Strip Van De Dag

[Boekenmagazijn]

Bij de meeste integrale uitgaven kun je het eerste deel beter overslaan.

[JPAR]

Zojuist, Boekenmagazijn zei:

Bij de meeste integrale uitgaven kun je het eerste deel beter overslaan.

Vind ik bij Agent 327 niet. Heb ik net gelezen en ontzettend van genoten.

[Boekenmagazijn]

Martin Lodewijk zat erg snel op niveau. Dossier Stemkwadrater (het eerste lange verhaal) is nog steeds een van mijn favorieten. Maar ik zei ook "de meeste", niet "álle". 

[Vittorio]

15 uren geleden, Boekenmagazijn zei:

Bij de meeste integrale uitgaven kun je het eerste deel beter overslaan.

En slimme uitgevers kiezen ervoor het vroege werk als laatste te bundelen.

 

Dat dat niet/amper gebeurt, snap ik niet.

 

Wat dat betreft, lijkt de eerste Jan Kordaat-integraal van Scratch sterk op zakelijke zelfmoord. Zo sterk gedateerd en zo onleesbaar dat je, lijkt me, meteen een grote colonne afhakers creëert. Zo erg is het met Gilles niet, maar toch... Er zullen alweer kopers zijn die het voor gezien houden. 

[Krimson]

@Rik , ik geloof u 

en anders betaal je mij maar een goede trappist

[Rik]

1 minuut geleden, Krimson zei:

@Rik , ik geloof u 

en anders betaal je mij maar een goede trappist

DealDubbel-Triple....???

[Krimson]

Alles is goed  voor mij als maar geen Heineken is

sorry aan alle Nederlandse repers alvast 

[Rik]

35 minuten geleden, Krimson zei:

Alles is goed  voor mij als maar geen Heineken is

sorry aan alle Nederlandse repers alvast 

Heineken is ook geen Trappistenbier 

[Waldorf]

3 uren geleden, Vittorio zei:

Zo erg is het met Gilles niet, maar toch... Er zullen alweer kopers zijn die het voor gezien houden. 

Ik was niet van plan om af te haken.

[Vittorio]

1 uur terug, Waldorf zei:

Ik was niet van plan om af te haken.

Dat moet je ook beslist niet doen. De vraag is: heb je een album in huis gehaald dat een herlezing waard is? Tenzij je graag 'leercurves' bestudeert, betwijfel ik het. Dan is ruim 1400 BEF toch wel veel geld.

[Rik]

2 minuten geleden, Vittorio zei:

Dat moet je ook beslist niet doen. De vraag is: heb je een album in huis gehaald dat een herlezing waard is? Tenzij je graag 'leercurves' bestudeert, betwijfel ik het. Dan is ruim 1400 BEF toch wel veel geld.

1400 BEF???? Ik dacht dat ze de euro al hadden ingevoerd in België 

[Vittorio]

2 minuten geleden, Rik zei:

1400 BEF???? Ik dacht dat ze de euro al hadden ingevoerd in België 

Om de prijs van het lesmateriaal voor de leercurvestudie in perspectief te plaatsen...

[Waldorf]

13 uren geleden, Vittorio zei:

Dat moet je ook beslist niet doen. De vraag is: heb je een album in huis gehaald dat een herlezing waard is? Tenzij je graag 'leercurves' bestudeert, betwijfel ik het. Dan is ruim 1400 BEF toch wel veel geld.

Volgens mijn vrouw heb ik een aristocratische kant: ik praat niet graag over geld, dat is me te min.

[mojo]

2 uren geleden, Waldorf zei:

Volgens mijn vrouw heb ik een aristocratische kant: ik praat niet graag over geld, dat is me te min.

lol

[Waldorf]

Gelezen: Supergroom 1, Superheld tegen wil en dank - Vehlmann, Yoann

 

In wezen is Robbedoes een ietwat stoffige stripfiguur uit een ver verleden die nog altijd avonturen beleeft zoals dat in de jaren '50 in zwang was: de wereld rondreizen, gevaarlijk leven, de mensheid redden en van de grieten en de drank blijven. In deze nieuwe spin-off bezint onze piccolo zich over zijn status in de hedendaagse wereld. De jeugd leest nog enkel over superhelden en de wereld rondreizen is slecht voor die wereld. Erg meta allemaal, maar niet boeiend genoeg voor mij. Halfweg raakte ik helemaal de draad kwijt in het warrige scenario en begon ik me zelfs af te vragen of ik die 401 Belgische Frank niet beter elders had gespendeerd. Het hele Robbedoes-concept leent zich niet tot dit soort comic-bewerkingen, denk ik. Er is iets inherent nostalgisch aan die reeks en dat vecht met deze aanpak.

[Waldorf]

Gelezen: Eeuwig 1913 - Marcel Ruijters

Eeuwig 1913 is het vervolg op de vorige twee boeken van Ruijters: Het 9de eiland en Pola. In dit boek vinden we Pola terug op het vasteland, waar de tijd is stilgezet op 1913. Pola komt aan de kost als trambestuurder, en in haar vrije tijd heeft ze poëtische ambities en gaat ze om kunstenaars uit de avant-garde. 

Ruijters heeft een erg maf universum gecreëerd. Het verhaal van Pola stuitert alle kanten op zoals een oude avonturenstrip. Ze ontmoet vreemde snuiters, en moet het hoofd bieden aan allerlei beproevingen. Er zijn spionnen en censuur. Verraad schuilt om elke hoek maar onder de 'avonturenstrip' komen er ook erg hedendaagse zaken aan bod zoals superrijken die de macht hebben, een stijgende zeespiegel of de gevoeligheid voor gender. 

Ondanks de weinig alledaagse inhoud leest dit boek wel prettig weg: Ruijters voegt dan ook genoeg humor toe. Soms doet het aan Nero denken: de van de pot gerukte personages en de vreemde gebeurtenissen zijn hier erg vanzelfsprekend. De vette penseeltrekken van Ruijters vind ik erg mooi.

 

[Retardi]

Op 5/5/2020 om 13:53, Vittorio zei:

En slimme uitgevers kiezen ervoor het vroege werk als laatste te bundelen.

 

Dat dat niet/amper gebeurt, snap ik niet.

Dit dus. ik kan de Belgen die na het eerste deel afhaken geen ongelijk geven.

[Waldorf]

Gelezen: Comanche integraal 3 (Sherpa); De sheriffs - Greg, Hermann

Stripuitgevers richten zich de laatste jaren op de nostalgische oudere striplezer met fraaie uitgaves van oud materiaal. Van de reeks Comanche gaf Sherpa tot nu toe drie bundelingen op groot formaat uit. Er volgt nog één deel, en dan zullen de tien albums die Hermann in de jaren '70 van deze western maakte in hun volle glorie te herlezen zijn. 

Comanche is voor mij jeugdsentiment: ik haalde de albums als kind in de jaren '80 uit de gemeentelijke bibliotheek in Lotenhulle (zoek maar op, het bestaat), maar zelf kocht ik ze maar tweedehands toen ik al voorbij de dertig was. Toen bleek ook dat de collectie van de bib onvolledig was: het album De Sheriffs las ik nooit. 

In dit derde deel zijn drie albums opgenomen: De opstand, Duivelsvinger en De sheriffs. De opstand vind ik zelf een minder album: de indianenalbums in deze reeks liggen me minder. Ik heb het meer voor de verhalen waarin het over oude revolverhelden gaan die hun biotoop zien verdwijnen door de oprukkende moderniteit: treinen, prikkeldraad, dameshoeden en gouverneurs. Red Dust, en veel van de nevenfiguren, hebben het moeilijk met de meer geordende manier van leven die de beschaving meebrengt. Het wilde westen loopt op zijn einde in deze reeks.

De western is een genre dat slechts traag veroudert. De dialogen zijn niet echt eigentijds, maar Comanche laat zich nog goed herlezen na 45 jaar. Maar het grote formaat van de boeken toont vooral wat voor geweldige tekenaar Hermann was op het toppunt van zijn kunnen. Erg graag herlezen.

[lukoste]

2 uren geleden, Waldorf zei:

Gelezen: Comanche integraal 3 (Sherpa); De sheriffs - Greg, Hermann

Stripuitgevers richten zich de laatste jaren op de nostalgische oudere striplezer met fraaie uitgaves van oud materiaal. Van de reeks Comanche gaf Sherpa tot nu toe drie bundelingen op groot formaat uit. Er volgt nog één deel, en dan zullen de tien albums die Hermann in de jaren '70 van deze western maakte in hun volle glorie te herlezen zijn. 

Comanche is voor mij jeugdsentiment: ik haalde de albums als kind in de jaren '80 uit de gemeentelijke bibliotheek in Lotenhulle (zoek maar op, het bestaat), maar zelf kocht ik ze maar tweedehands toen ik al voorbij de dertig was. Toen bleek ook dat de collectie van de bib onvolledig was: het album De Sheriffs las ik nooit. 

In dit derde deel zijn drie albums opgenomen: De opstand, Duivelsvinger en De sheriffs. De opstand vind ik zelf een minder album: de indianenalbums in deze reeks liggen me minder. Ik heb het meer voor de verhalen waarin het over oude revolverhelden gaan die hun biotoop zien verdwijnen door de oprukkende moderniteit: treinen, prikkeldraad, dameshoeden en gouverneurs. Red Dust, en veel van de nevenfiguren, hebben het moeilijk met de meer geordende manier van leven die de beschaving meebrengt. Het wilde westen loopt op zijn einde in deze reeks.

De western is een genre dat slechts traag veroudert. De dialogen zijn niet echt eigentijds, maar Comanche laat zich nog goed herlezen na 45 jaar. Maar het grote formaat van de boeken toont vooral wat voor geweldige tekenaar Hermann was op het toppunt van zijn kunnen. Erg graag herlezen.

2.

 

Heb sindsdien nog nummers 11, 12 en 13 herlezen. Toch ook helemaal niets mis mee ondanks het vertrek van Hermann.

[Boris Valeo]

Ik heb de roman niet gelezen, maar ik was zeer verrast door het verhaal. Een paar plotwendingen zijn niet altijd even realistisch maar overall is het een sterk verhaal. Het leest als een trein en is super getekend.

[Vittorio]

1 uur terug, Boris Valeo zei:

Ik heb de roman niet gelezen

De manier waarop ie na de intro voorbij komt... Geweldig.

 

[Waldorf]

Gelezen: Het verhaal van de Goscinny's - De geboorte van een Galliër (Catel)

René Goscinny is een van de grote namen van de Europese strip. Als scenarist tilde hij Lucky Luke naar een hoger niveau, hij stond aan de wieg van Pilote en maakte met Asterix één van de best verkochte strips van Europa. In dit boek vertelt zijn dochter Anne het levensverhaal van René Goscinny aan tekenares Catel Muller. Dat levensverhaal is veelbewogen: Goscinny's grootouders kwamen uit Polen naar Frankrijk, gevlucht voor het antisemitisme. René bracht zelf zijn jeugd door in Argentinië en woonde ook jarenlang in de Verenigde Staten waar hij de geboorte van Mad magazine van dichtbij meemaakte. Voor het succes van Asterix zag Goscinny zwarte sneeuw want scenaristen werden in die tijd niet voor vol aanzien, hij trouwde erg laat (hij was er 42) en kreeg één dochter. Toen die negen was stierf René Goscinny in een dokterskabinet aan een hartaanval. 

Tekenares Catel legt zich al lang toe op biografieën van interessante vrouwen. Dat ze nu voor het eerst over een man vertelt komt doordat Anne Goscinny aandrong om deze strip te maken, en doordat een deel van het boek is opgehangen aan de herinneringen van Anne aan haar vader. Maar een boeiend leven levert niet noodzakelijk een boeiende biografie op. Catel wisselt haar vertelperspectief tussen René en Anne. De stukken waarin Anne over haar vader vertelt aan Catel zijn wel informatief, maar dat is Wikipedia ook. In de stukken over René fietsen we door de eerste 35 jaar van zijn leven, maar veel nieuws levert het niet op. Eigenlijk staat in deze strip zo goed als niets dat ik nog niet wist over Goscinny, en dat is toch jammer. Over de conflicten tussen scenaristen, tekenaars en uitgevers die in de jaren '50 botsten over de rechten op personages bij voorbeeld gaat het slechts zeer kort. Zowel in tekeningen als in verhaal vind ik dit boek te sec.

[Boris Valeo]

Gelezen Sykes en Texas Jack van Dubois & Armand. 

 

Goeie klassieke western met soms verbluffende en harde scènes: 

 

[Krimson]

Zang der Runen 1 en 2, zeer goed. 

Aanrader, tekeningen en scenario. 

Ik kijk naar het vervolg, eerste cyclus is afgerond nu. 

[De Hollander]

De Kinderen van de Wind 1 tm 5 aan het herlezen. Al vele malen gelezen. Dit blijft tijdloos goed. 

Jammer dat Bourgeon met de vervolgen een andere koers is gaan varen. Delen 6 en 7 zijn  een stuk minder. Aan deel 8 ben ik maar niet begonnen. 

[Boris Valeo]

Virus van Patrick Cornelis: 

 

 

Lekker pulp boekje over zombies, aliens en de mens. Inter-planetair fantasy verhaal met in de hoofdrol Patrick Cornelis zelf  

 

Moet het nog gezegd worden dat deze man kan tekenen 

[Waldorf]

Gelezen: Extases (Tripp)

Geen enkel aspect van het menselijk bestaan is tegelijk zo banaal en tot de verbeelding sprekend als seks. Iedereen doet het, maar bijna niemand praat er graag over. Tekenaar Tripp vertelt er wel graag over, zo blijkt uit deze autobiografische strip over zijn eigen seksleven. Hij vertelt over zijn grote nieuwsgierigheid naar seks, en de vele ontdekkingen die daar op volgden. Er komt nogal wat variatie aan bod: seks met mannen (als hetero), seks met prostituees (als man in een relatie) tot groepsseks. Tripp is heel open over schuldgevoelens die op sommige van die zaken volgen, maar vooral over het plezier dat hij zijn hele leven lang beleefd heeft aan seks. 

Tripp is een goede verteller: als hij weg gaat van de tot de verbeelding sprekende aspecten van seks en overstapt op het banale blijf je wel lezen. Hij houdt je bij de les met humor zonder dat het 'nudge nudge, wink wink' wordt. 

De tekeningen laten ook al niets aan de verbeelding over. Net zoals in Magasin General geven de figuren in dit boek je het gevoel dat ze echt zijn.

[Vittorio]

Die masturbatiepagina is in elk geval veelbelovend zeg. Modern Times... Waarom ook niet:

 

 

[Waldorf]

Gelezen: Het vel van de beer 2 (Zidrou, Oriol)

Het vel van de beer uit 2012 was een wraakverhaal over een oude maffioso en een jongen die aan zijn zijde het misdadige pad kiest. Naast wraak ging het ook over oud worden en herinneren. Nu hebben Zidrou en Oriol opnieuw een maffiaverhaal gemaakt met dezelfde titel. Toch is het een compleet nieuw verhaal. 

Andrea is zestien. Hij is er getuige van hoe zijn vader vermoord en zijn moeder verkracht wordt. Een maffioso neemt hem in beschermingen toont hem, zoals in het eerst boek, de weg naar de georganiseerde misdaad. 

Het verhaal bulkt weer van het geweld. Je weet dat dit verhaal niet goed zal eindigen, toch weet Zidrou te verrassen. Tekenaar Oriol is er wat mij betreft op vooruit gegaan als tekenaar. Zijn hoekige stijl is nog expressiever geworden.

[SPeeDy]

Laatste tijd gelezen:

 

Trollen van Troy 24: toffe tekeningen, leuk verhaal, pure ontspanning. ****
 

S&W De preutse prinses: lang geleden dat ik nog eens een gewone S&W las. Eerder gekocht uit eerbied voor Paul Geerts, maar ik was niet teleurgesteld. Echt S&W met stomme mopjes, leider Lambik, Jerom die alles bij elkaar mept. Je ziet wel dat Geerts op leeftijd is aan sommige verhoudingen. Niettemin van genoten. ***
 

Amoras 6: hum, hier ben ik minder enthousiast over. Tekeningen van Cambré dik ok, maar scenario is niks speciaals. Het is niet slecht maar biedt niet de meerwaarde van de originele trilogie. **

 

Robert Sax 1: deze klare lijn strip over een garagist die in de spionage verzeild geraakt kon wel best wel bekoren. ****
 

Virus 4: ganse reeks herlezen. Toch wel verrassend einde. Zeker de moeite (cross Zombie-SF). ****
 

Kerkhof der onschuldigen 3: sterke reeks in de gekende Fourquemin stijl. Als je van zijn vorige reeksen hield zeker niet laten liggen. ****
 

Girl from the other side 7: deze donkere/duistere sprookjesachtige Tim Burton achtige manga begint wat langdradig te worden. Hopelijk rekken ze het niet té lang.

[Boris Valeo]

Virginia van Gauthier & Blary: 

 

Western verhaal dat zich afspeelt in 1863. Het gaat over oorlog geweld en het afgeraken van je demonen. Verhaal is zeer filmisch in beeld gebracht en leest vlot weg. Topper!!! 

P.S. Ik heb dit in het frans gelezen en heb geen idee of dit vertaald is  

[Chia]

ik lees in die gilles de reus en ik vind het heel grappig. absurdisme veel en mooi getekend ook.

[Krimson]

Wat mij betreft de flop van dit jaar 

Theseus en de minotaurus , flinterdun verhaal , geen uitdieping van personages , triestige vechtscenes .

Dees is triestig geld voor een album waar je zo door bent.

 

[Waldorf]

12 uren geleden, Krimson zei:

Wat mij betreft de flop van dit jaar 

Theseus en de minotaurus , flinterdun verhaal , geen uitdieping van personages , triestige vechtscenes .

Dees is triestig geld voor een album waar je zo door bent.

 

Je bent de draad toch niet kwijt geraakt. 

[Yncke]

11 minutes ago, Waldorf said:

Je bent de draad toch niet kwijt geraakt. 

[Krimson]

@Waldorf

ik geraakte niet door het kluwen

[Rork]

Op 3/6/2020 om 07:17, Boris Valeo zei:

Virginia van Gauthier & Blary: 

 

Western verhaal dat zich afspeelt in 1863. Het gaat over oorlog geweld en het afgeraken van je demonen. Verhaal is zeer filmisch in beeld gebracht en leest vlot weg. Topper!!! 

P.S. Ik heb dit in het frans gelezen en heb geen idee of dit vertaald is  

 

Deel 1 is door Casterman vertaald in 2013 maar de vertaling is meen ik stopgezet. Balen, want het eerste album smaakte naar meer.

[De Hollander]

Toen de aankondiging kwam van alle nevenreeksen van Thorgal was ik op zich wel content. Het is 1 van mijn favoriete reeksen, dus meer van dat, is altijd goed. 

Ondertussen zijn wij door schade en schande wijs geworden en hebben de vele nevenreeksen nooit het niveau gehaald van de hoofdreeks. Zeker niet de eerdere delen, over de latere delen zijn vele wisselende meningen.

De enige nevenreeks die nog loopt is die van de jonge jaren van Thorgal. De eerste delen vond ik onderhoudend en in ieder geval ben ik dit blijven kopen.

Vandaag dan de delen 7 en 8 gelezen. 

Op zich zijn de ingredienten interessant. De denen, het oosten, Aarchia in de kracht van haar leven, hier moet wat van te maken zijn. 

Doch helaas, het wordt helemaal niets. Met al deze ingredienten weet Yann niet meer te bakken, dan 4 niet geslaagde ontsnappingen. Bah, wat triest. 

[Waldorf]

Gelezen: Black Squaw 1 - Nighthawk (Yann, Henriet)

Bessie Coleman is een jonge vrouw met een zwarte moeder en een Cherokee vader die in de jaren 1920 de eerste gekleurde vrouw met een vliegbrevet was in de Verenigde Staten. Op deze echte vrouw heeft Yann dit verhaal gebaseerd. We zien Bessie drank smokkelen van Canada naar de drooggelegde VS, maar ook hoe zij als vrouw met een kleurtje op meer dan één manier extra hard haar best moet doen om er te geraken in een wereld geregeerd door witte mannen, ja zelfs witte mannen met witte puntmutsen.

Typisch Yann scenario eigenlijk: er gebeurt niet erg veel maar in dit eerste deel wordt het decor geschetst. De maffia, de KKK, Bessie zal in de volgende delen nogal wat op haar boterham krijgen. Yann slaagt er in een moderne touch te geven aan erg klassieke avonturenverhalen. De tekeningen van Henriet zijn niet helemaal mijn ding: zijn personages zijn nogal statisch, of in erg vreemde houdingen bevroren. Maar door de erg gevarieerde camerastandpunten weet de tekenaar dit een beetje te camoufleren. Aardige luchtvaart-avonturenstrip.

[Waldorf]

Gelezen: Tot de laatste (Jérome Félix, Paul Gastine)

Er is geen genre dat zo is opgetrokken uit clichés als de western. Er zijn goeden die zich moeten verdedigen tegen de slechten, en dat gaat gepaard met bloedvergieten. Maar aan de oprukkende grens van de beschaving wil het morele kompas al eens beginnen tollen waardoor je nooit zeker weet wie de goede is. In Tot de laatste is het einde van het cowboy-bestaan in zicht. De trein maakt het overbodig om hele kuddes vee te paard te begeleiden naar de slachthuizen. Cowboys worden technisch werkloos en moeten omscholen tot varkensboer of treinbestuurder. En job-onzekerheid maakt bitter.

Tegen die achtergrond krijgen we hier een verhaal dat bulkt van de clichés: goeden, slechten en een knappe schooljuf. En toch was ik aangenaam verrast. Het verhaal kent weliswaar enkele ongeloofwaardige wendingen, maar ik bleef lezen. Want de personages zijn goed neergezet, het verhaal heeft vaart en de tekeningen van de overweldigende natuurpracht van Wyoming zijn prachtig. Goede western.