marioboon

2 uren geleden, Vittorio zei:

En wat een onverwachte finalist: 

 

 

Dat is dan ook een heel sfeervolle tekening! 

14 uren geleden, Rik zei:

Op de een of andere manier leefde het beeld bij de oude luchtvaartseries dat de held moest worden vergezeld door een malloot. Danny had Tuckson en Tanguy had Laverdure.

 

Dat is een oud ekend vertelelement  om de spanning bij het publiek even te breken en om het onkreukbare, en saaie titelpersonage te "vermenselijken" 

Zie ook: Robbedoes had Kwabbernoot, Kuifje had kapitein Haddock, Blueberry had Jimmy McClure, Asterix had Obelix, Suske&Wiske had Lambik,...

Ook Shakespeare had vaak die komische karakters in zijn stukken

Maar die Sonny verpeste het ook vaak voor mij. Zeker in de verhalen van Bergèse stoorde mij dat enorm omdat Bergèse geen komische scènes/gezichten kon tekenen en alleen clichématige scenes kon maken (ik herinner me een dikke Amerikaanse dochter mét schoothondje van een Admiraal waar Sonny mee moest trouwen. Dat was zooo slecht!)

4 uren geleden, Ambreville zei:

 

@marioboon in hln

Je bent me voor :-)

Ook online met als toemaatje de eerste pagina

https://www.hln.be/regio/sint-truiden/truienaar-en-darmspecialist-maken-strip-over-darmkanker-lees-het-verhaal-maar-doe-de-test~a21597b8/

20 minuten geleden, De Hollander zei:

De andere oudere reeks betreft de reeks: In de Schaduw van de Zon 1 t/m 3.

 

Ik weet nog dat ik dit destijds minder vond. En ja, ook per heden vind ik dit geen aanrader. De tekeningen zijn prima op orde. Maar het verhaal is net heel best. Daar had veel meer ingezeten, maar het lijkt erop dat Colin Wilson geen idee had waar het naar toe moest. Geen aanrader dus en in mindere mate genoten van het werk van Wilson.

typisch zo'n reeks die je altijd in tweedehandsbakken terugvindt

Oh, Tof. 

Ik vind het een toffe reeks. Alleen jammer dat de tekenaars zo wisselend van kwaliteit zijn

Kriminal was ook een plezante thrashy-reeks

13 minuten geleden, devilcreator zei:

inderdaad, maar dit is al heel lang geleden. Was volgens mij de allereerste keer dat we in Flanders Expo de beurs lieten doorgaan.

Dat zou best es kunnen.

Giuseppe is al es op FACTS geweest samen met Phillipe Briones en een gezellige figuur die graag en avontuurlijk eet. Oh, en nu Editor in chief is van een AMerikaans uitgeverijtje  

19 minuten geleden, Tanuki zei:

Oeps Het gaat over Angoulème dus, en Takahashi-sensei is inderdaad iets helemaal anders dan Hitomi

 

Ik betwijfel ook of ze een andere taal dan Japans spreekt, maar dat zou geen probleem mogen zijn. Voor mij niet alleszins, al is mijn Japans ook eerder beperkt. Takahashi-sensei is voor mij echter één van de grootste Japanse mangaka, naast Adachi Mitsuru-sensei (een generatiegenoot) en de Tezuka's, en dat zou het enige mogen zijn wat telt.

Hier in het Vlaamsche land is Takahashi-sensei vrij onbekend, maar ik heb begrepen dat in Frankrijk manga echt wel boomt en bijgevolg zullen alle belangrijke reeksen wel een franse versie hebben. Dan vind ik het ook logisch dat ze wint, zeker als je haar werk al eens gelezen hebt. Anders kan ik wel enkele titels aanbevelen...

Ik ken haar wel hoor al zijn haar specifieke reeksen niet echt spek voor mijn bek.

Tot voor kort was manga goed voor 50% van de totale stripverkoop in Frankrijk en dat is mede de verdienste van haar populariteit en werk uit de jaren 80 en 90. Een terechte winnaar dus.

20 uren geleden, Ambreville zei:

Ruimteschepen en goden. Dat zijn meestal de eindpunten van creativiteit. (/cough Thorgal)

Nou, ruimteschepen zijn toch een redelijk essentieel gegeven doordat Thorgal een alien is.

Vetzakken!

Ik had het over de uiteindelijke winnares Rumiko Takahashi, hee!

6 uren geleden, Tanuki zei:

Ja, want dat zijn sukkelaars

 

Noem het niet-subtiel lobbyen  

3 uren geleden, Kool Thing zei:

Ik had hem ook graag als winnaar gezien, maar ja, een kluizenaar en PR gaan moeilijk samen  . 

Een Japanse vrouw zou eigenlijk nog moeilijker moeten geweest zijn om PR te voeren

Inderdaad. Doodgeboren... jammer.

18 uren geleden, linthout zei:

Wat een heel belangrijke boodschap is trouwens.

Een zelftest klinkt voor mij alsof je het zelf kunt testen.

Maar dat is het niet. Je stuurt het op en je krijgt een week later een brief.

Alleen: als jullie vijftigplussers willen bereiken is de stripwinkel niet de juiste plaats.

De meeste mensen die een stripwinkel bezoeken zijn jonger en veel jonger.

Hebben jullie ook plannen om bij de juiste doelgroep terecht te komen?

Ik heb ook ergens gelezen dat de hele opbrengst naar onderzoek gaat.

Een zeer goed initiatief dus.

De Fec-o-test is die zelftest. Die geeft je een indicatie na 3 dagen of er occult bloed in je stoelgang zit. Als die "positief" is dan ga je best naar de dokter. Een beetje te vergelijken met een zwangerschapstest.

Wel, als je de strip niet voor jezelf koopt, dan voor je vader, kameraad, broer, nonkel, tante... kans is groot dat je toch iemand in de doelgroep kent

En Luc Colemont doet zo'n 150-200 lezingen per jaar en daar komt de doelgroep dik op af. 

Zojuist, Ambreville zei:

Ontboezemingen aan Allah lijkt me toch de onverwachte hit te zijn van deze week.

Heb 'm ook gekocht en zit toch een beetje met een dubbel gevoel. De hoofdrolspeelster probeert hardnekkig zichzelf te overtuigen dat zij in controle is van haar keuzes en in zekere zin is dat ook, maar ze kiest vooral om niets wezenlijks te veranderen aan zichzelf. Het feit dat zij dit doet in een islamitische setting zou het shockerend element moeten zijn, maar eerlijk gezegd wordt daar wel heel oppervlakkig over gegaan en valt het wat plat. Haar relatie met god is ook heel oppervlakkig en ik snap het niet zo goed wat de oorspronkelijke monoloog beoogde: een aanklacht of een afrekening. 

1 uur terug, linthout zei:

OO? dan krijg ik er een gratis!

Joepie!!! Eindelijk een stripverhaal dat zich richt tot vijftig plussers!!!!!

Tenminste, ik werd  pas uitgenodigd om dit onderzoek te ondergaan vanaf mijn zestigste.

Dan denk ik toch dat dit de belangrijkste groep is die gevaar loopt?

De Europese richtlijn is dat iedereen vanaf 50 zich laat screenen. In Vlaanderen krijgt iedereen die 54 wordt  een gratis zelftest om terug te sturen.

Dat wordt nu afgebouwd naar 50 maar pas binnen een paar jaar.

Maar in de apotheker kan je zelf ook die zelftest doen en dat is toch de boodschap die in de strip zit: wacht niet en doe de test.

2 minuten geleden, linthout zei:

Interessant! Ik veronderstel dat het boek gratis verdeeld wordt? Of cadeau gegeven wordt als je je darmen laat onderzoeken?

Hoe raak je er aan?

 

Gewoon, in de stripwinkel naar keuze kopen.  

Er zijn wel onderhandelingen bij de associatie van huisartsen gaande en een aantal medische bedrijven hebben een eigen editie besteld.

Oh ja, en als je Europees parlementslid bent, krijg je 'm gratis in het Engels.

Ik vind net dat die SuperGroom méér Robbedoes is dan de spinoffs. 

Trouwens, we moeten die SuperGroom massaal steunen, want het zal van hem afhangen of er nog gewone Robbedoezen gaan komen. De reguliere reeks is effectief on hold gezet. 

Nu mag het verteld worden.

Op 6 maart verschijnt mijn nieuwste strip bij Ballon Media.

Een one shot in opdracht van de vzw Stop Darmkanker om de mensen bewust te maken van en op te roepen voor de preventie van darmkanker. Maar geen nood, het is geen saaie educatieve strip !

De strip zal trouwens in 4 talen tegelijk verschijnen: Nl, Frans, Engels en de weireldtoal Aantwaarps.

32 minuten geleden, IvoVWS zei:

Je bent duidelijk geweest met je voorbeelden maar je moet toch toegeven dat die Roodbaard-pagina hopeloos verouderd is. Niemand maakt nog strips op die manier.

Ik lees graag strips die zelfs zonder hele lappen tekst min of meer te volgen zijn ("don't tell, show"). Die verschillende standpunten in de Roodbaard-plaat brengen niets bij aan het verhaal en i.p.v. de personages het verhaal te laten doen springt de tekenaar van standpunt naar standpunt.

Ja, hij is dan ook 50 jaar geleden getekend, natuurlijk. En wat nu vaak anders wordt gedaan is spelen met de paginaindeling. Maar dat is puur uiterlijke vorm. Maar de manier waarop ie de actie (in deze een saaie dialoog) in beeld brengt is meer modern dan die plaat van Berlin. 

En dat is puur techniek. Die techniek is nog altijd hetzelfde als vroeger.

Show don't tell, inderdaad. En de herhaling van tekst, de beschrijving wat er gebeurt op dat prentje, is out of date. Maar dat is niet wat er hier gebeurt. Dit is een moment van "niet-actie". En dan mag je niet nog es VISUEEL saaier maken dan wat er is. Maak je pagina interessant. 

Het ironische is dat hedendaagse comictekenaars (kijk maar es naar de comics geschreven door Bendis) in die momenten van "niet-actie" die momenten ook saai uittekenen. Ze kopiëren dan prentjes, vergroten wat of zoomen een beetje uit, maar that's it. Deels is dat ook uit tijdsgebrek omdat ze die 20 pagina's per maand moeten maken natuurlijk.

Zojuist, Kristof Berte zei:

 

Goeie tekenaars krijg je toch ook moeilijk overtuigd voor een kortverhaal? Tenzij je ze betaalt... Allez, ik moet bijvoorbeeld aan u toch ook niet vragen of gij eens 4-5 pagina's wilt tekenen voor mij. Jong talent, dat kan nog eens lukken, maar tis niet dat ze daar de straat mee dweilen.

 

En ik vind kortverhalen zo verloren werk. Je krijgt dat moeilijk gepubliceerd, en je kan het ook niet uitbrengen in eigen beheer als niemand geïnteresseerd is.

 

Juist wel, want dat vraagt minder investering voor die tekenaar. Dat is echt zoiets wat ze "tussen de soep en de patatten" kunnen doen en het is een gemakkelijke test om te zien of het kan "klikken" met mekaar voor je een een groot project zou werken. Het geeft als tekenaar ook de kans om es iets nieuws te proberen, te experimenteren met een nieuwe stijl bijvoorbeeld.

Nu, vroeger ging het publiceren wel wat gemakkelijker omdat er veel stripbladen waren die elke week wel moesten gevuld zien te raken, maar daar heeft het internet zijn rol in te spelen. En je hebt de Spirou, Eppo, Stripglossy, ZOne5300, PulpDeluxe,... nog altijd.

In het Engels zijn er ook geregeld anthologies waar je met kortverhalen terecht kunt. 

Kortverhalen zijn vingeroefeningen. 

16 minuten geleden, Vittorio zei:

Dat haalt je de koekoek. Saai is immers een subjectief begrip. Toch geloof ik dat je je zozeer verliest in de toegepaste techniek dat je eenvoudig over het hoofd ziet wat toch  in een oogopslag is vast te stellen: dit is echt een hele saaie pagina. 

 

dus, ik toon met directe voorbeelden wààrom het geen saaie pagina is en jij zegt subjectief dat het een saaie pagina is... OK dan...dikke duim voor jou...

2 uren geleden, Sherpa zei:

Dat vraagt om wat ouderwetse sluikreclame.

 

Mooi een-tweetje 

14 minuten geleden, Kristof Berte zei:

On est en train de faire ça aussi

 

Ik hoorde eerder van SU dat ze altijd op zoek zijn naar goeie scenaristen. Maar volgens mij kan je enkel bewijzen dat je een goeie scenarist bent, door met tekenaars samen te werken. Synopsissen schrijven en een kader-per-kader uitgewerkt scenario uitschrijven inclusief dialogen, dat zijn toch twee heel andere dingen. Nu goed, ik probeer het, we zien wel waar het schip strandt.

Als scenarist (én als tekenaar!!) leer je je métier door het maken van kortverhalen. Je overtuigt een tekenaar sneller om een verhaalt van 4-5 pagina's van je te tekenen dan je 200 pagina's dikke epische graphic novel.

Een goede uitgever ziet op 5 pagina's wat voor vlees ie in de kuip heeft.

7 uren geleden, Vittorio zei:

Of buikpijn?

 

De maandstonde in Blake en Mortimer. Ha! Mochten ze willen.

 

Saai... Saai... Wat nou saai? Dit is pas saai:

 

 

Objectief is die Roodbaard-plaat niet saai als ik even mijn hoed van stripdocent mag bovenhalen (misschien ga ik wel deze case gebruiken in mijn les  )

De eerste plaat heeft 3 camerastandpunten die weinig actie tonen. Door de grid van 12 identieke prentjes wordt er ook niet gespeeld met de prenten. Het vertelritme wordt daardoor ook bewust heel traag. Er wordt op emotie gespeeld, maar de tekenaar is niet echt goed in het tekenen van emoties. Je krijgt ook niet echt een goed beeld van de emotie. Je moet in een strip altijd een beetje aan overacting doen in je expressies om te duidelijk genoeg te maken. Hier is dit té subtiel gedaan.

De tekenaar gebuikt filmtechnieken, maar vergeet dat een strip geen film is (een fout die wel meer moderne Amerikaanse tekenaars maken) en houden veel te lang hetzelfde camerastandpunt aan (uit luiheid of om de boel sneller te kunnen tekenen). Hij speelt niet met zijn camera maar laat de hele regie over aan het acteertalent van zijn personage (wat bij een strip ook in handen valt van de tekenaar)

Qua inkting is er ook weinig variatie in de lijnvoering of reliëf (waarmee ik bedoel dat je voorgrond en achtergrond in je inkting moet kunnen visualiseren.

In tegenstelling met tot Roodbaard waar elk prentje een ander camerastandpunt heeft om wat in sé een saaie dialoog is tussen 3 personages te niet saai te maken voor de lezer. De scenarist weet dat ie ook de tekenaar geïnteresseerd moet houden bij het tekenen van zulke saaie "exposure" 

Ironisch genoeg is die 50-60 jaar oude pagina veel moderner en dynamischer in zijn "editing". In een moderne film duurt een gemiddeld shot 5,4 seconden. Er wordt gespeeld met close-ups, overshoulders, "plan américaine", halve close, full shot, vogelperspectief,... het hele gamma van visuele storytelling wordt bovengehaald. En toch overdrijft ie hier niet in. 

De bladindeling en de grootte van de prenten varieert maar er zit toch een houvast in om de lezer niet tureluurs te maken. Kaders worden doorbroken om lucht in de compositie te brengen. 

De inkleuring is ook effectief en niet storend (al kunnen we hier niet mee vergelijken) en zelfs zonder kleuren zou de zwartwit plaat nog visueel perfect leesbaar zijn door het gebruik van rake, zwarte vlakken.