Thorgal

[cinco]

1 uur terug, Erpy zei:

 

maar waarschijnlijk besefte Van Hamme dat de groep te groot ging worden

 

Nu op het einde van de Selkie zitten ze met een soortgelijke situatie.

Op zich vind ik extra metgezellen wel interessant, dat kan een nieuwe dynamiek creëren.

 

Zo had ik ook gehoopt dat Saidy's verhaallijn in Largo Winch nog verdergezet ging worden zoals gehint aan het einde van album 20, maar dat personage heeft de nieuwe schrijver off-screen van de kaart geveegd.

[Erpy]

  

1 hour ago, cinco said:

 

Nu op het einde van de Selkie zitten ze met een soortgelijke situatie.

Op zich vind ik extra metgezellen wel interessant, dat kan een nieuwe dynamiek creëren.

 

 

Dat is waar ook.

 

Je hebt gelijk, extra metgezellen kunnen een nieuwe dynamiek creëren en we zullen waarschijnlijk over een maand of anderhalf zien of Yann die personages in het nieuwe album gaat gebruiken. Het probleem met te grote groepen is dat je al snel het risico loopt dat of personages naar de achtergrond verdwijnen of dat de groepsdynamiek een ruis wordt. Dat laatste had je, naar mijn mening, bijvoorbeeld met Jolan en zijn mede-leerlingen/gouverneurs in de Sente-albums.

 

Wat dat betreft hebben de scenaristen het nu wel iets gemakkelijker nu Thorgal en zijn gezin weer in het vikingendorp wonen, waardoor het mogelijk is extra personages (of zelfs gezinsleden) even voor een album te parkeren zonder dat je je gelijk afvraagt waar ze gebleven zijn. Dat was niet mogelijk toen Darek en Lehla bij het gezin inwoonden omdat ze na album 23 de wereld rond gingen trekken in een bootje en het is lastig om daar op de achtergrond te blijven, vandaar dat Van Hamme ze achterliet op "Onze Grond".

[cinco]

Is er iemand die fan was van die vroege tekenstijl en het oorspronkelijke design van Thorgal?

Ik niet, hoor. Maar ik heb de reeks dan ook pas leren kennen toen er al bijna 20 albums van bestonden.

 

[Erpy]

36 minutes ago, cinco said:

Is er iemand die fan was van die vroege tekenstijl en het oorspronkelijke design van Thorgal?

Ik niet, hoor. Maar ik heb de reeks dan ook pas leren kennen toen er al bijna 20 albums van bestonden.

 

 

Het eerste album dat ik las was album 5, dus dat was wat ik lange tijd gewend was.

[sanderg]

49 minuten geleden, cinco zei:

Is er iemand die fan was van die vroege tekenstijl en het oorspronkelijke design van Thorgal?

Ik niet, hoor. Maar ik heb de reeks dan ook pas leren kennen toen er al bijna 20 albums van bestonden.

 

Zo zag hij er eigenlijk alleen uit in het eerste deel van de reeks.. de delen 5 en vooral 6 behoren mijn inziens tot de beste getekende van de gehele reeks

[cinco]

2 uren geleden, sanderg zei:

de delen 5 en vooral 6 behoren mijn inziens tot de beste getekende van de gehele reeks

 

Ik vind de periode ongeveer vanaf de Boogschutters tot en met de Wolvin visueel de sterkste. (inhoudelijk ook trouwens)

En het tweede vakje hieronder beschouw ik zowat als één van de mooist getekende vrouwengezichten ooit in een beeldverhaal. Vergeet zelfs dat ze daar naakt in het water staat.

 

 

[sanderg]

8 minuten geleden, cinco zei:

 

Ik vind de periode ongeveer vanaf de Boogschutters tot en met de Wolvin visueel de sterkste. (inhoudelijk ook trouwens)

En het tweede vakje hieronder beschouw ik zowat als één van de mooist getekende vrouwengezichten ooit in een beeldverhaal. Vergeet zelfs dat ze daar naakt in het water staat.

 

 

Dat zijn inderdaad allemaal uitzonderlijk goed getekende verhalen... Van het beste zelfs dat ik ooit hebt gezien..

 

in de Val van Brek Zarith zitten veel scènes met geweldige schaduwpartijen.. dat maakt dit deel - denk ik- voor mij visueel (een van) de sterkste..

 

Het tekenwerk van Rosinski in de jaren 80 behoort echt tot de wereldtop mijns inziens en dan niet alleen op stripgebied. 

 

Het werk van Rosinski uit die tijd vind ik - eerlijk waar - op een niveau dat in de buurt komt van etsen van Rembrandt 

[sanderg]

[cinco]

In die periode had men kwestie inkleuring ook een goede balans gevonden om de tekeningen goed tot hun recht te laten komen.

 

[sanderg]

5 minuten geleden, cinco zei:

In die periode had men kwestie inkleuring ook een goede balans gevonden om de tekeningen goed tot hun recht te laten komen.

 

Inderdaad! Mooie niet te felle inkleuring.. met de hand gedaan..

 

Veel beter dan die kunstmatig ogende en vaak te felle computerinkleuring vind ik..

[Erpy]

Bij bol.com is een korte introductie van album 39 te lezen:

 

Quote

Weer thuis wacht Thorgal, Jolan en Wolvin een onaangename verrassing. Ze treffen Aaricia en de rest van het dorp betoverd aan. De daders zijn niemand minder dan Kriss van Valnor en Aniël. De jonge rode magiër is gewetenlozer dan ooit en is belust op een nieuwe macht – het andere deel van zijn erfenis, de wapens van de Atlantiërs. Om hun mensen te redden, hebben Thorgal en Jolan geen andere keuze dan terug te keren naar de plaats waar het allemaal begon: het hart van Slive’s schip.

 

[sanderg]

7 minuten geleden, Erpy zei:

Bij bol.com is een korte introductie van album 39 te lezen:

 

 

Ik word er niet heel wild van eerlijk gezegd... Dat hele gedoe met die rode magiërs vond ik nooit veel soeps..

 

Zou van Hamme nog enige bemoeienis met de scenario's hebben eigenlijk?

 

Het blijkt mij toch steeds meer hoe goed die man eigenlijk is /was als scenarist.. dat kan ik helaas niet zeggen van mensen als Sente, Yann en al helemaal niet van Dufaux...

 

Dorison is al beter.. had hij maar de kans gehad om zijn kunnen te laten zien bij de Thorgal reeks (ik snap echt niet wat daar nou mis ging na dat ene deel) maar heeft ook nog niet het statuur van Van Hamme..

 

Ik meen eens gelezen te hebben dat Van Hamme zelf zich ook beklaagde over de niet al te beste nieuwe lichting van scenaristen.. enkel Alcante kon op zijn waardering rekenen.

[Erpy]

29 minutes ago, sanderg said:

Ik word er niet heel wild van eerlijk gezegd... Dat hele gedoe met die rode magiërs vond ik nooit veel soeps..

 

Zou van Hamme nog enige bemoeienis met de scenario's hebben eigenlijk?

 

Het blijkt mij toch steeds meer hoe goed die man eigenlijk is /was als scenarist.. dat kan ik helaas niet zeggen van mensen als Sente, Yann en al helemaal niet van Dufaux...

 

Dorison is al beter.. had hij maar de kans gehad om zijn kunnen te laten zien bij de Thorgal reeks (ik snap echt niet wat daar nou mis ging na dat ene deel) maar heeft ook nog niet het statuur van Van Hamme..

 

Ik meen eens gelezen te hebben dat Van Hamme zelf zich ook beklaagde over de niet al te beste nieuwe lichting van scenaristen.. enkel Alcante kon op zijn waardering rekenen.

 

Dit lijkt me niet direct in verbinding te staan met de rode sekte van de Bag Dadh cyclus, die tegen het eind van die cyclus vrijwel helemaal uitgemoord waren en dit is puur Aniël, die plotseling een geoefend magiër blijkt te zijn.

 

Wat ik me wel afvraag is waar Yann precies heen wil met Aniël en Kriss. De beschrijving heeft het erover dat Aniël gewetenlozer dan ooit is (ik heb eerlijk gezegd nooit goed hoogte van Aniël's precieze karakter en motieven kunnen krijgen, maar dat had ik tot het einde van album 36 kunnen toeschrijven aan het feit dat de geest van zijn grootvader in ieder geval gedeeltelijk in hem was gereïncarneerd), maar de rode lijn die ik uit de Kriss subserie op dacht te maken was dat Kriss tussen album 28 en het laatste deel van haar eigen reeks juist langzaam maar zeker meer naar haar geweten begon te luisteren. Het is natuurlijk mogelijk dat Yann besluit de gebeurtenissen uit die reeks volledig te negeren...

 

En was Dorison niet van plan om Aniël in album 36 te laten sterven? Ik meen zoiets gehoord te hebben. Ik kan me voorstellen dat de Rosinsky's daar niet vrolijk van werden omdat Aniël letterlijk de beweegreden was van alles wat zich de afgelopen 10 jaar (in real life) had afgespeeld (Jolan's sub-plot daargelaten) wat waarschijnlijk voor een noch wrangere nasmaak had gezorgd bij de lezers dan het huidige slot van album 36, wat voor veel mensen al een anticlimax was.

 

Dat probleem riskeer je overigens ook wanneer je Aniël laat evolueren tot een gewetenloze slechterik. De lezers kunnen dan het gevoel krijgen dat Thorgal, na het in album 33 vrijkopen van Lehla en het in gang zetten van de gebeurtenissen van Kriss Album 3 en later, net zo goed rechtsomkeert had kunnen maken omdat de hele reis het gewoon niet waard was, wat de nasmaak van album 34-36 nog zuurder maakt. Ik hoop dat dat niet Yann's bedoeling is.

[cinco]

Misschien had Yann deze personages (Kriss en vooral Aniël) gewoon een tijdje moeten laten rusten.

Ik dacht dat het de bedoeling was van het nieuwe team om een frisse start te maken, schone lei en zo, ook om mensen die afgehaakt waren terug op te pikken.

Dat gaat niet lukken als je terug gaat vissen in de verhaallijnen van een voor de reeks troebele periode.

[Erpy]

48 minutes ago, cinco said:

Misschien had Yann deze personages (Kriss en vooral Aniël) gewoon een tijdje moeten laten rusten.

Ik dacht dat het de bedoeling was van het nieuwe team om een frisse start te maken, schone lei en zo, ook om mensen die afgehaakt waren terug op te pikken.

Dat gaat niet lukken als je terug gaat vissen in de verhaallijnen van een voor de reeks troebele periode.

 

Album 37 en 38 waren de frisse start. De verhalen waren min of meer standalone (de aanleiding en Yann's Shaigan-gerelateerde retcon in album 37 daargelaten) en na afloop kon Thorgal weer terug in zijn bootje naar zijn thuisdorp zonder dat er erg veel veranderd leek te zijn. Ze zouden dit waarschijnlijk nog wel enkele jaren hebben kunnen volhouden, al vraag ik me af of dat misschien op den duur niet tot klachten had geleid dat de boel wat te voorspelbaar werd. Hoewel de dorpssituatie voordelen heeft, je kunt personages (zoals in dit geval zo te zien Aaricia) voor een album parkeren zonder dat de lezer zich afvraagt waar ze gebleven zijn, heeft het ook nadelen: omdat Thorgal geen problemen heeft om gewoon in zijn dorp te blijven rondhangen loopt hij nooit per ongeluk tegen een avontuur aan, het moet hem altijd op komen zoeken en het begin van album 37 en 38 voelden een beetje hetzelfde aan.

 

Tijdens de Van Hamme periode leek de situatie nooit al te lang stil te staan en aan het eind van een album waren Thorgal en zijn gezin vrijwel altijd ergens anders (of in een andere situatie) dan aan het begin.

 

Ik vraag me af of de situatie die in album 39 beschreven wordt geen opzetje van Yann is om Thorgal en zijn gezin opnieuw het dorp uit te bonjouren na afloop. Of misschien zien ze Kriss gewoon als hun grote aandachtstrekker waar ze niet te lang van af kunnen blijven.

[cinco]

3 uren geleden, Erpy zei:

 

Album 37 en 38 waren de frisse start.

 

Ja, 37 was nog wat afhandelen met het verleden, maar 38 was een verhaal dat je kon lezen zonder al te veel voorkennis en een goed jumping-on point voor vroegere lezers die terug aan boord wilden komen. Had het nieuwe team in eerdere interviews niet te kennen gegeven dat ze nog niet te snel Aniël en Kriss er opnieuw bij wilden halen? Daar zijn ze dan blijkbaar van teruggekomen.

 

3 uren geleden, Erpy zei:

 

Ik vraag me af of de situatie die in album 39 beschreven wordt geen opzetje van Yann is om Thorgal en zijn gezin opnieuw het dorp uit te bonjouren na afloop.

 

 

Het dorp hoeft nochtans geen barrière te vormen voor verhalen. Een wat meer down-to-earth setting rond interne intriges en de Noorse cultuur zou ik wel zien zitten. Maar aan die korte intro te lezen slaan ze liever een andere richting in.

 

[sanderg]

9 uren geleden, cinco zei:

Misschien had Yann deze personages (Kriss en vooral Aniël) gewoon een tijdje moeten laten rusten.

Ik dacht dat het de bedoeling was van het nieuwe team om een frisse start te maken, schone lei en zo, ook om mensen die afgehaakt waren terug op te pikken.

Dat gaat niet lukken als je terug gaat vissen in de verhaallijnen van een voor de reeks troebele periode.

+ Veel

[Erpy]

6 hours ago, cinco said:

 

Ja, 37 was nog wat afhandelen met het verleden, maar 38 was een verhaal dat je kon lezen zonder al te veel voorkennis en een goed jumping-on point voor vroegere lezers die terug aan boord wilden komen. Had het nieuwe team in eerdere interviews niet te kennen gegeven dat ze nog niet te snel Aniël en Kriss er opnieuw bij wilden halen? Daar zijn ze dan blijkbaar van teruggekomen.

 

 

Dat staat me ook bij, maar misschien was twee jaar voor het team al "niet te snel".

 

Overigens voelde het "afhandelen met het verleden" in album 37 voor mij persoonlijk als onnodig. Niet zozeer de reden die opgegeven was om Thorgal met zijn bootje op avontuur te sturen, daar was niets mis mee. Maar Thorgal had 8 albums daarvoor bij de dorpsraad al aangegeven dat hij zijn acties als Shaigan diep betreurde en beloofde zich voortaan voor de gemeenschap in te zetten als boetedoening. Als hij het verleden pas achter zich kon laten als hij genoegdoening had gegeven aan alle slachtoffers van Shaigan's bende, dan was hij waarschijnlijk een eeuw later nog niet klaar. De Shaigan saga was op dat moment al 14 albums voorbij en in tegenstelling tot de Bag Dadh verhaallijn waren er maar weinig open eindjes van die periode.

 

Wat me vooral stoorde was Yann's suggestie in deel 37 dat Thorgal een tweede persoonlijkheid had die genoten had van zijn tijd als piraat. Dat voelde als geschiedherschrijving aangezien album 21 en 22 behoorlijk duidelijk waren in dat Thorgal ook zonder zijn geheugen gewoon Thorgal was die zijn leven als Shaigan altijd als onnatuurlijk had ervaren en het moment dat Galathorn hem vertelde dat de Thorgal die hij kende iemand was die gelukkig was met een eenvoudig bestaan met zijn gezin pakte hij nog datzelfde moment zijn biezen zonder dat er enig conflict zichtbaar was.

[mojo]

Die verwijzing van Yann naar Shaigan is toch ook alleen maar om een link te maken met zijn spin off album ivm Shaigan dat eraan komt.

[Erpy]

22 minutes ago, mojo said:

Die verwijzing van Yann naar Shaigan is toch ook alleen maar om een link te maken met zijn spin off album ivm Shaigan dat eraan komt.

 

Dat is goed mogelijk, maar het blijft een retcon van een karakterisering die bijna 20 jaar geleden als canon werd neergezet.

[Lestat]

12 uren geleden, cinco zei:

Misschien had Yann deze personages (Kriss en vooral Aniël) gewoon een tijdje moeten laten rusten.

Ik dacht dat het de bedoeling was van het nieuwe team om een frisse start te maken, schone lei en zo, ook om mensen die afgehaakt waren terug op te pikken.

Dat gaat niet lukken als je terug gaat vissen in de verhaallijnen van een voor de reeks troebele periode.

 

Ik loop wat albums achter, maar een terugkeer van Kriss en Aniël boezemt me weinig interesse in. Nu is er het risico dat Thorgal binnenkort in het clichétopic terecht komt met altijd dezelfde slechteriken die hem lastig vallen voor vanalles.

[mojo]

9 minuten geleden, Erpy zei:

 

Dat is goed mogelijk, maar het blijft een retcon van een karakterisering die bijna 20 jaar geleden als canon werd neergezet.

Ben ik het mee eens en ik ben ook niet echt een fan van die retcon, maar ben er wel van overtuigd dat Yann het in zijn one shot gaat gebruiken. Of dat een goed verhaal oplevert of vooral 'blasfemie' zal zijn, is af te wachten.

[sanderg]

4 uren geleden, Erpy zei:

 

Maar Thorgal had 8 albums daarvoor bij de dorpsraad al aangegeven dat hij zijn acties als Shaigan diep betreurde en beloofde zich voortaan voor de gemeenschap in te zetten als boetedoening. Als hij het verleden pas achter zich kon laten als hij genoegdoening had gegeven aan alle slachtoffers van Shaigan's bende, dan was hij waarschijnlijk een eeuw later nog niet klaar. De Shaigan saga was op dat moment al 14 albums voorbij en in tegenstelling tot de Bag Dadh verhaallijn waren er maar weinig open eindjes van die periode.

 

Ik moet zeggen dat ik het soort posttraumatisch stress syndroom waarmee Thorgal te kampen leek te hebben ten aanzien van zijn Shaigan verleden een interessante insteek vond.. Wat mij betreft mocht dat nog wel wat verder worden uitgebouwd, bijvoorbeeld door verzoening te zoeken met de goden of iets dergelijks (mooie mystieke inslag die hem, om het goed te maken, wellicht wat mooie uitdagingen (proeven) op kon leveren).

Tot mijn spijt moet ik bekennen dat het lot van Aniel mij volkomen koud laat.. Van meet af aan nooit enige feeling met dat joch gehad en die hele reincarnatie gekkigheid vond ik 10 keer niets.
Die halfgoddelijke insteek voor wat betreft de Van Valnors en dat gedoe met die rode magiërs trok naar mijn idee op niets..
 

Had die Kriss lekker gewoon een mens gelaten (dat maakte haar juist interessant!) net als haar zoon..

[Erpy]

8 hours ago, sanderg said:

Ik moet zeggen dat ik het soort posttraumatisch stress syndroom waarmee Thorgal te kampen leek te hebben ten aanzien van zijn Shaigan verleden een interessante insteek vond.. Wat mij betreft mocht dat nog wel wat verder worden uitgebouwd, bijvoorbeeld door verzoening te zoeken met de goden of iets dergelijks (mooie mystieke inslag die hem, om het goed te maken, wellicht wat mooie uitdagingen (proeven) op kon leveren).

Tot mijn spijt moet ik bekennen dat het lot van Aniel mij volkomen koud laat.. Van meet af aan nooit enige feeling met dat joch gehad en die hele reincarnatie gekkigheid vond ik 10 keer niets.
Die halfgoddelijke insteek voor wat betreft de Van Valnors en dat gedoe met die rode magiërs trok naar mijn idee op niets..
 

Had die Kriss lekker gewoon een mens gelaten (dat maakte haar juist interessant!) net als haar zoon..

Album 22 gaf Thorgal al de gelegenheid om verzoening met de goden te zoeken toen hij de ring Draupnir bij de reuzen ging stelen voor Odin en daarmee het recht kreeg om zijn geheugen te herwinnen.

 

Je vergist je wat Kriss betreft. Ze is 100% mens en Aniël ook. (nou ja, Aniël is 50% Atlantisch, maar die komen oorspronkelijk ook van de aarde)

 

Manthor is de zoon van een godin (Vilnya) en een mens. (Kahaniël) Zijn half-zus Kriss is de dochter van een mens (Olgave) en een ander mens (Kahaniël) en heeft dus niets goddelijks.

 

Wat Aniël betreft, het reincarnatie-aspect vond ik aanvankelijk wel boeiend omdat Sente er een kleine twist aan had gegeven, namelijk de vraag of Aniël überhaupt wel de eerste mannelijke afstammeling van Kahaniël is. (de reincarnatiedrank doelde specifiek op zijn eerste mannelijke afstammeling, niet per se zijn eerste mannelijke levende afstammeling) In Kriss album 2 keerde Kriss met moordlustige bedoelingen terug naar haar geboortedorp, werd daar overmeesterd en verkracht door een dorpsgenoot en werd vervolgens zwanger. Ze liet het, vlak voor het begin van album 9, weghalen maar toen de vroedvrouw vroeg of ze wilde weten of het een jongetje of een meisje was, zei Kriss dat ze het niet hoefde te weten en de lezer heeft nooit een antwoord gekregen. Als het een jongetje was had dat het reincarnatieproces gedeeltelijk kunnen verstoren, maar in de hoofdreeks is hier vervolgens nooit wat mee gedaan, misschien omdat de schrijvers voorzichtig lijken te willen zijn met het gebruiken van belangrijke plot points uit de subreeksen.

 

Mijn probleem met Aniël is meer dat zijn karakterisatie alle kanten op stuitert. In album 30 lijkt hij een normaal (doch stom) kind dat vrolijk met Wolvin aan het spelen is in de sneeuw. In Album 34 leren de rode magiërs hem tijdens de boottocht schrijven en schrijft hij dat zijn moeder hem in de steek gelaten heeft (hij heeft haar nooit zien sterven) en dat hij Thorgal wel respecteert, maar tegelijkertijd nauwelijks kent. Aan het einde van het album, na het ritueel, zegt hij zonder veel rancune tegen Thorgal; "je blijft mijn vader ook al ben ik niet meer volledig jouw zoon".

 

In album 35 koestert hij plotseling een intense wrok naar Thorgal en verwijt hij hem dat hij hem alleen uit schuldgevoel achterna is gekomen. In album 36 breidt hij deze wrok uit naar de hele familie, ook nadat hij dat uitdrijvingsdrankje heeft genomen. En nu in album 39 is hij niet alleen een getraumatiseerd kind met een wrok naar zijn voormalige familie, maar tevens een gewetenloze machtswellusteling die een heel dorp gijzelt om buitenaardse wapens in handen te krijgen. Niet gek voor een kind van 8.

 

Kriss is tijdens haar verschijningen in zowel de hoofd als de subreeks altijd vrij consistent geweest en je vroeg je eigenlijk nooit af wat er precies in haar omging en waarom ze deed wat ze deed. Aniël daarentegen heeft gedurende 4 albums 4 verschillende karakterisaties gehad en dat doet hem als personage geen goed. Ik kan nog steeds moeilijk hoogte van hem krijgen.

[cinco]

49 minuten geleden, Erpy zei:

En nu in album 39 is hij niet alleen een getraumatiseerd kind met een wrok naar zijn voormalige familie, maar tevens een gewetenloze machtswellusteling die een heel dorp gijzelt om buitenaardse wapens in handen te krijgen.

 

Deze zin alleen al maakt onmiddellijk duidelijk dat deze nieuwe verhaallijn van het padje af is.

[cinco]

Wat is dat symbool weer precies?

 

[Waldorf]

Lijkt een beetje op de drietand uit het Land Qa.

 

[Erpy]

3 hours ago, cinco said:

Wat is dat symbool weer precies?

 

 

Het is het symbool van het sterrenvolk/Atlantis. In album 7 (Het Sterrenkind) was de drietand reeds op het schip van Xargos te zien en ook de kornuiten van Sargon in album 26 (Koninkrijk onder het Zand) droegen dit symbool op hun pak. Toen hij de macht over de Chaams overnam voerde Varth/Ogotai dit symbool in als hun oorlogsbanier, maar het komt oorspronkelijk van zijn volk af.

 

De korte info over het album had het er al over dat Thorgal gedwongen werd om buitenaardse wapens te halen op het schip van Slive.

[cinco]

1 minuut geleden, Erpy zei:

 

Het is het symbool van het sterrenvolk/Atlantis.

 

Sinds wanneer zijn ze eigenlijk als Atlantiërs bestempeld? Is dat gebeurd tijdens gans die Aniël-cyclus?

[Ambreville]

Sinds dat kortverhaal in Superkuifje lang geleden waar Vader en Grootvader Thorgal een robbertje uitvochten meen ik.

[Erpy]

29 minutes ago, cinco said:

 

Sinds wanneer zijn ze eigenlijk als Atlantiërs bestempeld? Is dat gebeurd tijdens gans die Aniël-cyclus?

 

Nee, dat was sinds Album 26, Koninkrijk onder het Zand. Daarvoor was al bekend dat de voorouders van Thorgal oorspronkelijk van de aarde kwamen (wat verklaart waarom hij er niet als een buitenaards wezen uitziet), maar in album 26 wordt bevestigd dat de samenleving waar ze deel van uit maakten oorspronkelijk van Atlantis kwam en het album speelt zich zelfs af in de ruïnes van het koninkrijk.

 

12 minutes ago, Ambreville said:

Sinds dat kortverhaal in Superkuifje lang geleden waar Vader en Grootvader Thorgal een robbertje uitvochten meen ik.

 

Dat was het laatste kortverhaal in de bundel van Album 7, getiteld "Het Sterrenkind".

[cinco]

Ik heb Skellingar nog eens herlezen.

In de scène waar Thorgal die spirituele confrontatie heeft met zijn Shaigan-periode wordt er dus gesuggereerd dat hij (uiteraard) in de eerste plaats van Aaricia houdt, maar dat hij seksueel de voorkeur geeft aan Kriss.

[cinco]

Benieuwd of de nieuwe vrienden van Jolan en Wolvin een actieve rol gaan hebben of gewoon ergens geparkeerd worden.

 

[cinco]

Ik moet echt nog eens die verhalen doornemen die over het Volk van de Sterren handelen.

Was het niet heel lang zo dat Thorgal Kal-Elgewijs als de laatste van zijn volk werd beschouwd tot ze daar in dat Koninkrijk onder het zand bleken te zitten? En er zijn dus ook nog een resem tubes waar ze in een soort van cryoslaap worden gehouden.

 

[Erpy]

14 hours ago, cinco said:

Benieuwd of de nieuwe vrienden van Jolan en Wolvin een actieve rol gaan hebben of gewoon ergens geparkeerd worden.

 

 

Wie weet. Dit is wel de eerste keer dat Jolan's belevenissen uit de Kriss serie naar voren worden gebracht, terwijl album 36, 37 en 38 daar met geen woord over repten. (waarschijnlijk wel logisch aangezien Kriss in dit album terugkeert)

 

Wat me verder opvalt:

- Jolan heeft het over het feit dat hij in zijn jeugd in totale isolatie is opgegroeid, waar hij niet met goede herinneringen aan terugdenkt. Je zou denken dat dat de sfeer nogal ongemakkelijk zou maken aangezien het besluit om tijdens zijn jeugd in isolatie op een verlaten eilandje te leven van de persoon afkwam waar hij het momenteel tegen heeft. Je zou denken dat hij wat diplomatieker zou zijn in plaats van Thorgal een verder schuldcomplex aan te praten.

- Jolan heeft het plotsklaps over een eigen gezin stichten. Tenzij hij inmiddels achter de schermen een relatie aangegaan is (en Yann besloot dat dat niet interessant genoeg was om de lezers daarover te informeren) zou je denken dat hij een beetje vooruit loopt op de zaken.

 

14 hours ago, cinco said:

Ik moet echt nog eens die verhalen doornemen die over het Volk van de Sterren handelen.

Was het niet heel lang zo dat Thorgal Kal-Elgewijs als de laatste van zijn volk werd beschouwd tot ze daar in dat Koninkrijk onder het zand bleken te zitten? En er zijn dus ook nog een resem tubes waar ze in een soort van cryoslaap worden gehouden.

 

 

Die resem-tubes waren in album 2 te zien, maar volgens mij waren de inzittenden van die tubes al lang overleden aangezien de energievoorziening van het schip al lang uitgeput was.

 

Heel lang zag Slive zichzelf, haar dochter en Thorgal als laatste overlevenden aangezien ze toen niet wist dat zowel Xargos (Thorgal's grootvader die het schip verlaten had voordat het op aarde neerstortte) en Varth (Thorgal's vader die samen met zijn moeder en de meeste anderen met een boot geprobeerd had het bevroren eiland te verlaten) nog leefden. Zowel Xargos als Varth stierven tijdens de Qa-cyclus.

 

De Atlantiërs die in album 26 onder leiding van Sargon hun intrede deden kwamen van een tweede expeditie af die wat recenter aan was gekomen op aarde en i.p.v. gecrasht te zijn in het hoge noorden landden ze hun schip succesvol op de plek van het oorspronkelijke Atlantus. Sargon's mensen wisten niet wat er met de Xargos expeditie was gebeurd en de toenmalige overlevenden van de Xargos-expeditie (Xargos, Varth en Slive) wisten niets van de "Sargon expeditie" die toen waarschijnlijk nog niet eens aangekomen waren, dus wat Xargos en Slive betreft was Thorgal inderdaad de laatste volbloed afstammeling.

 

De mensen van de Sargon expeditie kwamen aan het eind van Album 26 allemaal om, behalve Tiago en Ilenya, die met Thorgal meereisden en in het opvolgende album hun einde vonden. (Tiago tenminste, Yann besloot in album 36 volledig willekeurig te suggereren dat Ilenya haar sprong van de rotsen overleefd had en nu aan het hoofd stond van een bende moordende en slavenhoudende amazones)

[cinco]

2 uren geleden, Erpy zei:

Dit is wel de eerste keer dat Jolan's belevenissen uit de Kriss serie naar voren worden gebracht, terwijl album 36, 37 en 38 daar met geen woord over repten.

 

Het was beter geweest dat ze de hoofdreeks op die manier schreven dat je niet noodzakelijk op de hoogte moest zijn van wat er allemaal in de spin-offs is gebeurd.

[Erpy]

1 hour ago, cinco said:

 

Het was beter geweest dat ze de hoofdreeks op die manier schreven dat je niet noodzakelijk op de hoogte moest zijn van wat er allemaal in de spin-offs is gebeurd.

 

Ik denk dat ze meestal wel een paar paneeltjes uitleg geven over dingen die buiten de subreeks gebeurd zijn. (zoals Jolan zijn belevenissen van album 29 t/m 33 samenvatte toen hij Kriss weer tegen het lijf liep) Het lijkt me niet praktisch om letterlijk om de wat prominentere gebeurtenissen (zoals Jolan's tijd als Taljar en de oorlog tegen Magnus) heen te schrijven.

[kbellon]

Ik weet dat er reeds dit jaar een vraag is geweest naar het herlezen van de Thorgal serie + spin - offs. Ik heb namelijk alle albums liggen, maar heb nog geen enkel spin off album gelezen.

 

Ik vraag me dus af of de chronologie hier opgegeven: https://fr.wikipedia.org/wiki/Thorgal#Chronologie een goede is om het te lezen of dat het inderdaad pas beter is van de jonge jaren veel later te lezen zoals @Thorgal36bis reeds aangaf.

[Erpy]

De Jonge Jaren staat redelijk los van de andere albums. De eerste twee albums hebben wel een sub-plotpunt waar vervolgens in de Wolvin-reeks naar gerefereerd wordt (beide reeksen zijn door Yann geschreven), dus het is misschien de moeite waard om deel 1 en 2 te lezen voordat je met de Wolvin albums begint.

[hemweg]

Op 19/9/2021 om 16:52, sanderg zei:

Het tekenwerk van Rosinski in de jaren 80 behoort echt tot de wereldtop mijns inziens en dan niet alleen op stripgebied. 

Nog meer mooi tekenwerk uit de jaren 80. Rosinski tekende in 1981 enkele scènes uit Kuifje - De zonnetempel om het 25 jarig bestaan van het weekblad Tintin te vieren.