Top 10 van de jaren '10

[Vittorio]

6 uren geleden, BobFish zei:

UPDATE

Met als hoogste nieuwkomer THE FADE OUT ! van Ed Brubaker & Sean Phillips 

 

Ik haat die knullige, bewegende albumtrailers, maar in deze vorm is het top:

 

http://www.previewsworld.com/shipping/prevues/fadeout1.pdf

 

[Peter Motte]

Ook even een top 10 gemaakt op basis van wat ik dit jaar heb gelezen.

De strips kunnen ouder zijn

 

1 Kindsoldaat (trilogie)

2 Het verhaal van de Goscinny's

3 De vliegenierster (Walthéry)

4 Orbital

5 De buitengewone reis (1e en 2e trilogie, nog onvoltooide reeks, het kan dus nog zakken)

6 Ravian: Het pantser van Jakolass

7 Kiekeboes 154 (ja, toch, had ik zelf niet verwacht)

8 De tijdmachine, Wells

9 De onzichtbare man, Wells

10 UCC Doleres 1

 

In mijn aankoopgedrag ben ik nogal behoudend, vandaar de overwegend traditionele keuze van mijn top 10.

 

[Vittorio]

29 minuten geleden, Peter Motte zei:

6 Ravian: Het pantser van Jakalass

Het pantser van de Jakolass.

[bammar]

28 minuten geleden, Vittorio zei:

Het pantser van de Jakolass.

 

58 minuten geleden, Peter Motte zei:

Ook even een top 10 gemaakt op basis van wat ik dit jaar heb gelezen.

De strips kunnen ouder zijn

 

1 Kindsoldaat (trilogie)

2 Het leven van de Goscinny's

3 De vliegenierster (Walthéry)

4 Oribital

5 De buitengewone reis (1e en 2e trilogie, nog onvoltooide reeks, het kan dus nog zakken)

6 Ravian: Het pantser van Jakalass

7 Kiekeboes 154 (ja, toch, had ik zelf niet verwacht)

8 De tijdmachine, Wells

9 De onzichtbare man, Wells

10 UCC Doleres 1

 

In mijn aankoopgedrag ben ik nogal behoudend, vandaar de overwegend traditionele keuze van mijn top 10.

 

Het pantser van JakOlass. Peter, dat is wel een wereld van verschil, een a is geen o en een o is geen a. De maan is ook niet de moon in het Nederlands.

[Vittorio]

1 uur geleden, Peter Motte zei:

4 Oribital

Flauw om daar ook iets over op te merken, maar Oribital bekt wel veel mooier dan Orbital

[Peter Motte]

Allez, omdat jullie aandringen: gecorrigeerd.

[Vittorio]

2 uren geleden, Peter Motte zei:

2 Het leven van de Goscinny's

Bedoel je deze?

 

[BobFish]

Vond ik persoonlijk serieus tegenvallen. Heel oppervlakkige biopic.

Wikipedia feitjes aan elkaar gekoppeld door filler clichés.

Het "happy family" einde was tenenkrommend belachelijk.

Misschien is het omdat ze 9 was toen haar vader stierf, maar ze overromantiseert hem in deze hagiografie.

Catel volgt, even ongeïnspireerd als in Joséphine Baker.

Hopelijk is Catel's andere werk wel de moeite, er liggen er namelijk nog 2 van haar ongelezen in de kast...

 

De vroege schetsen van René waren wel leuk !

[Peter Motte]

Wat mij vooral irriteerde was hoe die Catel zich aan de lezer opdringt.

 

[cinco]

Moeilijk hoor, zo een top 10 van een decennium maken.

Ik zou er zelf toch al nieuwe reeksen zoals Mooie Zomers en Undertaker in plaatsen.

 

[Peter Motte]

?a die Mooie Zomers vond ik ook heerlijk.

Zidrou is een scenarist waarvan ik vind dat zijn scenario's humoristisch of realistisch zijn afhankelijk van de aanpak van de tekenaar

[Marinelli]

Op 14/8/2020 om 09:43, BobFish zei:

UPDATE

Met als hoogste nieuwkomer THE FADE OUT ! van Ed Brubaker & Sean Phillips 

1 Arsène Schrauwen - Olivier Schrauwen

2 Het Amusement - Brecht Evens

3 Killing and Dying - Adrian Tomine

4 No Longer Human - Junji Ito

5 Night Business - Benjamin Marra

6 Copra - Michel Fiffe 

7 The Fade Out - Ed Brubaker & Sean Phillips

8 Building Stories - Chris Ware

9 Paying For It - Chester Brown

10 La Grande Odalisque - Bastien Vivès

11 Tyler Cross - Fabien Nury & Brüno

12 Last Look Trilogy - Charles Burns

13 New School - Dash Shaw

14 Patience - Daniel Clowes

15 Sabrina - Nick Drnaso

16 Voyeurs - Gabrielle Bell 

17 Megg, Mogg & Owl - Simon Hanselmann

18 Clyde Fans - Seth

19 Julio's Day - Gilbert Hernandez

20 L'Arabe du futur - Riad Sattouf 

21 Ice Cream Man - W. Maxwell Prince

22 Andy - Typex 

23 Hip Hop Family Tree - Ed Piskor

24 Plus si entente - Dominique Goblet

25 Journalism - Joe Sacco

26 Cleveland - Harvey Pekar

27 Wat wij moeten weten - Willy Linthout

28 Wie ich versuchte, ein guter Mensch zu sein - Ulli Lust

29 Lost Cat - Jason

30 Deadly Class - Rick Remender & Wes Craig

Heb ook heel hard genoten van de hele Last Man reeks van Bastien Vivès, Balak & Michaël Sanlaville !

Ik probeer één werk per artiest in de top te steken, anders zou de top maar uit een aantal namen bestaan 

Dankjewel voor die regelmatige updates! Hier zitten telkens toch wat strips bij die op mijn te lezen-lijstje komen  ... wat frisse inspiratie 

[BobFish]

 

[Retardi]

Op 14/8/2020 om 19:26, BobFish zei:

Vond ik persoonlijk serieus tegenvallen. Heel oppervlakkige biopic.

Wikipedia feitjes aan elkaar gekoppeld door filler clichés.

Vreemd argument voor iemand die Ed Piskor's Hip Hop Family Tree in zijn lijst van toppers heeft staan. Dat staat letterlijk bol van de zaken die bij elkaar zijn gegoogled. 

Wat niet wegneemt dat het als biografie zeker beter had gekund.

[BobFish]

49 minuten geleden, Retardi zei:

Vreemd argument voor iemand die Ed Piskor's Hip Hop Family Tree in zijn lijst van toppers heeft staan. Dat staat letterlijk bol van de zaken die bij elkaar zijn gegoogled. 

Wat niet wegneemt dat het als biografie zeker beter had gekund.

 

Een biopic is volgens mij één van de moeilijkste genres om interessant te brengen.
Catel slaagt er volgens mij niet in de persoon, zijn omgeving en zijn tijd tot leven te brengen (alweer). Goscinny (of één van haar andere onderwerpen) gaat continu van feitje A naar feitje B. Ieder personage in het verhaal weet continu wat ie doen en zeggen moet. Gebeurtenissen en zinnen zijn klaar en duidelijk. Ze stomen de weg klaar voor de volgende logisch behaalde en voorbestemde mijlpaal in de geschiedenis.

Zo'n 'veilige' hagiografie trek ik niet.

 

Als historicus weet ik dat simpele oorzaak-gevolg verklaringen nooit kloppen. In onze geschiedenisboeken, net als in onze herinneringen gieten we alles in geforceerde simplistische theorieën, zodat we natuurlijk alles makkelijk kunnen onthouden en klasseren. Soms ook om onszelf te sparen van schaamte  . Er is geen één waarheid, er is een zee aan perspectieven. Het onvermogen om de complexiteit van situaties, reacties en toevalligheden in het leven te begrijpen is super menselijk.

Geef mij dus liever een onvoorspelbaar, geloofwaardig en vooral mogelijk scenario waarin een artiest zich laat leiden door de bizarre wegen van het leven en de kunst. Je moet natuurlijk je kansen grijpen maar uiteindelijk heb je niet veel controle op waar je juist belandt.

 

Zo iemand als Typex doet dit dan wel voortreffelijk. Hij vult Andy en Rembrandt met genoeg willekeurige details, spontane menselijke trekjes, de feilbaarheid en soms irritante gedragingen van de hoofdfiguren. Ze zijn dan ook maar mensen. Je wordt continu aangetrokken en afgestoten, er lijkt vanalles en toch niks te gebeuren. Mensen lopen en praten door elkaar in halve zinnen, zoals in een Robert Altman film of beter gezegd, zoals in het echte leven.

 

Ed Piskor's Hip Hop Family Tree beschouwde ik op een nog andere manier. Als Hip Hop Fanaat, kan ik zijn exhaustieve opsomming van feitjes en details van de eerste jonge hip hop jaren enorm waarderen. Volgens mij een ondergewaardeerde periode dus dat zit al goed.
Hij brengt het misschien niet realistisch, maar dat was ook niet de bedoeling.
Zijn retro esthetiek op verkleurd krantenpapier met raster dots is herkenbaar maar toch uniek. Zijn stijl neigt bijna naar Marvel in de jaren '70-'80 maar is toch volledig Piskor. Elk kader en pose is zorgvuldig gekozen en vol met verwijzingen. Dat vind ik gewoon fantastisch om naar te kijken.
Ik word gelukkig hoe Ed Piskor zijn obsessies omzet in een mooi kunstwerk. Lijstjes vanachter met boeken, muziek, films en documentaires zorgen ervoor dat je er een heel fijne, educatieve ervaring van kunt maken.

Hij is duidelijk al jaren maniakaal geïnspireerd en niet alleen door te googlen !

Soms gaat het gewoon over een kwestie van de juiste benadering vinden. Bij Catel is het mij op geen enkele manier gelukt, niet op vlak van de tekeningen, nog minder op vlak van inhoud. Heel cru misschien, maar met wikipedia kom je even ver.

[Vittorio]

Op 12/9/2020 om 19:52, BobFish zei:

Soms gaat het gewoon over een kwestie van de juiste benadering vinden. Bij Catel is het mij op geen enkele manier gelukt, niet op vlak van de tekeningen, nog minder op vlak van inhoud. Heel cru misschien, maar met wikipedia kom je even ver.

 

Bedoel je nou je eigen benadering of de benadering van de auteur? Catels benadering leek me heel even goed uit te pakken, daarna werd ik misselijk van de onderlinge stroopsmeerderij van de twee dames, afgewisseld met het saaie chronologische uitsmeren van papa René’s leven. Alles gaat gesmeerd, ook als het niet gesmeerd gaat en wat dat betreft heb je gelijk, van de ene mijlpaal naar de andere. Dieptepunt vond ik dat ene plaatje waarin een Obelix in zes tekstballonnetjes wordt geboren. ‘Hij is een beetje dom!’ ‘Als kind in de toverdrank gevallen!’ ‘Hij bezorgt menhirs!’ ‘Hij is onoverwinnelijk!’ ‘Hoe heet hij?’ ‘Obelix!’

Je ziet het als praatscène voor je in zo’n loeisaaie ‘degelijke’ Hollywood-biopic, niks aan te beleven, het is een gortdroge kennisgeving, op naar het volgende hoogtepunt.

 

Op 12/9/2020 om 19:52, BobFish zei:

Mensen lopen en praten door elkaar in halve zinnen, zoals in een Robert Altman film

Of in "The assassination of Jesse James by the coward Robert Ford", onlangs herzien, prachtig voorbeeld van hoe je juist niet op je knieën en voorspelbaar een legendarisch personage benadert. Ik snap dat het niet naar ieders smaak is, je moet er wat moeite voor doen en dan heet het al snel 'ontoegankelijk'. Dat geldt vrees ik ook voor Andy van Typex, op de Reep klaagde iemand over het 'chaotische en het fragmentarische'. Maar aan het einde van de rit ontstaat wel het gevoel je een mens in al zijn onvoorspelbaarheid hebt aangeraakt en niet een prikbord met wikipedia-feitjes.

 

Je snijdt wel interessante dingen aan, trouwens. Is er al een draadje over (de valkuilen van) biografische strips?

[BobFish]

3 uren geleden, Vittorio zei:

"The assassination of Jesse James by the coward Robert Ford"

 Prachtige film inderdaad !
Leuk dat we zo goed overeenkomen  

In die zin bedoelde ik "benadering" als die van mijzelf. Had ik fan geweest van haar tekenwerk, dan was het misschien gemakkelijker geweest om van haar boek te genieten dus kon ik het beter benaderen.
Nu, haar benadering van Goscinny's leven is zoals jij zei, en ik zei  : loopt het allemaal veel te gesmeerd.
En het gaat hier jammer genoeg niet over boterhammen.

[Neat Stuff]

39 minuten geleden, BobFish zei:

 Prachtige film inderdaad !
Leuk dat we zo goed overeenkomen  
 

 

[Vittorio]

35 minuten geleden, Neat Stuff zei:

 

 

Gaat het 'ns niet over Het Gele Teken, is het weer niet goed...

 

 

[Vittorio]

Wat vind jij, @Neat Stuff als brave stripdealer-met-kennis-van-zaken nou een goede ongesmeerde stripbiografie?

 

(ik moest nog even aan Sfars 'Pascin' denken, die in het Coucou-deel de penis van de hoofdpersoon laat praten, die is daar als stripbiograaf ongesmeerd goed bezig)

 

 

[Neat Stuff]

46 minuten geleden, Vittorio zei:

Wat vind jij, @Neat Stuff als brave stripdealer-met-kennis-van-zaken nou een goede ongesmeerde stripbiografie?

 

(ik moest nog even aan Sfars 'Pascin' denken, die in het Coucou-deel de penis van de hoofdpersoon laat praten, die is daar als stripbiograaf ongesmeerd goed bezig)

 

 

Het is dan wel een autobiografie, maar ik heb zelden iemand zó eerlijk over zijn leven zien schrijven als ieders favoriete, compulsieve rukker Joe Matt.

 

Verder kan ik ook erg genieten van 'Arabier van de Toekomst' van Riad Sattouf...

 

 

Ik weet niet of deze titels voldoen binnen deze topic daar het slechts gedeeltes uit de levens van de personen verbeelden en niet de complete levensloop. Geen idee of dat een criterium is.

 

'Black Dog - The Dreams of Paul Nash' van Dave McKean schiet me ook nog even te binnen. Erg fraai.

 

[Vittorio]

8 minuten geleden, Neat Stuff zei:

Ik weet niet of deze titels voldoen binnen deze topic daar het slecht gedeeltes uit de levens van de personen verbeelden en niet de complete levensloop. Geen idee of dat een criterium is.

Nee, met complete levenslopen ontkom je niet aan de saaie stukken:

 

Quote

Due to the unending way we tend to live our life, the Biopic tends to, much like the 19th century novel, end with either the protagonist's Death, him getting married/ Finding God / Growing Up (after which he gets boring), his Downfall (after which he gets boring unless there's a Comeback) or his Greatest Triumph (which may be or follow the Comeback, but after which there is not much more to say).

 

Bron: TVtropes.org

[Neat Stuff]

4 minuten geleden, Vittorio zei:

Nee, met complete levenslopen ontkom je niet aan de saaie stukken:

Maar we zien de hoofdpersoon toch nooit álle boterhammen in zijn leven smeren. Ook hier wordt selectief gekozen voor dat wat men verteld wil hebben. Die verschrikkelijke 'Bohemian Rhapsody' film stopt ook met Live Aid. Toch wordt het gezien als een biopic, met alle verkondigde leugens van dien...

[Vittorio]

22 minuten geleden, Neat Stuff zei:

Maar we zien de hoofdpersoon toch nooit álle boterhammen in zijn leven smeren. Ook hier wordt selectief gekozen voor dat wat men verteld wil hebben.

Er worden boterhammen tussenuit gehaald, maar er worden ook boterhammen tussen gestopt uit een heel ander brood om iets te vertellen dat niets met de werkelijkheid heeft te maken maar wel het verhaal op dreef houdt. Bohemian Rhapsody gaat daar voorafgaand aan Live Aid wel erg ver in door én te suggereren dat de band daarvoor uit elkaar is (onzin, ze waren zelfs net terug van een wereldtour) én dat Freddy weet dat hij aids heeft, wat het concert een extra lading geeft (hij kreeg zijn diagnose pas twee jaar later...). Ik heb geen moeite met fictionaliseren, maar dan moet die benadering van begin af aan duidelijk zijn.

[Vittorio]

Trouwens in Pascin van Sfar, die ik hiervoor noemde, komt ook Kiki de Montparnasse voor... en dat is weer een vroegere biografische strip van Catel (waarmee de cirkel hier weer rond is). Nooit gelezen, en na haar Goscinny's voel ik ook niet meer de behoefte, maar.... ik kan me vergissen?

[Kool Thing]

Op 14/9/2020 om 17:25, Vittorio zei:

Trouwens in Pascin van Sfar, die ik hiervoor noemde, komt ook Kiki de Montparnasse voor... en dat is weer een vroegere biografische strip van Catel (waarmee de cirkel hier weer rond is). Nooit gelezen, en na haar Goscinny's voel ik ook niet meer de behoefte, maar.... ik kan me vergissen?

Kiki de Montparnasse vond ik wel goed. Complete biografie van een straffe madam. Ooit nog geïnterviewd over die strip

http://www.stripspeciaalzaak.be/Interviews/Catel-Jose-Louis-Bocquet.htm

[Vittorio]

2 uren geleden, Kool Thing zei:

Ooit nog geïnterviewd over die strip

Jezus, wat een mooi rijk gesprek.

[Kool Thing]

2 uren geleden, Vittorio zei:

Jezus, wat een mooi rijk gesprek.

thx!

[Ambreville]

2 uren geleden, Vittorio zei:

Jezus, wat een mooi rijk gesprek.

+1 Ik heb nu toch wel eens zin om Kiki te lezen.

[Retardi]

Op 12/9/2020 om 19:52, BobFish zei:

Een biopic is volgens mij één van de moeilijkste genres om interessant te brengen.
Catel slaagt er volgens mij niet in de persoon, zijn omgeving en zijn tijd tot leven te brengen (alweer). Goscinny (of één van haar andere onderwerpen) gaat continu van feitje A naar feitje B. Ieder personage in het verhaal weet continu wat ie doen en zeggen moet. Gebeurtenissen en zinnen zijn klaar en duidelijk. Ze stomen de weg klaar voor de volgende logisch behaalde en voorbestemde mijlpaal in de geschiedenis.

Zo'n 'veilige' hagiografie trek ik niet.

 

Catel verraad zichzelf al in het prille begin wanneer ze opbiecht dat ze eigenlijk geen zin heeft om een biografie over een man te maken. Het word op een gegeven moment ook meer een verhaal over haar en de ontluikende vriendschap met Anne Goscinny. De rest raffelt ze ergens gewoon een beetje af. 

Zonde, want ik vond haar Kiki de Montparnasse bijvoorbeeld erg goed.  
 

 

Op 12/9/2020 om 19:52, BobFish zei:

Ed Piskor's Hip Hop Family Tree beschouwde ik op een nog andere manier. Als Hip Hop Fanaat, kan ik zijn exhaustieve opsomming van feitjes en details van de eerste jonge hip hop jaren enorm waarderen. Volgens mij een ondergewaardeerde periode dus dat zit al goed.
Hij brengt het misschien niet realistisch, maar dat was ook niet de bedoeling.
Zijn retro esthetiek op verkleurd krantenpapier met raster dots is herkenbaar maar toch uniek. Zijn stijl neigt bijna naar Marvel in de jaren '70-'80 maar is toch volledig Piskor. Elk kader en pose is zorgvuldig gekozen en vol met verwijzingen. Dat vind ik gewoon fantastisch om naar te kijken.

Over zijn enthousiasme heb ik niets dan lof. Maar het is een poging om een goed verhaal over de historie van de Hip hop neer te zetten. Hij heeft zich goed verdiept in de materie, maar het is vanuit zijn leunstoel gedaan. Er is niet of nauwelijks gesproken met de pioniers van die periode. Ook dat is een keuze, maar als je redelijk bekend bent met de feiten dan voegt de   Hip Hop Family Tree niet veel toe. 

 

[BobFish]

 

[cinco]

1 uur terug, BobFish zei:

 

 

Ik wil 2:37 -> 2:41 in een oneindige loop.

[BobFish]

17 uren geleden, cinco zei:

 

Ik wil 2:37 -> 2:41 in een oneindige loop.

 

[Neat Stuff]

Op 26/9/2020 om 01:25, cinco zei:

k wil 2:37 -> 2:41 in een oneindige loop.

Nou vooruit dan maar. Speciaal voor Cinco...

 

[cinco]

13 uren geleden, Neat Stuff zei:

Nou vooruit dan maar. Speciaal voor Cinco...

 

 

 

 

Ik heb het wel voor dat soort sound.

En merk dat zijn lichteffecten in enkele seconden van blauw naar rood naar paars naar groen gaan, met dan nog eens die toegevoegde videobandrimpels. Erg vaporwave/synthwave.

Voor de liefhebbers van die 5 seconden van de Bobfish video, check ook films als Drive, The Neon Demon, de muziek van Home en alle aanverwante vaporwave youtube clips.

 

 

 

 

 

 

[Vittorio]

24 minuten geleden, cinco zei:

Ik heb het wel voor dat soort sound.

En merk dat zijn lichteffecten in enkele seconden van blauw naar rood naar paars naar groen gaan, met dan nog eens die toegevoegde videobandrimpels. Erg vaporwave/synthwave.

Voor de liefhebbers van die 5 seconden van de Bobfish video, check ook films als Drive, The Neon Demon, de muziek van Home en alle aanverwante vaporwave youtube clips.

 

Wil je nou meer Neon Demon in de video's van Bob Fish??? Dat gaat dan slecht aflopen:

 

 

 

Spoiler

https://youtu.be/4oQUr3TTfXo

 

 

[BobFish]

33 minuten geleden, cinco zei:

check ook films als Drive, The Neon Demon

Haha, toch wel twee van mijn favoriete films, alles van Refn gewoon. En dan nog te denken dat die man kleurenblind is !

 

Vaporwave is ook fantastisch en heeft voor mij naast PC Music en de nieuwe draai aan Hip Hop mijn jaren 10 gemaakt.
Ook al is die Hip Hop tegenwoordig helemaal doorgedraaid.

Nog mensen op Letterboxd ?
https://letterboxd.com/bart1989/

En op RYM ?
https://rateyourmusic.com/~bart1989

[BobFish]

9 minuten geleden, Vittorio zei:

Dat gaat dan slecht aflopen:

[Vittorio]

5 minuten geleden, BobFish zei:

De Badkamer is Rood in Laramie.

 

Of was het nou LA?

[Daan]

3 uren geleden, BobFish zei:

Ook al is die Hip Hop tegenwoordig helemaal doorgedraaid.

 

Grappig! Dat vond ik van de jaren '80 en '90 Hip Hop al...