Tom MDP

Dat is dan effectieve reclame hé... dat verandert niets aan het feit dat kinderen nog altijd zelf zullen bepalen wat ze tof vinden, ongeacht hoe ze het product onder ogen hebben gekregen.

3 uren geleden, Werner zei:

Dat vind ik zo'n dooddoener, 'het is maar voor kinderen'. Als het voor kinderen is dan moet het ZEKER zo goed zijn als voor volwassenen, zo niet beter.

En kinderen zijn de enigen die voor zichzelf kunnen beslissen wat voor hen het beste is.

Als het hen niet aanstaat, je zal het snel genoeg merken.

Nee, ok. Maar het zou evengoed wel kunnen dat hij dat ook doet omdat het leuk is.

Niet iedere auteur of tekenaar heeft de nood om het diepst van zijn ziel op papier te gooien of heeft altijd zin om artistiek bezig te zijn. 

Of misschien vindt hij het gewoon leuk om eens een K3 strip te maken?

Het is eens iets totaal anders, wat de sleur breekt. 

Op 29/6/2018 om 13:55, Kristof Berte zei:

Zo'n vlotte samenwerking, dat is in feite ongezien in het Vlaemsche Striplandschap.

Waar? 

Voor 1/5e van 12 000 euro doe ik mijn Prinske halve pagina van Vandersteen ook wel van de hand. 

8 minuten geleden, Kristof Berte zei:

En ook altijd met veel lof over het bijwijlen belachelijk prachtige tekenwerk van die uiterst sympathieke tekenaar.

Zeker en vast! Daar wordt nooit of te nimmer iemand uitgescheten of de zinswijze “mor enfin, Kristof...” gebruikt!

1 minuut geleden, Kristof Berte zei:

En ook altijd met veel lof over het bijwijlen belachelijk prachtige tekenwerk van die uiterst sympathieke tekenaar.

(Je hebt het nu toch over uzelf als “die uiterst sympathieke tekenaar”, want anders kan ik niet meer meezwansen? :P)

Op 26/6/2018 om 09:52, Kristof Berte zei:

Zelden of sporadisch!

En dan ook nog op een uiterst minimalistische en beschaafde toon.
Zeker niet als een razende zot met tourette syndroom ofzo. 

Op 28/5/2018 om 21:33, Kristof Berte zei:

Ik weet niet of Tom het altijd zo leuk vindt als ik zoveel detailkes teken  

Alsof je mij ooit zou horen klagen...

Ik ben ook eens in mijn archieven gaan snollen. (want ik ben dus een van die mensen die niet meer op papier werkt.)

Omdat iedereen die figuren al van jonge leeftijd krijgen binnengelepeld via TV.

Ik zou langs geen kanten meer weten wat er in die reeks gebeurde, maar dit zorgde er wel voor dat ik als veertienjarige naar de eerste x-men wou gaan kijken, ondanks dat ik (tot dan) nog nooit een x-men comic had gelezen.

Hoeveel mensen kenden Blade al niet van zijn optreden in de Spiderman Animated Series (bewust of onbewust) voor Wesley Snipes 4 jaar later het vuur aan de lont stak die tot de explosie van superheldenfilms vandaag de dag zou leiden?

Voor hoeveel mensen is dit niet de "definitive" Two-Face ondanks Tommy Lee Jones en Aaron Eckhart hun vertolkingen in de films?

Zelfs Heath Ledger zijn vertolking van The Joker moet soms nog de duimen leggen in populariteitspolls tegen Mark Hamill's maniakale lach.

Op 9-5-2018 om 13:58, Peter Motte zei:

De mensen die de film aanvielen handelden totaal zonder kennis van zaken. En ze deden dat ook al lang voor de film in de zalen was.

 

Zo'n gedrag op het internet?! NONSENS! 

En ondanks het tin foil gehalte, er zitten zeker waarheden in wat Peter zegt.
Het succes van een film (of boek, of strip of whatever) wordt voor een groot deel bepaalt door de distributeur.
Het aloude "waar wij staan, staat niemand anders"-principe van Vandersteen.

Een merk als Star Wars is voor bioscopen en cinemacomplexen een zekere gok voor inkomen te genereren dan een kleine indiefilm zonder grote backers. Het is ook niet uit de lucht gegrepen dat youtubereviewers (er zijn er bij met een half miljoen tot meer dan 6 miljoen volgers) worden uitgenodigd op préscreenings. Niet dat ze bedreigd worden om expliciet goede reviews te geven... maar het wordt wel enorm hard aangemoedigd.

Als je een bereik hebt van 2 miljoen volgers, je geeft een goede review en 10% van uw publiek gaat opening weekend naar de cinema op basis van die review, gerekend aan 10 dollar per ticket. Dan is die ene review medeverantwoordelijk voor 2 miljoen omzet in opening weekend. Voor een big massive franchise zoals Marvel of Star Wars, telt dat misschien maar mee voor 1%. Voor een kleinere of onbekendere film, kan dat wel een grotere impact hebben. 
Stel dat je een bioscoop hebt met twee zalen, in de ene speelt een megablockbuster waar uw favoriete reviewer superenthousiast over was (mede omdat die door de studio in de watten werd gelegd, want dat draagt mee aan de positieve ervaring en herinnering) en in de andere iets onbekend waar diezelfde reviewer matig enthousiast over was. Dan gaat de gemiddelde bioscoopganger de blockbuster kijken. En dat beseffen de grote studio's ook wel.

Maar dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is om nog naar de top te geraken ondanks de almachtige Big Five/Six (Disney, Warner, Universal, Fox, Sony, Paramount) 
Een van de weinige (if not only?) productiehuizen die haar plaats heeft weten te veroveren op minder dan een decennium is Blumhouse.
Die mannen zijn geweldig bezig om het systeem naar hun hand te zetten. Ze gebruiken de grote studio voor de distributie en doen voor de rest alles zelf. Hun eerste productie, Paranormal Activity, had een van de grootste vernieuwingen in marketingland. Een website, een trailer en de studio's wilden het niet verdelen of de bioscopen wilden het niet draaien. Op die website werden de bezoekers aangemoedigd om naar hun cinema te gaan en te eisen dat ze die film binnenhaalden. En met resultaat.
Een productie van 15 000 dollar die een wereldwijde box office van 193 miljoen dollar ophaalde. 

Nog geen 10 jaar na hun eerste release hebben ze als productiehuis twee "best picture" nominaties binnen (Whiplash en Get Out), een film in de officiële selectie voor de Palm d'or van Cannes dit jaar (BlacKkKlansman van Spike Lee) en een paar miljoenenfranchises om alles te backen. (Paranormal Activity, Insidious, The Purge).

Een van de grootste setbacks voor Valerian (ik heb de film zelf niet gezien, ik spreek puur over 'het in de markt zetten') was de naam Luc Besson zelf. Dat is de M. Night Shyamalan van Frankrijk geworden. Twintig jaar geleden twee heel goede toppers gemaakt (Leon + Fifth Element / Sixth Sense + Unbreakable) en daarna gaande van saaie middelmatigheid tot vergeetbaar entertainment. 
Had hij zijn naam van de film gehaald, had dat volgens mij een groter "wow, van waar kwam dat ineens?" gehalte gehad, terwijl er nu al automatisch een zweem van "ahja, die ene van die twee oude films heeft een 45 jaar oude strip opgegraven" rondhing. 
Bekijk die teaser trailer eens te goed en meer dan een "ahja, ok dan."-reactie zal je niet krijgen uit een young adult publiek. (Uw main doelgroep voor zo'n film. Ongeacht wat het publiek voor de strip is.) 
 

Ook nog wat leuke weetjes over Walt Disney met een hoog "illuminatie"gehalte maar desondanks wel waar zijn
- Ze hebben al meermaals zo gelobbyd om de auteurswetgeving in Amerika aan te passen (met succes. want anders was Mickey Mouse al lang publiek domein.)

- Disneyland en DisneyWorld zijn op het randje van stadsstaten. Zo zal je in Disneyland of Disneyworld (in Amerika) nooit of te nimmer een vliegtuig zien overvliegen dat geen toestemming heeft gekregen van Disney. (Een prachtig staaltje van getouwtrek en gelobby in de 3 dagen na 9 september 2001 toen heel de Amerikaanse luchtvaart aan de grond stond.) 

- Disney heeft de vierde grootste vloot (boten en schepen) ter wereld... inclusief marines van landen. (Dit is weliswaar incluis alle bootjes in pretparken, pedallo's, schepen van hun moviedepartments, bootjes om vijvers te onderhouden etc etc etc Maar toch! :D) 


 

"werden geproduceerd in de 20e of 21e eeuw"

Je zal maar een krantenpublicatie (of een origineel) van 'The Yellow Kid' willen aanbieden. 

Ik zeg niet dat ze uit mekaar hoeven te vallen, ik zeg alleen maar dat ik ze wil gebruiken waarvoor ze dienen. 

Een product waarbij het niet erg is als er een vouw in zou komen, of dat je de kaft en een deel van de katern omplooit opdat je het boek met 1 hand kan vasthouden terwijl je even drinkt zonder te moeten opstaan.

Hoe ze in mijn bibliotheek staan vind ik van minder belang dan hoe mijn leeservaring is.

Om dezelfde reden heb ik mijn antiquariatische uitgaves van de hand gedaan. Ze stonden in de kast stof te vergaren en dat was het.

Een herdruk van De Stalen Bloempot uit de rode reeks met een naam in, voor 50 eurocent van een rommelmarkt waar ik effectief leesplezier uit haal, is voor mij persoonlijk dan waardevoller dan die eerste druk in zijn zuurhoudend plastiek mapje dat ik vast moest nemen met stoffen handschoentjes.

4 uren geleden, Jason Fly zei:

 Dat maakt het een eye catcher.

Een van de voornaamste redenen waarom ik niet zo'n voorstander ben van de hele integralegekte.

Dat zijn doorgaans prachtige uitgaven om in een bibliotheek te zetten en al mijmerend naar de rug te kijken... Een beetje zoals een mausoleum. Prachtig, een tikje melancholisch en nostalgisch... maar bovenal een verheerlijking van een dierbare afgestorvene.

Elke persoon of een vergane reeks mag van mij een praalgraf krijgen om U tegen te zeggen, daar niet van..., maar een praalgraf is in de eerste plaats een graf. Waar je iets doods in legt en om de zoveel tijd eens naar het fotootje dat op de steen staat komt kijken, en dat gevoel heb ik bij heel veel integrales.
Terwijl een kast vol verschillende strips in alle maten en gewichten een deur is naar tientallen werelden, is een kast vol integralen een kerkhof vol praalgraven. 

Want het gros van de integrales zijn albums die niet gemaakt zijn om te lezen. (Omnibussen zoals die van Vertongen en co vind ik geweldig, per 5 albums een kaftje rond de overschot van de stock en voila, je bent weer mee.) 

Er is zo een soort van gezegde (wat ik maar met haken en ogen kan herinneren) dat zegt "happy homes have sticky floors" ofzoiets.
Nu moet dat niet zeggen dat elke swiffer op de brandstapel moet om een happy home te hebben, maar wat ik daar uit haal is dat er geleefd moet worden. Er moet gemorst kunnen worden, kruimels tussen en onder de zetel, af en toe wat zand dat binnengesmokkeld wordt omdat je binnen iets vergeten was en je geen tijd had om je schoenen uit te doen want je was al te laat...

Zo bekijk ik "strips" hetzelfde, een strip met scheuren en ezelsoren en gekraakte kaften... dat is een strip die gelezen is, een strip die, soms voor nog geen 15 minuutjes, iemand heeft meegevoerd naar een andere wereld op een avontuur, een strip die nut heeft gehad. En (het gros van) integrales dienen daar niet voor.

Dat zijn luxe verzamelobjecten waar met heel veel voorzichtigheid naar mag gekeken worden vanop een respectabele afstand. 

Vanaf dat ik het nieuws las dat er een integrale kwam van Nino en keek er met veel ongeduld naar uit (niet alleen omwille van de verhalen, maar ook voor het dossier.)

Nu na lang twijfelen heb ik besloten om hem links te laten liggen.

Ik wou hem digitaal aanschaffen zodat ik overal makkelijk toegang had tot de verhalen en het dossier, kon lezen waar en wanneer ik wou. Naar wat ik heb gehoord, zal ik nog lang moeten wachten want, wederom van horen zeggen, komt er op vraag van een van de beslissende partijen geen digitale uitgave. Dat mag, en als een partij die dat beslissingsrecht heeft die keuze maakt, dan moet dat zo gebeuren zelfs. 

Het is ook gebleken dat er effectief vraag is naar die uitgave want ze vliegt blijkbaar langs alle kanten de deuren uit. Goed zo! Elke verkochte strip in eenders welk formaat of type uitgave ben ik voorstander van.

...Maar voor mijzelf is dat niet goed genoeg.

Ik wil geen 30 euro neertellen voor een klepper van een boek om in een kast te hebben staan. Ik wil dat kunnen lezen, terugbladeren, het avontuur meebeleven en bijleren van het dossier. 

Geen pijnlijke armen hebben van een lomp gewicht te moeten vasthouden of schrik hebben om een blad om te slaan omdat het zo'n mooie uitgave is om te bewaren.

edit 

(geantwoord wat anderen al voor mij hadden gedaan :))

3 minuten geleden, Tom B zei:

Dat heeft natuurlijk veel te maken met het feit dat Hec Leemans aan de eerste twee films meeschreef. Zeker de eerste film was verfilmd stripverhaal. Bij de derde film zijn ze op een punt gekomen dat er nog amper gelijkenissen met de stripreeks zijn. Je zou bijna een nevenstripreeks kunnen beginnen gebaseerd op de kampioenen van de film die compleet anders is dan de bestaande stripreeks.

"Saint Tintin", kon ook niet anders dan van Hec komen.

Ik heb enkel de eerste gezien, over de rest kan ik mij niet uitspreken.

Dubbele post.

6 uren geleden, Tanuki zei:

Maar hoe lang, dat is de vraag.

Dat kan je van alles zeggen.

Disney werd uitgelachen en voor gek verklaard omdat hij dacht dat er volk geïnteresseerd zou zijn in een avondvullende cartoon. "Disney's folly" noemden ze het.

Dat was Sneeuwwitje en de 7 dwergen en die viert eind dit jaar haar 81ste verjaardag. 

Tegelijkertijd zijn er miljarden producten die niet blijven plakken. Maar het moet ergens beginnen.

Kijk naar FC De Kampioenen, kijken de jonge lezers die fan zijn van de stripreeks nog naar de talloze herhalingen? Of überhaupt nog klassieke tv? (of zijn dat de ouders en grootouders die er op afstemmen?)

Die strip, netzoals De Kiekeboes, is zijn basis volledig ontgroeid en is zijn eigen ding geworden.

Bij De Kampioenen is het zelfs zo dat de films eigenlijk dichter bij de strips staan dan bij de tv serie.

34 minuten geleden, marioboon zei:

één van de allereerste BV-strips was een Charlie Chaplin-strip. Getekend door Elsie Segar.

Ik kan mij de poortbewachters al zo voorstellen. 

2 uren geleden, Kameraad Mauser zei:

Hamlet gaat over machtsintriges tussen familieleden.  Rubens en tal van andere schilders gaven situaties weer waarin het menselijke handelen en een wijd scala aan motieven met de resultaten daarvan aan bod komen.
 

In beide gevallen: soap dus.

Als het gaat om intriges: Dallas, westenwind, the bold and the beautiful, Game of Thrones seizoen 1 -> de ene machtsfamilie tegen de andere.

Als het gaat om menselijk handelen en een wijd scala gespreid over alle lagen van mensen: thuis, familie, goede tijden slechte tijden... -> de arbeider, de student, de dokter, de advocaat, de cafébaas, de student... die allemaal in situaties komen en op hun manier, op basis van hun rol, daar naar handelen.

In principe niet zo verschillend als waar het drama van een temptation island om draait.
de mannen vs de vrouwen, een tropisch eiland, een hoop drank en keuzes. 

Een groep zoals Baba Yega heeft in mijn ogen een heel hoog dadaïstisch gehalte.
Ridicuul om ridicuul te doen. Niet mijn smaak, maar als zij dat willen doen, why not.

Het enige voordeel dat Baba Yega nog heeft tegenover de dadaïsten is dat ze nog een publiek bereiken.

2 uren geleden, Kameraad Mauser zei:

Maar hetgeen het werk van Shakespeare, Rubens en andere vakmensen onderscheidt van troep zoals Baba Yega, is dat het toch ergens om ging. 

Om wat dan precies?

Als je een samenvatting van human culture wil samenvatten, dan moet je het volledige spectrum samenvatten.
Zowel the high end als the low end.

En uiteindelijk, in the long run, zijn het de platte, commerciële dingen die uitgroeien tot klassiekers.
Shakespeare is inhoudelijk even high concept als een soap, die mens is 400 jaar dood en zijn stukken worden nog gespeeld!
Laurel and Hardy, Buster Keaton en Charlie Chaplin brachten volkshumor. Maar iedereen kent hen nog, terwijl niemand nog Little Tich of Dan Leno kent. (Twee invloeden waar vooral Chaplin elementen uit heeft 'overgenomen')

Elke opera ooit geschreven is een verhaaltje van 10 minuten dat is uitgesmeerd over 3 uur, maar wordt beschouwd als intellectuele erfenis.

Elke klassieke schilder zoals Rubens of Rembrandt werkten in opdracht en leverden vakwerk. Niets meer.

Altijd als de zelfverklaarde guardians en poortbewakers van smaak en popculture uit de muren komen gekropen, moet ik denken aan een heerlijk stukje uit de tweede aflevering van de reboot van Doctor Who, waarbij we in het jaar 5 miljard zijn en de aarde opgeslokt gaat worden door de zon en de rijke elite daar naar komt kijken en daarbij zal luisteren naar klassieke aardse muziek... en dat is dan Toxic van Britney Spears.
 

Omdat cultuur en popcultuur nu eenmaal zo werkt.
Het collectief geheugen en de massa zal bepalen wat belangrijk genoeg is om te bewaren voor volgende generaties.

Zijn Temptation Island of Baba Yega mijn persoonlijke smaak of interesse? Nee, helemaal niet.
Maar is daar een publiek voor en is daar een publiek voor dat daar afgeleide producten zoals strips van zou willen kopen? Waarom hen dan niet bedienen? De stripwereld staat al een tijdje op de rand dat elke stripliefhebber al blij mag zijn dat er nieuwe generaties strips tout court lezen, ongeacht de inhoud. 
 

Ik krijg een watchmen vibe van dat kleurgebruik eigenlijk.
Daar was de combinatie "groen-paars" ook zeer prominent in. 

(Een combinatie die effectief niet 'de populairste' zijn.)