krasser

Chronologie of niet, het laatste deel is erg beroerd getekend. Afgeraffeld broddelwerk. Het wordt tijd dat er eens wat betere tekenaars op deze reeks worden gezet.

Bizarre onzin die uitslag.

Misschien moeten al die gasten gewoon eens wat minder albums tekenen. Zou veel vergissingen kunnen schelen.

De helft? 80% !

Oorspronkelijke uitgave.

 

Het tekentalent van Hergé ('niemand kan beweging in de klare lijn tekenen zoals hij') vind ik zwaar overgewaardeerd. Kijk maar naar de strips uit de jaren '30, en dan zou hij later zo veel beter zijn gaan tekenen? Volgens mij had hij een hoop getalenteerde mensen om zich heen en is hij met de eer gaan strijken. Daar had Toonder overigens ook een handje van.

Wat betreft die strips uit de jaren 30: toen was hij wellicht tekentechnisch op zijn hoogtepunt zeker qua spontaniteit. Een herwaardering van zijn werk uit die tijd is inmiddels bij veel collega's opgetreden. Hergé is na de jaren 30 zeker niet beter gaan tekenen, wel perfectionistischer. De medewerkers die hij inschakelde, waren voor de technische details, de achtergronden die steeds meer aandacht nodig hadden. Hergé is misschien met die eer gaan strijken door deze medewerkers niet apart in een colofon te vermelden maar aan de andere kant hadden deze medewerkers ook kunnen zeggen "tabee" zoals Jacobs inderdaad heeft gedaan. 

Klopt, een nieuwe Kuifje zal commercieel een enorm succes zijn maar artistiek een drama vrees ik.  Als Fanny haar laatste adem heeft uitgeblazen heeft, ligt er binnen een jaar een Kuifje-album in de winkels. Dan is er niemand meer die het kan tegenhouden.

Plus dit citaat en dat is ook mijn conclusie:

Toch valt de plaat tamelijk goed te onderscheiden van diegene die Hergé zelf tekende. De Moor en Martin hadden dan wel duidelijk het universum en de beeldende taal van Kuifje in hun vingers zitten maar om de figuren tot leven te wekken in de juiste ‘geest’ is blijkbaar toch de hand van de meester zelf nodig. 

Dat is niet echt een valabel argument want het heeft er alle schijn van dat De Moor en Martin zich wat de bladindeling betreft, gebaseerd hebben op schetsen van Hergé, zoals ik hier uit de doeken hebben proberen te doen.

 

 

De schijn ja. Er zijn in elk geval twee versies over deze bladindeling in omloop. Het is het woord van Martin tegenover dat van Moulinsart-boekhouder Goddin:

"Jacques Martin ging verder in hetzelfde interview als hierboven: “Ik heb eerst een scenariootje in elkaar geknutseld, de compositie van de plaat gemaakt en de personages er in geplaatst. Vervolgens heb ik de plaat doorgegeven aan Bob de Moor die de decors heeft getekend die ik geschetst had. En we hebben hem geïnkt, hij de decors en ik de personages.” 

Het lijkt er echter op dat de tekenaar van Alex zich wat te veel eer toe-eigent. Kuifje-expert Philippe Goddin toonde in zijn boek Hergé et les Bigotudos (Casterman, 1990), over de vijftienjarige ontstaansgeschiedenis van Kuifje en de Picaro’s, namelijk een plaat, geschetst door Hergé, met exact dezelfde decoupage als die van de Moor en Martin. Het lijkt er op dat het hier gaat om een plaat die Hergé maakte als probeersel voor wat later Vlucht 714 zou worden - een avontuur dat inderdaad ook opent met een luchthavenscene. 

Martin heeft zich altijd fel verzet tegen deze versie van de feiten: “Dat is volstrekt onjuist! Toen hij nog leefde, heeft Bob de Moor altijd geprotesteerd tegen dat soort uitspraken. We waren technisch perfect in staat wat dan ook te maken over Kuifje zonder te gaan rommelen in de papieren van Hergé. Dat is schandalig.” 

Ik ken de Belgische politici niet zo goed maar van wat ik zag is Bart de Wever degene die het meest welbespraakt is. Die andere figuren spreken allemaal met een zak meel in hun mond.

Omslachtige manier om te vermelden dat het hier om de schutbladen van de betreffende albums gaat. In de albums waren ze donkerblauw met de tekeningen in witte outline.

Als je die plaat ziet, dan kan je geen verschil zien met een 'echte' Hergé. Misschien was het gewoon veel te confronterend voor Hergé om te merken dat hij als tekenaar eigenlijk niet nodig was bij het maken van zijn eigen reeks.

Ik zie het verschil wel degelijk. Vooral het allerlaatste plaatje laat een bekend euvel zien: niemand kon beweging in de klare lijn tekenen zoals Hergé. Misschien ook wel het moeilijkste wat er is. De stijve, onnatuurlijke armbewegingen van de dame achter Haddock. Idem dito de arm van de man voor Haddock. De handen van Haddock. De te vlakke gezichtsexpressies van genoemde personen. Conclusie: heel verdienstelijk maar het is het allemaal net niet. En juist in de perfectie zit het verschil.

Verder is de plaat in zij geheel wat statisch, veel sprekende gezichten. Dus een nadere toetsing van beweging is helaas onmogelijk. Op grond van deze poging van Martin/De Moor zou ik niet benauwd zijn geweest als ik Hergé was geweest.

En ja, Hergé heeft uiteindelijk de beslissing bij Fanny neergelegd. En dat blijkt een loden last. Ze beschouwt het zelfs als "verraad" om de reeks voort te zetten. Interessant wordt het dus pas als Fanny mocht komen te overlijden. Wat gebeurt er dan? Wie zijn eigenlijk haar erfgenamen? Alleen Rodwell? Neven en nichten?

Bovenstaande plaat bewijst waarom De Moor zich terecht niet aan de Alfakunst heeft mogen zetten: lelijke paginacompositie en vlakverdelingen, houterige bewegingen, lichaamsverhoudingen die niet kloppen. (In de Picaro's zijn het ook de lelijke blow-ups uit de koker van Bob die pijn aan de ogen doen.) Deze onvolkomenheden waren ook anderen opgevallen zo las ik in de biografie van De Moor. De adviseurs waarmee Fanny Remi zich omringde, onder wie Benoit Peeters, hebben haar ten stelligste afgeraden De Moor de Alfakunst te laten afmaken. Ze hadden gelijk. Bob is een slordige tekenaar die snel effect wil hebben. Terwijl Hergé eindeloos schaafde aan zijn tekeningen en composities smijt De Moor alles op papier. Een nuttige hardwerkende medewerker met beperkte kritische gaven die Hergé weinig weerwoord bood i.t.t. Jacobs en Martin die met Hergé vaak venijnige debatten voerden over scenario-opbouw en grafische aspecten.

Of Hergé niks op papier heeft gezet over de voortzetting van Kuifje weten we niet zeker omdat niemand van ons zijn testament heeft gelezen. Maar dat hij geen voortzetting niet wilde, is zonneklaar, daar is niks vaags aan. Hij heeft dat diverse malen verkondigd.

Afgezien daarvan: na de Juwelen was de reeks voltooid. Twee hele slechte albums zagen daarna het levenslicht. Albums waarin De Moor een grote vinger in de pap had (net zoals in de mislukte restyling van de Rotsen) en Hergé zijn interesse in Kuifje verloren had. Dat De Moor de Alphakunst niet heeft mogen voltooien, is een persoonlijk drama voor die man geweest maar een zegen voor de Kuifjereeks. Bob kon nu eenmaal niet tippen aan het genie van Hergé. Vergeet ook niet dat hij Sato deel 2 al in de soep had gedraaid.

Vandaag interview met Fanny Rodwell in De Standaard onder de titel 'Je maakt toch ook geen nieuwe Picasso's'. Ze ziet nieuwe Kuifje-albums duidelijk niet zitten.

Verstandige taal van die vrouw. Niet aan beginnen. Vanuit commercieel oogpunt zou het wel slim zijn maar vanuit artistiek oogpunt een drama.

Mooi boek. Veel mooie afbeeldingen uit het rijke archief. Informatief geschreven ook. Alleen jammer dat de tekst af en toe wat "popie jopie" is.

Ik heb meer met haar vader.

Niemand beweerde, athans ik niet,  dat humor en literatuur niet samengaan. Maar literatuur is niet in eerste instantie bedoeld om de mensen aan het lachen te maken. Het is een  middel maar nooit een doel. Daar zijn andere genres voor. Voor humor haal ik mijn neus niet op. Zo kan ik smakelijk lachen om Hermans, Reve, Bob den Uyl, Maarten 't Hart of Jan Wolkers. Dus humor en literatuur gaan prima samen wat mij betreft.

De Kampioenen noem ik geen humor, dat is boertige lol. Maar goed, smaken verschillen.

een humoristisch boek is een belediging voor een schrijver? Tja, dat mag je eens aan Campert zelf uitleggen dan

Ik denk dat Campert mans genoeg is om te beseffen dat hij niet de auteur is van een humoristisch oeuvre.

Voor humoristische boeken moet je naar de afdeling lectuur. De nuance die Retep maakt, lijkt me correct.

Mee eens. Dat hele genoemde rijtje (van Shakespeare tot Reve) heeft niks met humoristische boeken te maken. Een belediging van de auteurs in kwestie.

Toch onbegrijpelijk dat dit soort broddelaars (Stok, Stalinkski's) zo'n podium krijgen terwijl er honderden zo niet duizenden anderen zijn die veel meer de moeite waard zijn. Wie selecteert zoiets?

Ik zie die wand met plank als de wand van een klein binnenkamertje. De onderkant van die wand is lager getekend dat de onderkant van de deur, dat doet vermoeden dat de wand meer naar voor staat.

Maar in het geval van een wand kan Robert praktisch niet zien wie er zich allemaal in dat stulpje bevinden. Misschien hooguit de drie man aan de tafel.

Dat raam is trouwens op het vierde plaatje veel hoger geplaatst dan op het eerste plaatje en lijkt te zijn gekrompen.

Hoe langer je kijkt hoe meer fouten je ontdekt. 

 

En zelfs al is dat niet dezelfde deur (want logisch zou zijn, want het gat in de deur zit aan beide kanten aan de linker onderkant), dan nog is dat een opmerkelijke kleine binnendeur.

 

 

Dat het niet dezelfde deur is is evident want dan zou ook het raam links van de deur in het binnenshot zichtbaar moeten zijn (op de hoogte waar nu de plank met de pistolen bevestigd is). Het is dus een kleine achterdeur.

Bovendien moet die Robert een onnatuurlijk brede zak hebben als je ziet waar zijn benen in zijn romp verdwijnen (plaatje linksonder).