Losstaande Verhalen/afleveringen

[Diogenes]

Iedere serie of bijna iedere serie heeft er wel minstens één: de standalone episode. Of het nu een Europese reeks is, een manga, een tv serie of een anime. De kans is groot dat je minstens één losstaand verhaal tegen zult komen op een bepaald punt.

 

Mijn vraag is: hoe staan jullie daar tegenover?

 

Ik heb het niet over ogenschijnlijk losstaande verhalen die toch uiteindelijk weer terug grijpen naar het overkoepelende plot. Nee ik heb het specifiek over afleveringen die niets van doen hebben met het overkoepelende plot.

 

Ikzelf moet zeggen dat ik steeds intoleranter wordt tegenover dit soort afleveringen. Voor mij voelen ze aan als filler en zonde van de tijd die ook gespendeerd kan worden aan het plot. HBO en een aantal andere cable kanalen laten zien wat je kunt doen met een serie als je geen losstaande afleveringen hebt.

 

Maar misschien ben ik te kort door de bocht in mijn mening. Hoe staan jullie hiertegenover?

 

Voorbeelden:

Sofaletta, prima reeks maar je kunt deel 6 overslaan en je hebt niets gemist

Monster: Na de tweede arc krijg je eerst een stel losstaande verhalen alvorens aan arc 3 te beginnen.

Battlestar Galactica: Met name het eerste seizoen heeft heel veel van dit soort afleveringen maar later komen ze ook nog met enige regelmaat terug

The X Files: Beste voorbeeld, serie is verdeeld tussen mytharc afleveringen en monster of the week afleveringen met ongeveer evenveel van beide.

 

 

[Gojira]

De reden waarom je er zo over denkt is omdat je heel gefocust bent op verhaal en plot (maar dan op de seizoensschaal), vind ik.

Je vergeet dan een beetje dat een serie bevolkt wordt door personages die ook interessant zijn.

Er is voor mij persoonlijk meer dan plot, plot, plot.

 

Dat soort afleveringen zijn voor mij dus geen probleem omdat ze ook goed kunnen zijn.

[Spawn999]

Ik heb liever dat soort series zoals Twilight Zone, The Hunger, Outer Limits, Masters Of Horror enz.. Het zijn dan eerder korte films van driekwartier/uur, dat is soms prettiger dan een film van 2 uur. Dan kan ik nog andere dingen op een avond.

Ik heb dan ook weinig met series...

[Peter]

Op strip gebied heb ik liever een verhaal dat verteld is in een of twee delen, in plaats van die eindeloze reeksen met een doorlopend verhaal waar je elk anderhalf jaar een 50 tal pagina's van krijgt.

 

Ook op tv serie gebied hou ik meer van series met korte verhalen en misschien een doorlopend plot of een status quo die veranderd doorheen de serie. Maar ik vind de stand alone/ monster of the week/ crime of the week afleveringen eigenlijk vaak de beste.

[Spawn999]

Offtopic...

 

Even terzijde: John Carpenter's Cigarette Burns van Masters Of Horror, is zijn beste werk sinds In The Mouth Of Madness.

 

Ontopic

[Diogenes]

De reden waarom je er zo over denkt is omdat je heel gefocust bent op verhaal en plot (maar dan op de seizoensschaal), vind ik.

Je vergeet dan een beetje dat een serie bevolkt wordt door personages die ook interessant zijn.

Er is voor mij persoonlijk meer dan plot, plot, plot.

 

Dat soort afleveringen zijn voor mij dus geen probleem omdat ze ook goed kunnen zijn.

Personages zijn zeker belangrijk. Belangrijker soms nog dan plot. De beste series hebben dan ook veel van beide. Om een recent voorbeeld te noemen Shigurui heeft een fantastisch plot dat verteld wordt door heel veel synchroom lopende verhaallijnen maar wat mij het meeste aansprak waren de personages die zo goed ontwikkelt waren dat ze aanvoelde als echte mensen.

 

Ik moet overigens ook zeggen dat ik vroeger heel veel procedurals heb gekeken. Van Morse tot CSI. Als het de titel crime drama of police procedural kreeg keek ik het. De omslag kwam rond mijn 18e met The X Files en even later Fringe. Beide half procedurals, half serials. Om uiteindelijk vol serial te gaan met True Blood en vrij vlug daarna GoT de meest serialised tv serie die ik ken. Maar ik heb dus wel heel veel ervaring met procedurals. Ik heb het overigens ook niet specifiek over het genre procedural. Meer over series die mogelijk niet episodic van nature zijn maar wel af en toe er een losstaand verhaal tussen gooien.

[Spawn999]

American Horror Story is eigenlijk beide, losstaande verhaaltjes maar ook met een doorlopend plot.

[Zwendel]

Bijna alle reeksen hebben één of andere rode draad, maar bestaat uit vrij afgelijnde verhalen, zelfs met Fringe is dat zo alhoewel de centrale plot daarin overheerst. Het stoort mij niet zolang het interessant blijft en het niet gedaan wordt om alles nodeloos te rekken.

Ben juist aan de allerlaatste aflevering gekomen van de 9 delige reeks Waking the Dead en ik moet zeggen dat ik dat soort series momenteel het liefst zie. Telkens een lange aflevering van 2x45 minuten, Silent Witness is gelijkaardig. Er zit telkens wel een rode draad in, maar je kan dat voor enkele maanden wegleggen zonder de plot en de helft van de personnages vergeten te zijn.

[Gojira]

 Ik heb het overigens ook niet specifiek over het genre procedural. Meer over series die mogelijk niet episodic van nature zijn maar wel af en toe er een losstaand verhaal tussen gooien.

Dat weet ik, maar mijn opmerking sloeg daar dus ook op. Ik vind dat dus niet erg af en toe zo'n aflevering zonder dat het dan ook maar iets te maken heeft met het 'hoofdverhaal'. Zolang het goed is uiteraard...