Over Oplages En Zo

[Gast Kontiki]

Hier ook maar eens plaatsen.

 

 

Het maandelijkse stripinfoblad Casemate onderzocht in twee opeenvolgende nummers de stripverkoop op de Franse stripmarkt. Een algemene analyse betreft de drastische oplagedalingen van zowat alle Franco-Belgische bestsellers, op enkele opmerkelijke uitzonderingen na. De volgende cijfers geven een beeld weer van de verkoop in Frankrijk, dus zonder het belangrijke afzetgebied Wallonië en Zwitserland. Een samenvatting.

Vooreerst beginnen we bij Titeuf. Van deze laatste gingen er de afgelopen jaren achtereenvolgens 850.000 (2004), 660.000 (2006), 510.000 (2008) en 300.700 (2012) exemplaren over de toonbank, telkens voor het dan nieuwe album. De pauze tussen de twee laatste albums, waarin Zep tijd vrijmaakte om zich toe te leggen op de lange animatiefilm van Titeuf, deed de verkoop duidelijk geen goed. Van Titeuf werden er ooit 1.700.000 exemplaren gedrukt, weliswaar met retourzendingen van honderdduizenden exemplaren. Voor een jeugdreeks is een gat van vier jaar een brug te ver.

Van die andere miljoenenreeks, Asterix, bedroeg het aantal gedrukte exemplaren van de laatste albums nog 2,8 miljoen (de werkelijke verkoop van ongeveer 1,3 miljoen voor Het Geheime Wapen wilde zeggen dat het een commerciële flop was). Gevraagd aan Albert Uderzo of de oplage van het in oktober te verschijnen album van Didier Conrad en Jean-Yves Ferri veiligheidshalve zou dalen, deed de krasse knar de volgende uitspraak ontlokken: "Niet meer dan 2 miljoen exemplaren van de volgende Asterix drukken zou een gebrek aan vertrouwen in de opvolgers aantonen!"

Van XIII 19, het laatste album van William Vance en Jean Van Hamme, raakten volgens Ipsos nog zo'n 279.000 exemplaren verkocht. Het waren ooit een half miljoen voor vroegere albums. Het eerste album van het nieuwe duo Iouri Yigounov en Yves Sente moest het stellen met 128.000 stuks. Dargaud vond achteraf dat de cover weinig dynamiek uitstraalde. Voor deel 21 werd majoor Jones ter hulp geroepen om de verkoop op te drijven. Die andere Van Hamme-reeks, Largo Winch, moet ook inboeten aan populariteit. In 2007 was een album nog goed voor een Franse verkoop van 218.000 exemplaren. In 2012 slonk dat naar 169.100 albums.

Net zoals bij XIII, met XIII Mystery, is ook bij Thorgal een nevenreeks in het leven geroepen om Thorgal hogere verkoopcijfers te forceren. Voor de hoofdreeks slaagt men daar niet in. Sinds Jean Van Hamme er als scenarist mee stopte, is de verkoop gezakt naar minder dan 200.000 exemplaren, al bij al een klein verlies. De nieuwe series omtrent Kriss van Valnor en Wolvin draaien omtrent de honderdduizend verkochte exemplaren. Rond die oplages blijven ze ook hangen, ze stijgen niet, dalen doen ze net zo min. De derde nevenreeks, De Jonge Jaren, lijkt op eenzelfde verkoop af te stevenen. Dan is de verleiding groot om nog meer van dergelijke nevenreeksen uit de grond te stampen. Le Lombard sust die verwachtingen. Ze willen niet dat de lezer verloren loopt in een bos vol nevenreeksen. Elk van de bestaande reeksen zou ook niet meer dan zes delen tellen. En wat XIII Mystery betreft moet het echt ophouden na deel 13... Maar daar wordt meteen bijgezegd dat als de lezer erom blijft vragen er een nieuw concept mogelijk is om het universum van XIII verder "uit te diepen".

Zo'n uitdieping gebeurde ook met Alex Senator. De auteurs van de reguliere Alex-reeks vreesden voor een negatief effect op hun eigen albums. De vrees was ongegrond. Van Alex Senator raakten zo'n 55.000 albums verkocht, van de laatste Alex dik 50.000. Het waren er ooit dubbel zoveel, maar het was een geruststelling voor alle betrokken auteurs, uitgevers en erfgenamen.

Over erfgenamen gesproken.... Dankzij de Kuifje-verfilming van Steven Spielberg en Peter Jackson ging de verkoop van Kuifje in 2010 en 2011 met een hoge sprong vooruit. Er werden 50% meer strips verkocht! Een daling was te verwachten in 2012, maar in vergelijking met 2010 is 2012 nog steeds goed voor een meerverkoop van 15 tot 20%. Dertig jaar na de dood van Hergé en bijna veertig jaar na het laatste Kuifje-album worden er jaarlijks nog steeds bijna één miljoen albums van de rosse reporter verkocht, ongelofelijk! Ook Bollie en Billie 34 profiteert van de Franse verfilming. Van het nieuwste album zijn momenteel 42% meer exemplaren verkocht dan het voorgaande album.

Lucky Luke dan? Ondanks de samenwerking tussen twee in Frankrijk gerenommeerde romanschrijvers, Daniel Pennac en Tonino Benacquista, kelderde de verkoop van het laatste album, Ieder voor Zich, met 30 tot 40% in vergelijking met het voorgaande album. De marketingafdeling van Dargaud probeert dit te verklaren door het uit elkaar scheuren van de vier Daltons dat de lezer zou verward hebben.

Lanfeust lijdt nog steeds onder de weg-van-Troy-cyclus Lanfeust van de Sterren. In drie jaar heeft Lanfeust een derde van zijn verkoop moeten prijsgeven. Nu Lanfeust terug thuis is in de Odyssey-cyclus, is de redding nog niet nabij. Van deel 1 raakten 180.000 exemplaren verkocht, de delen 2 en 3 haalden respectievelijk 130.0000 en 110.000 exemplaren. Deel 4 stabiliseert dan weer. Maar in de oude titels zit geen beweging meer. Lanfeust dommelt in. Christophe Arleston gaf ootmoedig toe dat hij voor de eerste twee delen van Lanfeust Odyssey niet zijn beste werk heeft geleverd terwijl ook Didier Tarquin, die zijn stijl vereenvoudigde voor de eerste albums, op zijn stappen terugkeerde. De laatste albums zitten weer vol details waar de lezers hem om bewonderden. Ook Arleston herpakte zich voor het verhaal, maar daarmee is het weggelopen publiek nog niet herwonnen. In zijn reeksen Ythaq, De Wouden van Opaal en Trollen van Troy zit ook geen groei meer. Heeft het publiek genoeg van Arleston?

Behalve Alex, Bollie en Billie en Kuifje zijn er nog meer uitzonderingen. De Eed van de Vijf Lords, het recentste album van Blake en Mortimer, doet het echt goed. Het ritme in de verkoop leek te stevenen naar de 450.000 verkochte exemplaren. Een eindcijfer is nog niet bekend. In 1992 trad Dargaud in competitie met het toen nog niet noodlijdende Humanoïdes Associés om de rechten op de reeks naar zich toe te halen. Humanos hield de verkoper voor om een studio op te richten waardoor er een album per jaar moest verschijnen. Dargaud stelde het omgekeerde voor: grote namen strikken en hen de tijd gunnen om een album af te werken. Op het eerste nieuwe album door Ted Benoit en Jean Van Hamme moest er effectief vier jaar gewacht worden. Tegenwoordig verschijnt er alsnog een album per jaar, telkens door andere duo's, maar da's geen must volgens de uitgever. Twee albums in twee jaar is mogelijk, een pauze van drie jaar tussen twee albums net zo goed. Blake en Mortimer profiteert in Frankrijk van de traditie dat Fransen die slechts één album per jaar kopen er een van Blake en Mortimer kiezen. Volgens Dargaud kent 80% van de Franse bevolking de twee helden van Edgar P. Jacobs. Het album wordt volgens de uitgever ook vaak cadeau gegeven. 10% van de verkoop werd gerealiseerd in de tweede helft van de feestmaand december.

Een ander klassiek stripduo ondervindt net zo min de gevolgen van de crisis. Dan hebben we het over sergeant Chesterfield en korporaal Blutch van De Blauwbloezen. Met de regelmaat van een klok, die jaarlijks luidt, haalt elk nieuw album moeiteloos een verkoop van 110.000 albums. De uitgever haalt de regelmaat van verschijnen aan als sterk punt, maar ook de formule die veertig jaar na het debuut van de reeks nog altijd aanslaat. Ook De Kat van Philippe Geluck houdt stand, maar blijft dat nog nu het personage uit de krant verdween?

Wat de kleintjes betreft, graphic novels van wie geen torenhoge oplages worden verwacht, is Blast van Manu Larcenet een opmerkelijke uitschieter. Van het eerste deel circuleert de verkochte oplage rond de 100.000 exemplaren. Corto Maltese was ooit een bestseller met makkelijk 250.000 verkochte exemplaren van alle titels bij elkaar per jaar. Tegenwoordig is de verkoop met driekwart gezakt!

Verschillende uitgevers wijten de oplagedalingen aan de overproductie. Maandelijks moeten stripwinkeliers en andere verkoopkanalen gemiddeld driehonderd nieuwe titels verwerken. Lang niet al die titels krijgen het beste plaatsje in de winkel en raken razendsnel in de vergetelheid. Ook het slinkende aantal verkooppunten en het verleggen van de interesse naar televisie, smartphones en internet worden aangehaald als oorzaak.

[Diogenes]

Dit is wel enigzins verontrustend en bevestigt een vermoeden wat ik al de laatst tijd heb. De Europese strip gaat er langzaam uit. Vrijwel altijd als ik in mijn SSZ sta wordt er naar comics gevraagd. Vooral mijn generatie schijnt niet meer geinteresseerd te zijn in Franco-Belgische strips en enkel in comics. En dat weerspiegelt denk ik in deze cijfers. Maar misschien heb ik het helemaal bij het verkeerde eind. Ik ben tenslotte geen expert in dit soort zaken.

[Elvis]

De Europese strip heeft een duwtje in de rug nodig (lees :wat meer promotie ).

Das al.

[Diogenes]

Uit deze topic : http://www.getekendereep.com/index.php?/topic/610-toestand-van-de-stripmarkt/

Interessant stukje. Misschien is het idd een idee om uitgaven specialer te maken. Met DVDs zie je dat al. Zo'n beetje iedere tv-serie box heeft tegenwoordig wel wat extras erop staan (audio commentaar, making of etc...) misschien dat ze dat ook eens moeten doen met strips. Met ieder album zou lastig zijn maar als er nu eens wat meerintegrales uitgegevn zouden worden. En dan voorzien van extras. Misschien zou dat helpen.

[Daan]

Lucky Luke dan? Ondanks de samenwerking tussen twee in Frankrijk gerenommeerde romanschrijvers, Daniel Pennac en Tonino Benacquista, kelderde de verkoop van het laatste album, Ieder voor Zich, met 30 tot 40% in vergelijking met het voorgaande album. De marketingafdeling van Dargaud probeert dit te verklaren door het uit elkaar scheuren van de vier Daltons dat de lezer zou verward hebben.

 

Die marketingafdeling mag wel eens beter gaan nadenken! Dit album was de leukste Lucky Luke van de afgelopen jaren. Het lijkt me echt stug dat het uiteengaan van de Daltons iets met verkoopcijfers te maken zou kunnen hebben. Je komt daar als lezer toch pas achter als je het album gekocht hebt? (Okee, tenzij je een voorpublicatie gevolgd hebt)

 

Gingen de albums ook minder verkopen toen de cowboy zijn shagje inruilde voor een strohalm?

[Roque Ja]

Natuurlijk dalen die oplages. De meeste van de genoemde reeksen zijn oud, over hun hoogtepunt heen, de auteur(s) zijn gestorven of hebben de fakkel doorgegeven, enzovoort.

 

Ze moeten niet komen aanzetten met van die drogredenen (ik hoop dat ze die zelf niet geloven), gewoon inzien dat hun melkkoe niet eeuwig zal blijven renderen. Ze kunnen nog snel wat cashen met die spin-offs maar op lange termijn zullen ze toch iets anders moeten verzinnen.

[Gast Kontiki]

Hola, heel dit artikel is uitsluitend toegespitst op de Franse stripmarkt, de stripverkoop in Frankrijk, zelfs zonder Wallonië (waar dergelijke reeksen het nog steeds goed doen). Dat staat een paar keer vermeld in het artikel. Je moet het niet te veel willen projecteren op Vlaanderen en Nederland, al mag je wle veronderstellen dat als het in Frankrijk regent, het bij ons druppelt. Softcovers hebben in dit verhaal niets te maken.

[Boekenmagazijn]

Was die gedrukte oplage van Asterix ook alleen voor de Franse markt (net als het genoemde verkoopcijfer)?

 

M.a.w. waren er meer dan 2,8 miljoen Franstalige albums gedrukt?

[Gast Kontiki]

Klopt. In Duitsland alleen al zijn het er ietsje minder dan die Franse miljoenenoplage.

[Boekenmagazijn]

Maar dat waren Duitse vertalingen, neem ik aan. (Mijn vraag betrof alleen de Franstalige editie.)

[Diogenes]

De traditionelere stripmarkt lijkt hier opgedeeld in 2 segmenten :

 

- familiestrips : verkoopt als zoete broodjes (zie artikel SSZ)

- Franco-Belgische strips : veel hardcovers en af en toe een succesreeks in softcover, grotendeels gekocht door veertigplussers.

In Nederland is 't precies hetzelfde. Hoewel het een jaar of tien terug wel zo was dat Franco-Belgische strips veel meer in SC verschenen. Althans dat idee heb ik. Het zal ook wel komen doordat ik toen nog geen HCs kocht maar ik kan me niet echt herinneren in die tijd veel HCs te hebben zien staan in de SSZs die ik bezocht.

[Gast Kontiki]

Maar dat waren Duitse vertalingen, neem ik aan. (Mijn vraag betrof alleen de Franstalige editie.)

Dat weet ik niet.

[TDPB]

 Het lijkt me echt stug dat het uiteengaan van de Daltons iets met verkoopcijfers te maken zou kunnen hebben. Je komt daar als lezer toch pas achter als je het album gekocht hebt? (Okee, tenzij je een voorpublicatie gevolgd hebt)

 

Gingen de albums ook minder verkopen toen de cowboy zijn shagje inruilde voor een strohalm?

 

Ik begrijp dat soort verklaringen waarin de schuld bij de inhoud wordt gelegd ook nooit goed. Alsof een lezer eerst een album koopt, het leest, het niet goed vindt en het dan op de een of andere manier ontkoopt.

[Kool Thing]

Ik heb die nieuwe LL ook niet gekocht. Ik herinner me een superlovende recensie op de SSZ, maar er was die week zoveel uit dat ik het niet gekocht had, en intussen is het album in de plooien van de tijd verdwenen. Wat waarschijnlijk minstens evenveel meespeelt, is het feit dat de voorbije verhalen een stuk minder waren...

[TDPB]

Dat is natuurlijk een veel logischere uitleg. Maar dat zal een uitgever natuurlijk nooit als een verklaring naar voor schuiven.

 

@Kontiki: werd er ook onderzocht of er (nieuwe) reeksen zijn waarvan de oplages drastisch stijgen? Of wordt daarover in dat artikel niet gesproken?

[Cornelis]

Hoe doet de Manga het in Frankrijk, want ik meende dat die nog groeide ten koste van de Europese strip een paar jaar geleden.

We mogen niet vergeten, dat de jeugd steeds meer ontspanningsmogelijkheden (nu ook al tablets voor geen 150 euro bvb) ter beschikking krijgt. Misschien moeten we ook de niet bijster goede economische situatie mee in rekening brengen.

Tof dat de Vlaamse strip zich overeind kan houden, alleen de bedenking dat nieuwe reeksen het bijzonder moeilijk hebben om uberhaupt overeind te gaan staan. Stel dat sus en wis, Jommeke en kiekeboes zouden verdwijnen, dan stel ik me wel eens de vraag of er nog een stripmarkt zou zijn, of dan andere reeksen van het publiek een kans zouden krijgen en groeien tot grote oplages. Alle vakmanschap te buiten gelaten uiteraard, want Betty en Dodge, Apostata en andere reeksen van het grote Vlaamse talent dat we echt wel rijk zijn verdienen een oplage die op zijn minst de 50000 exemplaren overschrijdt.

[shakeitupguy]

Wat zijn trouwens de oplages van de 75-jarige ouwe rakker Robbedoes? Hoe doet het nieuwe team het?

[Gast Natte aap]

strips is altijd al een kinder-item geweest. Dan zijn de babyboomers groot geworden en zijn er een aantal die strips blijven kopen. En hebben ze de boom van de volwassenstrips helpen opbouwen. Maar die tijd is voorbij. Het is logisch dat een bepaald item uit vervlogen tijden minder aanslaat bij een nieuwe generatie en dat terwijl de oudere generatie ofwel het product stopzet om allerlei redenen of uitsterft.

 

Maar de kinderstrip volgt gewoon het patroon van het andere kinderspeelgoed. Ik denk niet dat er nu nog veel GI Joe poppen verkocht worden. De spelconsoles krijgen het ook moeilijk (nintendo zit in moelijke papieren las ik deze week ergens). Als er geen star wars films meer zouden zijn, zou dat speelgoed ook niet veel meer verkocht worden. Idem dito dus voor strips. Omdat de kampioenen op TV komt, wordt het verkocht, omdat S&W (en de rest) een gevestigde waarde is, blijft het nog wel verkopen. Voor de rest is het gewoon de aandacht van de kinderen die verschuift.

 

Maar ... de visuele vorm van (niet bewegende) tekening en tekst is iets dat nooit verdwijnt, zelfs niet digitaal. Alleen moet er van de kracht van deze artistieke/communicatie vorm uitgegaan worden en niet van rages, hypes, babyboompreferenties en toevalstreffers.

 

Da's mijn bescheiden mening hoor. De strip is niet dood, maar de spinnenwebben mogen er wel wat af. Restylen om een nieuwe generatie te bereiken hoeft niet te betekenen dat je de producten van de vorige generatie moet restylen. Maar je kan het product wel beter aanvaard maken in ons maatschappijtje dan te proberen die laatste eurootjes er nog uit te persen. Maar goed, dat is gemakkelijk gezegd vanuit de luie zetel. Wie richt er een overkoepelend platform van uitgevers op voor de sector?

[Gast Kontiki]

Natte aap bedoelt misschien "familiestrips" zoals ze oorspronkelijk voor de vele krantenpublicaties bedoeld waren.

 

Wat er niet in het artikel staat, werd ook niet over gesproken in de specifieke bronnen die ik raadpleegde. Er was nochtans wel een overzicht van Robbedoes beloofd maar een maand later kwam het alsnog niet aan bod. De gedrukte oplages van de nieuwste strips zijn alleszins zo'n 100.000 exemplaren en over de verkoop is de uitgeverij tevreden. In feite liep het contract van Yoann en Vehlmann af na drie delen. Aan hun vierde album werken ze inmiddels. Ht wordt een indiana Jones-achtig verhaal.

[Gast Kontiki]

Wel, wat schreef ik?

[retep]

 

In de categorie, selectief quoten verdient brigges Koen de weekprijs. Jammer dat het de rest van het apenbetoog niet van een commentaar hebt voorzien, dat was namelijk tamelijk zinnig:

 

Da's mijn bescheiden mening hoor. De strip is niet dood, maar de spinnenwebben mogen er wel wat af. Restylen om een nieuwe generatie te bereiken hoeft niet te betekenen dat je de producten van de vorige generatie moet restylen. Maar je kan het product wel beter aanvaard maken in ons maatschappijtje dan te proberen die laatste eurootjes er nog uit te persen.

[Aaltomuoto]

Ja, bij dat laatste stuk wil ik me wel aansluiten. Geef mij maar volstrekt nieuw, op zichzelf staand, werk of spul dat voorheen hier niet verkrijgbaar was in plaats van opgewarmde kliekjes. Dat betekent overigens niet dat ik alleen maar 'volwassen' strips wil, nieuwe series die een breed publiek aanspreken lijken mij van levensbelang voor een gezonde voedingsbodem voor het beeldverhaal.

[Bonte]

Vooreerst beginnen we bij Titeuf. Van deze laatste gingen er de afgelopen jaren achtereenvolgens 850.000 (2004), 660.000 (2006), 510.000 (2008) en 300.700 (2012) exemplaren over de toonbank, telkens voor het dan nieuwe album.

 

Is er ook een prijsevolutie van die albums? Ik heb de indruk dat moderne media zoals games en films goedkoper worden maar strips duurder, zo is het moeilijk om tegen de stroom in te zwemmen.

[Roque Ja]

strips is altijd al een kinder-item geweest.

 

 

 

 

Qua perceptie en dus qua verkoopcijfers wellicht wel. Althans in Vlaanderen toch. Ander zou op de site van FCBD het zinnetje 'Zijn stripverhalen enkel voor kinderen?' niet terug te vinden zijn in de FAQ. Die FAQ is trouwens gebaseerd op de internationale website en daar is van die vraag geen sprake. Is die 'strips zijn voor kinderen'-perceptie een Vlaams/Nederlands fenomeen? Ik heb de indruk dat andere landen daar veel minder last van hebben maar dat kan dan weer een verkeerde perceptie van mijn kant zijn..

 

http://www.fcbd.be/wat-free-comic-book-day#faq8

http://www.freecomicbookday.com/Home/1/1/27/984

[Diogenes]

strips is altijd al een kinder-item geweest. Dan zijn de babyboomers groot geworden en zijn er een aantal die strips blijven kopen. En hebben ze de boom van de volwassenstrips helpen opbouwen. Maar die tijd is voorbij. Het is logisch dat een bepaald item uit vervlogen tijden minder aanslaat bij een nieuwe generatie en dat terwijl de oudere generatie ofwel het product stopzet om allerlei redenen of uitsterft.

 

Maar de kinderstrip volgt gewoon het patroon van het andere kinderspeelgoed. Ik denk niet dat er nu nog veel GI Joe poppen verkocht worden. De spelconsoles krijgen het ook moeilijk (nintendo zit in moelijke papieren las ik deze week ergens). Als er geen star wars films meer zouden zijn, zou dat speelgoed ook niet veel meer verkocht worden. Idem dito dus voor strips. Omdat de kampioenen op TV komt, wordt het verkocht, omdat S&W (en de rest) een gevestigde waarde is, blijft het nog wel verkopen. Voor de rest is het gewoon de aandacht van de kinderen die verschuift.

 

Maar ... de visuele vorm van (niet bewegende) tekening en tekst is iets dat nooit verdwijnt, zelfs niet digitaal. Alleen moet er van de kracht van deze artistieke/communicatie vorm uitgegaan worden en niet van rages, hypes, babyboompreferenties en toevalstreffers.

 

Da's mijn bescheiden mening hoor. De strip is niet dood, maar de spinnenwebben mogen er wel wat af. Restylen om een nieuwe generatie te bereiken hoeft niet te betekenen dat je de producten van de vorige generatie moet restylen. Maar je kan het product wel beter aanvaard maken in ons maatschappijtje dan te proberen die laatste eurootjes er nog uit te persen. Maar goed, dat is gemakkelijk gezegd vanuit de luie zetel. Wie richt er een overkoepelend platform van uitgevers op voor de sector?

 

Ergens heb je een punt. Aan de andere kant als ik zie wat mijn generatie en de generatie na mij aantrekt vraag ik me af in hoeverre een restyling een goed idee is. Mijn generatie is vooral geinteresseerd in superhelden en zombies en het unieke aan de Europses strip is dat wij daar nu juist niet aan doen. Als we dat dus opgeven voor betere verkoopcijfers wat blijft er dan nog over van de Europese strip? Waarin is het dan nog anders dan comics en manga?

 

Qua perceptie en dus qua verkoopcijfers wellicht wel. Althans in Vlaanderen toch. Ander zou op de site van FCBD het zinnetje 'Zijn stripverhalen enkel voor kinderen?' niet terug te vinden zijn in de FAQ. Die FAQ is trouwens gebaseerd op de internationale website en daar is van die vraag geen sprake. Is die 'strips zijn voor kinderen'-perceptie een Vlaams/Nederlands fenomeen? Ik heb de indruk dat andere landen daar veel minder last van hebben maar dat kan dan weer een verkeerde perceptie van mijn kant zijn..

Dat is zeker een Nederlands/Vlaams probleem. Mensen denken bij strips vaak bij kinderstrips als S&W en Kuifje. Als je dan al met XIII aankomt staan ze met hun oren te klapperen. Het gaat zelfs nog verder. Ik ken een paar naar eigen zeggen "stripverzamelaars"  die niets anders verzamelen dan de strips uit hun jeugd en zelfs nog nooit gehoord hebben van Blake en Mortimer. Het feit dat er volwassenen strips zijn lijkt dus wel het best bewaarde geheim van Nederland en Vlaanderen. Een beetje publiciteit zou denk ik geen kwaad kunnen.

[Gast Natte aap]

Natte aap bedoelt misschien "familiestrips" zoals ze oorspronkelijk voor de vele krantenpublicaties bedoeld waren.

 Je hebt gelijk Kontiki, ik bedoelde te zeggen dat strips in het begin gericht waren op kinderen, maar een beetje zoals de Pixar films, kan het hele gezin er van genieten. Ouders kochten robbedoes voor hun kinderen maar lazen er zelf ook in. Mijn vader is een net na-oorlogs kind en de strips die toen gekocht werden, werden aangeschaft als entertainment voor de kinderen, en de nonkels namen ze mee op het toilet  (de strips hé, niet de kinderen, you perverts)

 

Je zal in strips uit die periode niets vinden waar ouders aanstoot aan nemen, geen bloot, geen overmatig geweld (kijk maar naar de eerste Jerry Spring verhalen of flip flink wat toch voor een iets oudere generatie bedoeld was), ... volkomen veilig om te kopen voor je kinderen. Al wat toen in die periode uitkwam en niet in het veilige hokje hoorde werd underground genoemd (bvb robert crumb en consoorten). Maar de underground was geen verkoopbaar genre, althans, Crumb kon er misschien zijn boterham wel mee verdienen, maar de mainstream uitgeverijen verdienden het geld met veilige op kinderen gerichte strips.

 

Kijk eens naar de reclame in de striptijdschriften en achterin de albums. Gericht op kinderen of kinderen spelen de hoofdrol.

 

Ik wil dus niet zeggen dat strips uitsluitend voor kinderen gemaakt werden, maar het was entertainment dat voor hen gemaakt werd en ook door volwassenen werd gelezen.

[Gast Natte aap]

Ergens heb je een punt. Aan de andere kant als ik zie wat mijn generatie en de generatie na mij aantrekt vraag ik me af in hoeverre een restyling een goed idee is. Mijn generatie is vooral geinteresseerd in superhelden en zombies en het unieke aan de Europses strip is dat wij daar nu juist niet aan doen. Als we dat dus opgeven voor betere verkoopcijfers wat blijft er dan nog over van de Europese strip? Waarin is het dan nog anders dan comics en manga?

 

Ik begrijp je angst, maar restylen hoeft niet te bedoelen dat alles nu comics moeten worden. Je hoeft zelfs naar mijn mening bijna niets aan het product te veranderen, maar in de eerste plaats aan de perceptie (kost een klauw geld helaas). Verder ben ik het helemaal met je eens dat dat de europese strip inhoudelijk ook de europese strip moet blijven. Maar misschien moet je wel de verschijningsvorm van comics en manga overnemen? Of de prijs? Of bepaalde elementen met elkaar als uitgeverijen afspreken, meer op de kwaliteit focussen ipv op volume. Allez, ik heb de waarheid zeker niet in pacht hoor, ik schiet maar wat ideeën voor de vuist weg hé.

[Roque Ja]

Ergens heb je een punt. Aan de andere kant als ik zie wat mijn generatie en de generatie na mij aantrekt vraag ik me af in hoeverre een restyling een goed idee is. Mijn generatie is vooral geinteresseerd in superhelden en zombies en het unieke aan de Europses strip is dat wij daar nu juist niet aan doen. Als we dat dus opgeven voor betere verkoopcijfers wat blijft er dan nog over van de Europese strip? Waarin is het dan nog anders dan comics en manga?

 

Je begeeft je op glad ijs. Koen begint al te steigeren...

 

Dat is zeker een Nederlands/Vlaams probleem. Mensen denken bij strips vaak bij kinderstrips als S&W en Kuifje. Als je dan al met XIII aankomt staan ze met hun oren te klapperen. Het gaat zelfs nog verder. Ik ken een paar naar eigen zeggen "stripverzamelaars"  die niets anders verzamelen dan de strips uit hun jeugd en zelfs nog nooit gehoord hebben van Blake en Mortimer. Het feit dat er volwassenen strips zijn lijkt dus wel het best bewaarde geheim van Nederland en Vlaanderen. Een beetje publiciteit zou denk ik geen kwaad kunnen.

 

Helaas waar. Ik kreeg laatst te horen dat de nieuwste Suske en Wiske heel goed was. Met de vraag of ik daar ook zo over dacht. Als ik dan antwoord dat ik geen flauw idee heb, volgt de opmerking 'Hoe? Ik dacht dat jij graag strips las...'.

[Yncke]

Ik deel Koens mening - wow, het gaat sneeuwen zeker? - en vind dat "zombie en supperhelden"-idee wel een beetje een vreemde redenering. Als je ziet hoe divers de smaken in genres hier op 't forum zijn, lijkt mij de grote kracht van strips juist dat er keuze zat is. Iedereen vindt wel wat, als ie tenminste door de bomen het bos nog vindt.

[retep]

Je begeeft je op glad ijs. Koen begint al te steigeren...

 

 

Helaas waar. Ik kreeg laatst te horen dat de nieuwste Suske en Wiske heel goed was. Met de vraag of ik daar ook zo over dacht. Als ik dan antwoord dat ik geen flauw idee heb, volgt de opmerking 'Hoe? Ik dacht dat jij graag strips las...'.

 

Dat is exact de ziekte die heerst, voor 99,5% van de NL bevolking staat strips gelijk aan Sus en Wis en Kuifje. Enkele verlichte geesten kunnen Asterix noemen en als er dan eens iemand zich aandient  die een andere reeks noemt sta ik perplex.....

[Nuwanda]

Is er ook een prijsevolutie van die albums? Ik heb de indruk dat moderne media zoals games en films goedkoper worden maar strips duurder, zo is het moeilijk om tegen de stroom in te zwemmen.

Verwijderde post, vergissingske mijnentwege

[Roque Ja]

Dat is exact de ziekte die heerst, voor 99,5% van de NL bevolking staat strips gelijk aan Sus en Wis en Kuifje. Enkele verlichte geesten kunnen Asterix noemen en als er dan eens iemand zich aandient  die een andere reeks noemt sta ik perplex.....

 

Recent wist iemand de naam Van Hamme te vernoemen toen ik over strips begon. Ik wist niet wat ik hoorde.

[156]

 "De stripverzamelaar" is niet te definiëren volgens aankoopgedrag want we zijn een bont gezelschap.

 

Bont? Wie? Wij? Allez gij ...

 

[Peter Moerenhout]

Dit is wel enigzins verontrustend en bevestigt een vermoeden wat ik al de laatst tijd heb. De Europese strip gaat er langzaam uit. Vrijwel altijd als ik in mijn SSZ sta wordt er naar comics gevraagd. Vooral mijn generatie schijnt niet meer geinteresseerd te zijn in Franco-Belgische strips en enkel in comics. En dat weerspiegelt denk ik in deze cijfers. Maar misschien heb ik het helemaal bij het verkeerde eind. Ik ben tenslotte geen expert in dit soort zaken.

 

Eventjes los ertussen smijten: Op de comicmarkt is de dalende lijn per titel ook al een hele tijd geleden ingezet.

[Rork]

En wat zijn de verkoopcijfers van de digitale versie van deze strips (voor zover verkrijgbaar)? Ik verwacht niet dat er honderdduizenden van verkocht worden maar het zal toch wel enige invloed op de papieren inkoop hebben.

[Peter]

Ik ben wel eens benieuwd wat een hype als voor een nacht in rome of azimut voor de verkoop doet

[shakeitupguy]

Wat er niet in het artikel staat, werd ook niet over gesproken in de specifieke bronnen die ik raadpleegde. Er was nochtans wel een overzicht van Robbedoes beloofd maar een maand later kwam het alsnog niet aan bod. De gedrukte oplages van de nieuwste strips zijn alleszins zo'n 100.000 exemplaren en over de verkoop is de uitgeverij tevreden. In feite liep het contract van Yoann en Vehlmann af na drie delen. Aan hun vierde album werken ze inmiddels. Ht wordt een indiana Jones-achtig verhaal.

 

Thx. Zijn toch mooie oplages. Ja, ze vertelden me dat het een Indiana Jones achtig verhaal ging worden en wie weet misschien wel met de Marsupilami.

[156]

Ben jij die middenste, Mask ?

 

 

Neen. Ik had mij jammer genoeg van trein vergist en zat op een totaal verkeerde plaats.

 

[Aerogi]

Die marketingafdeling mag wel eens beter gaan nadenken! Dit album was de leukste Lucky Luke van de afgelopen jaren. Het lijkt me echt stug dat het uiteengaan van de Daltons iets met verkoopcijfers te maken zou kunnen hebben. Je komt daar als lezer toch pas achter als je het album gekocht hebt? (Okee, tenzij je een voorpublicatie gevolgd hebt)

 

Gingen de albums ook minder verkopen toen de cowboy zijn shagje inruilde voor een strohalm?

Vind ik ook. Ik vond het een originele invalshoek, no way dat dit de reden kan zijn. Het lijkt me gewoon eerder dat 'oldtimers' ze nog welk kopen, maar ik zie de (puberende) jeugd niet meteen naar een Lucky Luke grijpen...

[Aerogi]

MIjn idee...

 

wat bvb XIII betreft. Naast het feit dat het begin van de reeks gewoon razend spannend was...

 

vooral dat wanneer er een XIII uitkwam, er tegelijkertijd misschien nog 5 strips waren uitgekomen die je interesseerden.

 

Nu is er zo'n overaanbod van interessante reeksen en albums...

 

Thorgal bvb, al die nevenreeksen... Toen er vroeger een Thorgal uitkwam, was het bij manier van spreken feest. Nu lijkt het alsof er elke maand één of andere Thorgal uitkomt. Niet dat de verhalen op niks trekken, maar er is gewoon overaanbod.

 

Doet me denken aan wat mijn leraar economie ooit zei. Als je zwaar gesport hebt, is een eerste cola je héél veel waard, de tweede ook best nog wel, maar vanaf een derde gaat dat keihard naar beneden.