Hoe heb je bepaalde stripreeksen leren kennen?

[cinco]

Het is altijd wel interessant om na te gaan hoe en wanneer je met bepaalde reeksen in contact bent gekomen.

Heel veel reeksen heb ik als kind in de krant leren kennen, vooral die van Dupuis omdat de krant bij ons thuis die strips publiceerden.

Eind jaren '80 was dat Sammy en De Blauwbloezen. Vervolgens Robbedoes, Kleine Robbe, Soda, Largo Winch...

Het is daardoor dat ik in de jaren '90 massaal Dupuis-strips ben beginnen lezen en kopen.

Nero heb ik dan weer druppelsgewijs leren kennen: eerst door verwijzingen naar Nero in de Urbanusstrips, vervolgens door zo een verzamelalbum dat ik in de kelder bij een familielid heb ontdekt. Daris Doet Het en De Smaragdgroene Pletskop stonden daarin.

Ik was snel gefascineerd door het Nero-universum en mijn eerste eigen Nero-aankoop was Het Achtste Wereldwonder.

 

 

Ik was wel onder de indruk van wat de Sleen/Stallaert-samenwerking voortbracht, dus ik ben toen begonnen met zowat al de Nero's van die periode te verzamelen,

Blij dat ik toch nog de laatste jaren van deze reeks heb kunnen meemaken.

 

[Tanuki]

Wij gingen vroeger met de auto op reis, en meestal werden dan een aantal strips "voor onderweg" gekocht. Die werden dan thuis verstopt tot we vertrokken. Ik las sowieso graag én veel, of het nu strips of boeken waren, dus voor mij was dat dé manier om me een tijd rustig te houden.

Standaard waren dat strips van de grote vier (die met vijf waren, Pom niet vergeten), tot er ook drie "blauwbloezen"-titels tussen zaten. Dat was mijn eerste echt favoriete reeks.

Mijn bron voor nieuwe reeksen was meestal de bib. Vroeger hadden die geen strips, dat is pas beginnen komen sinds eind jaren '80 denk ik, sinds de verhuis naar een groter pand. Sindsdien leende ik wekelijks de maximum limiet: vijf boeken en vijf strips.

[kurisu74]

Ons Volkske -> Kuifje / Eppo -> Wordt Vervolgd 

 

...en rondhangen in Stripwinkel BEO als kind.

[Waldorf]

Ik heb nergens zo veel strips leren kennen als op dit forum.

[Rik]

Pep - Donald Duck - Kuifje - Eppo de stripbladen hebben voor mij in de jaren '60 en '70 de basis gelegd.

Het vervolg is gerealiseerd door contacten met de SSZ's, (Kleine Keizer, Spirit, Eppo, Silvester, Gele Teken en Akim) waar ik veel adviezen van heb gehad(en zelfs heb opgevolgd )

[esteban²]

Het op zoek gaan naar andere strips dan de gewoonte-reeksen, dat gebeurde destijds voornamelijk naar aanleiding van het Suske en Wiske weekblad.  En door twee strips die ik gekregen had maar voorheen eigenlijk niet kende:  Robbedoes (De Doodsman) en Thorgal (Alinoe).  Nooit stripwinkel in de buurt gehad, nog steeds niet, dus ik bleef doorgaans beperkt tot wat je in de vroege jaren 90 in supermarkten vond.

[Hardcover]

..

[Chia]

toen ik kwam in belgie moest ik inburgeringscursus doen en die man daar gaf jommeke als voorbeeld voor de taal en het leven. in mijn land hebben wij geen strips.

[cinco]

22 minuten geleden, Chia zei:

 en die man daar gaf jommeke als voorbeeld voor de taal en het leven

 

Al valt het aantal beschikbare vliegende bollen per inwoner helaas wel wat tegen.

[Peter Motte]

Voor alles wat ik leerde kennen, speelde onze bibliotheek thuis een grote rol. Dat was de basis. Andere dingen leerde ik vaak kennen op vakantie, doordat de boeken die ik bij had, uitgelezen waren. De Legendarische Alister MacCoy leerde ik in het Groot-Hertogdom Luxemburg kennen. Andreas in Nederland in het weekblad Kuifje. En sommige dingen kocht ik wel eens in een plaatselijke boekhandel op basis van de titel, cover en tekeningen binnenin. Maar meestal zette ik gewoon de reeksen verder die we thuis al hadden.

[cinco]

Lanfeust heb ik leren kennen via een review in Teek magazine, een tijdschrift van eind jaren '90 dat naast muziek, film en tv ook aandacht had voor strips.

 

[Stem Franquin naar de finale]

Leren lezen met Jommeke. Daarna kwam er Pol, Kuifje en de hele Vandersteen-productie bij.

Op mijn 14e na een tandartsbezoek een nieuw winkeltje in Hasselt binnengelopen, waardoor een deel van mijn jeugd nu in een stripverhaal staat. 

 

 

In 83 kwam daar een Pool zijn nieuw boekske voorstellen, en toen was het helemaal om zeep.

 

 

In oktober ben ik nog op stap geweest met die Pool. Beide grijzer en breder. Hij heeft toen zijn allerlaatste boekske getekend.

 

 

Maar ik denk dat ik nog even doordoe.

 

 

 

 

 

 

 

[Geinz]

Ik heb De Kronieken van de Zwarte Maan talloze keren vast genomen in de stripwinkel en steeds weer teruggelegd. De tekenstijl sprak mij niet aan. Tot ik van een vriend de reeks mocht lezen en daarna was ik verkocht! Ik heb zelfs de pc game van KZM! En nu is Ledroit één van mijn fav tekenaars. Hoe het tij kan keren...

[Rik]

Zojuist, Geinz zei:

Ik heb De Kronieken van de Zwarte Maan talloze keren vast genomen in de stripwinkel en steeds weer teruggelegd. De tekenstijl sprak mij niet aan. Tot ik van een vriend de reeks mocht lezen en daarna was ik verkocht! Ik heb zelfs de pc game van KZM! En nu is Ledroit één van mijn fav tekenaars. Hoe het tij kan keren...

Hetzelfde geldt voor mij. Alleen ik heb ze nog niet aangeschaft of gelezen. Misschien toch eens een poging wagen..

[cartoonesk]

Bij mijn Belgische opa en oma lagen er vroeger albums van Suske en Wiske en ook Kuifje.

Van een oom kreeg ik mijn eerste Asterix.

 

Op mijn tiende verjaardag kreeg ik van een vriendinnetje mijn eerste Robbedoes-album, Er is een tovenaar in Rommelgem. Dat was toch anders dan ik tot dan toe had gelezen. In een sigarenwinkel zag ik een album van Guust Flater en zag ik dat dat ook door Franquin was getekend, dus kocht ik het en zo was mijn bewondering voor Franquin begonnen. Later kocht ik weekbladen als Robbedoes, Kuifje en Eppo (wordt vervolgd) en leerde ik nog andere reeksen kennen.

 

Later, vooral in mijn studententijd, veel struinen in stripwinkels en veel nieuwe strips en striptekenaars (waaronder ook alternatieve strips) ontdekt.

[Tom MDP]

Suske en Wiske weekblad, de megavakantiealbums en de getekende reep + stripspeciaalzaak.be.

[SPeeDy]

S&W en Jommeke via mijn ouders en grootouders. In lokale krantenwinkel stonden ook andere Vandersteen-reeksen. Zo begonnen aan Jerom, Robert&Bertrand. Op de woensdagse markt aan mijn middelbare school stond een stripkraam. Daar begonnen met Rode Ridder 2de hands. Voor een verjaardag eens een Robbedoes verzamelalbum gekregen en zo Dupuis-strips ontdekt (Blauwbloezen, Agent 212, Yoko Tsuno, etc.). In mijn studententijd dan De Poort in Gent ontdekt en Betty Boop (dat daarna World’s End is geworden). Daardoor Casterman, Delcourt en Glénat ontdekt.

Daarna werd het Buddy’s en kwam daar Talent bij. Silvester wegens voortzetting Talent-reeksen en Hub.

Op de Mechelse stripbeurs kreeg ik van Bonte het webadres van de Getekende Reep.

En via Epic comicstore en World’s End in de comics en mangas belandt.

[Chorasan]

Mijn vader las nogal graag strips, en hij was geabonneerd op Kuifje en Robbedoes. Halverwege de jaren 80 las ik daar ook graag in. Thorgal, de boogschutters was mijn eerste album dat het niveau van S&W, Kiekeboe en andere Jommekes ontsteeg. In de Fnac in Gent, tijdens mijn studententijd, Op zoek naar de Tijdvogel en Aquablue leren kennen. Ik wist tot op dat moment niet dat zoiets bestond. Kort daarop in de Poort verzeild geraakt en er nooit meer echt uit geraakt. Talent, Silvester  Daedalus, de hele kroniek vanop de eerste rij meegevolgd en gretig gescoord.Terzelfdertijd Pierke, Adhemar en Buddy's plat gelopen om oudere reeksen te verzamelen. In Roeselare gaan wonen en er dan ook nog eens Willi's Wereld ontdekt. Het is nooit meer gestopt. Ik heb eerlijk gezegd eigenlijk ook niks extra nodig in mijn gestaag voortkabbelend bestaan.

[cinco]

In de lagere school had je na de toetsen nog wat lege dagen gedurende de laatste week van het schooljaar.

Meestal werden die ingevuld met wat entertainment.

Zo was er een dag dat iedereen wat strips mocht meebrengen zodat je de kans kreeg om albums van medeleerlingen te lezen. Op die manier heb ik Quick en Flupke leren kennen. Meerbepaald de albums die midden jaren '80 zijn verschenen.

 

 

 

[sanderg]

Van kinds af aan Donald Duck gelezen en Suske en Wiske. Mijn vader had als kind met veel plezier zelf Kuifje gelezen en heeft (daarom) alle albums ook voor ons (mijn broers en mij) gekocht. Asterix kon mij als kind minder bekoren..

Ik bladerde als kind wel door de jaargangen Kuifje weekblad die mijn pa ooit ergens op de kop had getikt en vond dat toen maar wat raar.. strips voor een meer volwassen publiek (daar stonden er nogal wat van in dit weekblad) waren op dat moment nog niet aan mij besteed.
 
Reeksen als Ian Kaledine en zo waren (en zijn) niet aan mij besteed.. Ook Comanche boeide mij niet.. Ik was een dergelijke realistische tekenstijl niet gewend voor strips)

Toen ik rond een jaar of 17 was heb ik die oude tijdschriften nog eens bekeken en mijn oog viel op een aantal pagina's van Thorgal, de schaduwen voorbij. Ik ben het verhaal niet eens chronologisch begonnen te lezen maar heb als een malle alle delen met daarin dan het volledige verhaal bijeen gezocht en werd compleet van mijn sokken geblazen.. Daarna als student alle delen verzameld (dat was nog best lastig want sommige delen (zoals het land Qa) waren destijds moeilijk te krijgen. Vervolgens Largo Winch (zelfde schrijver) leren kennen. Dat boeide me aanvankelijk minder maar ik vond wel dat de verhalen goed in elkaar staken. Vervolgens Tardi vanuit mijn interesse voor WO1.. Daarna was het hek van de dam..  

[cinco]

Alles van Kolk en de Wit via hun tv-programma eind jaren '90.

 

 

[cartoonesk]

10 minuten geleden, cinco zei:

Alles van Kolk en de Wit via hun tv-programma eind jaren '90.

 

 

Oh, die kende ik toen wel al uit Eppo Wordt Vervolgd en het Wordt Vervolgd clubblad!

[Peter Motte]

Ook mijn vader las zelf al strips. Hij was vooral een trouwe Robbedoes-weekblad lezer, en daar hadden we dus heel veel van. Maar er waren ook nog enkele verzamelalbums van Kuifje (daarin leerde ik Roze Bottel en Duifje Vleugelslag kennen, net als Lefranc en Alex), en Mickey's (de voorloper van de  huidige Donald Duck).

Kuifje zelf en Blake & Mortimer leerde ik echter kennen doordat we enkele albums ervan hadden. Idem voor Michel Vaillant.

Heer Bommel en Tom Poes heb ik eigenlijk op school tijdens een les leren kennen, maar die vond je niet zo gauw in de winkel, en daardoor duurde het nogal lang voor ik er kocht.

Toen ik naar de boekhandel begon te gaan, leerde ik sommige in de winkel kennen, zoals Isabel Avondrood. En enkele heb ik ook leren kennen toen we op vakantie waren, en ze in de campingwinkel werden verkocht, zoals Simon van de rivier.

Het meest opmerkelijke is misschien wel dat ik Andreas' Rork heb leren kennen in Nederland, toen we bij vrienden logeerden. Een van hen had enkele Kuifje-albums waarin de eerste twee delen van Rork zowat volledig stonden. Daar alleen al heb ik ze misschien wel drie of vier keer gelezen. Er zat een mysterieuze logica in, wat me geweldig aantrok. Later alles van Andreas gekocht. Het is dus waar wat die katholieke pater tijdens de godsdienstlessen zei: "Je mag nooit naar Nederland gaan, je houdt er slechte gewoonten aan over."

[Werner]

5 uren geleden, cinco zei:

In de lagere school had je na de toetsen nog wat lege dagen gedurende de laatste week van het schooljaar.

Meestal werden die ingevuld met wat entertainment.

Zo was er een dag dat iedereen wat strips mocht meebrengen zodat je de kans kreeg om albums van medeleerlingen te lezen. Op die manier heb ik Quick en Flupke leren kennen. Meerbepaald de albums die midden jaren '80 zijn verschenen.

Dit is exact de manier waarop ik Kiekeboe heb leren kennen. En dan ineens het album dat ik altijd het beste zou blijven vinden: Geeeef acht!

[Madam Kito]

Op 22/1/2020 om 09:46, Chia zei:

toen ik kwam in belgie moest ik inburgeringscursus doen en die man daar gaf jommeke als voorbeeld voor de taal en het leven. in mijn land hebben wij geen strips.

Ik zeg al jaren regelmatig tegen inwijkende vrienden van me die Nederlands willen leren dat ze Jommeke moeten lezen. Ideaal om de taal te leren.

[Peter Motte]

Ja, misschien, maar al dat gegij en gege...

[Peter Motte]

5 uren geleden, sanderg zei:

Toen ik rond een jaar of 17 was heb ik die oude tijdschriften nog eens bekeken en mijn oog viel op een aantal pagina's van Thorgal, de schaduwen voorbij.

 

Thorgal leerde ik kennen toen ik wiskunde studeerde. Iemand anders bracht die mee. Door hem leerde ik ook Schuiten & Peeters kennen. Hij gaf me eens Piet Pienter en Bert Bibber te lezen, maar daarvan heb ik toen de kwaliteiten niet gezien. Jammer.

[Koen Claeys]

Jaren '70 : Als kind las ik af en toe een Suske en Wiske of Jommeke die mijn moeder kocht voor mijn broer en mij.
Begin jaren 80 begon ik met mijn beperkte zakgeld Rode Ridders of Karl May te kopen. Dat kostte toen 27 Belgische Frank wat met mijn ultra-beperkte budget als prille tiener nog betaalbaar was.
Ik kreeg wat later (1982) van een vriend van mijn ouders zo'n verzamel-album van het Robbedoes-tijdschrift cadeau en toen is mijn passie voor strips helemaal opengebloeid.  Ik begon toen ook de oudere verzamel-albums van Kuifje en Robbedoes aan te schaffen en ook elke week de Robbedoes, Kuifje en Eppo in de krantenwinkel te kopen.  Die kortverhalen van Rork in 'Kuifje' kon ik tot in de oneindigheid blijven herlezen.  Thorgal was toen voor mij de ultieme avonturenstrip.

[WILCO]

Suske en Wiske leerde ik kennen via het weekblad TV Express.

Mijn eerste Jommeke kreeg ik van mijn ouders op een uitgeregende vakantie in de Ardennen.

Mijn eerste Kiekeboe kreeg ik van een klasgenootje op mijn verjaardagsfeestje in de lagere school.

Marine leerde ik kennen via Zonnestraal/land.

Bakelandt ben ik beginnen verzamelen nadat ik in de lagere school een spreekbeurt over Napoleon Bonaparte had gegeven.

Gilles de Geus ken ik dankzij de Teleac-cursus striptekenen met Kolk en De Wit.

Dankzij de Zingende Kaars van S&W ben ik met de reeks De Geuzen begonnen.

 

Opvallend: van de strips uit mijn kindertijd herinner ik me nog vrij goed waar en wanneer ik ze gekregen of gekocht heb, maar van de reeksen die ik recenter ben beginnen te verzamelen herinner ik me veel minder.

 

[Peter Motte]

42 minuten geleden, WILCO zei:

Opvallend: van de strips uit mijn kindertijd herinner ik me nog vrij goed waar en wanneer ik ze gekregen of gekocht heb, maar van de reeksen die ik recenter ben beginnen te verzamelen herinner ik me veel minder.

 

Misschien omdat je er recenter veel meer koopt.

[WILCO]

7 uren geleden, Peter Motte zei:

Misschien omdat je er recenter veel meer koopt.

 ... waardoor elke aankoop minder speciaal wordt. Dat zou inderdaad kunnen kloppen.

[Jos Van Brussel]

Bij mijn bomma lagen oude Jommekes in de schuif die door alle kleinkinderen werden stukgelezen. Kinderen Baas en De Zingende Aap en Het Hemelhuis en zo. Dan later kreeg mijn pa soms Suskes en Wiskes als zakengeschenk voor de kinderen. Dat was altijd een feest. En in de krant stond in die tijd Sus & Wis, Rode Ridder, Robert en Bertrand en Nero dus dat las ik elke dag. Ook Garfield en Hagar.

[cartoonesk]

Mijn Bompa was een directeur van Colmar-restaurants dus gingen we daar soms eten (goede chocolademousse!). Tijdens het wachten op de bestelling kon je strips lezen. Dat waren vooral stripboeken van Lombard, dus o.a. Robin Hoed zo leren kennen.

[Lestat]

Ik heb het grote geluk een oudere broer te hebben (10 jaar ouder) die al een indrukwekkende collectie had, en dat dus jarenlang mijn grote bibliotheek voorzag. Ik heb gigantisch veel leren kennen, vooral vanuit de Dupuisstal.

Daarnaast waren mijn beide ouders ook wel stripfans, en mijn vader heeft op een gegeven moment ons een Robbedoesabonnement gegeven.

Geen strips lezen was zeer moeilijk in het gezin waarin ik opgroeide.

[Peter Motte]

Werkelijk een duivels gezin. Daarmee is bewezen dat ontlezing gebeurt door het milieu waarin je opgroeit.

-- einde parodie --

Nu er echt wel sprake is van ontlezing, valt me op dat mensen aan wie je geen boeken hoeft te geven, ook geen strips hoeft te geven.

[Air]

[cinco]

Tom Carbon heb ik pas in 1993 via zijn derde strip leren kennen.

Puur omwille van die plakker voor Beste Humoristische Strip heb ik die toen meegepakt uit de winkel om eens te proberen. (edit: meegepakt en ook betaald)

En aangezien die erg meeviel -> kort daarna 1 en 2 gekocht.

 

 

Biebel was dan weer een prijs die je eind jaren '80 bij de CERA-bank kon krijgen door hun zegels te verzamelen of zoiets.

Dat was tijdens de lagere school en ook al vond ik dat album Schoolonzin goed, toch was mijn volgende Biebel pas nummer 15 begin jaren '90.