Strip Van De Dag

[lukoste]

Orde van de dag.

 

Jomme 2. 

Ik ken niets van Dupré. Hij kan geweldig tekenen, maar doet m.i. een Kiekeboetje, t.t.z. een geweldig verhaal ver*ten door stomme grapjes (brandweer en kip in dit geval).

Ik vond Jomme 1 over het algemeen beter geslaagd. 

[Aleksandr]

ik vond Jomme1 maar niets

wat is de lol als je vooraf al weet wie er wint?

 

dat verhaal is zo oud als de straat (1959?)

 

[esteban²]

Minder dan Jomme 1 ... Kan dat eigenlijk wel?  Ik geloof er geen snars van.

[Yncke]

15 hours ago, lukoste said:

Ik verbaas me er steeds over hoeveel overbodig drama er in een mens kan schuilen.

Ik vond die discussie over SOS geluk interessant. Geen van beide meningen stoorde me. Integendeel.

Ik ook. Vandaar dat ik vond dat 't een eigen topic verdiende.

 

[Waldorf]

Beatrice - Joris Mertens

In deze woordeloze strip van de mij volstrekt onbekende Joris Mertens volgen we een jonge vrouw die de metro naar haar werk neemt. Ze is verkoopster in een grootwarenhuis, en in de metro valt haar oog op een achtergelaten rode tas. Als die tas er 's avonds nog staat wordt de nieuwsgierigheid van Beatrice geprikkeld, en uiteindelijk neemt ze de tas mee naar huis. De inhoud zet een hele wereld open waar Mertens ons in rondleidt. 

Een auteur die een strip zonder woorden maakt legt de lat voor zichzelf erg hoog. Dialogen, monologen en verklarende teksten kunnen een krukkig getekende strip tot een hoger niveau tillen. Wie alleen tekeningen gebruikt moet daarin excelleren. En dat doet Mertens. Beatrice is een dromerige vrouw, en een blik van haar vertelt vaak veel. Bovendien weet de tekenaar hoe hij sfeer moet neerzetten. Uitstekende strip.

[Waldorf]

Senso - Alfred

 

 

Alfred kennen we nog van 'Waarom Pierre dood moest' en het onvertaalde maar prachtige 'Come Prima'. In Senso neemt hij ons mee naar een hotel in Italië waar een trouwfeest plaats vindt. Twee mensen die niet echt op het feest horen lopen er elkaar tegen het lijf. Hij is een ietwat stugge bio-boer, zij is de praatgrage ex van de kersverse bruidegom. Het is warm, er wordt iets gedronken, de tuin van het hotel is prachtig. 

Senso dompelt de lezer onder in de sfeer van Italiaanse nachten, waarin alle problemen kleiner lijken en het leven mooier is. Dit boek is wat vrijblijvender dan Come Prima (dat een echte aanrader is) maar Alfred weet Italië toch zo mooi te tekenen. Heel graag gelezen, maar alleen in het Frans.

[Marinelli]

Inderdaad een onvertaalde parel ... mooi dat die hier ook eens passeert  

[esteban²]

Ziet er goed uit, jammer dat mijn Frans te wensen over laat.

[milou]

Iemand de nieuwe van Lax al gelezen ?

[nobody]

Op 15/12/2019 om 16:58, Ambreville zei:

Mauser moet je gewoon beschouwen als de radio. Het staat altijd aan, niemand luistert ooit.

 

2

[Waldorf]

15 uren geleden, milou zei:

Iemand de nieuwe van Lax al gelezen ?

Blij dat u het vraagt, want ik wil het ook wel weten.

[Marinelli]

Lax nog niet gelezen, maar hij ligt wel klaar ... 

[bammar]

Zoals ze op de SSZ zeggen en wat ik volledig beaam 'Christian Lax levert hier een topalbum af dat zonder problemen naast zijn vroegere classics kan staan.'

[milou]

Dan zal ik morgen eens op de fiets springen om die nieuwe van Lax aan te kopen. 

[SPeeDy]

Het vervolg van een aantal gekende series, met wisselend succes:

 

Thorgal 37: ik had me voorgenomen van dit niet meer te kopen, maar wegens goede commentaar toch een kans gegeven. Conclusie: toch over-and-out. Tekeningen zijn goed, ja het was eindelijk nog eens een degelijk en afgerond verhaal, maar ook niet meer dan dat.

 

Rode Ridder 264: ik blijf dit graag lezen als hap-slik-weg tussendoortje. 
 

Blake&Mortimer 25/26: ook hier maakt Sente de boel om zeep. Overdocumenteren, ellenlange teksten en veel te klein lettertype. In plaats van de tekeningen te laten spreken veel te veel uitleg. En zo’n fantastisch verhaal was het nu ook weer niet om hier 2 delen aan te spenderen... Tekeningen maakten wel veel goed, maar dit is mijn laatste B&M geweest.

 

Orks&Goblins 4: dit blijft hoge kwaliteit.

[Aleksandr]

B&M heb ik al lang opgegeven, helaas heb je gelijk

 

O&G: ook hier moet ik je gelijk geven   

[Kristof Berte]

Ik heb nog niet vaak het gevoel gehad dat ik opgelicht was na het kopen van een strip, maar de Asterix-hommage komt aardig in de buurt. Wat is het nut van een gag-album als geen enkele mop een deftige pointe heeft? Miskoop. 

 

Dat het beter kan, bewijst de BE-NL hommage van Guust Flater. 

[SPeeDy]

Vermoedelijk was dat de reden waarom de  uitgeverij eerst geen Nederlandse vertaling voorzag. Ik heb deze na doorbladeren dan ook wijselijk laten liggen.

 

Orakel 9: blijft ook weer kwalitatief werk, zowel scenario als tekeningen

 

De kwakkelende kwakzalver (S&W door Zidrou en Krings): deze vond ik leuk, zonder echt een hoogvlieger te zijn. Erg grappig getekend door Krings.

[Waldorf]

Ik heb een en ander gelezen tijdens de kerstvakantie:

 

Gung Ho 4 - Woede (Von Eckartsberg, Von Kummant)

Archer is verbannen uit de kolonie, maar zijn broer is vastbesloten hem te helpen. Zowel door hem buiten te gaan bevoorraden als door hem intern vrij te pleiten.

In dit vierde deel bouwen de auteurs op naar de ultieme confrontatie die in het laatste deel onvermijdelijk volgt. Prima.

 

 

Iguana (Trillo, Mandrafina)

Van Trillo en Mandrafina bracht uitgeverij Prestige al het uitstekende 'Het grote bedrog' en Spaghetti Bros uit, en nu is het de beurt aan Iguana. Iguana is een tiran, een monsterlijke beul. Wat zijn positie juist is leren we niet, maar het is een figuur die slechts kan ontstaan zijn in een Latijns-Amerikaanse dictatuur. Uiterst gewelddadig en door iedereen gevreesd. Maar nu is Iguana dood, en toch blijft de angst voor de man doorleven. Een Amerikaanse journaliste probeert grip te krijgen op de mythe. Uitstekende tekeningen, en met de vreemde mix van zwarte humor en geweld van hun ander werk.

 

 

Robbedoes - Hoop in bange dagen deel 2 - Bravo

Bravo dompelt ons onder in het dagelijkse leven in Brussel en België tijdens de bezetting. Hij weet alle aspecten van het dagelijkse leven tijdens de oorlog aan te snijden, en het tegelijk spannend te houden. Uitstekend.

 

Undertaker 5 - De witte indiaan (Dorison, Meyer)

Undertaker blijft verrassen, en dat in een uitgewoond genre als de western. Uitstekend vijfde deel.

 

Seuls sont les indomptés (De Radiguès, Piette, naar een boek van Edward Abbey)

New Mexico aan het begin van de jaren '50. Jack Burns is een ouderwetse cowboy die zijn kostje samen raapt met kleine klusjes en onder de blote hemel slaapt. Als zijn maat Paul in de gevangenis terechtkomt besluit Jack hem te gaan bevrijden. Er volgt een mensenjacht.

Het gevecht van Jack voor wat hij als vrijheid beschouwt is interessant om te lezen, al weet je dat hij aan het kortste eind zal trekken, zij het anders dan verwacht. Gelezen in het Frans. Niet slecht, maar zeker geen must-have. Verfilmd met Kirk Douglas.

 

[Waldorf]

Gelezen:

Bad weekend - Brubaker, Philips

De meesters van de noir brengen een verhaal dat dicht bij onze belevingswereld staat. Bad weekend speelt zich af op een comic con, waar een oude tekenaar met diva-allures één van zijn ex-assistenten toegewezen krijgt als lijfwacht. De jongere tekenaar moet er voor zorgen dat zijn oude mentor al zijn afspraken netjes nakomt en niet gewoon aan de drank gaat. Maar de oude meester heeft nog wat onafgehandelde zaken te regelen.

Ik zeg het niet graag, maar dit is een mindere van dit duo.

 

Une année sans Cthulhu - Smolderen, Clérisse

Dit is de derde samenwerking van dit duo. In het verleden combineerden ze al de expo van 1958 met een sci-fi-verhaal en de summer of love met spionage. Dit derde deel speelt zich aan het begin van de jaren '80 af en de onderliggende sfeer komt uit rollenspellen/kaartenspellen die toen blijkbaar in zwang waren, net zoals videospelletjes. Zelf ben ik er niet in thuis. 

Ik kocht dit boek omdat ik de twee vorige delen erg goed vond, maar de kwaliteit neemt nu toch af. De contourloze tekeningen zijn van hetzelfde hoge niveau, maar het verhaal was minder boeiend. Er zit nogal wat ballast in de vertelling, en in combinatie met het niet al te eenvoudige Frans van Smolderen las het niet altijd even vlot.

 

 

 

De kinderen van de wind  8, Het bloed van de kersentijd - Bourgeon

We zijn met dit album ver verwijderd van de originele vijf delen van de Kinderen van de wind. Het verhaal speelt in Parijs vanaf 1888. De lichtstad is op dat moment de mooiste stad ter wereld. De Eiffeltoren staat er net, en op Montmartre is de bouw van de Sacré-Coeur bezig. Maar het gewone volk van Parijs herinnert zich nog de oorlog van 1870 en Commune die daarop volgde in 1871. 

Bourgeon is een man die zich degelijk documenteert, en die van zijn lezer misschien wel hetzelfde verwacht. Wie de vele tekst goed wil kunnen volgen moet toch iet of wat beslagen zijn in de geschiedenis van Frankrijk. Dat er tussen de vele historische uitweidingen ook nog een plot moet komen, of een verbinding tussen de personages en de lezer zal Bourgeon worst wezen. Dat maakt de lezing een traagzaam gebeuren, maar ik was wel geboeid. De tekeningen van het Parijs van 130 jaar geleden zijn geweldig, de hoofden van de personages zijn typisch Bourgeon: van een grote rijkdom, maar vaak ook vreemd en onnatuurlijk. Ik kijk toch uit naar het vervolg.

 

[Waldorf]

Blueberry door Blain en Sfar - Apache Rancune

Toen aangekondigd werd dat Blain en Sfar een Blueberry-verhaal gingen maken liepen bij veel liefhebbers van de luitenant met de gebroken neus de koude rillingen over de rug. Want de western is bij uitstek een genre waarin vastgehouden wordt aan conventies, en Blain en Sfar zijn auteurs die zich niet inlaten met al te veel beginselvastheid. Maar het eindproduct ligt er nu, en dat levert een prima strip op. 

Het verhaal begint als Blueberry getuige is van een schietpartij waarbij twee Apache-vrouwen neergeschoten worden door enkele blanke jongeren. Blueberry moet vermijden dat dit tot een algehele oorlog leidt, maar hij wil ook gerechtigheid. 

Dat klinkt allemaal als vintage Blueberry, en dat is het ook: dreigende indianenoorlogen, één blanke die het vertrouwen heeft van de Apaches, de indianen zelf die in duiven en haviken uiteen vallen... Charlier had in zijn tijd misschien de dochter van de kampcommandant als love-interest gebruikt in plaats van de echtgenote, maar hey, dit is 2020. Ook de daders van de schietpartij zijn interessanter dan vroeger.

De tekeningen van Blain kunnen me bekoren. Zijn stijl is iets schraler dan die van Gir, maar de dynamiek is precies op maat van een western. Bovendien smokkelt Blain Brigitte Bardot en Claudia Cardinale zijn strip binnen. Zo voelt Belmondo zich minder eenzaam. Wie dacht dat Undertaker de nieuwe Blueberry was heeft het mis: Blueberry is de nieuwe Blueberry. Zeer goed.

 

[De Hollander]

Tango 4 gelezen. 

Na het suffe deel 3 hoopte iedereen op een revanche. Helaas was echter deel 4 ook niet heel bijzonder. Ja, beter dan deel 3, maar inhoudelijk was het allemaal erg dunnetjes. 

Wat vinden jullie?

[lukoste]

12 uren geleden, De Hollander zei:

Tango 4 gelezen. 

Na het suffe deel 3 hoopte iedereen op een revanche. Helaas was echter deel 4 ook niet heel bijzonder. Ja, beter dan deel 3, maar inhoudelijk was het allemaal erg dunnetjes. 

Wat vinden jullie?

Tango opgegeven. Zit nog met deel 4 opgescheept omdat ik bestelling was vergeten afzeggen bij mijn stripboer.

Mijn grootste vrees ik dat Matz de nieuwe De Killer ook om zeep gaat helpen. Zijn Mexicana was ook al gene vette. 

[Aerogi]

Op 3/1/2020 om 22:33, Kristof Berte zei:

Ik heb nog niet vaak het gevoel gehad dat ik opgelicht was na het kopen van een strip, maar de Asterix-hommage komt aardig in de buurt. Wat is het nut van een gag-album als geen enkele mop een deftige pointe heeft? Miskoop. 

 

Dat het beter kan, bewijst de BE-NL hommage van Guust Flater. 

Normaal koop ik dit soort dingen blindelings, maar bij het doorbladeren vond ik de humor zo zwak dat ik het niet gekocht heb.

[De Hollander]

4 uren geleden, lukoste zei:

Tango opgegeven. Zit nog met deel 4 opgescheept omdat ik bestelling was vergeten afzeggen bij mijn stripboer.

Mijn grootste vrees ik dat Matz de nieuwe De Killer ook om zeep gaat helpen. Zijn Mexicana was ook al gene vette. 

De eerst cyclus van de Killer is weergaloos goed. Daarna gaat het fors minder. Ik neem aan dat wij het dan over hetzelfde hebben.

[Theodoor]

Op ‎12‎/‎02‎/‎2020 om 11:53, Waldorf zei:

Bovendien smokkelt Blain Brigitte Bardot en Claudia Cardinale zijn strip binnen. Zo voelt Belmondo zich minder eenzaam.

Zoiets?

[mojo]

Zwarte waterlelies

Enorm genoten van dit moordmysterie in Giverny. Zat goed in elkaar. 

[Gio]

32 minuten geleden, mojo zei:

Zwarte waterlelies

Enorm genoten van dit moordmysterie in Giverny. Zat goed in elkaar. 

Maar ik had enorm veel last van een gebrek aan redactie op de vertaling. Woorden onvertaald laten zoals: centre hospitalier (Frans) ipv medisch centrum of ziekenhuis (Nederlands) en piste (Frans) ipv spoor (Nederlands). Jammer, jammer!

[mojo]

Goh, daar heb ik los over gelezen en niets van gemerkt eerlijk gezegd. Nu, piste gebruiken ipv spoor is voor mij niet echt een probleem. Ik ben geen taal specialist, maar op zijn minst rond Antwerpen wordt dat woord wel vaker gebruikt. Waarmee ik wil aangeven dat ik uit Antwerpen kom en het me niet fout klinkt, los vd discussie of het correct Nederlands is. 

[bouncer]

14 minuten geleden, mojo zei:

Goh, daar heb ik los over gelezen en niets van gemerkt eerlijk gezegd. Nu, piste gebruiken ipv spoor is voor mij niet echt een probleem. Ik ben geen taal specialist, maar op zijn minst rond Antwerpen wordt dat woord wel vaker gebruikt. Waarmee ik wil aangeven dat ik uit Antwerpen kom en het me niet fout klinkt, los vd discussie of het correct Nederlands is. 

Verhip !, nu zie ik het pas, ik las vanochtend voor het eerst uw avatar, Parker van Darwyn Cooke.

[JPAR]

3 minuten geleden, bouncer zei:

Verhip !, nu zie ik het pas, ik las vanochtend voor het eerst uw avatar, Parker van Darwyn Cooke.

Van Cooke komen er dit jaar twee Martini editions uit. Een reprint van de eerste en een nieuwe die de laatste Parker verhalen bundelt.

[bouncer]

34 minuten geleden, JPAR zei:

Van Cooke komen er dit jaar twee Martini editions uit. Een reprint van de eerste en een nieuwe die de laatste Parker verhalen bundelt.

Wat vind jij ervan? ( The Hunter )

Moest wel even schakelen, in het begin 25 bladzijden zonder tekst ( en een beetje houvast ), daarna begint het te lopen, maar

hier en daar weer veel tekst met minder tekeningen, verhaal is film noir 50's.

Wat mij opviel in het begin met het rijbewijs vervalsen, dat zou toch een stempel moeten zijn?, Parker doet dit echter met de 

van het bureau gestolen pen ?!, en wie waren die al reeds aanwezigen op Keeley's eiland die schoten vanuit de vervallen

controlehut?

Prima ruwe dialogen, Richard Stark is natuurlijk ver pre-Brubaker, maar Brubakers gevoel voor dialogen zijn toch wel superieur, al

is het niet eerlijk om deze te vergelijken, Stark was er eerder.

Tekeningen zijn dik in orde, Cooke is stevig geinspireerd door Eisner ten tijde van Contract with God.

 

[mojo]

2 uren geleden, bouncer zei:

Verhip !, nu zie ik het pas, ik las vanochtend voor het eerst uw avatar, Parker van Darwyn Cooke.

Parker is 1 van mijn favoriete reeksen. Ik heb de boeken leren kennen door Cooke zijn bewerkingen en sindsdien koop ik er elk jaar een om te lezen tijdens de zomervakantie. The score vind ik persoonlijk de beste adaptatie, die gaat in die nieuwe Martini edition zitten. Ik ben benieuwd wat Brubaker en Phillips er van gaan maken. 

[De Hollander]

Weer enorm genoten van het nieuwe deel van Carthago deel 8.

Spanning ten top, lekker mysterieus. Wat mij betreft zet Daedalus vaart in de laatste 2 delen.

[De Hollander]

Gisteren enorm genoten van Carthago deel 8, vandaag mij geirriteerd aan het slechte scenario van Badlands 2.

Deel 1 vond ik al geen hoogvlieger, maar was voldoende goed om de serie nog een kans te geven. Helaas, deel 2 was nog slechter als deel 1. Onbegrijpelijk, je verwacht dat een scenarist als Corbeyran toch ondertussen de kneepjes van het vak wel kent. Benieuwd wat jullie ervan vinden? 

[Hardcover]

Stagecoach Inn (deel 1?) door Seiter en Brecht.

Omdat Western Tot De Laatste nog ff op zich laat wachten had ik zin om aan het begin van dit nieuwe jaar toch een nieuwe Westernstrip te lezen. De keuze was gevallen tussen het hommage 2-luik van Blueberry of Stagecoach Inn. Omdat van Blueberry het meteen 2 albums betrof en de tekenstijl mij enorm tegenstond, werd het Stagecoach Inn.

Het verhaal speelt zich volgens de samenvatting op de achtercover af in de jaren 1860: dan is het toch wel een blunder, dat op de 1e plaat het jaartal 1962 staat... Verder wordt al snel duidelijk, dat de cover-scène niet in het verhaal voorkomt...

Het verhaal bestaat eigenlijk uit meerdere sub-plots, die uiteindelijk bij elkaar komen. Maar nergens wordt het echt spannend, misschien omdat die plots overbekende clichés uit het Westerngenre betreffen.

Verder geeft het verhaal de indruk een pilot te zijn van een serie: bij de introductie heb ik meen ik ook "deel 1" gelezen. Twee platen voor het einde is het verhaal eigenlijk klaar en wordt vervolgens de excentrieke Lizbeth MacClure geïntroduceerd, in de outfit van Jimmy M(a)cClure uit de serie Blueberry (zijn dochter?!). Ze lijkt de aanloop te zijn voor het 2e deel. Maar vermoedelijk, mede door faillissement van de Franse uitgever, is Stachecoach Inn nu een oneshot en is "Inn" vervangen door pleisterplaats in de albumtitel. "Wonderlijk" staat ervoor en moet vermoedelijk slaan op het feit, dat tegen het einde dit postkoetsrelaisstation gerund gaat worden door een weduwe met 2 kids, een neger en een squaw. Na het lezen blijf de lezer met een onbestemd gevoel achter... het album lijkt immers de aanloop voor een reeks verhalen/avonturen rond een postkoetsrelaisstation.

 

[Waldorf]

Ik heb niet erg veel gelezen de laatste tijd, maar toch:

 

How to understand Israel in 60 days or less - Sarah Glidden

In dit boekje vertelt de Amerikaans-Joodse Sarah Glidden over haar 'birthright'-tour, een reis die Joodse jongeren blijkbaar kunnen maken naar Israël om de bakermat van hun geloof en volk te leren kennen. Jeruzalem, Tel-Aviv, de Golan-hoogte en Masada staan allemaal op het programma. Sarah is een progressieve linkse Amerikaanse die voor haar reis een duidelijk beeld denkt te hebben van de situatie tussen Palestijnen en Israëli's. Ze staat erg kritisch tegenover mogelijke pro-Israëlische propaganda die ze denkt te zullen voorgeschoteld krijgen. Maar eens ze in contact komt met de vele facetten van het conflict moet ze zelf toegeven dat niets zo eenvoudig is als het lijkt. 

Glidden maakt heldere tekeningen die helemaal ten dienste staan van de vertelling: geen grafische hoogstandjes, maar erg leesbare plaatjes in frisse waterverf-kleuren. Erg interessant.

 

#Nieuwcontact - Duhamel

Doug is een eenzaat die in de Schotse Highlands woont. Zijn weinige contacten met de buitenwereld bestaan onder andere uit foto's die hij post op het internet voor een handvol volgers. Op een dag neemt hij een foto waarop iets als het monster van Loch Ness staat. Het hele internet ontploft.

Bruno Duhamel is de auteur van De terugkeer en Nooit. Vooral die laatste is een strip die zo goed was dat ik blindelings zijn volgende worp kocht. Jammer genoeg is #Nieuwcontact minder goed dan Nooit. Ten eerste is Doug als hoofdfiguur te ééndimensioneel en ten tweede is het Twitter-gebeuren als geheel erg moeilijk te vatten in satire. Daardoor moet Duhamel stereotypische groepen ten tonele voeren in plaats van individuen en dat werkt niet erg goed. Dat neemt niet weg dat er bijzonder geestige vondsten in dit boek zitten.

De tekeningen van Duhamel doen wat denken aan een mix tussen Gazotti en Nix en die vind ik erg mooi.

[De Hollander]

Gelezen, Green Class 1 en 2.

Deel 1 begint op zich wel goed. Jongeren, virussen, overleven, het doet het over het algemeen goed.

Ik was dan ook zeer benieuwd naar deel 2. 

Bij deel 2 gaat het echter mis, regelmatig kon ik het niet goed volgen, tja, dan is het eigenlijk een verloren zaak.

Geen idee hoeveel delen deze reeks gaat bevatten, maar ik ga mij zeker bezinnen of ik hier wel mee verder wil gaan.

 

[Peter Motte]

Orbital.

Is bij Microbe eindelijk weer compleet in softcover.

Net besteld.

 

[Retardi]

Van Orbital komen ook integralen,