Ga naar inhoud

Strip Van De Dag


Kool Thing

Recommended Posts

Gelezen: Ondanks alles (Jordi Lafebre)

Lafebre is de tekenaar van Lydie, Mooie Zomers en La Mondaine, allen op scenario van Zidrou. Ondanks alles is zijn eerste strip waarvoor hij zelf het scenario schreef.

Ondanks alles is het relaas van een liefdesverhouding. In twintig hoofdstukjes toont Lafebre hoe het tussen Ana en Zeno zit gedurende veertig jaar. Die twintig hoofdstukjes worden in omgekeerde chronologische volgorde gebracht: je leest eerst het slot, en je eindigt bij de eerste ontmoeting. Dat verhaaltechnische truukje legt een sluier over het verhaal. Alles lijkt betekenis te kunnen hebben, want het verwijst misschien naar vroeger. Maar aan het einde blijft daar weinig van over, er zit weinig vlees aan het verhaal. 

Op de tekeningen valt weinig af te dingen. Lafebre is vooral een tekenaar van mooie mensen. Zoals in manga gebruikt hij grote ogen om de gezichten expressiever te maken. Ik ben er zeker van dat de tekeningen veel twijfelaars in de winkel over de streep trekken om dit boek te kopen. 

 

Malgretout_complet_5.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
8 uren geleden, Waldorf zei:

Gelezen: Ondanks alles (Jordi Lafebre)

Lafebre is de tekenaar van Lydie, Mooie Zomers en La Mondaine, allen op scenario van Zidrou. Ondanks alles is zijn eerste strip waarvoor hij zelf het scenario schreef.

Ondanks alles is het relaas van een liefdesverhouding. In twintig hoofdstukjes toont Lafebre hoe het tussen Ana en Zeno zit gedurende veertig jaar. Die twintig hoofdstukjes worden in omgekeerde chronologische volgorde gebracht: je leest eerst het slot, en je eindigt bij de eerste ontmoeting. Dat verhaaltechnische truukje legt een sluier over het verhaal. Alles lijkt betekenis te kunnen hebben, want het verwijst misschien naar vroeger. Maar aan het einde blijft daar weinig van over, er zit weinig vlees aan het verhaal. 

Op de tekeningen valt weinig af te dingen. Lafebre is vooral een tekenaar van mooie mensen. Zoals in manga gebruikt hij grote ogen om de gezichten expressiever te maken. Ik ben er zeker van dat de tekeningen veel twijfelaars in de winkel over de streep trekken om dit boek te kopen. 

 

Malgretout_complet_5.jpg

Met andere woorden, je vond het niet zo bijzonder als enkele andere forummers.

Link naar reactie
8 minuten geleden, De Hollander zei:

Met andere woorden, je vond het niet zo bijzonder als enkele andere forummers.

 

Inderdaad. Maar ik sta open voor andere visies als meer mensen het gelezen hebben. Want op zich zou het interessant kunnen zijn, die omgekeerde volgorde van de hoofdstukken. Maar in dit geval vind ik dat het vooral verhult dat het verhaal te weinig om het lijf heeft om van een 'must' te gewagen..

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Ik ben het daar dus totaal niet mee eens. Dan heb je hem gewoon te snel gelezen. ´Ondanks alles´ drijft op sfeer, op sluimerende allesverterende allesoverwinbare liefde. Het omgekeerd vertellen is meer dan een truukje zoals in de film ´memento´. Je vraagt je telkens af waarom het zo gelopen is. Wat er aan voorafging. Zelfs het ijzer waar het touw van het schip wordt aan vastgemaakt als die voor anker ligt ( hoe heet zo een ding?) is van belang. Ik heb hem dadelijk na eerste lezing ook chronologisch gelezen en dan merk je pas hoe ingenieus deze puzzel in elkaar steekt.

 

Ondanks alles is een parel van een strip. Eentje die je traag moet nuttigen als een goede wijn. Een rustpunt in een te haastige maatschappij. Een prachtige uitgave in een monotone boekentoren van eenheidsworst.

 

Ik heb gezegd.

Link naar reactie

Spoilers over ondanks alles.

 

Spoiler

Het is ook een verhaal waarin een succesvol burgemeester het huishouden en de opvoeding van het enige kind overlaat aan de partner. Een partner die de eigen carrière misschien heeft laten liggen voor die van de burgemeester. En na veertig jaar zegt die burgemeester dan 'ik ben er vandoor met een flierefluiter op een boot'. Ik kan de strip niet afbreken op basis van dat morele vraagstuk, maar het is een vraagstuk dat in het boek amper besproken wordt. Lafebre schetst een erg rooskleurig beeld van wat uiteindelijk een gezinsbreuk is. In die zin is de sluimerende liefde inderdaad 'allesverterend'. Door de structuur van het verhaal wordt de lezer daar van afgeleid, naar mijn aanvoelen.

 

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
Spoiler

ik snap je wel, maar er gebeuren vreselijkere zaken voor de liefde. Dat de partner van de burgemeester er eigenlijk stilzwijgend mee akkoord is, is best schrijnend. Ook dat is allesverterende liefde. Maar dan langs de pijnlijke kant. Niet alles wordt verteld, het zijn 20 hoofdstukken. Wat er tussen gebeurt, daar heb je soms het raden naar.

 

Link naar reactie

Gelezen: Mademoiselle J 2 - 1938 - Ik zal nooit trouwen (Sente, Verron)

Als reeksnaam bekt Mademoiselle J beter dan Juliette De Saintelloi. Juliette was het blonde meisje uit Ze noemden hem de rooie. In 1938 heeft Juliette de ambitie om journalist te worden, wat ze ook doet. Op de wereldtentoonstelling van 1937 is ze getuige van het gekonkel tussen Nazi-Duitsland en de Sovjetunie. 

De figuur Robbedoes is een dankbare bron voor spin-offs. Mademoiselle J heeft de ambitie om ook een spin-off genoemd te worden, maar de band met de moederreeks is te dun. Robert Velter loopt toevallig wel even langs, en Juliette praat met de schim van de dooie Rooie, maar meer is er niet. Wat overblijft is een spionageverhaaltje dat ten tijde van Jan Kordaat wel overeind zou gebleven zijn, maar dat het niveau van, ik zeg maar wat, Silas Corey in de verste verte niet benadert. Sente lijkt zich te spiegelen aan auteurs uit vervlogen tijden, maar de lat ligt nu hoger.

Ook de tekeningen van Verron hebben niet de levendigheid die hij in Govert Suurbier wel wist mee te geven. Onafgewerkte gezichten, erg steriele decors, er valt hier en daar wel wat te zeuren. Ik zal nooit deel drie kopen.

 

3079_P6.jpg?v=1604605445

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
3 uren geleden, Waldorf zei:

Gelezen: Mademoiselle J 2 - 1938 - Ik zal nooit trouwen (Sente, Verron)

 

 

Er zijn ondertussen wel iets te veel Robbedoes-spinoffs en hommages die rond ditzelfde tijdsframe gesitueerd zijn. Het concept achter deze nieuwe reeks vind ik dan wel weer interessant en kan er voor zorgen dat elk album anders aanvoelt. (ieder deel gaat zich in een andere periode van Juliettes leven afspelen)

Doordat de gebeurtenissen in het verhaal uiteindelijk ook een drastische en blijvende impact hebben op Juliettes persoonlijke leven, wint deze strip in de tweede helft toch wat aan kracht.

afbeelding.thumb.png.0bf468fd9afbc023ced200fcdc035476.png

Link naar reactie

Tja, drastisch. Nergens had ik het gevoel dat er iets ergs gebeurde. Het werd allemaal afgehaspeld op een mechanische manier. Tekstvakje in de hoek en klaar. Dat scenario is zo ouderwets plot-driven, dat het allemaal niet meer geloofwaardig is. En dan begin ik nog niet over de toevalligheden die nodig zijn om van de ene twist naar de andere te fietsen.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
33 minuten geleden, Waldorf zei:

Tja, drastisch. Nergens had ik het gevoel dat er iets ergs gebeurde.

 

Er gebeurt op een bepaald moment toch wel iets ergs en onomkeerbaars dat haar persoonlijk aangrijpt en blijvende gevolgen zal hebben.

 

33 minuten geleden, Waldorf zei:

Dat scenario is zo ouderwets plot-driven, dat het allemaal niet meer geloofwaardig is. En dan begin ik nog niet over de toevalligheden die nodig zijn om van de ene twist naar de andere te fietsen.

 

Het hangt natuurlijk allemaal af waartegen je het afweegt.

Het is een stripreeks die deel uitmaakt van gans de Robbedoes-franchise, dus dan zie ik het ook in dat kader.

En dan lost het wel de verwachtingen in. Het tekenwerk is degelijk. En misschien hangt de stijl van het scenario vast aan oude tradities, maar ik had dan ook niet dadelijk iets anders verwacht.

 

afbeelding.thumb.png.73691f2410ad285c357683b5d4010f02.png

Link naar reactie
7 minuten geleden, cinco zei:

 

Er gebeurt op een bepaald moment toch wel iets ergs en onomkeerbaars dat haar persoonlijk aangrijpt en blijvende gevolgen zal hebben.

 

Ja, dat weet ik. Maar in het verhaal passeert het gewoon als een nieuwe plotwending. 

 

En een onderdeel van de Robbedoes-franchise: dit is een strip met een harde kaft die 20 euro kost. Dan leg ik de lat hoger.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Gelezen: Pulp (Brubaker, Phillips)

Max is een schrijver van pulp-boekjes in het New York van eind jaren 1930. Hij heeft het gevoel dat zijn einde nadert en hij is bezorgd dat zijn geliefde zal achterblijven zonder middelen van bestaan. 

Het duo Brubaker en Phillips is een keurmerk op zich, ik kan dit boekje dan ook van harte aanbevelen.

 

Lot6R5wvscMw2JZKDS9X5GYTbztlxnXoxIa6fNfE

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Gelezen: Bella Ciao - Uno (Baru)

Striptekenaar Baru duikt in de geschiedenis van zijn familie, de geschiedenis van Italiaanse immigranten die begin twintigste eeuw naar Frankrijk gingen om te werken.

Bella Ciao is een raamvertelling. Baru begint met het relaas van een slachtpartij op Italianen in Aigues Mortes, meer dan 100 jaar geleden door Fransen die meenden dat de Italianen hun werk kwamen afnemen. Daarna krijgen we taferelen uit de ruime familiegeschiedenis van de tekenaar. Er wordt ingegaan op de geschiedenis van het lied Bella Ciao, dat geen partizanenlied zou zijn maar gezongen werd door vrouwen die in de rijstvelden werkten in de Po-vlakte. Het boek sluit af met een recept voor huisbereide pasta.

Baru vertelt met veel liefde over zijn Italiaanse wortels, over communisten en fascisten in de jaren dertig, over familiefeesten en tradities die de band met het thuisland bewaren. Zeer graag gelezen. Dit is het eerste deel van een drieluik.

 

PlancheA_401546.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Ira Dei 4 : na de eerste drie uitstekende delen, dendert deze reeks verder op zijn elan. Sterke karakters, geloofwaardige plot twists en vooral een heel spannend verhaal. Ja ja, Ira Dei is een reeks die ik nog vaak kan herlezen. Laat de volgende cyclussen maar komen!

 

De Beul 3 : ik meen mij te herinneren dat ik hier niet super lovend was na de eerste twee delen. Het verhaal was nogal complex en rommelig. Na herlezing viel alles toch meer op zijn plaats. Jammer genoeg heb ik na het derde deel weer een beetje het gevoel dat het allemaal wel heel ingewikkeld is. En dat is jammer, want dit is op zich een fijne reeks die goed getekend is. Binnenkort nog eens herlezen.

 

De Ridder 3 : deze gag reeks wordt alleen maar beter! Echt waar! 

 

Zwarte Waterlelies: onder de indruk van de opbouw van dit verhaal. Tijdens het lezen voelde ik me zoals op een langvervlogen vrijdagavond toen de VRT nog Midsommer Murders uitzond. Rustig opbouwende crimi, badend in de betoverende sfeer van Monet. Er zijn slechtere boeken te lezen op een vrijdagavond.

 

RIP 1 : nog zo een boek dat ik pas kocht na de eindejaarslijstjes van SSZ. Goed maar niet uitzonderlijk, op de uitstekende tekeningen na, die maken het macabere verhaal toch lichter. Benieuwd naar de aanpak van de komende delen.

 

Link naar reactie

De reeks Blueberry weer eens ter hand genomen.

Enigzins gestimuleerd door de uitgaven van Sherpa had ik enige tijd geleden de Dust cyclus herlezen. Waarbij ik het indianenverhaal eerst heb gelezen en dat bij het lezen van de cyclus heb overgeslagen. Wat mij betreft een goede actie want de cyclus Dust verloopt in mijn ogen wel heel erg traag. 

 

Nu begonnen met de cyclus Fort Navajo. 

Ondertussen 3 delen onderweg.

Wat een wereld van verschil. De tekeningen zijn dan ook nog van voor mijn geboorte, dateren uit de zestiger jaren.

Ik vind het lezen van oude strips veelal een opgave, maar hierbij valt het mij op dat het mij redelijk afgaat.

 

Mijn vrouw klaagt altijd dat mijn boeken stinken. Nou, inderdaad mijn Fort Navajo strips stinken inderdaad. Ik moest ook best hard blazen om het stof eraf te krijgen. Dus het mag duidelijk zijn dat het al weer lang geleden is dat ik dit voor het laatst gelezen heb.

 

Doch ik merk dat ik best weer aan het genieten ben, ik vermoed dat ik hierna de Geelkop cyclus er achteraan plak. 😄

Link naar reactie

Gelezen:

 

Bob Fish & de jonge Albert (Yves Chaland)

Het tweede deel uit het oeuvre van Yves Chaland dat Sherpa nu op prachtige wijze uitgeeft. Bob Fish is een detective die in het universum van de jonge Albert echt bestaat en tegelijk een eigen strip heeft. Daardoor lopen de verhalen van Bob Fish en Albert op vreemde wijze door elkaar. Het eerste deel is een langer verhaal, terwijl de tweede helft gags van de jonge Albert bevat.

Ook in dit boek is niets wat het lijkt. Een oppervlakkige doorbladeren zou kunnen doen vermoeden dat Chaland een klassieke who-dunnit gemaakt heeft in zijn Atoomstijl. Maar de aandachtige lezer stuit op een boek vol geweld, dood en zwarte humor. Bob Fish persifleert de detectivestrips à la Jan Kordaat of Guus Slim, maar zonder hun morele standvastigheid. 

De jonge Albert is dan weer een reeks donkere gags over een Brussels ketje. Het Brussel van de jaren '50 is ingenomen door het Chinese leger en Albert is zowel dader als slachtoffer van geweld. De prachtige atoomstijl van Chaland contrasteert sterk met de bittere humor van de verhalen. Essentieel.

 

Scan+%25281%2529.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Reckless (Brubaker, Phillips)

Het duo Brubaker en Phillips is voor wie over het muurtje kijkt naar de Engelstalige strip een huis van vertrouwen. Ze gaven ons in het verleden ijzersterke strips als Criminal of Kill or be killed. Met Reckless proberen ze een reeks op poten te krijgen rond een hoofdpersonage met een verleden, in de stijl van op pulp-boekjes uit de tijd van toen. Ethan Reckless is een man die iedereen helpt die met een goed verhaal en een groot probleem naar hem belt, een beetje zoals The A-team. Daarbij neemt hij wel eens wat te veel hooi op zijn vork.

Het verhaal speelt aan het begin van de jaren '80, in Californië, en bevat een resem clichés uit het genre. Maar het auteursduo heeft ervaring genoeg om er een prettige leeservaring van te maken. De tekeningen zijn helder en leesbaar, zonder een feest voor het oog te zijn.

 

excl-reckless-p11-1603856479914.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Gelezen: Robbedoes door Durieux - Pacific Palace (Durieux)

Ergens in de jaren 1980 belandt een Oost-Europese dictator in een Frans hotel. De man is op de vlucht met zijn vrouw en bloedmooie dochter Elena. Drie dagen en nachten wordt er gekonkeld en gemarchandeerd in de kamers van het bijna verlaten hotel. Want wat moet een nette democratie doen met een dictator op de vlucht?

In verschillende origin-verhalen van Robbedoes speelt hotel Moustique een rol, maar Durieux is de eerste die onze favoriete piccolo neerpoot in een ander hotel in een ander tijdperk. En het resultaat mag er zijn. Want Robbedoes en Kwabbernoot zijn helemaal zichzelf in deze thriller. Zeer goed.

 

Pacific-Palace-1.jpeg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Sara (Ennis, Epting)

Sara is een Russische vrouwelijke sluipschutter die in de winter van 1942 de Duitse soldaten de stuipen op het lijf jaagt door hen vanop grote afstand neer te kogelen. Flink ingeduffeld en goed gecamoufleerd kent ze knepen van het vak om als individu grote schade aan te richten aan de Wehrmacht. Voor de propaganda-afdeling is zij een geschenk. Maar in het Rusland van vadertje Stalin komt het gevaar ook uit eigen rangen. Politieke commissarissen waken over revolutionaire zuiverheid van elke Rus.

Ennis doet in dit boek wat hij het best doet: pakkende oorlogsverhalen schrijven. Geen andere scenarist beschrijft beter het leven van soldaten, aan welke kant van het front ze ook staan. Epting kende ik vooral van Velvet. Zowel de Russische winterlandschappen als de verschillende personages hebben karakter en sfeer te over. Zeer goed.

 

PlancheS_71798.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
27 minuten geleden, Waldorf zei:

Sara (Ennis, Epting)

Sara is een Russische vrouwelijke sluipschutter die in de winter van 1942 de Duitse soldaten de stuipen op het lijf jaagt door hen vanop grote afstand neer te kogelen. Flink ingeduffeld en goed gecamoufleerd kent ze knepen van het vak om om als individu grote schade aan te richten aan de Wehrmacht. Voor de propaganda-afdeling is zijn een geschenk. Maar in het Rusland van vadertje Stalin komt het gevaar ook uit eigen rangen. Politieke commissarissen waken over revolutionaire zuiverheid van elke Rus.

Ennis doet in dit boek wat hij het best doet: pakkende oorlogsverhalen schrijven. Geen andere scenarist beschrijft beter het leven van soldaten, aan welke kant van het front ze ook staan. Epting kende ik vooral van Velvet. Zowel de Russische winterlandschappen als de verschillende personages hebben karakter en sfeer te over. Zeer goed.

 

PlancheS_71798.jpg

 

Van deze heb ik ook genoten. Prachtig tekenwerk van Epting.

This is Planetary: “These are the moments I live for. I put up with all the other crap just to get seconds like this. The moments when you know the world is a better place than advertised.”

Link naar reactie

Rommelgem 2 - Patiënt A (Etien, Beka)

Wat de professoren Barabas en Gobelijn deden tijdens de Tweede Wereldoorlog weet ik niet, maar Rommelgem zat in Engeland. oorlogen worden nu eenmaal niet enkel op het slagveld gewonnen, maar ook in laboratoria. In Londen krijgt Rommelgem te horen dat twee van zijn vrienden en collega-wetenschappers tegen hun zin voor het karretje van de nazi's gespannen worden. En omdat laboratoria zelden een goed decor zijn voor volledige stripverhalen besluit Rommelgem samen met zijn vriendin Blair om de twee op te halen in Duitsland. 

Waar het eerste deel van deze Robbedoes spin-off nog om de Enigma-machine draaide, krijgen we nu wist-je-datjes over een atoombom en Pervitin, het middel dat wij kennen als crystal meth en dat de Duitse soldaten als ontbijt kregen om ondanks honger en vermoeidheid toch dapper door te vechten. 

Rommelgem is wel goed getekend, in een vloeiende stijl die erg vertrouwd aanvoelt voor liefhebbers van Robbedoes, maar het verhaal boeit maar matig. De personages lijken een zeer goed georganiseerde reis naar Berlijn te ondernemen, en nergens wordt het spannend, ondanks ontmoetingen met Göring en Wernher Von Braun. Rommelgem krijgt ook nergens karakter, hij blijft een ietwat fletse figuur.

 

97551-rommelgem-2-patient-a.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
3 minuten geleden, Waldorf zei:

 Rommelgem is wel goed getekend, in een vloeiende stijl die erg vertrouwd aanvoelt voor liefhebbers van Robbedoes, maar het verhaal boeit maar matig. De personages lijken een zeer goed georganiseerde reis naar Berlijn te ondernemen, en nergens wordt het spannend, ondanks ontmoetingen met Göring en Wernher Von Braun. Rommelgem krijgt ook nergens karakter, hij blijft een ietwat fletse figuur.

 

 

Zelf vind ik deel 1 ook wat beter, maar deze heb ik evenzeer graag gelezen.

Nog enkele leuke details zoals Frunnik in een flashback.

 

Champignac-02-2_600x865.jpg

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...