Recensie – De Man Van Nu

[Peter Moerenhout]

Aangrijpend

 

Toen ik de premisse van ‘De man van nu’ onder ogen kreeg vreesde ik het ergste. Hoe houdt men een verhaal als dit begrijpelijk en leesbaar en lijkt het basisidee van dit boek niet wat veel op wat A. F. Th. Van der Heijden eerder deed in zijn novelle ‘Het leven uit een dag’? Gelukkig bleek mijn vrees meer dan ongegrond.

 

In ‘Het leven uit een dag’ schets van der Heijden een wereld waarin men ongeveer een dag leeft. Na de dood komt men ofwel in de hemel, ofwel in de hel terecht. In de hemel herbeleef je je leven in een nanoseconde vol intense gevoelens van geluk en de hel is een uitgerekte routine die min of meer op ons normale leven is gebaseerd. Een jong koppel sterft en de man komt in de hel terecht. Hij gaat op zoek naar zijn geliefde in de sleur van ons ‘normale’ bestaan.

 

In ‘De man van nu’ maken we kennis met twee soorten mensen: de chronomens en de decimalen. De wereld van de chronomensen is die van ons. De decimalen leven veel, veel korter. Hun leven gaat voorbij in een flits. Zij leven zo snel dat de chronomensen hen niet kunnen zien. De decimalen zien ons echter wel. Voor hen zijn we als standbeelden die her en der verspreid stilstaan. Ze weten echter wel min of meer zeker dat wij chronomensen levenden organismen zijn en van zodra één van de decimalen, Rafael, beseft dat de chronomensen dus ook gevoelens hebben is het hek van de dam.

 

Het verhaal begint met chronomens Sylvia die een hotelkamer betrekt. Wanneer ze daarin aan haar laptop gaat zitten schakelen we over naar de wereld van de decimalen en van Rafael. Hij krijgt dezelfde hotelkamer als Sylvia toegewezen en hoe meer hij nadenkt over chronomensen en hun leefwereld, hoe duidelijker het wordt voor hem: hij is verliefd op Sylvia. Er is echter nog een bijkomend probleem: als chronomensen decimalen aanraken dan sterven ze beiden een wisse dood.

 

Meer wil ik niet onthullen over het verhaal, omdat ik uw leesplezier niet wil vergallen, maar wat ik wel kan zeggen is dat dit boek, naar analogie met de snel levende decimalen, een ware rollercoaster rit is. Makers Hanco Kolk en Kim Duchateau houden de vaart erin. Af en toe spring het verhaal nanoseconden (en dus jaren voor Rafael) vooruit. Enkel en alleen al dit gegeven al zorgt voor een aangename spanning in het verhaal.

 

Kolk en Duchateau doorspekken hun boek bovendien met allerlei leuke vondsten aangaande de diametraal levende mensensoorten en welke gevolgen dat voor hun levenswijzen heeft. Het boek werkt naar een logisch einde toe, dat bovendien heerlijk onverwacht is.

 

Omdat we een groot deel van het boek Rafael volgen is het eerst wat moeilijk om je in te leven in de liefdesrelatie tussen hem en Sylvia, maar Kolk en Duchateau slagen er in om de emoties geloofwaardig te houden. Ze blijven, god zij dank, ook aan de juiste kant van de lijn tussen fake Hollywood gevoelens en het net geloofwaardige.

 

Kolk en Duchateau namen elk een deel van het tekenwerk voor hun rekening: Kolk tekende de chronomensen en Kim de decimalen. Deze kunstgreep maakt het boek nog boeiender dan het al is omdat het de leefwerelden van de op twee tijdsporen bestaande protagonisten raak weet te treffen en de premisse dus ook nog eens op grafische wijze wordt verduidelijkt. Hoewel beide heren een distinctief andere tekenstijl hebben slagen ze er wonderwel in om een vrijwel naadloos geheel af te leveren. Het feit dat het hele boek door één en dezelfde persoon, Marloes Dekkers, werd ingekleurd draagt uiteraard bij aan de uniformiteit en de leesbaarheid.

 

‘De man van nu’ is dus een dikke aanrader, die waarschijnlijk een tijdloze klassieker zal blijken te zijn. Ik lees hier en daar al in recensies dat dit boek ‘nu al het boek van het jaar is’. Voor die uitspraak vind ik het nog iets te vroeg, maar ik wil gerust stellen dat ‘De man van nu’ nu al het boek van deze picoseconde is.

 

De man van nu

Tekst en Tekeningen Hanco Kolk & Kim Duchateau

Kleur: Marloes Dekkers

De Harmonie & Blloan

 

Prentjes en de cover op mijn blog: https://petermoerenhout.be/2016/06/15/recensie-de-man-van-nu/

[Olsimar]

Prima recensie.

[Kool Thing]

Prima recensie, alweer! Intussen zijn we al een maand verder, en voor mij is het nog steeds de strip van het jaar 

[Peter Moerenhout]

:-)