Aerogi

Asgard deel 2

Café Cowala n.a.v. recencie op stripspeciaalzaa, anders had ik dit nooit gekocht.

Conquistador deel 2

De Rode Ridder

DEEP vond ik best ok, maar ik ga niet echt akkoord met de recencie dat dit het deel is dat LEO nooit heeft gemaakt. Ik had vooral het gevoel constant BEC te lezen. Iets tussen Prometheus en Carthago

Durango

Kiekeboe

Dossier Michel Vaillant Francorchamps

Sektor deel 3

Sherman deel 6

Thorgal - De jonge jaren (en nu mogen ze stoppen met hun subreeksen)

Verre werelden deel 5

Pandemonium alle drie de delen

Ben Hur deel 4

De Drakenorde deel 0 (heb getwijfeld om dit te kopen)

Gord deel 4

Je moet echt proberen om keuzes te maken. Wat niet altijd vanzelfsprekend is.

Maar neem nu bvb 'derde stroming van Le Lombard'.

In den beginne kocht ik gewoon alles wat uitkwam. Nu ben ik toch véél selectiever. Ik lees de korte samenvatting, ik lees de eerste pagina's. Als die zaken me niet meteen overtuigen, koop ik gewoon niet (meer).

En ik heb een beetje voor ogen wat ik op één jaar wil uitgeven, en probeer me daar aan te houden. Een budget per maand is niet te doen, want rond eind november/half december komt er (toevallig...) altijd héél veel uit lijkt me van interessante strips...

@Yncke: ik heb dat bvb met de zang van de vampiers. Een geweldig verhaal (of toch begin), maar na een paar delen begon er al wat rek inzitten vond ik. De tweede cyclus vond ik echt heel wat minder. Je voelt gewoon aan je ellebogen dat al deze extra verhaallijnen er achteraf bijgekomen zijn. Had ik op voorhand geweten dat het zo ging uitdraaien, had ik er er nooit aan begonnen. De derde cyclus laat ik aan me voorbijgaan.

En zoals hierboven aangehaald, ze gebruiken nogal rap het woord 'einde van de cyclus'. Bij de zang van de vampiers vind ik het na deel 6 helemaal geen 'einde van een cyclus'. Dan kun je bij manier van spreken gewoon elk einde van een album als 'einde van een cyclus' noemen. Het einde van de eerste cyclus van Spoorloos, dat noem ik een einde van een cyclus!

En net vandaag op de stripspeciaalzaak, stripbespreking Sektor:

Dit derde deel is niet het slot van een trilogie zoals bij het verschijnen van het eerste deel werd verondersteld. We houden het nu op een vierluik zoals ook uitgeverij Daedalus heeft gemeld. Wij kijken uit naar dit slotdeel om dan uit te kunnen maken of we weer rustig kunnen gaan slapen.

GRRRR!

Ik heb geen problemen met grote reeksen op zich, ik heb ook geen problemen met deze vervolgreeksen tout court. En zeker niet dat een uitgeverij ook winst moet maken natuurlijk.

Maar eerder dat ik niet altijd een 'voldaan' gevoel heb wanneer je na een jaar wachten en na het lezen van een nieuw deel, je soms nog niet verder bent.

Prometheus is nog zo'n geval. Het is één van mijn favorieten, maar telkens ben ik ergens ontgoocheld met het besef 'come and see next year'. Terwijl ik langs de andere kant toch ook iets heb van dat ze het wat aan het rekken zijn.

En in mijn (striplezende) vriendenkring zijn er veel die gewoon wachten tot een volgend deel (zoals hierboven aangegeven door Waldorf en Lorofindifference), of zelfs tot alle delen zijn verschenen om 'er aan te beginnen'.

En dat kan nu toch ook niet de bedoeling zijn?

Mitton heeft ook een aantal van deze reeksen, maar er zit vaart in, en gedaan = gedaan. (schipbreukelingen, Vae Victis, Quetzalcoatl (alleen nog dat laatste deel aub!), etc etc). Het helpt natuurlijk ook dat deze reeksen soms gewoon moesten vertaald worden, waardoor je in vrij korte tijd de ganse reeks -compleet- kon lezen.

Zegen? Vloek?

Het probleem is dat ik geen ‘stripfotografisch’ heheuhen (geheugen voor de niet-westvlamingen) heb. En bijgevolg telkens de hele reeks opnieuw lees om weer helemaal mee te zijn met het verhaal. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn, maar het wordt op de duur meer een sleur dan pure ontspanning. Met 2 kleine kinderen, een full-time job en een hoop andere interesses, is het niet zo dat ik zeeën van tijd heb…

Ik dacht dat Barracuda een afgesloten verhaal ging zijn na 3 albums. Niet dus. Je hebt de laatste pagina gelezen, klapt het dicht en dan is het ‘come and see next year’.

Al die verschillende Thorgal spin-offs zijn op zich wel leuk, maar het zijn gewoon nóg meer albums zonder einde. Ik heb gisteren het derde deel van Kriss van Valnor gelezen. Op de duur wordt het wel wat veel ‘verhaal in het verhaal in het verhaal’.

XIII is waarschijnlijk zo’n beetje de oerversie van dit soort lang uitgesponnen verhalen. De eerste delen ronduit fantastisch, dan een hoop gebrei, om dan toch min of meer waardig af te sluiten (als je nog mee bent tenminste). En plots komen ze daar nu ook af met een nieuw album??? Why? (I know: $$$)

Rani is nog zoiets. De eerste strip vond ik prachtig, rechttoe- rechtaan, en dan beginnen ze te breien en te breien, lussen te creëren etc. En zijn we ook weer vertrokken voor tientallen jaren bij manier van spreken.

Zelfs Michel Vaillant lijkt nu die toer op te gaan.

Zang van de Vampiers: ik was blij als een kind dat de reeks werd verdergezet door Daedelus. En was er van overtuigd dat het Groot was mijn afgrijzen toen bleek dat het na nummer 12 tòch nog niet gedaan is… Ondertussen is een dertiende album verschenen. *zucht* En ik heb er eigenlijk geen zin in…

Vanavond begin ik aan Dantès, ze kunnen g*dverd*mme zien dat het schluss/finito is na deel zes…

De reeksen van Leo daarentegen lees ik héél graag opnieuw…

En zo kan ik wel nog een tijdje doorgaan. Wat is jullie ‘tacktiek’? Lezen jullie de reeks telkens opnieuw? Of wachten jullie tot alle delen zijn verschenen?

heb nog eens gecheckt, ik heb de eerste drie delen van Arboris, dan een aantal uitgegeven door Dargaud (maar er is iets raars aan de hand met de nummering lijkt me), dan weer Arboris, één deel van Vaissau d'argent, en de rest Arboris. Tot ergens in de nummers 30. Misschien moet ik ze toch eens proberen te lezen.

Iemand een idee wat ik zou mogen/kunnen vragen voor een (bijna) volledige collectie van Axel Moonshine? Op 2 albums na (18 en 19) compleet, behalve misschien ook de allerlaatste nummers. Of zou ik ze toch beter via Ebay stuk per stuk verkopen?

Album 18, 19 en 20 zijn nooit door Arboris uitgegeven. Ze verschenen bij uitgeverij 'Le Vaisseau d'Argent' (= De Zilveren Dolfijn, naar het ruimteschip van Axel en Musky). Het zijn niet de makkelijkste albums om te vinden. Maar mits wat geduld, heb ik ze toch tegen heel betaalbare prijs op de kop kunnen tikken.

ja die zijn het. En ik denk dat ik er nog altijd 1 te kort heb. Ik vond het vooral 'verschrikkelijk' dat er dan plots een paar tussenzitten in een ander (kleiner) formaat. Ik ben daar nogal 'gevoelig' voor dat de ruggen hetzelfde zijn.

ik heb bijna de ganse reeks, maar ergens tussenin denk ik mankeer ik nog een aantal nummers (ik dacht rond nr 18)... ik heb daardoor nog maar de eerste delen gelezen.

ik vond/vind het niet vanzelfsprekend om uit te vissen welke delen nu waar (of überhaupt) uitgegeven waren...

Het afsluitende deel van Antares.

En ik hoop dat er ook nog iets verschijnt van Bec die ik volg (o.a. Prometheus)

Niet echt Vandersteen, maar het Dreigende Dinges heeft (of had) toen ik het de eerste keer las een enorme diepe indruk nagelaten, die laatste prentjes waarbij ze sterven vond ik enorm aangrijpend. Ik heb zitten huilen als een klein kind herinner ik me nog. Ik was toen een jaar of 10-11, misschien wel een belangrijk detail...

Maar sindsdien heeft geen enkele strip me zo aangegrepen.

Voor de rest heeft Vandersteen veel goeie verhalen geschreven. De Rode Ridders van Biddeloo zijn tot aan de Horst cyclus ronduit fantastisch, maar ook diegene van Vandersteen zitten echte pareltjes tussen, de 3 sporen, beleg van crowstone om er een paar te noemen.

Ro-Ber-Trand zitten ook best goeie verhalen tussen, de sfeer werd, ondanks het soms karikaturale van de tekeningen, toch goed weergegeven van die periode.

Safari vond ik al bij al niet slecht, maar heb ze beginnen verzamelen omdat ik het 'cool' vond dat er gele ruggen zaten tussen mijn blauwe rode ridders en blauwe bessy's...

bessy, een paar goeie verhalen, maar op de duur is het toch wel steeds hetzelfde verhaaltje dat herkauwd werd.

Karl May heb ik ook allemaal, maar ook hier zijn het op de duur steeds dezelfde verhaallijnen.

Yep, de overlevenden vond ik ook waanzinnig goed.

Gisteren begonnen met Yoko Tsuno maar de eerste paar pagina's vond ik niet meteen 'catchy', en heb het opgegeven... vanavond mss nieuwe poging...