sanderg

Het vroegere werk van Hermann was inderdaad mooi - aanvankelijk was ik enthousiast over zijn overgang naar directe inkleuring maar in de loop der jaren daalde mijn enthousiasme. Ik merk dat ik nu tekentechnisch zijn werk voor de 'Torens van Schemerwoude' zo ongeveer het hoogtepunt vindt (zo rond 'Sigurd'). Qua houdingen e.d. vind ik zijn personages veelal nogal 'hobbezakkerig' (niet dat ik het beter kan (integendeel!)), maar ik denk dat dit te voorkomen zou zijn door meer met modellen (foto's e.d.) te werken. Zijn landschappen vind ik wel altijd erg mooi! Toch ook wel een 'handicap' waarmee ik zelf kamp- mensen tekenen is erg moeilijk- zeker als je ze zo levendig wilt krijgen als Rosinski.    

Goeie tips kameraad mauser! Vooral t werk van wrightson vind ik erg knap (al is t niet echt mijn ding met die zombies e.d) schuiten is er trouwens ook erg goed in (in douce bijvoorbeeld staan mooie licht-donkerwerkingen). Hermann kan t ook wel, maar bij hem heb ik niet t idee dat hij werkt met foto's maar t meer uit 'de losse pols' doet. T klopt naar mijn idee soms niet helemaal.

Interessant! Bedankt voor de link kameraad mauser!

Redelijk naief inderdaad! Daar heb je gelijk in

Ik had altijd het idee dat modellen vooral werden gebruikt voor het tekenen van bijvoorbeeld houdingen e.d. (Jacobs bijvoorbeeld werd in een aantal houdingen geportretteerd door Hergé voor personages in 'de zeven kristallen bollen'). Maar je kunt inderdaad ook modellen gebruiken louter voor realistisch licht- en schaduwwerk. Lijkt me trouwens wel weer een gedoe om dan ook de achtergrond zo te krijgen dat ook daar de lichtwerking goed overeenkomt met die op de personages zelf..

Dank voor jullie reacties!

Inderdaad geven sommige scenaristen hun tekenaars, naar ik heb begrepen, storyboards. Ik meen dat Van Hamme dat ook doet. Ik geloof inderdaad dat dit het werkproces toch echt aanzienlijk vergemakkelijkt omdat de houdingen en (wellicht) de composities e.d. dan al zijn voorgelegd. Als tekenaar kun je dan aan de slag om de ideeen uit te gaan werken. 

Beroemde schilders als Caravaggio gebruikten inderdaad modellen (eigenlijk toch ook een soort van 'natekenen'). Van hem gaat meen ik het verhaal de ronde dat hij een prostituee gebruikte om model te staan voor Maria. 
Eerlijk gezegd nooit echt bij stil gestaan, maar je kunt modellen uiteraard ook gebruiken voor de creatie van bijvoorbeeld lichteffecten. Anders zul je het toch nooit zo mooi voor elkaar kunnen krijgen als op de prenten van Rosinski hierboven.

Misschien dat ik eens ga proberen aan de hand van zwart wit foto's ook iets dergelijks voor mekaar te krijgen - aardige uitdaging

Bij Rosinski vind ik het, behalve de genoemde effecten, inderdaad ook ontzettend knap dat de personages een zekere natuurlijke beweeglijkheid vertonen. Uiteraard kun je daarvoor met modellen werken maar zoiets zal toch ook echt in de vingers moeten zitten denk ik. Ik kan daar echt jaloers op zijn

Dank voor jullie reacties! Inderdaad zou ik misschien toch ook eens moeten proberen om zelf wat te bedenken/ ontwerpen. Wat ik ook wel heb gedaan trouwens is foto's natekenen. Dat lijkt me niet echt een schande want dat deed iemand als Hergé ook voor de Kuifje albums. Tardi gebruikt zelf ook veel foto's voor het tekenen van prenten (o.a. WO1 fotomateriaal). Het aardige van iemand als Tardi is dat hij er net zijn eigen 'schwung' aan kan geven. Een befaamd 'trucje' wat ik wel eens heb gebruikt is om een kleurenfoto in zwart wit af te drukken- je kunt er dan vrij makkelijk toch een 'Tardiaanse' stijl van maken (ik ben, zoals jullie zullen begrijpen, vooral een fan van het zwart-wit/ grijstinten werk van Tardi).

Ik wist trouwens niet dat er bomen zijn die uit muren groeien ;-) Misschien heeft Juillard dat ook ergens van nagetekend? :-D

Ik heb nog één tekening die ik graag wilde laten zien - opnieuw is ook deze foto niet van de allerbeste kwaliteit (waaroor mijn excuses)- ik ben over het resultaat zelf wel het meest tevreden van wat ik gemaakt heb denk ik.. In zwart wit zijn makkelijker correcties te maken (ik doe dat met Typex :-) dan wanneer de tekening met kleurstiften is uitgewerkt - daarom kan ik in zwart wit werk feitelijk eindeloos prutsen totdat ik er tevreden over ben

Overigens vond ik, toen ik voor het eerst een werk van Tardi 'kopieerde', het nog behoorlijk verbazingwekkend hoe moeilijk t eigenlijk in elkaar zat allemaal. Als je een willekeurig album van Tardi openslaat lijken de tekening soms op het eerste gezicht nogal slordig. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik de 'meest losse' details (zoals de huizen op de achtergrond van de onderstaande prent) wat strakker teken omdat ik dat stiekem toch mooier vind dan de meer losse lijnen die Tardi soms hanteert.

Wat ik écht ontzettend knap vindt is hoe iemand als Rosinski (in zijn jaren 80 gloriedagen wel te verstaan) de meest fantastische lichteffecten creeerde met arceringen/ schaduwpartijen etc. Ik vind het echt onvoorstelbaar hoe iemand zoiets kan maken. Als voorbeeld een paar plaatjes. Heeft iemand van jullie enig idee hoe tekenaars dat in hemelsnaam voor mekaar krijgen?! Daar moet toch haast wel fotomateriaaal voor gebruikt zijn zou je denken?!

Nog een fotootje van n werk dat ik heb nagetekend van een tekenaar die ik erg goed vindt - André Juillard. Compleet andere tekenstijl dan Tardi- leuke uitdaging daarom voor mij. Bij Juillard is het echt 'priegelwerk' wat hij doet. Erg gedetailleerd allemaal. Foto is gemaakt met mijn mobiel dus niet van allerhoogste kwaliteit..

Dank je Kristof! Het is echt nagetekend en niet op een lichtbak overgetrokken of iets dergelijks. Dat zou voor mij ook niet leuk zijn om te doen, daar ik het juist een uitdaging vindt om zo nauwkeurig mogelijk het origineel na te bootsen. Een tekenopleiding heb ik niet gehad- het is altijd een hobby van me geweest en door veel te oefenen kreeg ik er in de loop der jaren meer handigheid in. Het is uiteraard jammer dat het niet een echt origineel beeld/werk is. Punt is echter dat als ik strips lees ik zo af en toe beelden zie die me echt aanspreken en waarvan ik denk- Dat zou ik graag aan de muur willen hebben! Omdat dat niet mogelijk is (en ik geen kopietje uit het kopieerapparaat aan de muur ga hangen :-) ga ik zo'n beeld dan zelf maar namaken.
Het ontbreekt me wellicht aan verbeelding om zelf een dergelijk beeld te bedenken en het de sfeer te geven die ik ervaar bij een tekenaar als Tardi. Als ik zelf iets zou bedenken en er een plaat van zou maken ben ik bang dat het me uiteindelijk altijd zal tegenvallen omdat ik dan niet zou bereiken wat (goede) striptekenaars wel kunnen. Zij hebben (veelal) wel een echte tekenopleiding genoten en zullen, behalve het creatieve aspect (dat ik erg leuk vindt) ook de fantasie hebben om een prachtig beeld te scheppen. T zal wel altijd stiekem een (jeugd)droom blijven om er professioneel iets mee te (kunnen) doen. Maar er zijn echt tonnen goede tekenaars vind ik, dus ik durf het niet echt aan.. Wat ik wel aardig vind is het natekenen van foto's (en dan met name bijvoorbeeld straatbeelden om toch maar een beetje in de sfeer van Tardi te blijven) 

Dank jullie wel! Het blijft inderdaad natekenen (helaas), maar het is leuk om te doen en is goedkoper dan een (onbereikbaar) origineel ;-)

Dit item is al eens aan bod gekomen geloof ik maar ik wil het graag nieuw leven inblazen! Nu de prijzen voor originelen soms echt te belachelijk voor woorden zijn is het (voor mij dan) erg jammer om te beseffen dat een echt mooi werk van een bekende tekenaar moeilijk te bemachtigen zal zijn. En zelfs áls het al mogelijk is, is het misschien niet mogelijk om net die ene pagina of dat ene werk aan te kunnen kopen dat je nou net zo mooi vindt (omdat dit werk simpelweg niet te koop wordt aangeboden). Ik ben zelf groot fan van het werk van Jacques Tardi en was altijd erg wild van zijn prent in 'Loopgravenoorlog' met daarop een Spad en (volgens mij) een Fokker vliegtuig. Omdat ik het origineel (zeer waarschijnlijk) niet kan betalen en het ook (zeer waarschijnlijk) nooit te koop zal worden aangeboden heb ik dan op gegeven moment maar besloten om het zelf na te tekenen :-) Als je aardigheid in het tekenen hebt dan is het werk van Tardi erg leuk om na te bootsen met zijn zwart/ wit/ grijs tinten. Al experimenterend met verschillende kleurstiften heb ik de pagina gekopieerd en hangt ze nu bij ons aan de muur (mijn vrouw vond de tekening gelukkig ook mooi ;-) Ik heb nadien nog wat werken van Tardi nagemaakt (de WO1 tekening is voor een schoolproject gebruikt- alle credits heb ik daarbij overigens aan Tardi gegeven als maker van het originele werk- ik heb enkel de plaatjes herschikt). Het leek me wel leuk om jullie eens te vragen wat jullie ervan vinden en of jullie wellicht iets soortgelijks ook wel eens hebben gedaan.

Hartelijk dank voor jullie reacties! Erg leuk om te lezen! Leuk ook dat deze draad toch aardig wat reacties losmaakt. Enne- Olsimar- graag gedaan gedaan hoor om het zetje te geven deze 'oude' strip weer eens te herlezen ;-)

Mijn theorie over het verhaal loopt eigenlijk wel synchroon aan de beschrijving van de 'eerste piste' zoals geschetst door SPeeDy. Mijn idee is daarbij is nog dat bij het doden van de oude door de jonge Torric de jonge Torric kan blijven bestaan omdat hij zijn 'toekomstige ik' doodt (die hij op dat moment nog niet is geworden). Dit strookt met de uitleg van Vlana dat Torric nu zijn gehele levensloop kent tot aan zijn dood. 
Het personage dat aan het begin van het album onder de lawine komt is naar mijn idee (zoals in mijn eerst post al vermeld) een onbekende, evenals de Saxegaard die op dat moment de lawine veroorzaakt. De persoon die Thorgal in de sneeuw ziet liggen nadat hij tijdens zijn skiritje op een boom knalt is naar mijn idee ook een onbekende (op dat moment staat immers vast dat Torric Saxegaard is). Ik weet eigenlijk wel zeker dat het bewust zo is opgezet door Van Hamme dat Torric uiteindelijk op eenzelfde manier omkomt om de lezer extra in verwarring te brengen (de 'fout' die eerder in deze draad is geschetst). 

Om het extra verwarrend te maken is de Thorgal die aan het einde van het album dreigt te worden gedood door Torric dezelfde Thorgal als die aan het begin van het album. Nu is het echter geen onbekende meer die hem wil doden maar Torric. Déze Thorgal zal de ring vinden, terugreizen in de tijd en eindigen als dezelfde Thorgal als aan het einde van het album (er zouden op dat moment dus geen twee Thorgals zijn zoals eerder geschetst). 

Het enige wat dan nog niet zou kloppen is dat zowel de omgekomen Torric als Vlana de ring omhebben. Zoals SPeeDy al terecht opmerkt zou dit kunnen worden verklaard door het afnemen van de ring van het dode lichaam van Torric door Vlana. Het enige dat dan nog steeds niet zou kloppen is dat de Torric die Thorgal wil doden zichzelf niet hongerig en uitgeput aan ziet komen bij het huisje (hij merkt dit zelf ook op als iets dat niet klopt). De enige (wat onbevredigende) verklaring die ik daarvoor nog kan bedenken is dat hij zichzelf net gemist heeft. 

Hoe langer ik er over nadenk hoe briljanter ik het scenario eigenlijk vindt hahaha :-D Misschien geef ik Van Hamme teveel credits- feit is en blijft dat hij voor mij DE absolute topscenarist blijft in stripland. Het probleem dat ik daarbij nog wel eens heb is dat ik andere strips altijd redelijk schraal vindt afsteken bij strips die door Van Hamme zijn geschreven (Schorpioen bijvoorbeeld vind ik ontzettend goed getekend, maar de verhalen boeien me helaas (te) weinig, hezelfde geldt helaas voor mij ook voor andere reeksen van Desberg. Dufaux kán echt wel een aardig verhaal pennen, maar het sterke begin verzandt helaas altijd in slap geleuter.. echt zo jammer). 
 

Aardig om te zien dat ik blijkbaar toch wat mensen geprikkeld heb om het verhaal nog eens ter hand te nemen :-) Voor wat ik me kan herinneren heb ik, toen ik het verhaal voor de eerste keer had gelezen, het album weggelegd met een gevoel dat ik er echt geen touw aan vast kon knopen. Bij latere herlezing had ik al het idee dat ik wat beter moest opletten en begonnen de vragen te rijzen... Ben benieuwd naar jullie bevindingen na herlezing. Overigens is er ooit op de thorgal fanpagina (ttp://www.thorgal-bd.fr/) ook een levendige discussie geweest over dit album

Het grappige is dat Van Hamme zelf over dit verhaal (in de Rosinski monografie) aangeeft dat hij er lang aan heeft gewerkt (ik meer dat hij het over twee maanden had). De pers was niet laaiend omdat het verhaal te complex zou zijn-hij merkt op dat de lezer na moet denken bij dit verhaal en dat dit iets is waar niet veel mensen warm voor leken te lopen. Voor de een (inclusief mijzelf) zal dit 'nadenkproces' een extra verdieping zijn om te genieten van het verhaal maar voor de ander zal het eerder een beperking opleveren daar mensen strips toch vooral voor hun ontspanning lezen.

Ik neem het denkproces (zoals je wel in mijn eerste post hebt kunnen lezen) redelijk serieus ;-) Misschien ook juist om Van Hamme nu wel of niet op een fout te kunnen betrappen. Bedankt voor je respons trouwens Rik! Interessant om te zien dat jij wel (anders dan ik dus) meent dat het wel degelijk Torric is die aan het begin van het album om het leven komt

Ja- het is alweer een wat ouder album inderdaad. Ben stiekem best jaloers - ik ken de Thorgal albums ondertussen al zo goed.. Zou graag willen dat de laatste keer dat ik ze las ook zover achter me lag om een klein deel van die ervaring van het eerste keer lezen nog eens te hebben.

Veto- jij als fervent Rosinski-liefhebber- heb jij wellicht nog een theorie over dit album? (waarvan ik eens in een interview heb gelezen dat het Rosinski's persoonlijke favoriet is)

Ben echt benieuwd naar je bevindingen Kuzuri!

Mijn idee is juist dat er wel over is nagedacht (ik heb Van Hamme wel hoog zitten :-)- dat is wellicht juist wat me dwars zit /intrigeert aan dit album- Ik kan er namelijk de vinger niet geheel achter krijgen. Ik kan het overigens echt aanraden om het album nog eens te lezen hoor! In die tijd stond Thorgal wat mij betreft echt aan de absolute top zowel qua tekeningen als verhaal 

Het valt mij op dat in veel 'favorieten' lijstjes deel 15 van de Thorgal reeks vrij hoog eindigt. Persoonlijk vind ik het ook een erg goed album, maar breek ik er telkens weer mijn hoofd over of het verhaal nu wel of niet klopt. Ik heb in een eerder commentaar hier op de reep iemand wel eens zien vermelden dat er een 'serieuze' fout in het verhaal zou zitten.
Waar ik altijd mee blijf worstelen is wie de persoon is die aan het begin van het album op de hoorn blaast en omkomt onder een lawine. Je zou denken dat dit Torric is naar die duikt even later levend en wel op om Thorgal te leren kennen en te begrijpen hoe hij door de tijd kan reizen. Wanneer dit personage de Torric uit het verleden is (die later in het album naar de toekomst reist om Thorgal te doden), dan zou je toch denken dat (zoals hij zelf ook zegt) hij zichzelf terug zou hebben gezien wanneer hij uitgeput aankomt bij de ruineresten van het huis (wat niet het geval is). Hij zou daar toch immers eerst hebben moeten aankomen om Thorgal te ontmoeten en er uberhaupt weet van te krijgen hoe hij door de tijd kan reizen?

Mijn theorie is dat het personage aan het begin van het album een onbekende is, evenals de meester van de bergen die hem op dat moment doodt. Aan het einde heeft Vlana (die nu de meester van de bergen is) voorkomen dat Torric ontsnapt en naar het huisje vlucht. De Torric die naar de toekomst is afgereisd om Thorgal te doden is immers al kopzorgen genoeg.
 

Wat me een beetje steekt in het verhaal is dat Vlana op het einde van het album aan het hoofd staat van een stelletje boeven dat er blijkbaar ook slaven op na houdt. Dit gegeven strookt niet met haar karakter.

Wat zijn jullie gedachten?

Overigens versterkt het feit dat ik me nu nog steeds,jaren nadat ik het album voor het eerst heb gelezen, het hoofd breek over het bovenstaande mijn idee dat dit echt wel een heel goed album is dat blijft intrigeren.