Kuifje & Hergé

[pudifar]

als kuifje het commercieel nog steeds goed doet, waarom zouden ze dan nieuwe albums moeten uitbrengen? 

[Hamirubi]

Thanks Koen!

[TDPB]

 FANNY RODWELL DE WEDUWE VAN HERGÉ ZIET NIEUWE KUIFJE-ALBUMS NIET ZITTEN

 

Tenzij het in 2052 gebeurt blijkbaar.

[Lük Bey]

Ik vind die Picasso-vergelijking niet helemaal kloppen. Als ik anno nu een schilderij maak in Picassostijl, dan mag ik dat. Zolan ik niet signeer als "Picasso". 't Zal wel niet als grote kunst beschouwd worden, maar toch ook niks afdoen aan de reputatie van Picasso zelf?

[Hamirubi]

Ik vind die Picasso-vergelijking niet helemaal kloppen. Als ik anno nu een schilderij maak in Picassostijl, dan mag ik dat. Zolan ik niet signeer als "Picasso". 't Zal wel niet als grote kunst beschouwd worden, maar toch ook niks afdoen aan de reputatie van Picasso zelf?

 

Dat dacht ik ook. "Hergé zelf, benadrukt ze, heeft herhaaldelijk gezegd een voortzetting van de reeks na zijn dood geen goed idee te vinden" vind ik het enige valabele argument.

Van mij hoeven er overigens ook geen nieuwe Kuifjes te verschijnen.

[TDPB]

"Hergé zelf, benadrukt ze, heeft herhaaldelijk gezegd een voortzetting van de reeks na zijn dood geen goed idee te vinden" vind ik het enige valabele argument.

 

Het blijft vaag, he. "Geen goed idee" is nog iets anders dan expliciet zeggen dat het niet mag. Feit is dat Hergé daarover niets op papier heeft gezet, goed wetend dat hij zwaar ziek was. En dat er na zijn dood wel degelijk gedacht werd aan een Alpha Kunst door Bob De Moor. En dat er een heel rare Kuifje-roman is verschenen.

Soit, ik zit ook niet echt te wachten op een nieuwe Kuifje. Maar moest het er komen zou ik het wél kopen. De geschiedenis heeft genoeg bewezen dat verderzettingen commercieel én artistiek succesvol kunnen zijn.

[Zwendel]

Ik vind die Picasso-vergelijking niet helemaal kloppen. Als ik anno nu een schilderij maak in Picassostijl, dan mag ik dat. Zolan ik niet signeer als "Picasso". 't Zal wel niet als grote kunst beschouwd worden, maar toch ook niks afdoen aan de reputatie van Picasso zelf?

Eerlijk gezegd vind ik Picasso een erg commerciele kladderaar die een hoop brol geschilderd heeft.

 

Maar op commercieel gebied zijn Fanny en Picasso wel zielsverwanten.

 

En of er nu een nieuwe Kuifje moet komen of niet: beter niet.

 

Herge had het in het begin van de jaren 60 ook al gesnapt en daarom dat er geen nieuwe Kuifjes meer kwamen. De tijden waren veranderd. Kuifje was eigenlijk nostalgie.

 

Als er nu nieuwe komen dan gaan die natuurlijk ook enorm verkopen, maar net zoals de Blake en Mortimers is dat eigenlijk voer voor oude en nieuwe nostalgiekers.

[krasser]

Of Hergé niks op papier heeft gezet over de voortzetting van Kuifje weten we niet zeker omdat niemand van ons zijn testament heeft gelezen. Maar dat hij geen voortzetting niet wilde, is zonneklaar, daar is niks vaags aan. Hij heeft dat diverse malen verkondigd.

 

Afgezien daarvan: na de Juwelen was de reeks voltooid. Twee hele slechte albums zagen daarna het levenslicht. Albums waarin De Moor een grote vinger in de pap had (net zoals in de mislukte restyling van de Rotsen) en Hergé zijn interesse in Kuifje verloren had. Dat De Moor de Alphakunst niet heeft mogen voltooien, is een persoonlijk drama voor die man geweest maar een zegen voor de Kuifjereeks. Bob kon nu eenmaal niet tippen aan het genie van Hergé. Vergeet ook niet dat hij Sato deel 2 al in de soep had gedraaid.

[Kool Thing]

Ik vind de Picaro's net een van de leukste Kuifjes. 

[Guest Kontiki]

Of Hergé niks op papier heeft gezet over de voortzetting van Kuifje weten we niet zeker omdat niemand van ons zijn testament heeft gelezen. Maar dat hij geen voortzetting niet wilde, is zonneklaar, daar is niks vaags aan. Hij heeft dat diverse malen verkondigd.

 

Afgezien daarvan: na de Juwelen was de reeks voltooid. Twee hele slechte albums zagen daarna het levenslicht. Albums waarin De Moor een grote vinger in de pap had (net zoals in de mislukte restyling van de Rotsen) en Hergé zijn interesse in Kuifje verloren had. Dat De Moor de Alphakunst niet heeft mogen voltooien, is een persoonlijk drama voor die man geweest maar een zegen voor de Kuifjereeks. Bob kon nu eenmaal niet tippen aan het genie van Hergé. Vergeet ook niet dat hij Sato deel 2 al in de soep had gedraaid.

De Moor heeft Blake en Mortimer volgens mij naar behoren getekend. Het grootste probleem was dat het scenario zo zwaar suckte, al in deel 1 van het tweeluik trouwens. André Juillard, aan wie het tekenen van het verhaal ook werd aangeboden, voelde zich vooreerst nog niet rijp genoeg om het album te tekenen, maar ook het verhaal vond hij niet goed genoeg.

[Lük Bey]

Die laatste twee Kuifjes worden nogal onterecht afgebroken. Dat ze niet het hoogtepunt van de reeks zijn, akkoord, maar dat is nu ook veel gevraagd. De eerste helft van "Vlucht 714" is best sterk (de ontknoping valt wel flink tegen), en "De Picaro's" vind ik een hele fijne strip.

 

Ik had graag "De Alfa-kunst" door De Moor gelezen, en zijn werk aan "Blake & Mortimer" was ook overtuigend (het verhaal niet, maar dat was niet van hem), net als zijn ene "Lefranc".

[Zwendel]

Wat er met Hergé begin jaren 60 gebeurd is, is vrij onduidelijk (zelfs na het lezen van zijn biografie). Feit is dat hij alle interesse voor Kuifje verloren had. Heeft hij eigenlijk zelf iets te maken gehad met "De Picaro's"?

[Lük Bey]

Dat denk ik wel. Als ze het zonder hem mochten maken, had dat geen jaren geduurd.

[TDPB]

Of Hergé niks op papier heeft gezet over de voortzetting van Kuifje weten we niet zeker omdat niemand van ons zijn testament heeft gelezen.

 

Ik ga ook maar af op wat zijn biografen daarover schrijven. Als ik me niet vergis komt zijn artistiek testament neer op "Fanny moet maar beslissen".

 

De Moor heeft Blake en Mortimer volgens mij naar behoren getekend. Het grootste probleem was dat het scenario zo zwaar suckte, al in deel 1 van het tweeluik trouwens.

Hij tekende dat meer dan behoorlijk. Alleen heeft hij de pech dat zijn album perfect moest aansluiten op deel 1, en daarvan is de tekenstijl ook al niet geweldig. Sato 1 is in alle opzicht een zwakkere Jacobs. En doordat er zoveel tijd zat tussen deel 1 en 2 zag alles (decor, kledij, voertuigen)  er bij verschijnen al verouderd uit. Dat hielp natuurlijk ook niet.

 

 

Wat er met Hergé begin jaren 60 gebeurd is, is vrij onduidelijk (zelfs na het lezen van zijn biografie). Feit is dat hij alle interesse voor Kuifje verloren had. Heeft hij eigenlijk zelf iets te maken gehad met "De Picaro's"?

De ontstaansgeschiedenis van Picaro's is meer dan behoorlijk gedocumenteerd. Hergé zelve heeft daar héél lang aan gewerkt.

[TDPB]

zijn werk aan "Blake & Mortimer" was ook overtuigend  net als zijn ene "Lefranc".

 

Die Lefranc vind ik de mooiste van de reeks. Alhoewel het me na het lezen van de De Moor-biografie niet meer helemaal duidelijk is wat zijn inbreng nu precies was. Ik dacht altijd dat hij dat album gewoon helemaal had getekend, maar na het lezen van de (vaak slecht geformuleerde) biografie zit ik met de indruk dat hij het gewoon heeft geinkt.

[TDPB]

Ik ga eventjes opnieuw deze Kuifje-pagina door De Moor, getekend na de dood van Hergé posten.

[krasser]

Bovenstaande plaat bewijst waarom De Moor zich terecht niet aan de Alfakunst heeft mogen zetten: lelijke paginacompositie en vlakverdelingen, houterige bewegingen, lichaamsverhoudingen die niet kloppen. (In de Picaro's zijn het ook de lelijke blow-ups uit de koker van Bob die pijn aan de ogen doen.) Deze onvolkomenheden waren ook anderen opgevallen zo las ik in de biografie van De Moor. De adviseurs waarmee Fanny Remi zich omringde, onder wie Benoit Peeters, hebben haar ten stelligste afgeraden De Moor de Alfakunst te laten afmaken. Ze hadden gelijk. Bob is een slordige tekenaar die snel effect wil hebben. Terwijl Hergé eindeloos schaafde aan zijn tekeningen en composities smijt De Moor alles op papier. Een nuttige hardwerkende medewerker met beperkte kritische gaven die Hergé weinig weerwoord bood i.t.t. Jacobs en Martin die met Hergé vaak venijnige debatten voerden over scenario-opbouw en grafische aspecten.

[Zwendel]

De ontstaansgeschiedenis van Picaro's is meer dan behoorlijk gedocumenteerd. Hergé zelve heeft daar héél lang aan gewerkt.

In de biografie door Benoit Peeters wordt daar vreselijk weinig over gezegd. Tussen de lijnen kan je wel lezen dat Hergé er absoluut geen zin in had en veel (zo niet het meeste) aan zijn medewerkers overgelaten heeft.

[WAdriaensen]

De adviseurs waarmee Fanny Remi zich omringde, onder wie Benoit Peeters, hebben haar ten stelligste afgeraden De Moor de Alfakunst te laten afmaken. Ze hadden gelijk. Bob is een slordige tekenaar die snel effect wil hebben. Terwijl Hergé eindeloos schaafde aan zijn tekeningen en composities smijt De Moor alles op papier.

 

Dat gevoel heb ik toch helemaal niet bij Cori-hoogtepunten zoals het Armada-tweeluik of De verdoemde reis...

[TDPB]

Het hangt er maar vanaf hoeveel tijd hij krijgt om iets af te werken zeker? Hij was misschien een snelle tekenaar, maar slordig zou ik hem toch absoluut niet willen noemen. Ik kan me overigens heel goed inbeelden dat zo'n reclamepagina zoals hierboven vlug af moest zijn. Dat is altijd zo bij dat soort opdrachten (alhoewel ik de pagina vooral plaatste ter illustratie van het feit dat het verbod op nieuwe strips met Kuifje er niet meteen na de dood van Hergé was, dat is geleidelijk zo gegroeid. De uitleg dat Hergé heel duidelijk had gemaakt dat hij geen nieuwe strips wou is in dat opzicht volgens mij vooral retroactief bedacht).

[krasser]

Ik krijg bij Bob De Moor altijd de indruk dat bij hem alles snel af moest zijn. 

 

Wat betreft het verbod op (nieuwe) strips met Kuifje. Hergé heeft zich hierover duidelijk bij leven uitgesproken tegenover verschillende mensen. De interpretatie daarvan kan dus nooit retroactief bedacht zijn. (Bekend is Hergés afkeuring van een Kuifjeplaat die Martin/De Moor tekenden bij wijze van grap tijdens zijn afwezigheid op de Studios.) Dat De Moor zo af en toe een reclamepagina mocht tekenen is nog heel wat anders dan hem een heel album laten tekenen. Misschien waren het zoethoudertjes om hem van het grote werk af te houden.

Ik ben in elk geval blij dat ze hem de kans niet gegeven hebben. Het leek me een zeer aimable man maar iemand met begrensde kwaliteiten: goed in achtergronden, techniek en voertuigen maar zwak in het tekenen van personen en het bedenken van scenario's.

[TDPB]

 

 (Bekend is Hergés afkeuring van een Kuifjeplaat die Martin/De Moor tekenden bij wijze van grap tijdens zijn afwezigheid op de Studios.)  

 

Jij interpreteert dat als een duidelijke statement van Hergé dat niemand anders Kuifje mag tekenen, ik heb dat altijd gezien als De Meester die absoluut niet gediend was met de kritiek van zijn medewerkers op zijn trage werkwijze. Als je die plaat ziet, dan kan je geen verschil zien met een 'echte' Hergé. Misschien was het gewoon veel te confronterend voor Hergé om te merken dat hij als tekenaar eigenlijk niet nodig was bij het maken van zijn eigen reeks.

[TDPB]

Eventjes citeren uit de Bob De Moor biografie:

Fanny: "Bob De Moor wou het zo graag doen en ik zag het in het begin ook wel zitten. Alles was klaar. De Uitgeverij, Bob en de medewerkers. Iedereen keek ernaar uit (...) Hergé had ooit gezegd 'er zullen mensen in jouw buurt zijn en het is aan jou om te beslissen om ja of nee te zeggen. Er heerste lange tijd een dubbelzinnigheid rondom dit onderwerp. Eén van de ideeën was om Bob de ontbrekende pagina's te laten tekenen, en waarom niet?"

 

Later, toen Kuifje en de Alfa-kunst verscheen werd dit (in Story) plots: "Het was de uitdrukkelijke wil van mijn man dat aan het ultieme album in geen geval geraakt zou worden. Zo stond het in zijn testament geschreven: het boek mag niet voltooid worden zonder mij. Die laatste wilsbeschikking hebben wij piëteitsvol gerespecteerd." (zo piëteitsvol dat de samenstellers van het album gekozen hebben voor een symbolisch einde en de scenarioschetsen die na dat einde kwamen,zoals die waarop Kuifje Endaddine ontmaskerd als Rastapopoulos, weggelaten hebben).

 

Als die wens dan toch zo duidelijk was, waarom dan in eerste instantie beslissen om in te gaan tegen die wens?

 

Benoit Peters (die uiteindelijke het Alfa-kunst boek samenstelde ) zei drie jaar na het overlijden van Hergé: "Bij mijn weten bestaat er geen specifieke wilsbeschikking, behalve dat Hergé een aantal keren verklaard heeft dat hij het niet zo zag zitten dat zijn werk zonder hem zou gemaakt worden."

 

In wezen kan Fanny dus gewoon doen wat ze wilt. Kuifje is momenteel van haar en niemand anders. En ooit zal Kuifje naar haar erfgenamen gaan en dan doen die god weet wat ermee. Zoals in 2052 nog vlug een album op de markt brengen.

[pudifar]

Ik vind dat Bob De Moor een heel goede tekenaar was. Jammer genoeg heeft hij in de schaduw gewerkt van tekenaars als Hergé en Willy Vandersteen en aangezien daarnaast zijn eigen reeksen een relatief succes hadden heeft hij nooit de bekendheid en het succes gekend waar hij recht op had. Heeft De Moor het album "de Zwarte Rotsen" niet helemaal hertekend? Als striplezer vind ik dat een zeer mooie verwezenlijking. Dus ik denk persoonlijk dat Bob De Moor zonder veel problemen de reeks van Kuifje had kunnen verder zetten. 

 

De discussie wie Kuifje had kunnen verderzetten heeft eigenlijk geen zin aangezien de rechthebbenden er zich tegen verzetten, en dat is hun goed recht. Nieuwe albums uitbrengen houdt altijd een risico in, want de (oudere) lezers zullen ze vergelijken met de oudere albums en door gevoelens van nostalgie zullen de nieuwe albums denk ik het heel moeilijk kunnen halen van de oudere albums. En wat tegenover jongere lezertjes, moeten die nieuwe verhalen zich afspelen in de maatschappelijke context van de jaren '60 en '70, of in de context van vandaag (Kuifje met een Smartphone??)? In welke richting blijf je het oeuvre van Hergé trouw? Hoe ga je dat als scenarist en tekenaar aanpakken? Stel je voor dat het niet aanslaat omdat de jeugd liever Kid Paddle leest. Dat zijn serieuze problemen en risico's, zowel op artistiek als commercieel vlak. Dan moet ik de rechthebbenden gelijk geven als ze het oeuvre achtergelaten door Hergé als een afgesloten geheel bekijken en met rust laten. 

[krasser]

Als je die plaat ziet, dan kan je geen verschil zien met een 'echte' Hergé. Misschien was het gewoon veel te confronterend voor Hergé om te merken dat hij als tekenaar eigenlijk niet nodig was bij het maken van zijn eigen reeks.

 

Ik zie het verschil wel degelijk. Vooral het allerlaatste plaatje laat een bekend euvel zien: niemand kon beweging in de klare lijn tekenen zoals Hergé. Misschien ook wel het moeilijkste wat er is. De stijve, onnatuurlijke armbewegingen van de dame achter Haddock. Idem dito de arm van de man voor Haddock. De handen van Haddock. De te vlakke gezichtsexpressies van genoemde personen. Conclusie: heel verdienstelijk maar het is het allemaal net niet. En juist in de perfectie zit het verschil.

 

Verder is de plaat in zij geheel wat statisch, veel sprekende gezichten. Dus een nadere toetsing van beweging is helaas onmogelijk. Op grond van deze poging van Martin/De Moor zou ik niet benauwd zijn geweest als ik Hergé was geweest.

 

En ja, Hergé heeft uiteindelijk de beslissing bij Fanny neergelegd. En dat blijkt een loden last. Ze beschouwt het zelfs als "verraad" om de reeks voort te zetten. Interessant wordt het dus pas als Fanny mocht komen te overlijden. Wat gebeurt er dan? Wie zijn eigenlijk haar erfgenamen? Alleen Rodwell? Neven en nichten?

[TDPB]

Ik zie het verschil wel degelijk. Vooral het allerlaatste plaatje laat een bekend euvel zien: niemand kon beweging in de klare lijn tekenen zoals Hergé. Misschien ook wel het moeilijkste wat er is. De stijve, onnatuurlijke armbewegingen van de dame achter Haddock. Idem dito de arm van de man voor Haddock. De handen van Haddock. De te vlakke gezichtsexpressies van genoemde personen. Conclusie: heel verdienstelijk maar het is het allemaal net niet. En juist in de perfectie zit het verschil.

 

Kan zijn dat de plaat fouten vertoont, maar die zijn dan zeker miniem. Indien ik niet zou weten dat ze niet van Hergé is zou ik me daar in ieder geval nooit vragen bij stellen.

 

Naar het schijnt heeft Jacques Martin De Najavallei zowat in zijn eentje afgewerkt. Als dat zo is, is dat een prima Hergé-imitatie. Ik vermoed in ieder geval dat Martin qua figuren een betere Hergé-kloon was dan De Moor, die inderdaad vaak iets houterigs in zijn figuren heeft. Maar zijn decors zijn dan weer geweldig.

 

Sowieso vind ik niet dat een nieuwe Kuifje een perfecte imitatie van Hergé zou moeten zijn. Welke periode zou je dan moeten kiezen? De laatste albums? De eerste albums, toen het nog allemaal écht 100% Hergé was?

De nieuwe Blake en Mortimers zijn ook geen perfecte kopieën. Zolang de sfeer maar goed zit, vind ik dat al een groot succes.

 

Sowieso denk ik dat ik een nieuw album van Kuifje ooit nog ga meemaken.

[marioboon]

De Moor heeft Blake en Mortimer volgens mij naar behoren getekend. Het grootste probleem was dat het scenario zo zwaar suckte, al in deel 1 van het tweeluik trouwens. 

 

De Moor heeft ook een veel te korte deadline gekregen om dat album te maken. Hij was ook al niet meer van de jongsten ook en het had hem teveel tijd gekost om de stijl in de hand te krijgen. Bob heeft zich artistiek daarmee geforceerd, imo.

[WAdriaensen]

Verder is de plaat in zij geheel wat statisch, veel sprekende gezichten. Dus een nadere toetsing van beweging is helaas onmogelijk. Op grond van deze poging van Martin/De Moor zou ik niet benauwd zijn geweest als ik Hergé was geweest.

 

Dat is niet echt een valabel argument want het heeft er alle schijn van dat De Moor en Martin zich wat de bladindeling betreft, gebaseerd hebben op schetsen van Hergé, zoals ik hier uit de doeken hebben proberen te doen.

 

Wat nieuwe verhalen betreft: bij Blake en Mortimer zijn er vrij snel nieuwe verhalen verschenen, waardoor ze vrijwel onmiddellijk de oude, nostalgische lezers mee gekregen hebben. Hoeveel jongeren zouden die albums vandaag nog kopen?

 

Wat me brengt bij de vergelijking met Kuifje: volgens mij zou vandaag een nieuw album een geweldig kassucces zijn, al is het enkel en alleen omdat de naam Kuifje (of beter nog Tintin) op de kaft staat. Vraag is of dat is wat Fanny wilt.

 

En verder redenerend: gaat er in 2052 nog een haan om kraaien wanneer er een nieuw verhaal verschijnt van een personage dat dan bijna 125 jaar oud is? Of staat hier werkelijk iemand te springen om een revival van The Yellow Kid?

 

Interessante denkoefeningen wel...

[TDPB]

En verder redenerend: gaat er in 2052 nog een haan om kraaien wanneer er een nieuw verhaal verschijnt van een personage dat dan bijna 125 jaar oud is? Of staat hier werkelijk iemand te springen om een revival van The Yellow Kid?

 

 

Dat zal inderdaad een fait divers zijn, een beetje vergelijkbaar met de nieuwe romans van James Bond. Een paar fans kopen die nog, maar de mensen die het personage voornamelijk kennen van de afgeleide producten zijn daarin niet geïnteresseerd.

Vandaar dat het wellicht niet zo lang zal duren vooraleer er een nieuw album zal verschijnen.

[krasser]

Dat is niet echt een valabel argument want het heeft er alle schijn van dat De Moor en Martin zich wat de bladindeling betreft, gebaseerd hebben op schetsen van Hergé, zoals ik hier uit de doeken hebben proberen te doen.

 

 

 

De schijn ja. Er zijn in elk geval twee versies over deze bladindeling in omloop. Het is het woord van Martin tegenover dat van Moulinsart-boekhouder Goddin:

 

"Jacques Martin ging verder in hetzelfde interview als hierboven: “Ik heb eerst een scenariootje in elkaar geknutseld, de compositie van de plaat gemaakt en de personages er in geplaatst. Vervolgens heb ik de plaat doorgegeven aan Bob de Moor die de decors heeft getekend die ik geschetst had. En we hebben hem geïnkt, hij de decors en ik de personages.” 

 

Het lijkt er echter op dat de tekenaar van Alex zich wat te veel eer toe-eigent. Kuifje-expert Philippe Goddin toonde in zijn boek Hergé et les Bigotudos (Casterman, 1990), over de vijftienjarige ontstaansgeschiedenis van Kuifje en de Picaro’s, namelijk een plaat, geschetst door Hergé, met exact dezelfde decoupage als die van de Moor en Martin. Het lijkt er op dat het hier gaat om een plaat die Hergé maakte als probeersel voor wat later Vlucht 714 zou worden - een avontuur dat inderdaad ook opent met een luchthavenscene. 

 

Martin heeft zich altijd fel verzet tegen deze versie van de feiten: “Dat is volstrekt onjuist! Toen hij nog leefde, heeft Bob de Moor altijd geprotesteerd tegen dat soort uitspraken. We waren technisch perfect in staat wat dan ook te maken over Kuifje zonder te gaan rommelen in de papieren van Hergé. Dat is schandalig.” 

[krasser]

Plus dit citaat en dat is ook mijn conclusie:

 

Toch valt de plaat tamelijk goed te onderscheiden van diegene die Hergé zelf tekende. De Moor en Martin hadden dan wel duidelijk het universum en de beeldende taal van Kuifje in hun vingers zitten maar om de figuren tot leven te wekken in de juiste ‘geest’ is blijkbaar toch de hand van de meester zelf nodig. 

[Zwendel]

Dat is niet echt een valabel argument want het heeft er alle schijn van dat De Moor en Martin zich wat de bladindeling betreft, gebaseerd hebben op schetsen van Hergé, zoals ik hier uit de doeken hebben proberen te doen.

 

Wat nieuwe verhalen betreft: bij Blake en Mortimer zijn er vrij snel nieuwe verhalen verschenen, waardoor ze vrijwel onmiddellijk de oude, nostalgische lezers mee gekregen heb6ben. Hoeveel jongeren zouden die albums vandaag nog kopen?

 

Wat me brengt bij de vergelijking met Kuifje: volgens mij zou vandaag een nieuw album een geweldig kassucces zijn, al is het enkel en alleen omdat de naam Kuifje (of beter nog Tintin) op de kaft staat. Vraag is of dat is wat Fanny wilt.

Ik kan die discussies over het tekentalent van Herge en zijn medewerkers niet volgen, want ik kan zelf niet tekenen, maar:

 

- Bij Blake en Mortimer zijn er niet 'vrij snel' nieuwe verhalen verschenen. Toen 'De zaak Francis Blake' verscheen was dat wereldnieuws (en Blake en Mortimer had toch niet de bekendheid van Kuifje)..

- Als er nu een nieuwe Kuifje komt gaat dat enorm verkopen. Twijfel daar niet aan.

 

Maar heeft dat 'meerwaarde'?

 

De nieuwe Blake en Mortimer zijn eigenlijk onleesbaar en vreselijk gedateerd en saai (een beetje lijkenpikkerij). Als je historische stips wil lezen, koop dan een origineel uit de Lombard Collectie (hoe slechte staat ook). Dan heb je echte geschiedenis in je hand en niet wat commerciële dinges.

 

Hetzelfde met Kuifje.

[krasser]

Klopt, een nieuwe Kuifje zal commercieel een enorm succes zijn maar artistiek een drama vrees ik.  Als Fanny haar laatste adem heeft uitgeblazen heeft, ligt er binnen een jaar een Kuifje-album in de winkels. Dan is er niemand meer die het kan tegenhouden.

[TDPB]

Klopt, een nieuwe Kuifje zal commercieel een enorm succes zijn maar artistiek een drama vrees ik.  Als Fanny haar laatste adem heeft uitgeblazen heeft, ligt er binnen een jaar een Kuifje-album in de winkels. Dan is er niemand meer die het kan tegenhouden.

 

Het hangt er vanaf wat ze daarover in haar testament zet zeker? Misschien laat ze, in tegenstelling tot Hergé daarover wél duidelijke instructies na.

[TDPB]

Maar heeft dat 'meerwaarde'?

 

 Als je historische stips wil lezen, koop dan een origineel uit de Lombard Collectie (hoe slechte staat ook). Dan heb je echte geschiedenis in je hand en niet wat commerciële dinges.

 

Waarom moet iets meerwaarde hebben?

Die echte geschiedenis was toen het gemaakt werd ook maar gewoon commerciële dinges.

[Theoak]

Zou Hergé uberhaupt nog wel veel aan de albums van na 1945 zelf hebben getekend? De opzet en scenarios waarschijnlijk gedeeltelijk nog wel, maar de inkting, oftewel zoals wij de lijnen in de albums zien? Ik heb er mijn grote twijfels bij. Ik meende dat E.P. Jacobs bij een aantal albums ook een behoorlijke vinger in de pap heeft gehad, en Bob de Moor natuurlijk.

Het tekentalent van Hergé ('niemand kan beweging in de klare lijn tekenen zoals hij') vind ik zwaar overgewaardeerd. Kijk maar naar de strips uit de jaren '30, en dan zou hij later zo veel beter zijn gaan tekenen? Volgens mij had hij een hoop getalenteerde mensen om zich heen en is hij met de eer gaan strijken. Daar had Toonder overigens ook een handje van.

[krasser]

 

Het tekentalent van Hergé ('niemand kan beweging in de klare lijn tekenen zoals hij') vind ik zwaar overgewaardeerd. Kijk maar naar de strips uit de jaren '30, en dan zou hij later zo veel beter zijn gaan tekenen? Volgens mij had hij een hoop getalenteerde mensen om zich heen en is hij met de eer gaan strijken. Daar had Toonder overigens ook een handje van.

 

Wat betreft die strips uit de jaren 30: toen was hij wellicht tekentechnisch op zijn hoogtepunt zeker qua spontaniteit. Een herwaardering van zijn werk uit die tijd is inmiddels bij veel collega's opgetreden. Hergé is na de jaren 30 zeker niet beter gaan tekenen, wel perfectionistischer. De medewerkers die hij inschakelde, waren voor de technische details, de achtergronden die steeds meer aandacht nodig hadden. Hergé is misschien met die eer gaan strijken door deze medewerkers niet apart in een colofon te vermelden maar aan de andere kant hadden deze medewerkers ook kunnen zeggen "tabee" zoals Jacobs inderdaad heeft gedaan. 

[TDPB]

Heb ik dit verhaaltje hier al eens laten zien?

 

 

 

 

[TDPB]

 

 

 

[Lük Bey]

Ik heb de eerste twee ^pagina's daar wel eens van gelezen. Een verdienstelijke poging, maar wel heel duidelijk geen "echte" De Moor, ik bedoel Hergé.