Dr. Benway

Dat snap ik maar auto's interesseren mij totaal niet.

A. B vind ik veel te rommelig met al die tekstbalonnen.

Iedereen zwijgt vandaag?  

Eerst even het overlijden van Lemmy verwerken.....

Ik vind Scalped een geweldige serie maar dit losse plaatje vind ik dan weer niet zo bijzonder. Dan vind ik B toch nog beter.

 

 

Motörhead-frontman Lemmy Kilmister overleden Agressieve vorm van kanker werd rock-icoon fataal

• Redactie 3voor12 
• 29 december 2015

deel / embed

Motörhead © Bernard Bodt

Lemmy Kilmister van Motörhead is overleden. Dat heeft de band bekend gemaakt via Facebook. De zanger kampte al jaren met een broze gezondheid, maar het was een zeer agressieve vorm van kanker die hem uiteindelijk de das om deed. Lemmy hoorde pas drie dagen geleden dat hij kanker had. Motörhead vraagt fans zijn muziek hard te draaien en het glas te heffen op hun overleden frontman.

"Er is geen gemakkelijke manier om dit te zeggen”, aldus de band op Facebook. “Onze dierbare vriend Lemmy overleed vandaag na een kort gevecht met een extreem agressieve kanker. Hij hoorde op 26 december dat hij de ziekte had. Hij was thuis, met zijn favoriete video game The Rainbow, die net uit was, en met zijn familie. We kunnen niet eens beginnen ons verdriet te uiten, er zijn geen woorden voor. We zullen de komende dagen meer zeggen, maar voor nu: play Motörhead loud, play Hawkwind loud, play Lemmy’s music LOUD. En drink er een paar.”

 

Lemmy stond bekend als een absoluut rock en heavy metal icoon. Na zijn gedwongen vertrek uit de band Hawkwind richtte hij Motörhead op en schreef hij met Ace Of Spades in 1980 een van de eerste metal-nummers ooit. Het nummer bleef tot het laatst een vaste waarde in elke Motörhead set. Ook op Lowlands en Pinkpop, waar de band in respectievelijk 2007 en 2010 speelde. Het was de laatste fase van Lemmy's carriere, waarin hij al kampte met grote gezondheidsproblemen, onder andere als gevolg van zijn lange alcoholverslaving.

 

3voor12’s Ingmar Griffioen zag op Pinkpop de slijtage die Lemmy ondergaan had van dichtbij: “Het is hard, lomp, ongecompliceerd en ráák. Maar niet zo doeltreffend als het had kunnen zijn en ongetwijfeld ooit was. Het materiaal, de reputatie en de fans heeft Lemmy Kilmister wel, maar hoe lang blijven die laatsten trouw als je zo overduidelijk de bezieling en de power mist? Hoe lang is de band de slijtageslag al aan het verliezen? Maar als je dan zo'n slotstuk met hét rock-anthem Ace Of Spades eruit perst, dan nemen wij nog één keer onze hoed af, buigen zo diep als Lemmy's microfoonstandaard.”

 

Het was dat ene nummer, maar eigenlijk het hele oeuvre en de verschijning van Lemmy die uiteindelijk toch vooral respect afdwongen. Lemmy Kilmister stond bekend als de man die het rock 'n roll leven tot de bodem uitdiepte. Hij zong het al in 1980: 

 

You know I'm born to lose, 

and gambling's for fools,

But that's the way I like it baby,

I don't wanna live forever. 

 

Lemmy Kilmister is 70 jaar geworden.

Kunst is persoonlijk he. Ik wordt erg geraakt door dat plaatje en schijnbaar ben ik daarin niet de enige. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat het menigéén koud laat. Zo is dat met alle kust. Het raakt je of het raakt je niet. Om een voorbeeld te geven: ik hou zelf heel erg van het werk Magritte maar er zijn al meerdere mensen bij mij langs geweest die niet snapten wat ik daar nu in zie. Omgekeerd, iemand die ik ken is erg weg van eht werk van Kandinski en voor mij zijn dat enkel vlakjes en kleurtjes. Het is allemaal maar een kwestie van perspectief.

Dat is waar. En laten we vooral geen discussie beginnen over wat kunst is.

Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat er zo kunst is aan B.

Er is een heel Hellboy universe: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hellboy_Universe

Doe mij A maar. Die hele scène is prachtig getekend.

A is zeer fraai.

Hij staat zelfs op de cover zie ik (nu pas).

B gekozen. Net iets boeiender.

Sledgehammer 44 gelezen.Zeer goed. Dat ik hier nog over getwijfeld heb.....

Bovendien past het echt duidelijk in het Hellboy universum. Er zijn verwijzingen naar Lobster Johnson en professor Bruttenholm heeft een rol.

Kortom: onmisbaar.

Dat plaatje van Haddock is wel heel erg onbeduidend, wat mij betreft. Om de humor van Hergé heb ik bovendien nooit kunnen lachen.

Die Chris Ware is mij aan de andere kant veel te klinisch en vormelijk. Wederom een lastige keuze dus. De uitgebreide toelichting van Stuvio heeft mij echter nog wat langer naar B laten kijken en heeft de waardering wel heel iets verhoogd. B dus.

Denk er toch nog even over na ☺

Twee sterke tekeningen maar mijn voorkeur gaat zonder twijfel naar Calvin & Hobbes.

Dus een tekenaar mag zijn kunde niet meer etaleren?  

Van mij mag het hoor. Maar ik ben er niet gevoelig voor.

Gelukkig ben je op tijd tot inkeer gekomen.

A is zo'n gevalletje "kijk eens hoe goed ik kan tekenen". Indrukwekkende techniek maar het doet mij weinig. Ik ben dan ook geen A-dept.

B is een stuk sfeervoller en krijgt dus mijn stem.

Al die SC's nemen al genoeg ruimte in.

Nu begonnen met het herlezen van Witchfinder. Geweldig!

Ik weet het niet. Ik koop de SC's

Omdat het Knut Hamsun is.

^Besteld:

Ik vind A juist niet zo sterk getekend. Met name die buikwond. Het lijkt net of we daar doorheen naar de achtergrond kijken. Tekening B doet me ook niet veel trouwens. Yoko heeft me sowieso nooit echt kunnen boeien.

Dus.......lastig.

Toch maar voor A gekozen omdat die uiteindelijk toch de meeste indruk maakt. Maar het is weer niet van harte.