorfans; waar moet ik zijn voor de goeie stuff? Webshop of streaming plz.

Link naar reactie
  • 2 weeks later...

"De Terugkeer van de Wespendief"

 

Wel... Ongeveer 10 minuten ervan of zo. De graphic novel vond ik wel te pruimen maar de acteurs stonden zo slecht te acteren dat het te pijnlijk werd om verder te kijken. En de dialogen...

Een stripdialoog is niet hetzelfde als een echte dialoog. Niemand spreekt zoals in Suske & Wiske of de Rode Ridder (gelukkig maar). Als je de dialogen letterlijk overneemt uit het boek, dan krijg je iets wat lijkt op een amateurtoneelstuk. Ik heb al dikwijls de prietpraatdialogen van Tarantino aangehaald als een goed voorbeeld maar die werken fantastisch in zijn films. Als je "Pulp Fiction" woord voor woord zou neerpennen in een graphic novel, dan ben je al 3 pagina's kwijt voor "Le Royal With Cheese" en 10 voor Tony Rocky Horror.
Maar euhm, neen, die Wespendief moet ik even niet meer zien.

 

"Abracadabra"

 

Een Italiaanse, psychedelische horrorfilm rond goochelen en magie uit 2018 die uit 1970 leek te komen. Sterker nog, ik heb even op IMDB moeten kijken om te zien of dit toch geen oude film die werd heruitgegeven. 
Soit, regisseurs Luciano en Nicolás Onetti hadden wel duidelijk hun huiswerk gemaakt en hebben de stijl bijna perfect gekopieerd. Het "wham, bam, thank you ma'am"-tempo was er boenk op net zoals de overgangen, de acteurs en actrices waren perfect uitgedosd, de special effecten zagen er net fake genoeg uit, de film had zelfs de granuliteit van vintage pellicule. Heel, héél straf.

En de film zelf? Wel, er zaten een paar magnifique shots in waarbij die me deden "heb ik dit wel goed gezien" roepen en er werd heel slim gebruik gemaakt van kleuren en settings. De ontknoping was dan weer teleurstellend en viel van mijlenver te zien maar zoals het wel vaker het geval is bij Italiaanse films, het gaat over de weg, niet over de bestemming. Voor de liefhebbers.

 

Link naar reactie

"J'accuse"

 

Kijk, wat Roman Polanski indertijd gedaan heeft, valt niet echt goed te praten en het werd lang door de vingers gezien want kom, Sharon Tate en haar ongeboren kind werden afgeslacht als beesten en d'n Roman is toch een geweldige regisseur.

Maar als we iedere artiest gaan houden tegen een onmogelijke sprookjesmoreel, dan moeten we ook Hergé, Cardi B, Dr Dre, Led Zeppelin, Jimi Hendrix, Chris Brown en John Lennon bannen. In het laatste geval zouden we dan eindelijk af zijn van het gemekker dat "Imagine" is.

Soit, ik vond de boycot van zijn laatste film nogal pervers en de motivatie was, zeker in het frituurpapier dat voor De Morgen doorgaat, van een beschamend niveau. Het gaat over een historische kwestie, het is gebaseerd op een boek van Robert Harris en het kan niet verder staan van het echte leven van Polanski. "J'accuse" gaat niet over schuld en boete, Polanski weet immers maar al te goed wat hij gedaan heeft, maar over onrecht, corruptie en alle obstakels overwinnen om te doen wat rechtvaardig is. Wie "J'accuse" ziet als een vergoelijking om een dertienjarige neuken, liegt om woke grieten met lavendelkleurig haar in bed te krijgen of hoort zich terug in te schrijven voor de lessen begrijpend lezen in het lager onderwijs.

Was "J'accuse" een goeie film? Ja, als je houdt van cinema à l'ancienne. Weinig tot geen achtergrond muziek, onderkoelde personages, veel dialogen en lange shots. Mijn ouders, die het boek hadden gelezen, vonden het wat jammer dat sommige personages in de film werden opgevoerd als karikaturen maar waren tegelijk opgelucht dat de onnodige passages van Harris geschrapt waren.

Link naar reactie

"Scary Stories to Tell in the Dark"

 

Dit was nog eens goeie horrorfilm. Het verhaal deed me heel erg denken aan "Stranger Things" en "It" waarin een stel tieners een mysterie oplossen maar dit was retestrak gefilmd en sterk opgebouwd. Wat niet verwonderlijk is als André Øvredal van het al even strakke "The Autopsy of Jane Doe" achter de camera staat.

Zuurpruimen of slecht gezinde journalisten zouden dit misschien "ouderwets" of "weinig vernieuwend" noemen maar met alle hoogtechnologische miskleunen zoals "Harley Quinn & the Birds of Prey" en de Star Wars-films, vind ik het net fijn om een film te zien die gewoon probeert een goed verhaal te vertellen zonder onnodige filler, extra verhaallijnen, een mislukte preek, "tienercynisme" en allerlei parallellen naar de echte wereld.

Link naar reactie

"El Hoyo"

 

Een Spaanse thriller die normaal gezien op 't BIFFF ging passeren tot COVID-19 zijn njet gaf voor het hele festival. Gelukkig heeft Netflix ze opgepikt want damn, dit is ne interessante.

Alles in de film draait rond eten.

Of beter, eten in een dystopische gevangenis genaamd "El Hoyo", het hol.

Of nog beter, de verdeling van het schaarse eten in een dystopsiche gevangenis dat verdieping per verdieping aandoet, met als gevolg dat de bovenste verdiepingen zich te barsten kunnen vreten terwijl de arme stakkers beneden noodgedwongen elkaar moeten opeten.

Wie verder kijkt dan de film en nadenkt, ziet er een geweldige parabel in over armoede. Een wervelende film die allerlei ongemakkelijke vragen over goede bedoelingen en sociale verhoudingen serveert (Ha!) maar op een gemakkelijk verteerbare (HA!) manier. 

Aanrader voor alle liefhebbers van de nichefilms die wat op zijn/haar honger (HA!).

 

 

Link naar reactie

"Parasite"

 

Omdat ik benieuwd was om te zien of de film opleeft naar zijn hype en omdat ik veel te weinig Aziatische films naar mijn goesting zie. 

En speciaal voor de mensen die alleen de laatste zin lezen, komt nu al het verdict van IvoVWS, de man die iedereen uit deze draad weggejaagd heeft, is "jep, top". Het is misschien niet de beste film die een Oscar voor beste film die in de wacht heeft gesleept maar het is wel de beste prijswinnaar van de laatste 5 jaar of zo en misschien wel de meest verfrissende in lange tijd.

Traditioneel zijn de winnaars van de meest gegeerde filmprijs overdramatische tearjerkers die meestal een erg Amerikaans onderwerp aansnijden met gigaveel strijkers en hoofdacteurs die net voor hun grote scène nog snel een kilo ajuinen hadden gesneden.  "Parasite" daarentegen heeft een wat onderkoelde toon en hanteert een vrij gebalde stijl zonder veel franjes.

De film begon ook een stuk grappiger dan ik verwacht had en had zelfs iets weg van een verfilmde "schelmenroman". Die humoristische toon maakte wel geleidelijk aan plaats voor ernstiger thema's zoals eigenwaardigheid en, wat ik heel goed gedaan vond, het imposter-syndroom dat onder veel (jonge) mensen heerst. Voor de leken, dat laatste is het gevoel dat je niet op je plaats zit en ten onrechte een al dan niet professionele functie bekleedt waarvoor je eigenlijk niet geschikt bent. 

Het imposter-syndroom is niet iets dat niet al eerder in films gebruikt werd, mensen boven de dertig herinneren zich natuurlijk nog altijd "King Ralph", maar regisseur Bong Joon Ho pakt het wel op een eigentijdse en misschien zelfs harde manier aan en gooit er dan nog eens wat Aziatische ik-moet-kakken-maar-kan-niet-stoppen-met-kijken-suspense in de mix. 

Ook anders dan de meeste Oscar-winnaars is dat de film geen troost biedt. Van "Parasite" wordt je niet vrolijk, het doet je niet opstaan met een gevoel van "och, alles is toch nog goed gekomen" maar laat de kijker achter met een bittere nasmaak.

"Parasite" staat dus mijlenver weg van de sentimentele zeik waar de Academy normaal warm voor loopt en ergens stemt me dat hoopvol. Zuid-Korea en Japan leveren al jaren interessante films, net zoals Polen, Spanje en Duitsland. Films die nog maar tien jaar geleden zich tevreden hadden moeten stellen met een lokaal succesje in eigen land en een gunstig belastingregime. Gaat Tinseltown nu eindelijk beseffen dat er een wereld buiten de VS, Canada en het VK bestaat? Dat meer mogelijk is dan stripboeken uit de jaren '80 en '90 te verfilmen of op de hype van de dag te springen? Dat er mensen buiten Californië zijn die ook een verhaal te vertellen hebben? En dat ook nog eens kunnen? Of dat, zoals blijkt uit het succes van "Joker" en "Jojo Rabbit", het publiek weer eens zin heeft in "echte" films? Ik hoop het.

Link naar reactie

"Knives Out" vs "Vampyros Lesbos"

 

Tja, wat moet een mens doen op zaterdagavond als hij niet naar buiten mag?

"Knives Out" is een Amerikaanse detectivefilm uit ongeveer 2018 die heel erg zijn best doet om Brits over te komen maar zowat iedere basisregel in de wind slaat. Daniel Craig komt belachelijk over met zijn mislukte twang  en ondanks zijn goede bedoelingen en perfecte productie was dit een rotirritante film.

"Vampyros Lesbos" is dan het compleet tegenovergestelde: een Spaans-Duitse productie uit 1970, budget was er omzeggens niet, het idee is zelfs naar exploitation-normen erg goedkoop en de productie is lachwekkend slecht. En toch. Ondanks de talrijke gebreken heb ik meer genoten van "Vampyros Lesbos" dan van de half gelukte opzet van "Knives Out".

Nu, er zaten wel degelijk een paar knappe shots in "Vampyros Lesbos", op de weinige momenten dat de film niet de mist ingaat is de manier waarop het verhaal vertelt wordt veel origineler en intelligenter dan de halfbakken clichés in "Knives Out". Verder is er ook nog wijlen Soledad Miranda. Niet de meest getalenteerde actrice, volgens regisseur Jess Franco ook niet het grootste licht maar de camera hield van haar.  In ieder shot steelt ze de show en zuigt ze alle aandacht naar zich toe (deels waarschijnlijk te maken met dat ze voor het grootste deel van de film half naakt staat te acteren).

Strikt genomen had ik meer moeten genieten van "Knives Out" omdat de film met meer zorg gemaakt was, met modernere apparatuur en als product minder mislukt was. Maar neen, ik vond die veel te snel opgenomen, slordige "Emmanuel meets Dracula" B-film veel leuker. Deels inderdaad omdat alles zo faliekant slecht gedaan was, deels ook omdat er toch meer branie, meer "liefde" en "bezieling" zat dan in het onderkoelde Hollywood-product.

Link naar reactie

Jan Verheyen heeft eens zo'n reeksje 'nacht van de wansmaak'-films mogen programmeren op VT4, toen dat nog een tettenzender was. Daar zaten toen een paar sexploitation-films bij als ik me niet vergis.

Het zou geen kwaad kunnen die reeks nog eens te brengen, nu we zo lang in ons kot zitten.

Link naar reactie
1 uur geleden, Tanuki zei:

Jan Verheyen heeft eens zo'n reeksje 'nacht van de wansmaak'-films mogen programmeren op VT4, toen dat nog een tettenzender was. Daar zaten toen een paar sexploitation-films bij als ik me niet vergis.

Het zou geen kwaad kunnen die reeks nog eens te brengen, nu we zo lang in ons kot zitten.

Was op 2Be of Kanaal2 nog, de voorlopers van Q2. Toen richtte men zich nog naar de meerwaardezoekers (tetten zijn altijd een meerwaarde 😜)

Link naar reactie

Ik zou meteen kijken, COVID-19/20/42/84.c of niet. Verheyen deed geweldige inleidingen (op VT4 en in Cult Night op Q2) en van hem heb ik ook geleerd dat een film niet per se goed moet zijn om onderhoudend te zijn. 

In een interview had Verheyen uitgelegd dat hij ermee gestopt was omdat de "bron opgedroogd was": films vinden werden steeds moeilijker en moeilijker. Daarbovenop zijn de nieuwe films te gelikt en te "proper". De typische "grid" van B-films was nauwelijks nog te vinden.

Bovendien is de helft van de fun van exploitation het ontdekkingsproces. Je kan LotR of Harry Potter 500 keer uitzenden en toch nog altijd 10 000 kijkers of zo bereiken maar wie gaat thuis blijven omdat"Blacula 2" of "Ilsa She-Wolf of the SS" voor de vijfde keer op televisie is?

Even terzijde, vroeger had je ook op MTV Asia Mania waar je een Chinese/HK/Japanse/Koreaanse film kon meepikken, meestal ook in het nichegenre. Daar zat soms ook erg enge shit tussen. 

 

Alsook;

 

 

tetten.jpg

Link naar reactie

De echte reden is natuurlijk dat het geen kijkcijfers (genoeg) had, kijkers zapten weg alvorens de film van start ging.  Ik mag dat zeggen, ik weet het uit rechtstreekse bron.  Niet zozeer omdat de bron opgedroogd was.  Dat was wel de uitleg die door hem gegeven werd.  Persoonlijk vond ik de ellenlange inleidingen van Verheyen absoluut geen meerwaarde, maar dat is persoonlijk.  Hij had zelden iets interessants of nieuws te vertellen en heel vaak deed hij niet veel meer dan de film van A tot Z uit de doeken doen, inclusief tal van spoilers, alvorens de film begon.  Daar heb ik nooit het nut van in gezien.  Hij deed dat natuurlijk ook niet gratis.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie

"Big Game"

 

Een heel erg leuke Fins-Amerikaanse actiefilm over een dertienjarige Finse Hillbilly die de president van de VS redt van een aanslag. 't Klinkt compleet van de pot gerukt, is het ook maar het is allemaal zo innemend gedaan dat ik het graag door de vingers zie.

Grootse cinema is het niet maar wie op zoek is naar een feel good-film die nooit melig wordt, kijk niet verder dan "Big Game" op Netflix.

Link naar reactie
Op 13/4/2020 om 17:07, Bonte zei:

Het zou voor de series zijn, voor films heb ik nog een DVD collectie staan. Denk niet dat er veel animé op Netflix staat, als daar ooit eens een goeie streaming dienst van zou komen ...

Een 40-tal ongeveer, films en series bij elkaar.  Waarvan een 10-tal exclusief voor Netflix.

STEUNACTIE 🍀 #SHARINGISCARING #DELENISLIEF

Link naar reactie
Op 13/4/2020 om 16:25, Bonte zei:

ik zal toch eens een abonnement op Netflix moeten nemen, tot nu toe nog niet gedaan vanwege bang voor overkill, te veel.

Dat is een feit. Voor de films moet je het niet doen, maar sommige series zijn uitstekend. En spijtig genoeg niet altijd degenen die in het nieuws komen.

Link naar reactie
On 4/16/2020 at 10:15 PM, Zwendel said:

Dat is een feit. Voor de films moet je het niet doen, maar sommige series zijn uitstekend. En spijtig genoeg niet altijd degenen die in het nieuws komen.

Amen!  Ik probeer altijd de hitseries te vermijden maar af en toe trap ik erin omdat iemand me iets aanraadt.

 

OT nu...

 

"Ready or Not"

 

Een geestige en spannende horror/thrillerkomedie die net iets te lang duurt. Geen grootse cinema maar wel leuk.

 

"Maggie"

 

Een low budget-productie met Arnold Schwarzenegger! Dat ik dit nog mag meemaken.

Een originele film ook,  over de dochter van Ahnuld die na een beet van een zombie er langzaam zelf één wordt. Toegegeven, het klinkt niet bepaald als de nieuwe "Commando" en wie zat te wachten op oneliners, actiescènes en action figures die langzaam wegwandelen van explosies die een halve straat zouden doof maken, kan misschien beter deze film overslaan.

Degenen met een open geest en de freaks die alle dialogen van "Commando" van buiten kennen, mogen zich dan weer verheugen op een innemend zombiedrama (of familiedrama met zombies) te zien met een verrassend sterke Arnold. Bovendien komt de film ondanks haar releasedatum uit 2015 heel erg actueel over. Zeker, er zitten een paar tearjerker-momenten in maar ik zag ze met plezier door de vingers.

Ze is misschien ook wat traag maar dat past bij het verhaal dat hier verteld wordt en het laat ook de nodige ademruimte voor emoties en geeft het publiek de kans om mee te leven met de personages. Het is dan ook weer niet zo traag dat "serieuze" filmjournalisten het "poëtisch" kunnen noemen of zoals ik het noem "tijd om iets uit de frigo te pakken terwijl de acteurs geconstipeerd in het ijle zit te staren".

Soit, dit was een heel aangename verrassing.

 

Link naar reactie

"Temple"

 

Het filmaanbod op Netflix is ondermaats. Veel films die ik al 20 keer gezien heb en goedkope, bijna op de band gemaakte rommel. En het horroraanbod is op een paar uitzonderingen na behoorlijk zielig. Gelukkig zie ik af en toe , niet vaak maar af en toe, iets voorbij komen zoals "El Hoyo" en deze Amerikaans-Japanse productie "Temple".  

Op de Amerikaanse hoofdacteurs na is dit een typische J-horror-film met een vrij trage maar intense opbouw met een korte maar heftige finale. Het verhaal zelf is erg voorspelbaar maar dat stoorde me niet. Aanrader.

 

"The Addams Family"

 

De nieuwe animatiefilm die, voor zover ik weet, gigantisch was geflopt. Wel jammer want dit was een plezant weerzien met Gomez, Morticia en co. Zo plezant dat ik in het begin vrolijk mee knipte met mijn vingers wanneer Lurch het Addams-lied speelde.

De film was weliswaar minder morbide dan wat ik gewoon ben maar dat houdt steek als je in gedachten houdt dat de film op kinderen gemikt was: de hoofdpersonages zijn voor eens niet niet de volwassenen maar de kinderen Wednesday en Pugsley, het had een moderne soundtrack en de moraal van het verhaal was "wees gelukkig met wie je bent want we zijn allemaal freaks". Desondanks dat ik al lang niet tot die doelgroep behoor, heb ik me kostelijk geamuseerd. De film was een stuk grappiger dan ik had verwacht en heel melig werd het nooit. Wat ik wel wat miste, was het enthousiasme van Christopher Lloyd en wijlen Raul Julia. Trouwens, één van de grootste gillers was de casting van Cousin It. :D Erg leuke film!

Link naar reactie

"Don't Breathe"

 

Een film die ik al eerder had gezien maar hier nooit werd vermeld. Een geweldige suspensefilm met een iets te lang en vergezicht einde. Voor de rest helemaal het soort pulpfilms dat ik graag zie; hoog tempo, goedkoop genoeg om door te gaan voor pulp maar niet goedkoop genoeg om amateuristisch over te komen en gewoon allemaal goed gedaan.

 

"The Golem"

 

Recent gezien en misschien duurt de lockdown-periode te lang voor mij en begin ik mijn kot beu te worden maar dit vond ik gewoon een stomme film. Het verhaal raakte me niet, er zit meer spanning in een 9V-batterij en de acteurs waren op hun beste vergetelijk.  De hoogtepunten waren letterlijk wanneer ik opstond om een pot muntthee te zetten of even naar buiten te gaan om een sigaret te roken. 

Link naar reactie

"The Maus"

 

De oorlog in voormalig Joegoslavië en de vele conflicten tussen de etnische & religieuze groepen biedt genoeg materiaal voor hele kast vol boeiende journalistiek, wonderlijke documentaires, bijtende satire en spannende doch informatieve films. De Spaans-Duits-Bosnische thriller "The Maus" hoort thuis in de vuilbak naast die kast.

Het verhaal rammelt harder dan een Lada op een spoorweg. We hebben hier een vervelend hoofdpersonage dat nauwelijks uitgediept wordt, twee antagonisten die geen enkele motivatie krijgen, een verhaal dat wordt verteld aan de hand van verwarrende flashbacks en bijna letterlijke deus ex machina die de film uit haar lijden komt verlossen. Met de minimalistische setting voelde dit eerder aan als een veredelde amateurfilm dan een professioneel afgewerkt product.

De acteurs doen hun best maar zonder ingrediënten kan zelfs de beste kok ter wereld nog geen soep maken.

Wegblijven.

Link naar reactie

"Marathon Man" vs "Guns Akimbo"

 

Filmavond in CasaVWS!  In de ene hoek hebben we een ouwe kraker en in de andere jong, hyperkinetisch veulen.

De ouwe kraker is "Marathon Man" en het is een vakkundig gemaakte film met een paar geweldige stukken (bij de Joodse diamantairs) en puike acteerprestaties. Alleen is sinds 1976 de wereld erg veel veranderd en de film zit nog te erg vast in de Zeitgeist van toen. Overserieus en traag.
"Guns Akimbo" is daarentegen pulp aan een verschroeiend heet tempo. Elevator pitches komen niet veel lomper dan hier (Edward Scissorhands maar met pistolen) en het geweld is uitzinnig en kleurrijk en brutaal. Waar het in "Marathon Man" gestileerd en sober te werk ging, slaat "Guns Akimbo" drie blikken Redbull achterover, laat de broek zakken en begint in het rond te springen. "Marathon Man" heeft serieuze acteurs, "Guns Akimbo" een Brits kindersterretje dat niet altijd erin slaagt om zijn accent te verbergen. In 1976 moest alles zeer gericht en zorgvuldig gebeuren, in 2019 worden inconsistenties en complete willekeur weggelachen met "whateva lol" en zo kan ik even blijven doorgaan.

Was "Marathon Man" een slechte film? Bijlange niet. In 1976 was dit wellicht één van de hoogtepunten in de zalen. Alleen is de film niet zo waardig oud geworden. Er is niet mis met de ouwe school en ik heb een zwak voor de branie van de periode maar de film is jammer genoeg net niet sterk genoeg om de tand des tijds te weerstaan. 
Gaat "Guns Akimbo" waardig oud worden? Waarschijnlijk niet. Daarvoor hangt de film teveel vast aan aan 2019 en de esthetiek van nu. Snel, veel kleuren, veel puberaal cynisme, lichtvoetig thema en zo ver over the top dat je het moet gaan halen met een spaceshuttle. In de toekomst gaat het publiek misschien weer "echte" films vragen met een diep, betekenisvol verhaal (zie "The Joker", "Parasite" enz...) en het verhaal is in "Guns Akimbo" net zo belangrijk als de artikels in "Schwanzgeile Jungfrauen". Dat neemt niet weg dat ik me kostelijk geamuseerd heb. Meer dan eens heb ik gedacht dat dit het soort film was dat "Birds of Prey" en "Suicide Squad" hadden moeten zijn.

Link naar reactie
  • 3 weeks later...

"Your Name"

 

Hoge verwachtingen van deze anime en deels werden ze ingelost. De animatie is van de mooiste die ik in lange tijd gezien heb en het verhaal vond ik ook heel erg goed. Gelaagd, complex en zelfs poëtisch op een manier. Het was jammer genoeg teveel verhaal voor te weinig pellicule. Verder heb ik ook nog maar weinig met de nogal typisch Japanse manier waarop het verhaal verhaal verteld werd. Daardoor had ik steeds gevoel dat het tempo van de film zowel te laag als te hoog was. Misschien had ik 10 jaar geleden of zo dit een briljante film gevonden toen ik veel ontvankelijker was voor dit soort films maar goed, mensen veranderen en daar hoort nu eenmaal bij sommige dingen je gewoon minder aanspreken dan vroeger. Ik bedoel, wie heeft hier in zijn tienerjaren geen Cypress Hill-periode gehad en rondgelopen met een belachelijk hoedje?

Het kan ook zijn dat ik te lang alleen thuis zit en dat ik deze film toch nog geweldig ga vinden na een paar pinten aan de toog en een toeter vol jonko in de tuin. Misschien is dat nog eens een idee om het einde van de lockdown te vieren...
 

Link naar reactie

"The Silence of the Lambs"

 

Tja, wat kan je er nog over zeggen? Voor mij is het bijna de perfecte film. De vertolkingen van Jodie Foster en Anthony Hopkins zijn fenomenaal goed. De fotografie is sober maar delivers op de belangrijkste momenten. Zoals de ontsnapping van Hannibel Lecter. Hoe geweldig blijft-ie wel niet. Naar moderne normen is het misschien heel traag maar samen met het weergaloze acteerwerk van Hopkins krijgt dit een enge, bevreemdende sfeer. Vanavond was het misschien de dertigste keer dat ik de film zag maar ik heb ze met veel plezier en in spanning uitgekeken en  er waren zelfs een paar momenten dat ik details opmerkte die me nooit eerder opgevallen waren. Machtige film en zelfs meer. De laatste tijd volg ik filmrecensenten The Critical Drinker en Filmento op YouTube en zij jagen zich nogal op over films die te hard proberen om een vrouwelijk hoofdpersonage door de strot van de kijkers te duwen. Voorbeelden? De nieuwe "Charlie's Angels", "The Last Jedi" en "Captain Marvel". Van dat lijstje heb ik alleen "The Last Jedi" gezien en ik heb Rey altijd een slecht geschreven personage gevonden. Het enige dat Rey definieert als vrouw is het gebruik van de voornaamwoorden in het script. Voor de rest is het gewoon een vent. Of zelfs nog erger, een karikatuur van een vent. Alsook, ik ben geen fan van Star Wars.

Maar het erge is dat waar die drie films faalden, "The Silence of the Lambs" slaagt. Clarice Starling is een sterk vrouwelijk personage maar geen action figure. Ze is geen zeurderig personages dat wat komt zeiken over wat vrouwen allemaal wel niet kunnen maar demonstreert het op haar eigen manier op een geloofwaardige manier. Ze zwoegt en zweet en gebruikt haar beste wapen, haar koppie. Ze is een voorbeeld zonder dat het geforceerd overkomt.  En het publiek leeft met haar mee.
Misschien is het de wodka-campari van eerder maar ik vind het triestig dat een klassieker uit 1991 films in 2020 het nakijken moet geven als het gaat over protagonistes. Een heldin. Het kan, het publiek staat er open voor maar laat de schrijvers hun werk doen en niet het marketingteam of, nog erger, Twitter.

Link naar reactie

Gisteren The Fifth Element voor de tiende keer bekeken, om de 2 jaar halen we die wel eens boven.

 

Super film al zijn de maskers en poppen iets te duidelijk geworden in HD waardoor het wat begint te dateren. Maar dat heeft de pret niet gedrukt, extravagante kledij, cyberpunk en over the top aliens van begin tot eind. Ideale film tot we via Cyberpunk 2077 in zo'n wereld virtueel kunnen rondlopen.

 

fifth-element.jpg

 

7b13acef8d6d03dad0895f6325391e8d.jpg

 

Cyberpunk 2077

2077.jpg

Link naar reactie
Op 23/5/2020 om 01:46, IvoVWS zei:

"The Silence of the Lambs"

 

Tja, wat kan je er nog over zeggen? Voor mij is het bijna de perfecte film. De vertolkingen van Jodie Foster en Anthony Hopkins zijn fenomenaal goed. De fotografie is sober maar delivers op de belangrijkste momenten. Zoals de ontsnapping van Hannibel Lecter. Hoe geweldig blijft-ie wel niet. Naar moderne normen is het misschien heel traag maar samen met het weergaloze acteerwerk van Hopkins krijgt dit een enge, bevreemdende sfeer. Vanavond was het misschien de dertigste keer dat ik de film zag maar ik heb ze met veel plezier en in spanning uitgekeken en  er waren zelfs een paar momenten dat ik details opmerkte die me nooit eerder opgevallen waren. Machtige film en zelfs meer. De laatste tijd volg ik filmrecensenten The Critical Drinker en Filmento op YouTube en zij jagen zich nogal op over films die te hard proberen om een vrouwelijk hoofdpersonage door de strot van de kijkers te duwen. Voorbeelden? De nieuwe "Charlie's Angels", "The Last Jedi" en "Captain Marvel". Van dat lijstje heb ik alleen "The Last Jedi" gezien en ik heb Rey altijd een slecht geschreven personage gevonden. Het enige dat Rey definieert als vrouw is het gebruik van de voornaamwoorden in het script. Voor de rest is het gewoon een vent. Of zelfs nog erger, een karikatuur van een vent. Alsook, ik ben geen fan van Star Wars.

Maar het erge is dat waar die drie films faalden, "The Silence of the Lambs" slaagt. Clarice Starling is een sterk vrouwelijk personage maar geen action figure. Ze is geen zeurderig personages dat wat komt zeiken over wat vrouwen allemaal wel niet kunnen maar demonstreert het op haar eigen manier op een geloofwaardige manier. Ze zwoegt en zweet en gebruikt haar beste wapen, haar koppie. Ze is een voorbeeld zonder dat het geforceerd overkomt.  En het publiek leeft met haar mee.
Misschien is het de wodka-campari van eerder maar ik vind het triestig dat een klassieker uit 1991 films in 2020 het nakijken moet geven als het gaat over protagonistes. Een heldin. Het kan, het publiek staat er open voor maar laat de schrijvers hun werk doen en niet het marketingteam of, nog erger, Twitter.

Probeer is Manhunter van Michael Mann. Die is net iets beter ;)

Link naar reactie
41 minutes ago, Spawn999 said:

Probeer is Manhunter van Michael Mann. Die is net iets beter ;)

Die heb ik gezien maar lang, làààng geleden en ik herinner me er niet zoveel meer van. Ja, dat ik de Hannibal van Hopkins beter vond maar voor de rest...

Misschien nog eens herbekijken nu "Silence of the Lambs" nog vers in het geheugen zit.

Link naar reactie
  • 1 month later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...