pudifar

Breughel die De Geuzen tekent. Of een paar van die ouwe Suskes en Wiskes. 

great  .

reservaties beginnen beginnen te lopen btw, which is nice!

Het is altijd leuk als een project waar je veel tijd in steekt ook rendeert. 

Kritiek geven is gemakkelijk!

Het kan altijd nog groter.

'She lives' van Woodrow Phoenix

http://www.escape-books.co.uk/page-turner-woodrow-phoenix/

Ietwat onpraktisch om lezen is dat!!

Terloops gezegd, ik verkies wel een strip die met meer ambacht is gemaakt. De tekeningen van She Lives zien er ronduit zwak uit.

Urbanus vind ik wel goed, ook al is het niet getekend zoals de Schorpioen of de Adelaars van Rome! 

Schitterend artikel! 

Zeer mooie reeks die een heruitgave verdient. 

Ik heb de Franse editie nog niet gezien, maar ik hoop op een pak extra info. 

dank je Frodo.

Dat boek van de Adelaars van Rome in zwart/wit van de originelen vond ik een heel mooie uitgave, mooier eigenlijk dan de ingekleurde versie in kleiner (normaal) formaat.

Drukken van de tekeningen op groter formaat trekt je meer in het verhaal vind ik, het is een veel intensere leeservaring. En de prijs is heel scherp, ik versta mij er niet aan dat ze dat voor die prijs op de markt kunnen gooien. Nu ja, die stapel in de Fnac in Gent ligt er al een heel lange tijd, het geraakt blijkbaar moeilijk verkocht. 

Weet iemand hoe het inkleuringsproces gaat van de verhalen van Marini? Kleurt hij in op een fotokopie, of rechtstreeks op de geinkte pagina's? Ik vermoed het laatste. 

Is dit proces hetzelfde voor al zijn albums? Adelaars van Rome/ De Schorpioen?

Dit heb ik altijd een heel leuke gevonden:

https://www.youtube.com/watch?v=hEDnt_GuHVI

De uploader heeft een gans kanaal, vol met oude filmpjes rond strips. Indrukwekkend hoor. 

Eppo is een heel leuk blad en een goede springplank voor startende tekenaars. Ik wens het nog heel veel jaargangen toe. 

zeer spijtig.

De markt van de luxes is gewoon een heel kleine markt. Maak je oplage te groot, dan geraak je ze gewoon niet meer kwijt.

@ Roque Ja: Mooie analogie!

Als een origineel is verkocht, dan komt hij zelden nog op de markt. Weg is weg...

Nog een aantal veilingen die voor binnenkort staan gepland: 

Banque dessinee: http://www.banquedessinee.be/catalogue.html

Millon (ism Petits Papiers): http://www.millon-associes.com/flash/index.jsp?id=18914&idCp=275&lng=fr

Bernaerts: http://www.bernaerts.be/Page_catalogue_mosaic.asp?sale=204&page_nbr=1

Bevestigd een beetje de tendens dat de markt meer en meer opschuift naar het Amerikaanse systeem waar topplaten makkelijk tot 10 maal duurder verkocht worden dan de mindere platen terwijl dat voor de Franco Belge veel minder was. Daar bestaat/bestond nog zo een soort 'cote' per auteur/serie.

Volledig akkoord. Zoeken naar kwaliteit is belangrijker dan een collectie lukraak samenstellen op basis van auteursnaam alleen. 

Een vraagje voor de "oudere" verzamelaars: wat waren de verkoopprijzen voor de Vermeirre uitgaven toen ze voor het eerst op de markt werden geplaatst? In welke mate weken de prijzen voor de vroege albums af van de prijzen voor latere albums? Werkte dit met voorinschrijving of werden deze albums met pagina willekeurig verspreid over een aantal speciaalzaken? Wat met de pagina's van Keunink? (hier bestaan toch ook een 600-tal pagina's van dacht ik maar ik zie ze zelden op veilingen). 

Catawiki is handig voor de huidige catalogusprijs maar over de evolutie van de historische prijs kan ik geen info vinden. 

De inschatting van de veilingmeester klopte wel. Normaliter kost een luxe Nero + origineel ongeveer 900 euro. De oudere uitgegeven door Vermeirre worden aangeboden (en verkocht!) voor ongeveer 1200 euro.

Ik heb al Vermeirre uitgaven gezien die voor 2.000 en 2.500 werden verkocht. Dat waren toppagina's van Nero, genre Beo de Verschrikkelijke. 

De prijzen van Sleen zitten al een paar jaar in dalende lijn. Een paar jaar geleden heb ik een grote verzamelaar gekend die heel veel originele pagina's had en ze allemaal heeft verkocht. Die mens heeft het moeilijk gehad om alles van de hand te doen, aan veel stukken heeft hij verlies geleden. 

De veiling van catawiki, dat was een echte koopjesveiling. Jammer dat er geen Oktaaf Keunink bijzat! 

Ik denk dat de veilingmeester wel correct was met zijn schattingen, maar de interesse van de bieders was er gewoon niet. 

Een plaat van Corentin haalde ook een recordbedrag voor een origineel van Cuvelier.

Inderdaad, het ging om een cover van Corentin. 

De pagina stond gewaardeerd tussen 25.000 en 30.000 euro maar werd uiteindelijk verkocht voor 65,728 euro. 

Voor zover ik kan oordelen op basis van een foto, begint het papier toch wel te lijden onder de ouderdom (gemaakt in 1950?). 

Zijn er verzamelaars op het forum van tekeningen uit de jaren '40 en '50 die uit ervaring kunnen spreken van papierconservatie-maatregelen? 

Bewaren in zuurvrije mappen is altijd goed, maar daar heb je niets aan als je een tekening van 70 jaar oud koopt die al door honderden handen is gegaan en sterk is verkleurd of bespikkeld is. Kunnen die pagina's met succes worden behandeld (ontzuurd?)

Even terug naar de veiling van Artcurial, naar een kavel dat aan de aandacht van de pers toch wat was ontsnapt, meerbepaald kavel 393, bestaande uit een reeks van 25 aquarellen door Hugo Pratt. Het kavel werd verkocht aan de prijs van 725,450 EUR! Reken maar uit hoeveel dat is per pagina... 

Link 1 verkoopsresultaten: http://www.artcurial.com/en/asp/results.asp

Link 2 catalogus met de foto's van de aquarellen: http://www.artcurial.com/pdf/2014/2490.pdf

Ik vind het eigenlijk zinloos te investeren in antiquariaatsstrips wanneer diezelfde strips vandaag de dag worden herdrukt op mooi papier. De integrales bieden in dit opzicht nog veel meer: infokatern, helderder lijnen en kleuren, stevige kaft. Ik begrijp de mensen niet die 500 euro over hebben voor een oud dupuis album dat je voor 10 euro nieuw en ongelezen in de winkel kan krijgen. Maar ieder zijn hobby natuurlijk. 

Ik vind het toch veelzeggend als je een maandloon wil betalen voor een potloodtekeningetje. Dat doet geen afbreuk aan de vaststelling dat Franquin een heel goeie tekenaar was. 

Heel wat moois aan originelen op de komende Sleen-Stallaert veiling van catawiki:

http://veiling.catawiki.be/marcsleen/donderdag

Ik vind die dédicace van Pruimpit toch wel een heel hoge prijs hoor (1.490 euro, zonder veilingkosten) ook al is het geen Guust Flater. 

Enige weken geleden werden toppagina's van Don Lawrence verkocht aan het dubbele van de prijs. 
Ok het is Franquin, maar je moet de zaken toch wel in perspectief zien. Don Lawrence is ook niet van de minste.

De prijzen van originelen zijn gewoon fel scheefgetrokken. Vinden jullie de prijs van 2,5 miljoen euro voor de Kuifje schutbladen een "correcte" prijs? 

Ik vind dat Bob De Moor een heel goede tekenaar was. Jammer genoeg heeft hij in de schaduw gewerkt van tekenaars als Hergé en Willy Vandersteen en aangezien daarnaast zijn eigen reeksen een relatief succes hadden heeft hij nooit de bekendheid en het succes gekend waar hij recht op had. Heeft De Moor het album "de Zwarte Rotsen" niet helemaal hertekend? Als striplezer vind ik dat een zeer mooie verwezenlijking. Dus ik denk persoonlijk dat Bob De Moor zonder veel problemen de reeks van Kuifje had kunnen verder zetten. 

De discussie wie Kuifje had kunnen verderzetten heeft eigenlijk geen zin aangezien de rechthebbenden er zich tegen verzetten, en dat is hun goed recht. Nieuwe albums uitbrengen houdt altijd een risico in, want de (oudere) lezers zullen ze vergelijken met de oudere albums en door gevoelens van nostalgie zullen de nieuwe albums denk ik het heel moeilijk kunnen halen van de oudere albums. En wat tegenover jongere lezertjes, moeten die nieuwe verhalen zich afspelen in de maatschappelijke context van de jaren '60 en '70, of in de context van vandaag (Kuifje met een Smartphone??)? In welke richting blijf je het oeuvre van Hergé trouw? Hoe ga je dat als scenarist en tekenaar aanpakken? Stel je voor dat het niet aanslaat omdat de jeugd liever Kid Paddle leest. Dat zijn serieuze problemen en risico's, zowel op artistiek als commercieel vlak. Dan moet ik de rechthebbenden gelijk geven als ze het oeuvre achtergelaten door Hergé als een afgesloten geheel bekijken en met rust laten.