WILCO

Lowietje (Jommeke)

Abab (Jommeke)

Enthousiasme

Tientonner

Stenen Achterste (Jommeke)

In de tekenstijl van Delzenne zijn er volgens mij twee opvallende elementen die we niet bij Nys en evenmin bij de andere Jommeke-tekenaars terugvinden. 1) Zijn achtergronden bevatten vaak realistisch getekende figuren en bijfiguren. Bijvoorbeeld deze koeien in De ruimtereis van Piki (317). 2) Ook typisch voor Delzenne is dat hij zijn personages dikwijls iets laat zeggen zonder tekstballonnen (zie onderstaande fragmenten, ook uit De Ruimtereis van Piki) Ik kan me best wel voorstellen -maar ik kan me ook vergissen natuurlijk- dat het ontbreken van tekstballonnen en het door elkaar gebruiken van twee verschillende tekenstijlen voor sommige jonge lezers verwarrend kunnen zijn en de vlotte leesbaarheid niet ten goede komen (bij mij is dit althans het geval) terwijl Nys er juist altijd op hamerde dat de tekeningen voor de lezers duidelijk, eenvoudig, consistent en simpel moesten zijn.

Ergernis

In 2006 kwam er na 96 albums abrupt een einde aan de reeks Bakelandt. Ik had dat toen niet zien aankomen en waarschijnlijk vele anderen met mij ook niet. Zonde, want Bakelandt was en is een steengoede reeks. We zijn nu 18 jaar verder en nog steeds blijf ik hopen dat Leemans zich op een dag achter zijn tekentafel zet om nog een allerlaatste keer Bakelandt-albums (liefst met 48 i.p.v. 32 pagina´s) te maken. En waarom dan niet stoppen bij album 100, kwestie van deze reeks in schoonheid te stoppen met een rond getal?

In Bie en de superbijen (319) heeft het varken van boer Snor last van een pijnlijk achterste. Lopen gaat duidelijk moeilijk en is zo te zien zeer pijnlijk voor dat varkentje. Ik had totaal niet door wat er aan de hand was en moest terugbladeren om te kijken waar dat varken zijn achterste had verwond. Een alleenstaande boer en een varken met een pijnlijk achterste. Geef toe, daar zou een goeie grap in zitten voor pakweg Philip Geubels of andere comedians. Gelukkig heeft boer Snor er niks mee te maken. Hij treft geen schuld. De boosdoener is namelijk een stoute hoornaar.

Geslaagd. 5 van de 7 zijn correct. Delzenne en Van Loock heb je omgewisseld.

Dertiger

6 keer Jommeke en Flip, telkens door een andere tekenaar. Wie haalt ze uit elkaar? 1) 2) 3) 4) 5) 6) 7)

De panda van Wanda (Jommeke)

In de Jommeke-topic vind je voorbeelden van albumpagina's per tekenaar. De verschillen lijken mij duidelijk. Wel opvallend: Flip wordt door elke tekenaar quasi op dezelfde manier getekend. Er zijn nauwelijks verschillen te zien.

Ik snap je punt wel, maar ik ben het daar niet volledig mee eens. Misschien had ik mijn vraag anders moeten formuleren: welke tekenstijl spreekt jullie het meest aan? Ik denk namelijk dat het perfect mogelijk is om de tekenstijl van de geestelijke vader van een stripreeks ‘minder goed’ te vinden dan deze van zijn opvolgers.

Kringspier

Dieter Steenhaut is de meest recente nieuwe Jommeke-tekenaar. Vele vaste tekenaars zijn hem voor geweest. Uiteraard geestelijke vader Jef Nys, maar ook Edwin Wouters, Hugo De Sterk, Eric De Rop (6 kortverhalen), Luc Morjaeu, Gerd Van Loock en Philip Delzenne. Wie is/was (of zijn/waren) jullie favoriete Jommeke-tekenaar(s)? A) Jef Nys B ) Edwin Wouters C) Hugo De Sterk D) Eric De Rop E) Philip Delzenne F) Gerd Van Loock G) Luc Morjaeu H) Geen voorkeur Zie volgende poll: